باهوالپور

باهوالپور (بہاولپور) ، شهری است واقع در استان پنجاب پاکستان. بهاوالپور یازدهمین شهر بزرگ پاکستان از نظر جمعیت طبق سرشماری سال 2017 با جمعیت 762 هزار و 111 نفر است.

در سال 1748 تاسیس شد ، باهوالپور پایتخت ایالت شاهزاده سابق بهاوالپور بود که توسط خانواده عباسی <من> نواب تا سال 1955. نواب ها میراث معماری غنی از خود به جای گذاشتند ، و بهاوالپور اکنون به خاطر بناهای تاریخی خود از آن دوره شناخته شده است. این شهر همچنین در حاشیه کویر چولستان قرار دارد و به عنوان دروازه ورودی به پارک ملی لال سوهانا در نزدیکی آن عمل می کند.

محتویات

• 1 تاریخچه
  • 1.1 تاریخچه اولیه
  • 1.2 تأسیس
  • 1.3 دولت شاهزاده
  • 1.4 پیوستن به پاکستان
• 2 اقتصاد
• 3 جمعیت شناسی
  • 3.1 دین
• 4 مدیریت مدنی
• 5 ورزش
• 6 افراد برجسته
• 7 همچنین مراجعه کنید
• 8 منابع
• 9 کتابشناسی
• 10 پیوندهای خارجی

• 1.1 تاریخچه اولیه
• 1.2 تأسیس
• 1.3 ایالت شاهزاده
• 1.4 پیوستن به پاکستان

• 3.1 دین

تاریخ

تاریخ اولیه

منطقه ای که به عنوان ایالت باهوالپور شناخته می شد ، محل زندگی جوامع مختلف باستانی بود. منطقه باهوالپور حاوی ویرانه هایی از تمدن دره سند و همچنین مکانهای باستانی بودایی مانند منار پاتان در نزدیکی آن است. سر الكساندر كونينگهام باستان شناس انگليسي منطقه باهوالپور را به عنوان محل پادشاهي Yaudheya Mahbhārata شناسايي كرد. قبل از تأسیس بهاوالپور ، شهر بزرگ منطقه شهر مقدس اوچ شریف بود - یک مرکز کلانشهر منطقه ای بین قرن 12 و 17 که به دلیل مجموعه ای از زیارتگاه های تاریخی اختصاص داده شده به عرفای مسلمان از قرن 12-15th ساخته شده است سبک بومی منطقه.

بنیانگذار

باهوالپور در سال 1748 توسط نواب بهاوال خان اول تاسیس شد ، پس از مهاجرت از شیکارپور ، سند به منطقه اطراف اوچ. بهاوالپور به عنوان پایتخت ایل جایگزین دراوار شد. این شهر در ابتدا به عنوان یک پست تجاری در مسیرهای تجاری بین افغانستان و هندوستان شکوفا شده بود.

در سال 1785 ، سردار خان فرمانده درانی به شهر باهوالپور حمله کرد و بسیاری از ساختمانهای آن را به نمایندگی از میان عبدالنبی کالورا از سند خانواده حاكم باهالپور به همراه اشراف نزدیك اوچ مجبور شدند به قلعه دراوار پناه ببرند و در آنجا حملات را با موفقیت دفع كردند. نیروی درانی حمله کننده 60،000 روپیه را به عنوان خراج پذیرفت ، اگرچه بعداً به دلیل اشغال قلعه دراورا توسط دورانی های افغان ، بهاوال خان مجبور شد به ایالت های راجپوت پناه ببرد. بهاوال خان برای فتح قلعه از طریق اوچ بازگشت و کنترل بهاوالپور را دوباره برقرار کرد.

ایالت شاهزاده

دولت شاهزاده ای بهاوالپور در سال 1802 توسط نواب محمد بهاوال خان تأسیس شد. دوم پس از فروپاشی امپراتوری درانی ، و در شهر مستقر بود. در سال 1807 ، رانجیت سینگ از امپراتوری سیك قلعه را در مولتان محاصره كرد ، و پناهندگان را وادار كرد تا در پی نیروهای شجاع خود كه به حمله به حومه شهرهای اطراف مولتان حمله می كردند ، بهائوالپور در جستجوی امنیت باشند. رانجیت سینگ سرانجام محاصره را پس گرفت و با عقب نشینی نیروهای سیک هدایایی را به نواب بهاوالپور هدیه داد.

بعالپور پس از فروپاشی حکومت مغول و کاهش قدرت سلطنت خراسان ، یک ایستگاه پایداری ارائه داد. این شهر به پناهگاه خانواده های برجسته از مناطق آسیب دیده تبدیل شد ، و همچنین شاهد هجوم علمای دین بود که از تحکیم قدرت سیک ها در پنجاب فرار کردند.

از ترس حمله به امپراتوری سیک ، نواب محمد بهاوال خان سوم امضا کرد پیمانی با انگلیس در 22 فوریه 1833 ، تضمین استقلال نواب و خودمختاری باهوالپور به عنوان یک دولت شاهزاده ای. این پیمان انگلیسی ها را در هنگام حمله به امپراتوری سیک به مرز جنوبی دوستانه تضمین کرد.

مسیرهای تجاری تا دهه 1830 از باهوالپور دور شده بودند و بازدید کنندگان انگلیسی از این شهر چندین مغازه خالی در بازار این شهر را یادداشت کردند. در این زمان جمعیت 20000 نفر تخمین زده می شد و گفته می شد که عمدتاً از هندوهای کم طبقه تشکیل شده اند. همچنین در سال 1833 ، رودخانه های Sutlej و Indus به ناوبری باز شدند و به کالاها اجازه دسترسی به باهالپور را دادند.

در سال 1845 ، مسیرهای تجاری تازه افتتاح شده به دهلی ، باهوالپور را به عنوان یک مرکز تجاری مجدداً تأسیس کردند. این شهر در اواخر قرن نوزدهم به عنوان مرکزی برای تولید کالاهای ابریشم ، ریه ها و کالاهای پنبه ای شناخته می شد. ابریشم این شهر دارای کیفیت بالاتری نسبت به آثار ابریشمی از بنارس یا آمریتسار بود.

بحران 1866 بر سر جانشینی تاج و تخت باهوالپور به طور قابل توجهی نفوذ انگلیس را در ایالت شاهزاده افزایش داد. بهاوالپور در سال 1874 به عنوان یک شهرداری تشکیل شد. کاخ نور محل در سال 1875 به پایان رسید. در سال 1878 ، پل امپراتریس به طول 4285 فوت بهاوالپور به عنوان تنها گذرگاه ریلی از رودخانه سوتلج افتتاح شد. کالج Sadiq Egerton بهاوالپور در سال 1886 تاسیس شد. نوابس باهالپور جشن بزرگ طلای ملکه ویکتوریا را در سال 1887 در یک کار دولتی در کاخ نور محل برگزار کرد. در سال 1898 دو بیمارستان در این شهر تاسیس شد. در سال 1901 ، جمعیت این شهر 18546 نفر بود.

دانشگاه اسلامیا بهاوالپور به عنوان <جام جمادی عباسیه در سال 1925 تاسیس شد. در هنگام شیوع در جنگ جهانی دوم در سال 1939 ، نواب بهاوالپور اولین حاکم یک دولت شاهزاده ای بود که پشتیبانی کامل و منابع خود را از این کشور برای تلاش های جنگ تاج ارائه داد.

پیوستن به پاکستان

شاهزاده انگلیس به ايالات متحده اين حقيقت داده شد كه در اوت 1947 با خروج از سوگند بريتانيا به پاكستان و هندوستان ملحق شوند. به دنبال استقلال ، اقلیت های هندو و سیک در این شهر به طور گسترده به هند به طور دسته جمعی مهاجرت کردند ، در حالی که پناهندگان مسلمان از هند در شهر و منطقه اطراف آن مستقر شدند. دانشکده پزشکی کوئید اعظم شهر در سال 1971 تاسیس شد.

اقتصاد

عمده محصولاتی که باهالپور برای آنها شناخته می شود پنبه ، نیشکر ، گندم ، تخمه آفتابگردان ، کلزا / خردل است. دانه و برنج انبه باهالپور ، مرکبات ، خرما و گواوا برخی از میوه های صادر شده به خارج از کشور هستند. سبزیجات شامل پیاز ، گوجه فرنگی ، گل کلم ، سیب زمینی و هویج است. دولت به عنوان یک شهر صنعتی در حال توسعه ، بازارهای مختلفی را تغییر داده و آزاد کرده است که اجازه می دهد سود سوزآور ، پنبه زنی و پرس ، کارخانه های آرد ، آب میوه ها ، مهندسی عمومی ، کارخانه های نورد آهن و فولاد ، دستگاه های بافندگی ، کارخانه های روغن ، خوراک طیور ، شکر ، ریسندگی نساجی ، پارچه بافی ، گیاهی گیاهی و صنایع روغن پخت و پز رونق بگیرد.

جمعیت شناسی

طبق سرشماری سال 2017 پاکستان ، جمعیت این شهر از 762 هزار و 111 نفر افزایش یافته است. 408،395 در سال 1998. باخری ها طایفه ای هستند که در Shabr Farid ilaqa از باهوالپور ادعا می کنند که راجپوت ریشه دارند. آنها قبلاً به اسلام گرویده بودند اما از ترس بازگشت به ریشه های هندو خود به عنوان بافنده در مولتان اقامت گزیدند.

دین

باهوالپور به عنوان مرکز Chishti تصوف به دنبال تأسیس <خان> خانقایی توسط نور محمد محروی در اواسط قرن هجدهم. بیشتر ساکنان آن مسلمانانی هستند که اقلیت کمی از آنها هندو هستند.

اداره مدنی

بهاوالپور به عنوان یکی از شش شهر پنجاب اعلام شد که امنیت آن توسط اداره ایمن پنجاب بهبود می یابد. 5.6 میلیارد روپیه برای این پروژه اختصاص داده شده است ، كه در امتداد پروژه شهر امن لاهور كه ​​8000 دوربین مداربسته در سراسر شهر با هزینه 12 میلیارد روپیه برای ضبط و ارسال تصاویر به فرماندهی و كنترل مجتمع در سراسر شهر مدل سازی شده است ، مدل سازی خواهد شد. مراکز.

Sports

Stadium Bahawal یا The Bahawalpur Dring Stadium یک استادیوم چند منظوره است که محل برگزاری Stags باهاوالپور است. این مسابقه تنها یک مسابقه بین المللی بود ، یک مسابقه آزمایشی بین پاکستان و هند در سال 1955. استادیوم هاکی موتی الله در ورزشگاه بهاوال است که برای مسابقات مختلف هاکی و بین المللی در کشور استفاده می شود. جدا از زمین کریکت ، یک سالن ورزشی و استخر برای شهروندان دارد. همچنین زمین های تنیس عالی وجود دارد که تحت مدیریت باشگاه تنیس باهوالپور هستند. در اطراف زمین فوتبال نیز یک مسیر دویدن 2 کیلومتری وجود دارد.

افراد مشهور

• بازیکن سابق هاکی روی زمین ، سامی الله خان ، در این شهر متولد شد.

• بازیکن تیم معلول کرکت محمد زبیر سلیم
• روزنامه نگار ، مجری و تهیه کننده سابق سرویس جهانی بی بی سی ، دوردانا انصاری ، OBE ، در این شهر متولد شد.
• محمد عادل فوتبالیست پاکستانی.