برازاویل

برازاویل (تلفظ فرانسوی: ، کنگو: کینتامو ، نکونا ، کینتامبو ، ماولا ؛ تکه: Mfwa ، Mfoa ، M'fa ) پایتخت و بزرگترین شهر جمهوری کنگو (جمهوری کنگو) است. این مرکز که مرکز مالی و اداری کشور را تشکیل می دهد ، در ضلع شمالی رود کنگو ، روبروی کینشاسا ، پایتخت جمهوری دموکراتیک کنگو (DR کنگو) واقع شده است.

تخمین زده می شود جمعیت پایتخت بیش از 1.8 میلیون نفر باشد که بیش از یک سوم جمعیت ملی را تشکیل می دهد. حدود 40٪ در مشاغل غیر کشاورزی اشتغال دارند. در طول جنگ جهانی دوم ، برازاویل همچنین بین سالهای 1940 و 1942 پایتخت فرانسه آزاد بود.

در سال 2013 ، برازاویل از طرف یونسکو به عنوان شهر موسیقی تعیین شد. از آن زمان به عضویت شبکه شهرهای خلاق نیز درآمده است.

مطالب

• 1 جغرافیا
• 2 تاریخچه
• 3 جمعیت شناسی
• 4 دولت
• 5 اقتصاد
• 6 فرهنگ
• 7 عبادتگاه
• 8 آموزش
• 9 آب و هوا
• 10 حمل و نقل
• 11 افراد مشهور
• 12 شهر دوقلو و خواهران
• 13
• 14 یادداشت
• 15 منبع
  • 15.1 کتابشناسی
• 16 یادداشت
• 17 پیوند خارجی

• 15.1 کتابشناسی

جغرافیا

برازاویل مساحت زیادی در شمال رود کنگو را پوشش می دهد ، درست زیر استخر Malebo. Mbamu ، یک جزیره بزرگ در استخر ، بخشی از قلمرو جمهوری کنگو است.

Brazzaville 506 کیلومتر (314 مایل) از اقیانوس اطلس و تقریبا 474 کیلومتر (295 مایل) جنوب استوا است. . این شهر کمونی است که از مناطق دیگر جمهوری جدا شده است. توسط بخش استخر احاطه شده است. در اطراف شهر دشت های بزرگی وجود دارد. این شهر نسبتاً مسطح است و در ارتفاع 317 متری (1040 فوت) واقع شده است. Downriver the Congo دارای شتابهای بی شماری است که به آبشارهای لیوینگستون معروف است و از دهانه آن در اقیانوس اطلس جلوگیری می کند.

کینشاسا ، پایتخت جمهوری دموکراتیک کنگو ، در ساحل جنوبی واقع شده است. کنگو ، درست روبروی برازاویل. برای تمایز بین دو کشور آفریقایی که "کنگو" به نام خود دارند ، جمهوری کنگو را برخلاف کنگو-کینشاسا ، گاهی کنگو-برازاویل می نامند. کینشاسا از نظر جمعیت بیش از پنج برابر بزرگتر از برازاویل است. این تنها مکان در جهان است که در آن دو شهر پایتخت ملی در کرانه های مقابل رودخانه و در دید یکدیگر توسعه یافته اند.

در مارس 2018 ، "اعلامیه برازاویل" به منظور ارتقا management مدیریت و حفاظت بهتر از Cuvette Centrale ، منطقه ای در حوزه کنگو و در درجه اول در DRC ، امضا شد. این بزرگترین peatland گرمسیری جهان است که از جنگل های باتلاق تشکیل شده است. حفاظت از این منطقه برای بقای مگافونا مهم است و همچنین برای آب و هوای جهان بسیار مهم است. سوزاندن ذغال سنگ نارس باعث آزاد شدن بیش از حد کربن و افزایش دمای زمین می شود. اعلامیه برای نجات peatlands به عنوان بزرگترین موجودی کربن آلی زمینی در جهان توسط جمهوری دموکراتیک کنگو ، جمهوری کنگو و اندونزی امضا شد که دارای زمین های peat نیز است.

تاریخ

برازاویل توسط امپراطوری استعمار فرانسه بر اساس یک شهرک بتکه موجود بومی به نام Ncuna ، در طول تقارن برای آفریقا هنگامی که کشورهای اروپایی مناطق نفوذ خود را در این قاره ایجاد کردند ، تاسیس شد. کاوشگر ایتالیایی الاصل پیر ساورگنان دو برازا ، که در سال 1874 تابعیت فرانسه را دریافت کرد ، رسماً در 10 سپتامبر 1880 این شهرک را تأسیس کرد. این نام او را گرامی می دارد.

پادشاه محلی ، ماكوكو از Téké ، با دی برازا پیمان حمایتی امضا كرد ، كه سرزمینهای او را تحت سلطه امپراتوری فرانسه قرار داد. از اکتبر 1880 تا مه 1882 ، یک گروه کوچک از سربازان به سرپرستی گروهبان سنگالی ، مالامین کامارا ، محل را اشغال کردند تا از سقوط زمین به دست بلژیک جلوگیری شود. نیروهای آنها در ضلع جنوبی رودخانه ، جایی که پادشاه لئوپولد دوم به عنوان یک دارایی خصوصی بر کنگو بلژیک حکومت می کرد ، فعالیت داشتند. اولین کار ساختمانی در مقیاس بزرگ شهر چهار سال بعد آغاز شد ، زیرا فرانسوی ها با لئوپولدویل (کینشاسا کنونی) که استعمارگران بلژیکی در ضلع جنوبی رودخانه در حال توسعه بودند ، رقابت کردند.

کنفرانس برلین در سال 1884 کنترل فرانسه بر این منطقه را بر پایه های رسمی قرار داد. این شهر در سال 1904 به پایتخت کنگو فرانسه تبدیل شد و در زمان تأسیس آفریقای استوایی فرانسه در سال 1910 به عنوان یک فدراسیون از کشورهای استعمارگر فرانسه به عنوان پایتخت ادامه یافت: این شهر شامل گابن ، جمهوری آفریقای مرکزی و چاد تا سال 1960 بود. از سال 1910– در سال 1915 ساختمانهای اصلی شهرداری احداث شد ، از جمله دادگستری و دفتر مرکزی برای بانك د لفظ و انستیتو پاستور.

در سال 1934 راه آهن کنگو و اقیانوس شروع به کار کرد ، و برازاویل را به بندر اقیانوس اطلس پوینت نوآر متصل کرد و سراشیبی های رودخانه کنگو را دور زد. ساخت راه آهن منجر به کشته شدن بیش از 17000 آفریقایی شد و مردم در سال 1928 علیه فرانسویان قیام کردند.

در طول جنگ جهانی دوم برازاویل و بقیه آفریقای استوایی فرانسه فراتر از قدرت ویشی فرانسه باقی ماندند ، که در خدمت اشغال نازی ها بود. این شهر از سال 1940 تا 1943 به عنوان پایتخت France Libre خدمت می کرد. در سال 1944 ، برازاویل میزبان جلسه نیروهای مقاومت فرانسه و نمایندگان مستعمرات آفریقای فرانسه بود. اعلامیه برازاویل نمایانگر تلاشی برای تعریف مجدد روابط بین فرانسه و مستعمرات آفریقایی آن بود.

تا دهه 1960 ، این شهر به بخشهای اروپایی (مرکز شهر) و آفریقایی تقسیم می شد (Poto-Poto ، باكونگو و ماكلكله). در سال 1980 به "کمون" تبدیل شد ، از بخش استخر اطراف جدا شد و در 9 مدل "بخشدار" (بخش ها) در امتداد مدل دولت فرانسه تقسیم شد.

از اواخر قرن 20 ، این شهر اغلب زمینه ای برای جنگ ، از جمله درگیری های داخلی بین نیروهای شورشی و دولتی. این پایگاه درگیری بین نیروهای جمهوری کنگو ، جمهوری دموکراتیک کنگو (DRC) و آنگولا بوده است. در طول دهه 1990 ، جنگ های داخلی منجر به کشته شدن هزاران غیرنظامی در اینجا شد و صدها هزار پناهنده را مجبور به فرار از شهر کرد.

اخیراً هزاران نفر از اعضای DRC راهی برازاویل شده اند. نیروهای محلی سازمان ملل و دولت DRC این شهر را به اخراج هزاران نفر از این پناهندگان متهم کرده اند.

در آوریل 2016 درگیری بین پلیس و واحدهای شبه نظامی محلی انجام شد و حداقل 18 نفر کشته شدند.

جمعیت شناسی

از نظر سرشماری سال 2007 ، جمعیت این شهر 1.37 میلیون نفر بود. پیش بینی CNSEE (مرکز ملی آمار) تا سال 2015 به 1.7 میلیون نفر افزایش یافت ، اما پیش بینی آن قبل از سال 2007 انجام شد و براساس تخمین کمتری از جمعیت (1.26 میلیون نفر) نسبت به آنچه در سرشماری ثبت شده بود ، بود.

برآورد بخش جمعیت سازمان ملل برای سال 2014 1.83 میلیون نفر است. کینشاسا ، DRC ، در سال 2014 بیش از 10 میلیون سکنه داشت.

همراه با کینشاسا ، یک محله ترکیبی کینشاسا-برازاویل حدود 12 میلیون سکنه دارد. چالش های سیاسی و زیرساختی قابل توجهی از عملکرد هر دو شهر با هرگونه ارتباط معنی دار جلوگیری می کند.

از اواسط قرن نوزدهم ، این دو شهر در تجارت ، ورزش و قدرت رقیب یکدیگر بوده اند. پیشنهادهایی برای اتصال دو پایتخت توسط پل برازاویل - کینشاسا ارائه شده است. در سال 2018 ، با برقراری صلح نسبی در منطقه ، بانک توسعه آفریقا و آفریقا 50 برای توسعه این پروژه با هر دو دولت قرارداد امضا کردند.

دولت

Brazzaville ، مانند Pointe-Noire ، هم وضعیت یک کمون (شهرداری) و هم یک بخش دارد. توسط شورای شهرداری و شورای ادارات اداره می شود. شهردار رئیس شورای شهرداری است.

این شهر به 9 بخش (بخش ها) تقسیم شده است:

1. باکونگو
2. Djiri
3. Madibou
4. Makélékélé
5. Mfilou
6. مونگالی
7. Ouenzé
8. Poto-Poto
9. Talangaï

اقتصاد

موقعیت برازاویل در نزدیکی استخر رودخانه کنگو این امکان را برای رشد صنعتی ، تجارت و تسویه حساب بندر. این طریق از طریق تجارت توسط کشتی ها و قایق هایی که به سمت بالا به مناطق داخلی سفر می کردند ، متصل شد که از ابتدای دوره استعمار مواد اولیه تولید می کرد. ساخت راه آهن متصل به Pointe-Noire توانایی تجار شهرستانی را برای رساندن محصولاتشان به بندر برای صادرات افزایش داد. صنایع موجود در برازاویل شامل فروشگاه های ماشین آلات ، منسوجات ، برنزه سازی و تولید است. به عنوان بندر اصلی رودخانه کنگو ، برازاویل هنوز مواد اولیه مانند لاستیک ، چوب و محصولات کشاورزی را تحویل می گیرد. از اینجا به طور کلی برای صادرات به پوینت نوآر فرستاده می شوند.

بسیاری از شرکت ها ، سازمان های دولتی و NGO ها دارای دفاتر منطقه ای در پایتخت هستند ، جایی که می توانند با مقامات دولتی کار کنند. سازمان بهداشت جهانی دفتر منطقه ای خود را برای آفریقا مستقر در برازاویل دارد. شرکت های مستقر در برازاویل عبارتند از: خطوط هوایی استوایی کنگو و اپراتور تلفن همراه وارید کنگو.

فرهنگ

ارل ، یک معمار بسیار مشهور ، همچنین هنگام شارل دوگل خانه ای در شهر طراحی کرد اینجا رهبر فرانسه آزاد بود. بناهای دیگر شامل مقبره Pierre Savorgnan de Brazza ، برج Nabemba و کاخ کنگره (برازاویل) است.

آرامگاه Marien Ngouabi ، باغ وحش برازاویل و مدرسه نقاشی Poto-Poto نیز مقصد بازدیدکنندگان و ساکنان شهر هستند.

عبادتگاه ها

بسیاری از مردم کنگو در دوره استعمار فرانسه به کاتولیک گرویدند. کلیساهای مسیحی بیشترین شیوع را در این شهر دارند ، جایی که کلیسای کاتولیک روم دارای یک اسقف اعظم است. از آن زمان ، کلیساها توسط مهاجران جدید و با اقتباس محلی پروتستانیسم انجیلی تأسیس شدند. بعنوان مثال می توان از اسقف اعظم ارتدکس یونان برازاویل و گابون (کلیسای اسکندریه و تمام آفریقا) ، کلیسای انجیلی کنگو (اجتماع جهانی کلیساهای اصلاح شده) و مجالس خداوند اشاره کرد.

آموزش

دانشگاه Marien Ngouabi یک دانشگاه دولتی در برازاویل است که به نام یک رهبر سابق نامگذاری شده است. این دانشگاه پس از استقلال در دسامبر 1971 تأسیس شد. امروز تقریباً 26000 دانش آموز دارد.

مدارس بین المللی:

• Lycée Français Saint-Exupéry de Brazzaville (فرانسوی)
• مدرسه بین المللی آمریکایی برازاویل

آب و هوا

برازاویل دارای آب و هوای مرطوب و خشک استوایی است. فصل مرطوب آن ، که از اکتبر تا مه برگزار می شود ، طولانی تر از فصل خشک آن است که ماه های باقیمانده را پوشش می دهد. خشک ترین ماه های Brazzaville ، جولای و آگوست به طور میانگین هیچ بارندگی در آن رخ نمی دهد. از آنجا که برازاویل در جنوب خط استوا قرار دارد ، فصل خشک آن از حدود انقلاب "زمستانی" آن ، یعنی ماه ژوئن ، آغاز می شود. این شهر در طول سال از دمای نسبتاً مطلوبی برخوردار است.

حمل و نقل

این شهر محل فرودگاه مایا-مایا است که در مرکز شهر قرار دارد و پروازهای منظمی به Pointe-Noire و همچنین مقصد بین المللی در آفریقا دارد ، اروپا و خاورمیانه. یک پرواز دو بار در هفته بین برازاویل و کینشاسا انجام می شود ، اما زمان پرواز فقط پنج دقیقه است.

راه آهن کنگو-اقیانوس یک ایستگاه در شهر دارد و در سال 2014 La Gazelle یک روز در میان قطار را به مقصد Pointe-Noire و مقاصد میانی می گذرانم.

این شهر یک بندر مهم رودخانه ای است ، کشتی هایی که از طریق Impfondo به کینشاسا و بانگی می روند. کشتی ها و قایق های شخصی سریع به عنوان وسیله اصلی ارتباط بین کینشاسا و برازاویل عمل می کنند. آبشارهای لیوینگستون در حومه شهر قرار دارد ، جایی که رودخانه ژوئه با کنگو دیدار می کند ، حمل و نقل رودخانه به ساحل را غیرممکن می کند ، راه آهن را به عنوان راه آهن حمل و نقل واجد شرایط می کند.

اگرچه سیستم حمل و نقل عمومی سازمان یافته ای وجود ندارد ، اتوبوس های خصوصی در پایتخت موجود هستند.

تاکسی در هر خیابان موجود است و به راحتی شناخته می شود ، با یک بدنه سبز و یک صفحه سفید رنگ شده است و کرایه یک سفر کوتاه CF700 است. حدود بیست درصد از وسایل نقلیه در برازاویل تاکسی هستند. همچنین تاکسی های دسته جمعی وجود دارد که مسیرهای خاصی را طی می کنند و CF150 را شارژ می کنند.

یک پل راه آهن برای اتصال برازاویل به کینشاسا پیشنهاد شده است. اندازه گیری ریل در هر دو طرف برابر 1067 میلی متر است.

افراد برجسته

• گایتانا ، خواننده اوکراینی که به مدت پنج سال در برازاویل زندگی کرد.
• سرژ ایباکا ، بسکتبالیست حرفه ای متولد برازاویل.
• سیریل کنگو ، نقاش و نقاشی دیواری فرانسوی ، در دهه 80 در برازاویل زندگی می کرد.
• Verone Mankou ، یک کارآفرین کنگولی که اولین تلفن هوشمند تب آفریقایی را راه اندازی کرد

شهرهای دوقلو و خواهران

• درسدن ، آلمان
• ویهای ، چین
• کینشاسا ، جمهوری دموکراتیک کنگو