الیزابت اشلی

الیزابت آن کول (متولد 30 آگوست 1939) ، معروف به الیزابت اشلی ، بازیگر تئاتر ، فیلم و تلویزیون در آمریکا است. او سه بار نامزد دریافت جایزه تونی شده است که یک بار در سال 1962 برای Take Her، She's Mine برنده شد. اشلی همچنین برای بازی در The Carpetbaggers (1964) نامزد دریافت جایزه BAFTA و Golden Globe شد و در سال 1991 برای Evening Shade نامزد دریافت جایزه Emmy شد. الیزابت بود یک مهمان در نمایش امشب با جانی کارسون 24 بار.

مطالب

• 1 اوایل زندگی
• 2 شغل
• 3 کتاب
• 4 زندگی شخصی
• 5 فیلمبرداری
  • 5.1 فیلم
  • 5.2 تلویزیون
• 6 مراجع
• 7 پیوندهای خارجی

• 5.1 فیلم
• 5.2 تلویزیون

اوایل زندگی

اشلی الیزابت آن کول در اوکالا ، فلوریدا ، از لوسیل (همسر آیر) و آرتور کینگمن کول ، یک معلم موسیقی متولد شد و در باتون روژ ، لوئیزیانا بزرگ شد.

اشلی پس از سال اول تحصیل ، دانشگاه ایالتی لوئیزیانا را ترک کرد و به نیویورک رفت. او در آنجا در مدرسه تئاتر The Neighborhood Playhouse تحصیل کرد و با کار به عنوان دختر پودینگ Jell-O در یک برنامه تلویزیونی و به عنوان مدل نمایش ، بازیگری کرد.

شغل

اشلی برنده جایزه تونی بهترین بازیگر نقش اول زن در نمایش برای او را بگیر ، او مال من است سپس بعداً در نقش اصلی کوری در تولید اصلی برادوی از پابرهنه در پارک نیل سایمون بازی کرد ( 1963) و بعداً ، به عنوان مگی در احیای برادوی <گربه روی یک سقف قلع گرم تنسی ویلیامز (1974). او نامزدهای تونی را برای هر دو اجرا دریافت کرد. او در برادوی به عنوان دکتر لیوینگستون در فیلم اگنس خدا (1982) ظاهر شد و در جریان اجرای اصلی برادوی در آگوست: شهرستان اوساج جایگزین نقش ماتی فای شد.

او بیش از پنج دهه در فیلم های سینمایی مهم حضور داشته است ، از جمله نقش های اولیه در قالیچه ها (1964) ، کشتی احمق ها (1965) ، و روز سوم (1965). از دیگر اعتبارات سینمایی وی می توان به "ازدواج یک کارگزار جوان سهام" اشاره کرد (1971) ، رانچو لوکس (1975) ، پدری (1981) ، دراگنت (1987) ، و "بوسه خون آشام" (1989) ، و او در فیلم جنجالی ویندوز به عنوان شرور بازی کرد / i> (1980) آخرین نقش های سینمایی وی در نقش Diane Freed در Happiness (1998) و در نقش Marg در فیلم 2007 The Cake Eaters بود.

او برای اولین بار با برت رینولدز در یک قسمت 1969 از Love American Style ، سپس بعداً در فیلم پدری در سال 1981 ، به عنوان ستاره مهمان در مجموعه تلویزیونی خود BL استرایکر در سال 1989 و سرانجام به عنوان بازیگر سریال آخر تلویزیونی خود ، سایه شب ، از 1990 تا 1994 در نقش خاله فریدا اوانز. در سال 1991 ، این نقش نامزدی امی را برای بازیگر نقش مکمل زن در یک سریال کمدی به دست آورد. او در ابتدا قرار بود در فیلم 1995 Mallrats ظاهر شود و در نقش فرماندار نیوجرسی بازی کند. با این حال ، کل سکانس قطع شد و یک سکانس جدید جایگزین آن شد.

اشلی نقش کیت را در نمایش "لینکلن" از ساندبورگ داشت ، یک نمایشنامه شش قسمتی که در اواسط از NBC پخش شد. -1970 ::926 دیگر حضورهای تلویزیونی وی شامل مینی سریال 1987 "گرینویل دو خانم" و نقش مهمان در "بن کیسی" است. مسیر 66 سام بندیکت استونی بورک مرد شش میلیون دلاری خانواده معاون میامی کارولین در شهر ماموریت: غیرممکن است قتل ، او نوشت دنیای دیو قانون & amp؛ سفارش: واحد ویژه قربانیان یک فرشته لمس کرد نمایش لری سندرز آدم کشی: زندگی در خیابان عروسک روسی و چیزهای بهتر او در 14 قسمت از سریال HBO Treme به عنوان خاله میمی حضور داشت.

کتاب

زندگینامه اشلی بازیگر: کارت پستال های جاده در 1 ژوئن 1978 توسط M. Evans و amp در نسخه سخت چاپ شد. شرکت (اکنون بخشی از گروه انتشارات رومن و Littlefield است). یک چاپ شومیز در تاریخ 12 اکتبر 1979 از طریق انتشارات فاوست دنبال شد.

زندگی شخصی

اشلی سه بار طلاق گرفته است. شوهر اول و دوم او بازیگران جیمز فارنتینو و جورج پپارد بودند. دومی در اولین فیلم خود ، کیف های قالی (1964) مرد اصلی او بود. این زوج یک پسر به نام کریستین داشتند (متولد 1968).

اشلی در 25 سالگی از بازیگری کناره گیری کرد "برای خانه ای برای شوهرم ، دیدن اینکه او شام را به موقع صرف کرده است ، خود را به عنوان یک زن درک کنم" . وی چهار سال بعد پس از تولد کریستین پپارد کار خود را از سر گرفت.

فیلم شناسی

فیلم

تلویزیون