چیموئیو

چیمو مرکز استان مانیکا در موزامبیک است. این پنجمین شهر بزرگ موزامبیک است.

نام چیمو در دولت پرتغال ویلا پری بود. ویلا پری تحت حکومت پرتغال به عنوان یک مرکز مهم کشاورزی و منسوجات توسعه یافت.

این شهر در خط راه آهن Beira به Bulawayo ، در نزدیکی صخره Cabeça do Velho واقع شده است. از بحران سیاسی و اجتماعی زیمبابوه در دهه 2000 که در حدود 95 کیلومتری مرز زیمبابوه واقع شده است ، مقصد اصلی برای مهاجران زیمبابوه ای است که به دنبال کار در موزامبیک هستند.

مطالب

• 1 تاریخچه و نشانه های تاریخی
  • 1.1 دوران قبل از استعمار
  • 1.2 اکتشافات اعراب
  • 1.3 استعمار پرتغالی ها
  • 1.4 موزامبیک مستقل
• 2 آب و هوا
• 3 جمعیت شناسی
• 4 زیرساخت
• 5 همچنین مراجعه کنید
• 6 منابع

• 1.1 دوران قبل از استعمار
• 1.2 اکتشافات عرب
• 1.3 استعمار پرتغالی ها
• 1.4 موزامبیک مستقل

تاریخچه و بناهای تاریخی

دوران قبل از استعمار

شهر Chimoio ، مرکز استان مانیکا ، در راهرو Beira واقع شده است. در ارتفاع 750 متری ، ساحل و فضای داخلی قاره را بهم پیوند می دهد. نام چیمو از یکی از فرزندان گاندا ، رئیس ارشد طایفه موتوی توتمیک ناشی می شود که از موبیره آمده و در آن سرزمین ها مستقر شده است. تاریخ شفاهی می گوید چیمو ، که یک شکارچی بزرگ بود ، یک بار فیل را در سرزمین های قبیله دیگری کشت. Chaurumba ، رئیس آنها ، رفتار Chimoio را جرم ارزیابی کرد و دستور اعدام فوری او را صادر کرد. سپس پادشاه گاندا اجازه داد فرزندش در خاک چارومبا دفن شود و یکی از نزدیکانش برای نگهداری و مراقبت از آن در نزدیکی قبر مستقر شود. از آن به بعد ، همه فرزندان نگهبانان مقبره Chimoio ، همراه با محل مقبره ، Chimoio (که در گویش محلی ، citewe ، به معنی "قلب کوچک") نامیده می شود. موقعیت استراتژیک آن منطقه آن را به یک مرکز ممتاز تبدیل می کرد که از طریق آن محصولات از سرزمین داخلی به ساحل منتقل می شدند. سرزمین های امپراتوری Mwenemutapa ، در جستجوی طلا و کالاهای دیگر ، از جمله بردگان. برای مشخص کردن مسیرهای خود ، بازرگانان نخل های بوراسوس را کاشتند ، هر یک از چشم بعدی را می دیدند. در بعضی جاها هنوز هم می توان این درختان نخل باستانی را لکه دار کرد. اعتقاد بر این است که یکی از قدیمی ترین قلعه های این مسیر قلعه هایی است که در بالای کوههای Zembe ، در جنوب شرقی شهر فعلی Chimoio یافت شده است.

استعمار پرتغالی

پرتغالی ها که از قرن پانزدهم میلادی در مناطق ساحلی شرق آفریقا کاملاً مستقر بودند ، به دنبال امپراتوری معروف Mwenemutapa وارد این سرزمین های داخلی شدند و به تدریج در آنجا به عنوان استعمار ساکن شدند. سپس این منطقه از موزامبیک توسط منشور به شرکت موزامبیک اعطا شد ، که یکی از اهداف اصلی آن تقویت استعمار کشاورزی بود. از این رو ، شرکت متعهد شد که پرتغالی ها و فرزندان آنها را در قلمرو خود مستقر کند. یکی از اولین شهرهایی که ایجاد شد ویلا بارتو بود. این تاسیس در 24 فوریه 1893 ، نزدیک به شهر فعلی Chimoio ، از ساختمان راه آهن Beira-Zimbabwe بوجود آمد. این شهر به نام پایتخت پرتغالی (فرماندار / ناخدای نظامی) فرانسیسكو بارتو نامگذاری شد ، كه در سال 1572 ، فرماندهی اولین لشكركشی نظامی به پادشاهی Mwenemutapa بود. برای چندین سال ، خط راه آهن در Vila Barreto خاتمه یافت ، که به رشد چشمگیر آن کمک کرد. این شهر با داشتن هتل ها و مسافران دائمی خود که به مانیکا و رودسیا یا در جهت دیگر به بیرا می رفتند ، از یک دوره رشادت برخوردار بود. با این حال ، در پایان سال 1897 ، کار ساخت راه آهن به مرز با زیمبابوه رسید و پویایی ریشه دار شده در ویلا بارتو را قطع کرد.

در سال 1899 شرکت موزامبیک تصمیم گرفت که دفتر مرکزی را از ویلا بارتو به شهرکی به نام Chimiala منتقل کند ، که Mandigos نامیده می شود. این نامی بود که برای مدتی جنین شهر فعلی Chimoio شناخته می شد. ماندیگوس به زودی شروع به کسب شهرت خاصی کرد ، عمدتا به دلیل فراوانی محصول ، که باعث جذب بازرگانان و خدمات هتل و هتل شد. استعمار مانیکا در سال 1910 با ورود فرماندار پرتغال ، جوآو پری دو لیند ، که چندین روش برای توسعه بیشتر Chimoio ایجاد کرد ، انگیزه اصلی خود را بدست آورد. در 17 ژوئیه 1916 ، Mandigos به احترام و افتخار فرماندار João Pery de Lind به ویلا پری تغییر نام یافت ، که اقدامات خردمندانه او Chimoio را به یکی از بزرگترین و مشهورترین مراکز کشاورزی موزامبیک تبدیل کرده بود. در چند کیلومتری مرکز شهر فعلی Chimoio محله Soalpo واقع شده است ، که شاهد توسعه کشت و صنعت است که استان مانیکا را به یکی از اهداف اصلی برای سرمایه گذاری کشاورزی در مستعمره پرتغال تبدیل کرده است. این "شهر نزدیک به شهر چیمو" توسط SOALPO (Sociedade Algodoeira de Portugal یا شرکت پنبه پرتغالی) در سال 1944 ساخته شد. هدف شرکت تشویق تولید پنبه و منسوجات بود. امروزه ، این منطقه مانند یک موزه زنده است.

ویلا پری در 17 ژوئیه 1969 توسط فرماندار کل استان خارج از کشور موزامبیک ، بالتازار Rebelo de Sousa ، به رسمیت شناختن ، به مقام شهر رسید. موفقیت فعالیتهای اقتصادی و اجتماعی خود. تیم فوتبال ویلا پری اولین عنوان قهرمانی فوتبال موزامبیک را در سال 1969 به دست آورد. این باشگاه ورزشی که در سال 1928 تاسیس شد ، به توسعه فعالیتهای ورزشی و فرهنگی کمک کرد. بیشتر ساختمانها در شهر چیمو نقطه عطف پویایی در زندگی این شهر تحت حکومت پرتغال است. هتل ویلا پری (مرکز اجتماعی پلیس فعلی) که در سال 1920 ساخته شد ، اولین هتل ویلا پری بود. دبستان Caldas Xavier ، ساخته شده در سال 1948 ، اولین مدرسه در Vila Pery بود. امروزه ، شورای شورای Chimoio را در خود جای داده است.

سینمای Montalto ، ساخته شده در 1969 و بعداً متروک ، به این دلیل نامیده شد که "monte alto" یا کوه مرتفع موزامبیک (کوه Binga) در مانیکا است فلات اینها تنها تعدادی از زیرساختهای یادبود دوران طلایی شهر است. برداشت پنبه ، کشت پنبه ، تولید میوه (از جمله مرکبات) و منسوجات ، صنایع غذایی و چوبی کارفرمایان اصلی در کنار خدمات و اداره بودند.

در 1974 ، در طول جنگ استعماری پرتغال / جنگ استقلال موزامبیکا گروه چریکی مستقل گرای موزامبیکی FRELIMO حملات خمپاره ای علیه ویلا پری (Chimoio فعلی) انجام داد ، که این شهر مهم موزامبیک پرتغال بود. با این حمله ، ویلا پری اولین منطقه (و تنها) پرجمعیتی بود که در طول جنگ استعمار مورد حمله FRELIMO قرار گرفت. پس از کودتای نظامی در لیسبون ، انقلاب میخک در سال 1974 ، مقامات پرتغالی به مناطق آفریقایی خود استقلال پیشنهاد دادند و موزامبیک به یک کشور مستقل تبدیل شد.

موزامبیک مستقل

تغییر نام از ویلا پری به چیمو در 12 ژوئن 1975 ، در جریان تجمع عمومی اولین رئیس جمهور مستقل موزامبیک - سامورا موئیس ماشل - در سفر خود از روووما به ماپوتو. یکی از بارزترین نشانه های این دوره از جنگ برای استقلال ، Praça dos Heróis (میدان قهرمانان) است. یک نقاشی دیواری چشمگیر با به تصویر کشیدن قسمت های مختلف تاریخ موزامبیک ، با تأکید بر استقلال از پرتغال ، به تصویر کشیده شد.

پس از دستیابی به استقلال ، کشور جدید گرفتار چندین سال جنگ داخلی (جنگ داخلی موزامبیکا) و اجتماعی بود ، بی ثباتی سیاسی و اقتصادی. در این دوره ، شهر Chimoio رو به وخامت گذاشت و به شدت از درگیری و عدم توسعه رنج می برد.

سفر به شهر Chimoio همیشه در زیر نگاه کنجکاو یک رخنه صخره ای با جنبه ای منحصر به فرد انجام می شود. طبیعت آن سنگ را به شکل سر یک پیرمرد تراشیده است. کوه Bêngo ، معروف به Cabeça do Velho (سر پیرمرد) ، امروزه یکی از اصلی ترین جاذبه های گردشگری این شهر است. صعود به بالای کوه نسبتاً ساده است و گاهی اوقات می توان تعدادی از درختان کوچک یا میمون را در جنگل مشاهده کرد. منظره از بالا با کل طرح شهر Chimoio در زیر ، همراه با چشم انداز روستایی اطراف آن جالب است. ارزش کوه به زیبایی منظره آن محدود نمی شود. در بعضی از زمان های سال نقش معنوی زیادی برای جوامع سنتی سنتی محلی ایفا می کند. در فصل بارندگی ، ریزش آب مانند اشک هایی است که از صورت "پیرمرد" جاری می شود. اعتقادات محلی می گویند که اجداد عصبانی هستند و به همین دلیل گریه می کنند. به همین دلایل ، کوه Bêngo به عنوان مکانی مقدس در نظر گرفته می شود ، جایی که مراسم فراخوانی دنیای روح برگزار می شود.

آب و هوا

Chimoio دارای آب و هوای نیمه گرمسیری مرطوب تحت تأثیر موسمی است (طبقه بندی آب و هوای Köppen Cwa ). این شهر یکی از مهمترین ایستگاههای راه آهن در راه آهن Beira – Bulawayo را دارد.