بورا بورا

بورا بورا (فرانسوی: بورا-بورا ؛ تاهیتی: Pora Pora ) 30.55 است km2 (12 مایل مربع) گروه جزیره در گروه Leeward در قسمت غربی جزایر جامعه Polynesia فرانسه ، یک مجموعه جمع آوری شده در خارج از کشور جمهوری فرانسه در اقیانوس آرام. جزیره اصلی که در حدود 230 کیلومتری (143 مایل) شمال غربی پپیته واقع شده است ، توسط یک تالاب و یک صخره مانع احاطه شده است. در مرکز این جزیره بقایای آتشفشان منقرض شده ای وجود دارد که به دو قله کوه پهیا و کوه اوتمانو برمی خیزد ، بلندترین نقطه با 727 متر (2،385 فوت). این بخشی از کمون بورا-بورا است که شامل جزیره مرجانی Tūpai نیز می شود.

بورا بورا یک مقصد مهم گردشگری بین المللی است ، که به دلیل استراحتگاه های لوکس آب-محور معروف است. سکونتگاه اصلی ، Vaitape ، در ضلع غربی جزیره اصلی ، روبروی کانال اصلی به تالاب است. تولید این جزیره عمدتا به آنچه می توان از دریا و درختان نارگیل فراوان به دست آورد ، که از نظر تاریخی از نظر اقتصادی برای گیاه copra اهمیت داشتند.

مطالب

نام

در دوران باستان این جزیره "Pora pora mai te pora" نامیده می شد ، به معنی "ایجاد شده توسط خدایان" در گویش محلی تاهیتی. این اغلب به صورت مختصر Pora Pora به معنای ساده "اولین تولد" است. به دلیل ابهامات در واج های زبان تاهیتی ، این را می توان Bola Bola یا Bora Bora نیز تلفظ کرد. هنگامی که کاوشگر Jacob Roggeveen برای اولین بار در جزیره فرود آمد ، او و خدمه خود نام Bora Bora را که از آن زمان پابرجا مانده است ، به تصویب رساندند. توسط شهرک نشینان پلینزی در حدود قرن چهارم اولین بازدید اروپایی توسط یاکوب روگگوین در سال 1722 انجام شد.

جیمز کوک در 29 ژوئیه 1769 با استفاده از یک ناوبر تاهیتی ، توپایا ، این جزیره را مشاهده کرد. انجمن مبلغین لندن در سال 1820 وارد شد و در سال 1890 كلیسایی پروتستان تاسیس كرد. بورا بورا تا سال 1888 پادشاهی مستقلی بود كه آخرین ملكه آن Teriimaevarua III مجبور به سلطنت شد و فرانسوی ها این جزیره را به عنوان مستعمره ضمیمه خود كردند.

جنگ جهانی دوم

در جنگ جهانی دوم ایالات متحده بورا بورا را به عنوان پایگاه تأمین نظامی اقیانوس آرام جنوبی انتخاب کرد و یک انبار نفت ، هواپیما ، پایگاه هواپیماهای دریایی و استحکامات دفاعی ساخته شد. این عملیات که با نام "عملیات بابکت" شناخته می شود ، از 9 کشتی ، 20 هزار تن تجهیزات و نزدیک به 7000 نفر نیروی تأمین نیرو برخوردار بود.

حداقل هشت اسلحه کالیبر 44/44 ، توسط عناصر توپخانه سیزدهم ساحل اداره می شود هنگ (بعداً گردان توپخانه 276 ساحلی) برای محافظت از آن در برابر حمله نظامی احتمالی ، در نقاط استراتژیک اطراف این جزیره ایجاد شد. هشت اسلحه در منطقه باقی مانده است.

با این حال ، این جزیره هیچ درگیری نداشت. از آنجا که حضور آمریکا در بورا بورا در طول جنگ بدون هیچگونه اعتراضی بود. این پایگاه در 2 ژوئن 1946 رسماً تعطیل شد. پرواز هواپیمای جنگ جهانی دوم هرگز قادر به پذیرش هواپیماهای بزرگ نبود ، اما با این وجود تنها فرودگاه بین المللی پلینزی فرانسه تا زمان فاآ بود. "یک فرودگاه بین المللی در کنار پپیته ، تاهیتی ، در سال 1960 افتتاح شد.

جهانگردی

اقتصاد این جزیره تقریباً فقط توسط جهانگردی اداره می شود. چندین استراحتگاه بر اساس ساخته شده اند (جزایر کوچک ، از تاهیتی) اطراف تالاب. هتل بورا بورا در باز شد در سال 1961 ، و نه سال بعد اولین خانه های ییلاقی بیش از حد آب را بر روی تخته های تالاب ساخت. امروزه خانه های ییلاقی بیش از حد آب یکی از ویژگی های استاندارد اکثر استراحتگاه های بورا بورا است. کیفیت این خانه های ییلاقی از اقامتگاه های ارزان قیمت ارزان ، بسیار لوکس و گران قیمت متغیر است. با این وجود امکان بازدید از جاذبه های زمینی مانند توپ های جنگ جهانی دوم وجود دارد. ایر تاهیتی روزانه پنج یا شش پرواز به فرودگاه بورا بورا در Motu Mute از تاهیتی (و همچنین از سایر جزایر) دارد. حمل و نقل عمومی در این جزیره وجود ندارد بنابراین اتومبیل های کرایه ای و دوچرخه روش های توصیه شده حمل و نقل هستند. در Vaitape نیز باگ های کوچک و دو نفره برای اجاره وجود دارد. اجاره قایق موتوری برای کاوش در تالاب امکان پذیر است.

غواصی غواصی و غواصی در و اطراف تالاب بورا بورا از فعالیت های محبوب است. بسیاری از گونه های کوسه ها و پرتوهای موجود در بدن اطراف آب قرار دارند. چند اپراتور غواصی در این جزیره وجود دارد که غواصی با پرتوی مانتا و شیرجه های تغذیه کوسه را انجام می دهند. کوسه هایی که در تالاب این جزیره زندگی می کنند برای مردم خطرناک محسوب نمی شوند.

علاوه بر جزایر موجود بورا بورا ، جزیره دست ساز جدید Motu Marfo در گوشه شمال شرقی تالاب اضافه شده است ملک St. Regis Resort.

آب و هوا

بورا بورا آب و هوای موسمی استوایی دارد. دما در طول سال با روزهای گرم و شب های گرم نسبتاً مطابقت دارد. فصل خشک از ژوئن تا اکتبر طول می کشد اما هنوز بارش در طول این دوره مشاهده می شود.

بیشترین بارندگی ها در ماه های تابستان (نوامبر تا آوریل) رخ می دهد و با رطوبت زیاد همراه است ، اگرچه روزهای روشن در اواسط ژانویه ناشناخته نیستند.

اکولوژی و کاهش بومی گاستروپود

<زیستگاه های جنگلی در بورا بورا در دامنه کوه اوتمانو در زندگی گاستروپودها در مقایسه با سایر جزایر کاملاً متنوع است. چندین گونه از گونه های بومی یا بومی تا حدودی اخیراً در هنگام معرفی Lissachatina ، Euglandina و کرمهای تختی مختلفی که باعث کاهش جمعیت lutea (گونه بومی بومی که در اواخر دهه 1990 منقرض شد) ، (گونه ای که قبلاً بومی بورا بورا بود اما بعداً در نظرسنجی های این جزیره یافت نشد) ، و Mautodontha boraborensis (گونه ای در خطر انقراض از سال 1996 اما به احتمال زیاد منقرض شده است ، همانطور که آخرین بار در دهه 1880 مشاهده شد). گونه های بومی و بومی ذکر شده در بالا بیشتر به جنگل های بکر محدود شده است و تنها گونه هایی که همچنان رایج باقی مانده اند (شاید حتی وجود داشته باشد) چندین subulinids و tornatellinids در میان سایر موارد هستند ، از جمله Orobophana pacifica ( a helicinid ).

گالری

نمای هوایی بورا بورا

نمای هوایی بورا بورا

کوه اوتمانو

ناوچه فرانسوی <فلورئال مستقر در تالاب بورا-بورا

کلیسای پروتستان Maohi در آناو

دستگاه کوکاکولا در Vaitape

درختان نخل متمایل به نوارهای فلزی برای جلوگیری از خرچنگ نارگیل

Sofitel Motu با کوه Otemanu در پس زمینه

بورا بورا

نمای شمال شرقی بورا بورا از کوه پهیا

به سمت شرق به سمت Marara Beach Motu در بورا بورا

بورا بورا

تصویر ماهواره ای بورا بورا

پانوراما تصویری از بورا بورا