بزرگ-پیروزی

• بازیگر
• خواننده
• رقاص

آن مارگرت اولسون (متولد 28 آوریل 1941) ، معروف به نام آن مارگرت ، یک بازیگر ، خواننده و رقصنده سوئدی-آمریکایی است.

به عنوان بازیگر ، آن مارگرت به خاطر او شناخته می شود نقش در بای بای بای بردی (1963) ، ویوا لاس وگاس (1964) ، بچه سینسیناتی (1965) ، دانش نفسانی / i> (1971) ، راهزنان قطار (1973) ، تامی (1975) ، پیرمردهای بدخلق (1993) ، پیرمردهای Grumpier (1995) ، و "All's Faire in Love" (2009). وی پنج بار جایزه گلدن گلوب را از آن خود کرده و نامزد دو جایزه اسکار ، دو جایزه گرمی ، یک جایزه صنفی بازیگران صفحه و شش جایزه امی شده است. در سال 2010 ، او برای حضور مهمان خود در قانون & amp؛ نظم: واحد ویژه قربانیان .

فعالیت های خوانندگی و بازیگری وی پنج دهه طول می کشد ، از سال 1961 شروع می شود. در ابتدا ، او به عنوان نسخه زن الویس پریسلی معرفی شد. او صدایی کنجکاو و متعفن دارد. او در سال 1961 یک موفقیت جزئی و یک آلبوم نمودار در سال 1964 به دست آورد ، و در سال 1979 موفق به کسب یک دیسکو شد. او یک آلبوم انجیل با تحسین منتقدان را در سال 2001 و یک آلبوم از آهنگ های کریسمس را در سال 2004 ضبط کرد.

• 1 اوایل زندگی
• 2 شغل
  • 2.1 موسیقی
  • 2.2 بازیگری
    • 2.2.1 1960s
    • 2.2.2 1970s
    • 2.2.3 1980s
    • 2.2.4 1990s and 2000s
    • 2.2.5 2010– کنونی
• 3 زندگی شخصی
• 4 تصویرگری
• 5 فیلمبرداری
  • 5.1 فیلم
  • 5.2 رتبه بندی در گیشه
  • 5.3 تلویزیون
• 6 دیسکوگرافی
  • 6.1 سینگل
  • 6.2 EP
  • 6.3 آلبوم
  • 6.4 موسیقی متن
• 7 نمایش تئاتر
• 8 سفارش
• 9 جایزه و نامزدی
• 10 منبع
• 11 کتابشناسی
• 12 پیوندهای خارجی

• 2.1 موسیقی
• 2.2 بازیگری
  • 2.2.1 1960s
  • 2.2.2 1970s
  • 2.2.3 1980s
  • 2.2.4 1990s و 2000s
  • 2.2.5 2010– کنونی

• 2.2.1 1960s
• 2.2.2 1970s
• 2.2.3 1980s
• 2.2.4 1990s و 2000s
• 2.2.5 2010 – present

• 5.1 Film
• 5.2 رتبه بندی گیشه
• 5.3 تلویزیون

• 6.1 تک آهنگ
• 6.2 EP
• 6.3 آلبوم
• 6.4 موسیقی متن

اوایل زندگی

آن-مارگرت اولسون در استکهلم سوئد ، دختر آنا رجینا (نام خانوادگی آرونسون) و کارل گوستاو اولسون ، اهل اÖرنسکولدسویک متولد شد. خانواده به والسوبین ، یمتلند بازگشتند. وی بعداً والسابین را به عنوان شهر كوچكی از "چوب بران و كشاورزان در نزدیكی دایره قطب شمال" توصیف كرد.

آن مارگرت و مادرش در نوامبر 1946 به پدرش در آمریكا پیوستند و پدرش او را برد روز ورودشان به سالن موسیقی رادیو سیتی. آنها در ویلمت ، ایلینوی ، خارج از شیکاگو مستقر شدند. او در سال 1949 به یک شهروند آمریکایی طبیعی تبدیل شد.

آن مارگرت اولین درس های رقص خود را در مدرسه رقص مارجوری یانگ گذراند و از همان ابتدا توانایی طبیعی خود را نشان داد و به راحتی تمام مراحل را تقلید کرد. پدر و مادرش حمایت می کردند و مادر همه لباسهای او را با دست می ساخت. مادر آن مارگرت برای تأمین هزینه خانواده ، پس از آنكه شوهرش از ناحیه كار دچار آسیب دیدگی شد ، به عضو هیئت پذیرش در سالن تشییع جنازه درآمد. در حالی که نوجوان بود ، آن مارگرت در Morris B. Sachs آماتور ساعت ، دون مک نیل صبحانه کلوپ و تد مک آماتور ساعت ظاهر شد. وی در دبیرستان نیو تریر در وینتکا ، ایلینوی تحصیل کرد و به بازی در تئاتر ادامه داد.

در سال 1959 ، وی در دانشگاه نورث وسترن در حوالی اوانستون ، ایلینوی ثبت نام کرد ، و وی عضوی از خواهران کاپا آلفا تتا بود. . وی فارغ التحصیل نشد.

او به عنوان عضوی از یک گروه معروف به Suttletones ، در کلوپ شبانه مه در شیکاگو برنامه اجرا کرد و برای یک قرار موعود باشگاهی به لاس وگاس رفت که پس از ورود گروه از بین رفت. آنها به لس آنجلس ، کالیفرنیا سفر کردند و از طریق نماینده جورجیا لوند ، تاریخ باشگاه را در نیوپورت بیچ ، کالیفرنیا و رنو ، نوادا تأمین کردند. این گروه به تپه های شنی در لاس وگاس رفتند ، که در آن زمان نیز تیتر تونی بنت و ال هیرت بودند. جورج برنز از عملکرد وی باخبر شد و او برای نمایش تعطیلات سالانه او که در آن او و برنز یک روتوش کفش نرم اجرا می کردند ، تست داد. تنوع اعلام کرد که "جورج برنز در آن مارگرت معدن طلا دارد ... او سبک خاصی از خودش دارد که به راحتی می تواند او را به سمت ستاره شدن راهنمایی کند".

شغل

موسیقی

آن مارگرت شروع ضبط صدا برای RCA Victor را در سال 1961 انجام داد. اولین ضبط RCA ویکتور وی "عشق از دست رفته" بود. اولین آلبوم او ، و اینجا اوست: آن مارگرت در هالیوود ضبط و تنظیم و هدایت آن را مارتی پایچ بر عهده داشت. بعداً آلبوم هایی با نواختن چت اتکینز با گیتار ، جوردانیرس (خواننده های پشتیبان الویس پریسلی) و خوانندگان آنیتا کر در نشویل با نت های مربی جورج برنز تولید شد. وی صدای آواز کنترا لوتوی سکسی و گلو داشت و RCA Victor با ضبط نسخه ای از "Heartbreak Hotel" و آهنگ های دیگر که از نظر سبک سبک آواز او شبیه پریسلی بود ، سعی در استفاده از مقایسه "الویس زن" داشت. او موفقیت جزئی "من فقط نمی فهمم" (از LP دوم خود) را کسب کرد ، که در هفته سوم آگوست 1961 وارد 40 صفحه بیلبورد شد و شش هفته ماند و به شماره 17 رسید. این آهنگ بعداً به صورت زنده پوشش داده شد اجراهای بیتلز و در هنگام اجرای زنده در بی بی سی ضبط شد (ضبط شده در 16 جولای 1963 و پخش در 20 آگوست 1963). تنها آلبوم نمودار او زیبایی و ریش (1964) بود که در آن آل هیرت شیپور ساز همراه بود. آن مارگرت در سال 1961 در برنامه "جک بنی بنی" ظاهر شد (فصل 11 ، قسمت 24). او همچنین در مراسم اهدای جوایز اسکار در سال 1962 آواز خواند و ترانه "تم از لیسانس در بهشت" را که نامزد اسکار شده بود ، خواند. قرارداد او با RCA Victor در سال 1966 به پایان رسید.

در اواخر دهه 1970 و اوایل دهه 1980 ، او در چارت های رقص بازدید کرد ، از همه موفق تر "Love Rush" در سال 1979 بود که به مقام هشتم دیسکو رسید. / نمودار رقص.

در سال 2001 ، او با کار با آرت گرینهاو ، آلبوم God Is Love: The Gospel Session را ضبط کرد. در ادامه این آلبوم نامزدی گرمی و نامزدی کبوتر بهترین آلبوم سال را در گروه انجیل به دست آورد. آلبوم او مجموعه کارول کریسمس آن مارگرت که همچنین توسط Greenhaw تهیه و تنظیم شده است ، در سال 2004 ضبط شد.

بازیگری

در سال 1961 ، او از یک صفحه فیلمبرداری کرد آزمون در 20th Century Fox و با یک قرارداد هفت ساله امضا شد. آن مارگرت اولین فیلم خود را در وام به United Artists در Pocketful of Miracles و بت دیویس بازی کرد. این بازسازی فیلم سال 1933 بود بانوی یک روز کارگردانی هر دو نسخه توسط فرانک کاپرا انجام شد.

سپس در سال 1962 بازسازی موزیکال راجرز و همرشتاین نمایشگاه دولتی انجام شد و نقش "دختر بد" امیلی را در مقابل بابی دارین و پت بون بازی کرد. . او برای بخشی از مارگی ، "دختر خوب" آزمایش کرده بود ، اما به نظر رئیسان استودیو ، که تصمیم گرفتند سوئیچ را انتخاب کنند ، بسیار اغوا کننده به نظر می رسید. این دو نقش نمایانگر دو طرف شخصیت زندگی واقعی او بودند - بیرون از صحنه خجالتی و محفوظ ، اما در صحنه ای بسیار پرشور و حسی. در زندگی نامه خود ، این بازیگر نوشت که پس از شروع موسیقی "از خانم کوچک آب نبات چوبی به Sexpot-Banshee" تغییر کرد.

نقش اصلی بازیگری بعدی او ، به عنوان کیم نوجوان تمام آمریکایی از Sweet Apple ، اوهایو ، در "خداحافظ بای بردی" (1963) ، او را به یک ستاره بزرگ تبدیل کرد. اولین نمایش در سالن موسیقی رادیو سیتی ، 16 سال پس از اولین بازدید او از تئاتر مشهور ، بالاترین درآمد هفته اول فیلم در سالن موسیقی بود. زندگی برای دومین بار او را روی جلد خود گذاشت و اعلام کرد که "رقص تند تقریباً جایگزین گرمایش مرکزی در تئاتر می شود". سپس از او خواسته شد "یک کودک پس از تولدت مبارک" معروف مریلین مونرو در جشن تولد شخصی رئیس جمهور جان اف کندی در والدورف-آستوریا "Baby Won't You Please Come Home" را بخواند.

آن -مارگرت هنگام فیلمبرداری Viva Las Vegas (1964) با الویس پریسلی در صحنه موسیقی MGM ملاقات کرد. او سه تصنیف با پریسلی برای این فیلم ضبط کرد: "بانو من را دوست دارد" ، "تو رئیس هستی" و "امروز ، فردا و برای همیشه". فقط "بانوی من را دوست دارد" به فیلم نهایی راه یافت و هیچ یک از آنها تا سالها پس از مرگ پریسلی به دلیل نگرانی های سرهنگ تام پارکر مبنی بر اینکه حضور آن مارگرت تهدید می کند الویس را تحت الشعاع قرار دهد ، به صورت تجاری اکران نشد. آن مارگرت پریسلی را به دیوید وینترز معرفی کرد ، او را به عنوان طراح رقص برای فیلمشان توصیه کرد. ویوا لاس وگاس اولین کار رقص در فیلم بلند سینمای وینترز بود و اولین فیلم در چهار فیلم با پریسلی و اولین فیلم از پنج فیلم از جمله <بچه گربه با شلاق (1964) بود. ، اتوبوس رایلی به شهر بازگشت (1965) ، ساخت پاریس (1966) ، و The Swinger (1966) ، و دو ویژه برنامه تلویزیونی با آن مارگرت وینترز برای ویژه برنامه تلویزیونی CBS نامزد دریافت جایزه امی 1970 برای موفقیت برجسته در رقص رقص شد: آن مارگرت: از هالیوود با عشق (1969)

در سال 1963 ، آن مارگرت مهمان در یک قسمت محبوب از مجموعه تلویزیونی انیمیشن Flintstones بازی کرد ، و صدای آن-مارگروک ، نسخه متحرک از خودش را ابراز کرد. او تصنیف "The Littlest Lamb" را به عنوان یک لالایی و آهنگ (به معنای واقعی کلمه) تکان دهنده ، "Ain't Gonna Be a Fool" را خواند. چند دهه بعد ، او آهنگ تم را ، نسخه تغییر یافته از تم Viva Las Vegas ، در فیلم زنده فیلم "The Flintstones in Viva Rock Vegas" ضبط کرد ، با شخصیت Ann -مارگروک.

هنگام کار روی فیلم Once a Thief (1965) ، او با شوهر آینده راجر اسمیت ملاقات کرد ، که پس از اجرای موفقیت آمیز او در مجموعه تلویزیونی چشم خصوصی 77 Sunset Strip ، در حال اجرای یک نمایش زنده باشگاهی در Hungry i بود که با بیل کازبی و دون آدامز صورتحساب داشت. آن جلسه خواستگاری آنها آغاز شد ، که با مقاومت والدینش روبرو شد.

آن مارگرت در بچه سین سیناتی در سال 1965 در کنار استیو مک کوئین بازی کرد. او همچنین به همراه دوست دین مارتین در جعل جاسوسی ردیف قاتلان (1966) همبازی شد. سرانجام ، او در سال 1966 با تونی فرانسیوسا به عنوان بازیگر اصلی Swinger بازی کرد.

رنگ موهای قرمز او (او "سبزه ای طبیعی" است) ایده سیدنی گیلاروف بود ، آرایشگری که رنگ موهای بازیگران مشهور دیگر مانند لوسیل بال را تغییر داد.

به او عنوان اصلی فیلم "گربه بالو" (1965) پیشنهاد شد ، اما مدیر او بدون به او گفتن در مارس 1966 ، آن مارگرت و سرگرم كنندگان چاك دی و میكی جونز در یك تور USO برای سرگرمی از نظامیان آمریكایی در مناطق دور افتاده ویتنام و سایر مناطق جنوب شرقی آسیا با هم متحد شدند. آن مارگرت ، دی و جونز در نوامبر 2005 برای برگزاری دورانی از این تور برای سربازان باسابقه و سربازان در پایگاه نیروی هوایی نلیس ، نوادا ، دوباره به هم پیوستند.

در طول آرامش در کار سینمایی خود در ژوئیه 1967 ، مارگرت اولین اجرای زنده خود را در لاس وگاس برگزار کرد ، پس از آن نامزدی شوهرش راجر اسمیت (که در سال 1967 با او ازدواج کرده بود) مسئولیت مدیریت خود را به عهده گرفت. الویس پریسلی و اطرافیانش برای تماشای او در طول اجرای پنج هفته نمایش و جشن گرفتن در پشت صحنه به آنجا آمدند. از آن زمان تا زمان مرگش ، پریسلی برای هر یک از افتتاحیه های خود در وگاس یک گل آرایی گیتار شکل برای او ارسال کرد. پس از پایان اولین اجرا در وگاس ، وی با یک برنامه تلویزیونی CBS نمایش Ann-Margret ، ساخته و کارگردانی دیوید وینترز در 1 دسامبر 1968 ، با ستاره های مهمان باب هوپ ، جک بنی ، دنی توماس ، و کارول برنت. سپس ، او به عنوان بخشی از نمایش کریسمس امید به سایگون بازگشت. دومین برنامه ویژه تلویزیونی CBS دنبال شد ، آن مارگرت: از هالیوود با عشق ، به کارگردانی و رقص دیوید وینترز و تهیه کنندگی و توزیع آن توسط شرکت وینترز-روزن توسط وینترز ، با ستاره های مهمان دین مارتین و لوسیل بال . دیوید وینترز و نمایش نامزد دریافت جایزه Primetime Emmy در برجسته ترین رقص ها شدند.

در سال 1970 ، او با آر به فیلم ها بازگشت. P. M. ، جایی که او در کنار آنتونی کوین و C.C در آنجا بازی کرد. و شرکت با جو نامات به عنوان یک دوچرخهسواری و او یک روزنامه نگار مد را به تصویر می کشد.

در سال 1971 ، او در "Carnal Knowledge" توسط کارگردان Mike Nichols بازی کرد ، در نقش دوست دختر یک شخصیت غفلت آمیز ، مسلماً توهین آمیز با بازی جک نیکلسون ، و نامزدی اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل زن را به دست آورد.

در صحنه راهزنان قطار در دورانگو ، مکزیک ، در ژوئن 1972 ، وی به نانسی اندرسون از سرویس خبری Copley News گفت که او "رژیم گریپ فروت" داشته و تقریباً 20 پوند (134 تا 115) کیلوگرم از خوردن مرکبات شیرین از دست داده است.

روز یکشنبه ، 10 سپتامبر ، در سال 1972 ، هنگام اجرای برنامه در دریاچه تاهو ، 22 فوت از یک سکوی بلند به صحنه سقوط کرد و از جمله شکستگی بازوی چپ ، استخوان گونه و استخوان فک دچار آسیب دیدگی شد. وی به جراحی دقیق ترمیمی صورت نیاز داشت که نیاز به بستن سیم دهان و قرار دادن وی در رژیم غذایی مایع بود. او نتوانست به مدت ده هفته کار کند ، اما تقریباً به حالت عادی بازگشت و دوباره به صحنه بازگشت.

آن-مارگرت در سال 1973 به دلیل سهم خود در صنعت فیلم سازی ، یک ستاره فیلمبرداری در پیاده روی مشاهیر هالیوود دریافت کرد. ستاره او در بلوار 6501 هالیوود واقع شده است.

در طول دهه 1970 ، آن مارگرت اجرای زنده موسیقی خود را با رشته ای از نقش های فیلم دراماتیک که بر خلاف تصویر پر زرق و برق او بود متعادل کرد. در سال 1973 ، او با جان وین در راهزنان قطار بازی کرد. سپس موزیکال تامی در سال 1975 آمد ، که برای آن دوباره نامزد اسکار بهترین بازیگر زن شد. علاوه بر این ، وی 10 بار نامزد دریافت جایزه گلدن گلوب شده است و 5 بار برنده شده است ، از جمله بهترین بازیگر نقش اول زن در یک نمایش موزیکال یا کمدی برای تامی در 17 آگوست 1977 ، آن مارگرت و راجر اسمیت به ممفیس سفر کردند برای شرکت در مراسم خاکسپاری الویس پریسلی سه ماه بعد ، او میزبان خاطرات الویس با نسخه های مختصر تلویزیون الویس 1968 و آلوها از هاوایی بود.

از دیگر فیلم های برجسته ای که او در اواخر دهه 1970 در آن بازی کرد می توان به جوزف اندروز (1977) ، آخرین بازسازی Beau Geste (1977) ، تریلر ترسناک / تعلیق <من> سحر و جادو ، با آنتونی هاپکینز (1978) ، و او یک بازیگر نقش اول در "کارآگاه ارزان" (1978) بود.

آن مارگرت انتخاب اولیه آلن کار برای بازی در نقش سندی دامبروسکی در فیلم 1978 گریس بود. او در 37 سالگی ، سرانجام مصمم بود که بیش از حد پیر باشد تا بتواند نقش یک دانش آموز دبیرستانی را بازی کند. در عوض اولیویا نیوتن-جان این نقش را بدست آورد و به احترام او شخصیت "Sandy Olsson" (پس از نام خانوادگی تولد آن-مارگرت) تغییر نام یافت.

در سال 1980 آن مارگرت در مقابل بروس درن در دوران میانه دیوانه در سال 1982 ، وی در نسخه سینمایی بازی نیل سایمون من باید در عکس باشم با والتر ماتاو و دینا مانوف همبازی شد. در همان سال ، او با یک آنجلینا جولی شش ساله در نگاه کن تا بیرون برو و در نقش مادر جولی ظاهر شد. برای گردآوری 1982 ، او در کنار آلن بیتس ، گلندا جکسون و جولی کریستی در اقتباس فیلم بازگشت سرباز ظاهر شد. او همچنین در فیلم های تلویزیونی چه کسی فرزندانم را دوست خواهد داشت (1983) و بازسازی تراموا به نام تمایل (1984) بازی کرد. این اجراها در مجموع دو جایزه گلدن گلوب و دو نامزدی امی را از آن خود کرد. در سال 1985 او دو بار در یک زندگی زنی را به تصویر کشید که شخصیت ژن هکمن برای همسرش را ترک کرده است. سال بعد او به عنوان همسر شخصیت روی شیدر در تریلر جنایی 52 Pick-Up ظاهر شد. در سال 1987 او با الیزابت اشلی (و همچنین کلودت کولبرت ، در آخرین نقش روی صفحه نمایش کارنامه افسانه فیلم) در سریال 2 بخشی NBC "The Two Mrs. Grenvilles" همبازی شد. این نامزد دریافت جایزه امی برای آن مارگرت شد ، این بار برای بازیگر نقش اول زن در یک سریال کوتاه یا ویژه.

در سال 1989 ، تصویری از اپرا وینفری ساخته شد که روی جلد راهنمای تلویزیون و گرچه سر او اپرا بود ، اما بدن از عکس تبلیغاتی Ann-Margret در سال 1979 بود. این تصویر به قدری محکم با مداد رنگی توسط کریس نوتاریل ، هنرمند مستقل ارائه شده است که اکثر مردم تصور می کردند این یک عکس ترکیبی است.

در سال 1991 ، او در فیلم تلویزیونی پسران ما مقابل بازی کرد جولی اندروز به عنوان مادران پسران عاشقی که یکی از آنها به دلیل ایدز در حال مرگ است. در سال 1992 ، او با رابرت دووال و کریستین بیل در نمایش موزیکال دیزنی ، اخبار همبازی شد. در سال 1993 ، آن مارگرت در کمدی موفق پیرمردهای بدخلق که دوباره با ماتاو و جک لمون متحد شد بازی کرد. شخصیت او برای Grumpier Old Men (1995) بازگشت ، دنباله ای که به همان اندازه موفق بود و این بار با سوفیا لورن همبازی شد.

آن مارگرت در سال 1994 زندگینامه ای با عنوان آن مارگرت: داستان من ، که در آن او نبرد خود را با و بهبود مداوم خود از الکل اعتراف کرد. در سال 1995 ، او توسط امپراطوری به عنوان یکی از 100 ستاره جنسی تاریخ فیلم انتخاب شد. او در رده دهم قرار گرفت.

او همچنین از فیلم "Any Given Sunday " (1999) برای کارگردان الیور استون فیلمبرداری کرد و مادر مالک تیم فوتبال کامرون دیاز را به تصویر کشید. او از یک ظاهر کامو برای The Limey فیلمبرداری کرد ، اما عملکرد او از این فیلم کوتاه شد.

آن مارگرت همچنین در چندین فیلم تلویزیونی از جمله The Story بازی کرد. از یک خانواده آمریکایی (1993) ، به دنبال قلب او (1994) و زندگی حزب (1999) ، که نامزد های بعدی برای آنها دریافت شد یک جایزه امی ، یک جایزه گلدن گلوب و یک جایزه انجمن بازیگران سینما.

او در برنامه های تلویزیونی به عنوان مهمان ظاهر شد در سال 2000 توسط یک فرشته لمس شد و در سه قسمت از سومین تماشا در سال 2003. در سال 2001 ، او اولین حضور خود را در یک نمایش موزیکال روی صحنه انجام داد و با بازی در نقش شخصیت صاحب فاحشه خانه مونا استانگلی در یک تور جدید تورنمنت بهترین فاحشه کوچک در تگزاس . در این تولید گری سندی و اد دیکسون هم بازی بودند. او در کمدی تاکسی مادر مادر جیمی فالون در سال 2004 با بازی ملکه لطیفه بازی کرد. در سال 2001 ، آن مارگرت با آرت گرینهاو در آلبوم God Is Love: The Gospel Session کار کرد. این پروژه منجر به اولین نامزدی جایزه گرمی و اولین نامزدی جایزه کبوتر بهترین آلبوم سال در گروه انجیل شد. آنها در سال 2004 مجدداً برای آلبوم مجموعه کارول کریسمس Ann-Margret با هم تیم شدند. وی مطالبی را از آلبوم در دو مراسم کلیسای سالن تماشاخانه در کلیسای جامع کریستال در گاردن گراو ، کالیفرنیا اجرا کرد و در سراسر جهان از برنامه ساعت قدرت پخش کرد.

در سال 2006 ، آن مارگرت دارای نقش های فرعی در نمایش های گیشه بود. "جدایی" با جنیفر آنیستون و وینس وان ، و "بند بابانوئل 3" با تیم آلن. او همچنین در چندین فیلم مستقل مانند حافظه (2006) با بیلی زین و دنیس هاپر بازی کرد. در سال 2009 ، او در کمدی سگهای قدیمی با جان تراولتا و رابین ویلیامز ظاهر شد.

آن مارگرت در یک قسمت از قانون & amp؛ مهمان بازی کرد. سفارش: واحد ویژه قربانیان ، "زمان خواب" ، که اولین بار در 31 مارس 2010 از NBC پخش شد. وی برای اجرای خود ششمین نامزدی امی را دریافت کرد. او همچنین در سریال Lifetime ، همسران ارتش در قسمت "اسلحه و گل سرخ" (فصل چهار ، قسمت پنجم) ظاهر شد ، که در ابتدا در تاریخ 9 مه 2010 پخش شد. در 29 آگوست 2010 ، او برنده شد جایزه امی برای بازی مهمان توسط یک بازیگر برای عملکرد SVU این اولین برد امی در زندگی حرفه ای او بود و هنگامی که برای دریافت جایزه خود به صحنه نزدیک می شد مورد تشویق تماشاگران محل برگزاری ایمی قرار گرفت.

در 14 اکتبر 2010 ، آن مارگرت در CBS ظاهر شد ' CSI .

در پاییز 2011 او برای اجرای یک سری کنسرت در تئاتر Moon River در برانسون ، میسوری با اندی ویلیامز همبازی شد. ثابت شد که این آخرین بازی های ویلیامز قبل از مرگ وی در سال 2012 است.

در سال 2014 ، او شروع به بازی در یک نقش تکراری در سریال اصلی Showtime ری دونووان کرد. در اول اکتبر 2018 ، اعلام شد که او در یک نقش تکراری به فصل دوم سریال Syfy پیوسته است مبارک! .

در سال 2018 ، وی به عنوان مهمان در <من> روش کومینسکی ، به تصویر کشیدن دایان ، یک بیوه و علاقه ی عشق به نورمن که اخیراً بیوه شده است و آلن آرکین بازی می کند.

زندگی شخصی

آن مارگرت فرزندی نداشت ، اما او مادر سه فرزند شوهر راجر اسمیت ، بازیگری بود که بعداً مدیر او شد. او و اسمیت از 8 مه 1967 تا زمان مرگ وی در 4 ژوئن 2017 ازدواج کردند. پیش از این ، او با ادی فیشر قرار داشت و در هنگام فیلمبرداری ویوا لاس وگاس رابطه عاشقانه ای با الویس پریسلی داشت 1964.

یک موتورسوار مشتاق ، آن مارگرت سوار یک اتومبیل 500 سی سی Triumph T100C Tiger در Swinger (1966) شد و از همان مدل مجهز به یک استارت الکتریکی غیر استاندارد ، در نمایش صحنه ای و ویژه برنامه های تلویزیونی او. او در دهه 1960 در تبلیغات رسمی موتورسیکلت های پیروز حضور داشت. وی هنگامی که از موتورسیکلت در روستای مینه سوتا در سال 2000 به پایین پرتاب شد ، دچار شکستگی سه دنده و شکستگی شانه شد.

تصویر

مینی سریال CBS 2005 الویس شامل داستان رابطه او با الویس پریسلی هنگام فیلمبرداری ویوا لاس وگاس وی توسط بازیگر نقش مک مک گوان به تصویر کشیده شد.

فیلم شناسی

فیلم

رتبه بندی در گیشه

به مدت دو سال آن مارگرت با رای گیری غرفه داران فیلم به عنوان یکی از محبوب ترین بازیگران در ایالات متحده:

• 1964 - 8th
• 1965 - 17th

تلویزیون

دیسکوگرافی

مجردها

EP

• و اینجا اوست ... Ann-Margret (1961)
  • سمت 1: من فقط نمی فهمم / دیگر زخمی نمی کنم
  • سمت 2: امشب به من بیاموز / کانزاس سیتی
• بازدیدهای بیشتر و بیشتر آمریکایی (گردآوری) (1962)
  • سمت 2: قرار است چه کاری انجام دهم

• طرف 1: من فقط نمی فهمم / دیگر زخمی نمی کنم
• سمت 2: امشب به من بیاموز / کانزاس سیتی

• طرف 2: من تصور می کنم چه کاری انجام دهم

آلبوم ها

• و اینجا اوست ... Ann- مارگرت (1961)
• در راه بالا (1962)
• یکی از سرزنده ها (1962)
• Bachelor's Paradise (1963)
• Beaut y and the Beard (1964) (با ال هیرت)
• دیوید مریک بازدیدهایی از بازدیدهای خود در برادوی ارائه می دهد (1964) (با دیوید مریک)
• آهنگ های "The Swinger" (و سایر آهنگ های Swingin ') (1966)
• گاوچران و بانو (1969) (با Lee Hazlewood)
• Ann-Margret (1979)
• God Is Love: The Gospel Session (2001)
• امروز ، فردا و برای همیشه: مجموعه جعبه (2002) (با الویس پریسلی)
• مجموعه کارول کریسمس آن مارگرت (2004)
• Love Rush (انتشار مجدد Ann-Margret ) (2007)
• خدا عشق است: جلسات انجیل 2 (2011)

موسیقی متن

• نمایشگاه دولتی (1962)
• Bye Bye Birdie (1963)
• The Pleasure Seekers (1965)
• Tommy (1975)
• اخبار (1992)
• سنگهای چخماق در ویوا راک وگاس (2000)
• ویوا لاس وگاس (انتشار مجدد LP Viva Las Vegas EP ) (2007) (با الویس پریسلی)

T تولیدات گرمایی

• نامه های عاشقانه ، با برت رینولدز
• بهترین فاحشه کوچک در تگزاس (2001 ، تولید تور )

دستورات

• فرمانده فرمان سلطنتی ستاره قطبی (KNO) (2 دسامبر 1988)

جوایز و نامزدها