کلیسای داراگا

کلیسای Parish Nuestra Señora de la Porteria (همچنین کلیسای کلیسای بانوی دروازه بان ما ) ، معروف به کلیسای داراگا ، یک کلیسای کاتولیک روم در شهرداری داراگا ، آلبای ، فیلیپین تحت صلاحیت اسقف کاتولیک رومی لگازپی. این کلیسا توسط فرانسوی ها در سال 1772 و تحت حمایت بانوی ما از دروازه ساخته شد. بخشهای خاصی از کلیساها به عنوان گنجینه فرهنگی ملی فیلیپین در سال 2007 اعلام شد.

مطالب

• 1 تاریخچه
• 2 ویژگی
  • 2.1 نما
  • 2.2 زنگوله
• 3 توانبخشی
• 4 همچنین مراجعه کنید
• 5 یادداشت
• 6 کتابشناسی
• 7 پیوندهای خارجی

• 2.1 نما
• 2.2 زنگوله

تاریخ

داراگا توسط افرادی که از کاگساوا نقل مکان می کنند و از ترس فوران مجدد آتشفشان مایون در آن منطقه هراس دارند ، به عنوان یک شهرک تأسیس شد. آنها برای تأسیس یک جامعه و کلیسای جدید در جنوب کاگساوا از دولت اسپانیا اجازه گرفتند. درخواست آنها توسط فرماندار کل سیمون دو سالازار از طریق ارتباطی به آلکاد شهردار استان کامارین ، مورخ 12 ژوئن 1772 ، پذیرفته شد.

کلیسای کنونی داراگا تحت نظر کشیش های فرانسیسکان در 1773. این کلیسا در زمانی ساخته شده بود که داراگا یک بازدید از کاگساوا بود ، در بالای تپه ای در بارانگای سانتا ماریا مشرف به آتشفشان مایون ساخته شد. هنگامی که آتشفشان مایون در اول فوریه 1814 فوران کرد ، ساکنان کاگساوا پس از تخریب کلیسای خود به داراگا منتقل شدند. با این حال یک عقیده عمومی بود که کلیسای داراگا پس از فوران مایون ساخته شده و جایگزین کلیسای کاگساوا شده است. این کلیسا در سال 1854 به بانوی دروازه ما تقدیس شد.

این کلیسا در طی جنگ جهانی دوم در سال 1945 توسط بمب افکن های مشترک نظامی آمریکایی و فیلیپینی آسیب دید و پس از جنگ با استفاده از مخلوط با سرعت بازسازی شد. سبکهای گوتیک رنسانس و باروک مکزیکی. این کلیسا برای پیروی از هنجارهای شورای واتیکان دوم از سال 1971 تا 1973 دوباره طراحی شد. در سال 1991 ، محراب به موقعیت اولیه خود بازگردانده شد. این کلیسا هنوز در حال انجام اقدامات حفاظت و توان بخشی برای جلوگیری از زوال است.

موسسه ملی تاریخی (کمیسیون ملی تاریخ فیلیپین کنونی) در تاریخ 16 اکتبر 2008 از نشان تاریخی این کلیسا رونمایی کرد. موزه ملی فیلیپین نمای شرقی و غربی کلیسا ، ناقوس خانه و غسل تعمید را به عنوان یک گنجینه فرهنگی ملی در سال 2007 ذکر کرد.

ویژگی ها

نما

این کلیسا به دلیل Churrigueresque معروف است سبک معماری در نمای خود ، نمونه ای خوب از معماری باروک. نما و دیواره های آن از سنگ های آتشفشانی ساخته شده است که در منطقه غنی هستند. نمای سفید فعلی نتیجه پوشش آهک برای محافظت در برابر خرابی است.

این یکی از معدود کلیساهای کشور است که دارای چهار ستون مارپیچ است که به عنوان ستونهای Solomonic یا salomónicas چهار ستون دارای مدالیون های گرد هستند که هر کدام دارای تصاویر حک شده از چهار انجیلی هستند. ویژگی دیگر نما که مختص کلیساست ، عدم وجود ستون های عمودی یا قرنیزهای افقی است. بر روی نما و ناقوسازی مجاور آن مجسمه هایی از مقدسین ، عمدتاً فرانسیسیسیسیان ، و مهرهای مذهبی نادر مانند نشان های نظم فرانسیسکان ، تیارای پاپ با کلیدها و پنج زخم یا کلاله مقدس سنت فرانسیس وجود دارد که برجای مانده است جنگ جهانی دوم.

طاق ورودی دارای کتیبه ای به زبان لاتین است که روی آن نوشته شده است ، " Bene fundata est domus Domini supra firmam petram " (خانه بنای خوبی است ارباب روی سنگ محکم). نمادهایی که از سنگهای سه فضیلت کلامی (امید ، ایمان ، خیرات) و شادباش حک شده اند نیز حک شده اند.

زنگوله

برج ناقوس هشت ضلعی ، واقع در سمت چپ کلیسا ، تصاویر حک شده از دوازده رسول توزیع شده در شش چهره پایگاه را دارد. این برج دارای چهار سطح است که هر کدام به سمت بالا مخروطی شده و بالای آن گنبد و صلیب قرار گرفته است. از برنامه های نوسازی ، بخشهای خاصی از کلیسا تغییر یافته و اهمیت خود را از دست داده است. نما گچ بری شده اما اثر اصلی سنگ با گذشت زمان مشخص شده است. با کمک آژانس های دولتی مانند کمیسیون ملی تاریخ فیلیپین و کمیسیون ملی فرهنگ و هنر ، کلیسا در حال انجام اقدامات توانبخشی برای حفظ اهمیت فرهنگی و تاریخی کلیسا است. دولت استانی آلبای به رهبری فرماندار جوی سالسدا 35 میلیون پوند برای بازسازی برخی از میراث تاریخی و فرهنگی در استان از جمله کلیسای داراگا اختصاص داد.