کراچی

• کراچی مرکزی
• کراچی شرقی
• کراچی جنوبی
• کراچی غربی
• Korangi
• Malir
• کماری

کراچی (اردو: کراچی ؛ سندی: ڪراچي ؛ ALA-LC: Karācī ، IPA: (گوش کنید)) مرکز استان سند پاکستان است. این بزرگترین شهر پاکستان و دوازدهمین شهر بزرگ جهان است. این شهر که به عنوان یک شهر بتا جهانی رتبه بندی شده است ، با تخمین تولید ناخالص داخلی 114 میلیارد دلار (PPP) از سال 2014 ، مهمترین مرکز صنعتی و مالی پاکستان است. کراچی جهان وطنی ترین شهر پاکستان است ، از لحاظ زبانی ، قومی و مذهبی متنوع و همچنین یکی از سکولارترین و لیبرال ترین شهرهای پاکستان. کراچی با قرارگیری در دریای عرب ، به عنوان یک مرکز حمل و نقل فعالیت می کند و محل زندگی دو بندر بزرگ دریایی پاکستان ، بندر کراچی و بندر بن قاسم و همچنین شلوغ ترین فرودگاه پاکستان ، فرودگاه بین المللی جناح است.

اگرچه منطقه کراچی برای هزاره ها سکونت داشته است ، این شهر به عنوان روستای مستحکم کولاچی در سال 1729 تاسیس شد. با ورود شرکت هند شرقی انگلیس در اواسط قرن نوزدهم ، اهمیت این شهرک به شدت افزایش یافت . انگلیسی ها کارهای بزرگی را برای تبدیل شهر به بندر بزرگ دریایی آغاز کردند و آن را با شبکه گسترده راه آهن خود متصل کردند. در زمان تقسیم هند بریتانیا ، این شهر با تخمین 400000 نفر جمعیت بزرگترین سند بود. پس از استقلال پاکستان ، با ورود صدها هزار مهاجر مسلمان از هند ، جمعیت این شهر به طرز چشمگیری افزایش یافت. این شهر پس از استقلال رشد سریع اقتصادی را تجربه کرد و مهاجران را از سراسر پاکستان و آسیای جنوبی جذب کرد. طبق سرشماری سال 2017 ، کل جمعیت کراچی 16،051،521 نفر و جمعیت شهری آن 14.9 میلیون نفر بوده است. کراچی یکی از سریع ترین شهرهای جهان است و دارای جوامعی است که تقریباً از هر گروه قومی در پاکستان نمایندگی می کنند. کراچی بیش از دو میلیون مهاجر بنگلادشی ، یک میلیون پناهنده افغان و تا 400000 روهینگیایی از میانمار را در خود جای داده است.

کراچی اکنون مرکز برتر مالی و اقتصادی پاکستان است. این شهر دارای اقتصادی رسمی است که تخمین زده می شود از سال 2014 114 میلیارد دلار ارزش داشته باشد که بزرگترین اقتصاد در پاکستان است. کراچی بیش از یک سوم درآمد مالیاتی پاکستان را جمع می کند و تقریباً 20٪ از تولید ناخالص داخلی پاکستان را تولید می کند. تقریباً 30٪ از تولیدات صنعتی پاکستان از کراچی انجام می شود ، در حالی که بنادر کراچی تقریباً 95٪ تجارت خارجی پاکستان را انجام می دهند. دفتر مرکزی تقریباً 90٪ شرکتهای چند ملیتی فعال در پاکستان در کراچی واقع شده است. کراچی پایتخت مد پاکستان در نظر گرفته می شود و از سال 2009 میزبان سالانه هفته مد کراچی است.

کراچی در دهه 1960 و 1970 به دلیل زندگی شبانه پر جنب و جوش خود که "شهر چراغ ها" شناخته می شود ، در دهه 1980 با ورود تسلیحات در طول جنگ اتحاد جماهیر شوروی و افغانستان با اختلافات شدید قومی ، فرقه ای و سیاسی درگیر بود. این شهر بخاطر میزان بالای جرایم خشن به خوبی شناخته شده بود ، اما به دنبال یک عملیات سرکوب علیه جنایتکاران ، حزب سیاسی MQM و مبارزان اسلامگرا که در سال 2013 توسط رنجرز پاکستان آغاز شد ، جنایات ثبت شده به شدت کاهش یافت. در نتیجه این عملیات ، کراچی از رتبه 6 در خطرناکترین شهر جهان برای جرم در سال 2014 ، در اوایل سال 2021 به رتبه 105 رسید.

مطالب

• 1 ریشه شناسی
• 2 تاریخچه
  • 2.1 تاریخچه اولیه
  • 2.2 حل و فصل کلاچی
  • 2.3 کنترل انگلیس
  • 2.4 بعد از استقلال
• 3 جغرافیا
  • 3.1 آب و هوا
  • 3.2 منظره شهر
• 4 اقتصاد
  • 4.1 امور مالی و بانکی
  • 4.2 رسانه و فناوری
  • 4.3 صنعت
  • 4.4 جمع آوری درآمد
• 5 جمعیتی
  • 5.1 جمعیت
  • 5.2 قومیت
  • 5.3 دین
  • 5.4 زبان
• 6 حمل و نقل
  • 6.1 جاده
  • 6.2 ریلی
  • 6.3 حمل و نقل عمومی
    • 6.3.1 Metrobus
    • 6.3.2 راه آهن کراچی
    • 6.3.3 سرویس تراموا
  • 6.4 هوا
  • 6.5 دریا
• 7 مدیریت مدنی
  • 7.1 دولت شهر
    • 7.1.1 پیشینه تاریخی
    • 7.1.2 اتحادیه ج ouncils (2001–11)
    • 7.1.3 شرکتهای شهرداری منطقه (2011 تا کنون)
  • 7.2 برنامه ریزی شهر
• 8 خدمات شهری
  • 8.1 آب
  • 8.2 سرویس بهداشتی
• 9 آموزش و پرورش
  • 9.1 اولیه و ثانویه
  • 9.2 بالاتر
• 10 بهداشت و درمان
• 11 سرگرمی ، هنر و فرهنگ
  • 11.1 مراکز تفریحی و مراکز خرید
  • 11.2 موزه و گالری
  • 11.3 تئاتر و سینما
  • 11.4 موسیقی
  • 11.5 جاذبه های گردشگری
  • 12 مساله اجتماعی
    • 12.1 جرم
      • 12.1.1 عملیات کراچی
    • 12.2 درگیری قومی
    • 12.3 زیرساخت ضعیف
  • 13 معماری
  • 14 ورزش
  • 15 همچنین مراجعه کنید
  • 16 منابع
    • 16.1 کتابشناسی
  • 17 پیوندهای خارجی
  • 2.1 تاریخچه اولیه
  • 2.2 شهرک کولاچی
  • 2.3 کنترل انگلیس
  • 2.4 بعد از استقلال
  • 3.1 آب و هوا
  • 3.2 Cityscap e
  • 4.1 امور مالی و بانکی
  • 4.2 رسانه و فناوری
  • 4.3 صنعت
  • 4.4 جمع آوری درآمد
  • 5.1 جمعیت
  • 5.2 قومیت
  • 5.3 دین
  • 5.4 زبان
  • 6.1 جاده
  • 6.2 ریلی
  • 6.3 حمل و نقل عمومی
    • 6.3.1 Metrobus
    • 6.3.2 راه آهن دایره ای کراچی
    • 6.3.3 سرویس تراموا
  • 6.4 هوا
  • 6.5 دریا
  • 6.3.1 Metrobus
  • 6.3.2 Karachi Circular Railway
  • 6.3.3 خدمات تراموا
  • 7.1 دولت شهر
    • 7.1.1 پیشینه تاریخی
    • 7.1.2 شوراهای اتحادیه (2001–11)
    • 7.1.3 شرکتهای شهرداری منطقه (2011 تا کنون)
  • 7.2 برنامه ریزی شهری
  • 7.1.1 پیشینه تاریخی
  • 7.1.2 شوراهای اتحادیه (2001–11)
  • 7.1.3 شرکتهای شهرداری منطقه (2011 تا کنون)
  • 8.1 آب
  • 8.2 بهداشت
  • 9.1 اولیه و ثانویه
  • 9.2 بالاتر
  • 11.1 مراکز تفریحی و خرید
  • 11.2 موزه و گالری
  • 11.3 تئاتر و سینما
  • 11.4 موسیقی
  • 11.5 جاذبه های گردشگری
  • 12.1 جنایت
    • 12.1.1 عملیات کراچی
  • 12.2 درگیری قومی
  • 12.3 زیرساخت ضعیف
  • 12.1.1 عملیات کراچی
  • 16.1 کتابشناسی

  ریشه شناسی

  مدرن کراچی به عنوان شهرک کولاچی-جو-گوت در سال 1729 مشهور شد. گفته می شود این شهرک جدید به احترام مای کولاچی نامگذاری شده است ، گفته می شود پسرش پس از کشته شدن برادران بزرگترش توسط یک کروکودیل انسان خوار در روستا کشته شده است. نام Karachee ، نسخه کوتاه و فاسد شده به نام اصلی Kolachi-jo-Goth ، برای اولین بار در گزارش هلندی از سال 1742 در مورد یک کشتی غرق شده در نزدیکی شهرک مورد استفاده قرار گرفت .

  تاریخچه

  تاریخ اولیه

  منطقه اطراف کراچی برای هزاره ها محل سکونت بشر بوده است. محوطه های پارینه سنگی فوقانی و میان سنگی در تپه های مولری در حاشیه شمالی کراچی حفاری شده اند. اعتقاد بر این است که این ساکنان اولیه جمع آوری شکارچیان بوده اند و ابزارهای سنگ چخماق باستانی در چندین مکان کشف شده است.

  اعتقاد بر این است که منطقه گسترده کراچی برای یونانیان باستان شناخته شده است و ممکن است محل باربریکون ، یک بندر دریایی باستانی باشد که در دهانه نزدیک رود سند واقع شده است. همچنین ممکن است در متون یونان باستان از کراچی رامیا یاد شده باشد.

  محوطه باستانی کروکولا ، بندرگاه طبیعی در غرب سند که اسکندر بزرگ ناوگان خود را برای آشور هخامنشی ، ممکن است در نزدیکی دهانه رودخانه مالیر کراچی واقع شده باشد ، اگرچه برخی معتقدند که در نزدیکی گیزری واقع شده است. بندر طبیعی دیگری در مجاورت دهانه سند وجود ندارد که بتواند ناوگان بزرگی را در خود جای دهد. Nearchus ، فرمانده ناوگان دریایی اسکندر ، همچنین از یک جزیره تپه ای به نام Morontobara و یک جزیره مسطح مجاور به نام Bibakta نام برد که مورخان استعمار به ترتیب آنها را Manora Point و Kiamari (یا Clifton) Karachi معرفی کردند بر اساس توصیفات یونانی هر دو منطقه تا زمان استعمار جزیره ای بودند ، وقتی که آبگریز منجر به اتصال آنها به سرزمین اصلی شد.

  در سال 711 میلادی ، محمد بن قاسم دره سند و سند و بندر دبل را فتح کرد ، از جایی که او نیروهای خود را در سال 712 بیشتر به دره سند راه انداخت. برخی بندر را با کراچی شناسایی کرده اند ، گرچه برخی معتقدند که این مکان جایی بین کراچی و شهر نزدیک تتا بوده است.

  تحت نظر میرزا قاضی بیگ ، مدیر مغول سند ، توسعه سند ساحلی و دلتای رود سند تشویق شد. تحت حاکمیت وی ، استحکامات منطقه به عنوان سنگر در برابر حمله پرتغالی ها به سند عمل می کرد. در سال 1553–54 ، دریادار عثمانی ، سیدی علی رییس ، از بندری کوچک در امتداد ساحل سند به نام کوراشی نام برد که احتمالاً کراچی بوده است. مقبره های Chaukhandi در حومه مدرن کراچی در همین زمان بین قرن 15 و 18 ساخته شده است.

  شهرک کولاچی

  مورخ قرن 19 قرن کراچی ، ست نائومال هوتچاند ، یک شهرک کوچک از 20 تا 25 کلبه در امتداد بندر کراچی معروف به دیبرو وجود داشت که در امتداد یک استخر آب معروف به کلاچی-جو-کان واقع شده بود. در سال 1725 ، گروهی از بلوچی شهرک نشینان از مکران و کلات پس از فرار از خشکسالی و اختلافات قبیله ای در دهکده ساکن شده بودند.

  یک شهرک جدید در سال 1729 در محل دیبرو ساخته شد که معروف به Kolachi-jo-Goth ("دهکده کولاچی"). گفته می شود این شهرک جدید به احترام مای کولاچی ، یکی از ساکنان شهرک قدیمی که گفته می شود پسر یک تمساح انسان خوار را کشته است. اندازه کلاچی حدود 40 هکتار بود و برخی از روستاهای کوچک ماهیگیری در مجاورت آن پراکنده بودند. بنیانگذاران سکونتگاه جدید استحکامات سندی بانیاس بودند و گفته می شود که پس از سیل بندر در آنجا در سال 1728 پس از باران شدید از شهر خارک بندر نزدیک وارد شدند. کولاچی مستحکم شد و با توپهای وارداتی از مسقط عمان دفاع کرد. در زیر تالپورس ، جاده راه بندر ساخته شد تا بندر شهر را به پایانه های کاروان متصل کند. این جاده سرانجام توسط انگلیسی ها بیشتر به جاده بندر تبدیل شد که به جاده محمد علی جناح تغییر نام داد.

  نام Karachee برای اولین بار در یک سند هلندی از در سال 1742 ، که در آن یک کشتی تجاری د ریددرکرک در نزدیکی شهرک غرق می شود. در دهه 1770 ، کراچی تحت کنترل خان کلات درآمد ، که موج دوم مهاجران بلوچی را به خود جلب کرد. در سال 1795 ، کراچی به تالپورها متصل شد و این باعث موج سوم مهاجران بلوچی شد که از سند داخلی و جنوب پنجاب وارد شدند. تالپورها قلعه مانورا را در سال 1797 ساختند که برای محافظت از بندر کراچی در برابر دزدان دریایی القاسمی مورد استفاده قرار گرفت.

  در سال 1799 یا 1800 ، میر فاتح علی خان ، بنیانگذار سلسله تالپور ، هند شرقی را مجاز دانست. شرکتی تحت نظر ناتان کرو برای ایجاد یک پست تجاری در کراچی. در آن زمان به وی اجازه داده شد در كراچی خانه ای برای خود بسازد ، اما تا سال 1802 به وی دستور داده شد كه شهر را ترك كند. این شهر تحت کنترل تالپورها ادامه داشت تا اینکه در فوریه 1839 توسط نیروهای تحت فرماندهی جان کین اشغال شد.

  کنترل انگلیس

  شرکت هند شرقی انگلیس در 3 روز کراچی را تصرف کرد فوریه 1839 پس از آتش سوزی HMS وللسلی آتش گشود و به سرعت قلعه مانورا را که از بندر کراچی در مانورا پوینت محافظت می کرد ، نابود کرد. در آن زمان جمعیت کراچی حدود 8000 تا 14000 نفر تخمین زده می شد و به حصار محله میتادر و حومه واقع در محله سرای فعلی محدود بود. سربازان انگلیس موسوم به "کمپانی بهادر" اردوگاهی را در شرق شهر تصرف شده تأسیس کردند که پیش زمینه ای برای کانتون مدرن کراچی شد. انگلیسی ها بیشتر کانتون کراچی را به عنوان یک پادگان نظامی برای کمک به تلاش های جنگ انگلیس در جنگ اول انگلیس و افغانستان توسعه دادند.

  پایتخت سند در سال 1840 از حیدرآباد به کراچی منتقل شد تا اینکه 1843 ، پس از اینکه سرلشکر چارلز جیمز ناپیر پس از پیروزی مقابل تالپورها در نبرد میانی ، سرلشکر چارلز جیمز ناپیر بقیه سند را به تصرف خود درآورد ، کراچی به امپراتوری انگلیس ملحق شد. پس از الحاق 1843 ، کل استان برای 93 سال آینده در ریاست جمهوری بمبئی ادغام شد. چند سال بعد ، در سال 1846 ، کراچی دچار شیوع زیادی وبا شد ، که منجر به تاسیس هیئت وبا در کراچی (سلف دولت مدنی شهر) شد.

  این شهر تحت مدیریت کمیسر جدید خود رشد کرد. ، هنری بارتل ادوارد فریر ، که در دهه 1850 منصوب شد. کراچی به دلیل اهمیت استراتژیک خود شناخته شد و انگلستان را مجبور به تأسیس بندر کراچی در سال 1854 کرد. کراچی به دلیل زیرساخت های جدید ساخته شده بندر و راه آهن و همچنین افزایش صادرات محصولات کشاورزی از زمان افتتاح ، به سرعت به یک مرکز حمل و نقل برای هند انگلیس تبدیل شد. بخشهای تولیدی زمین تازه آبیاری شده در پنجاب و سند داخلی. تا سال 1856 ارزش کالاهای مورد معامله از طریق کراچی به 855103 پوند رسید که منجر به ایجاد دفاتر و انبارهای بازرگان شد. برآورد می شود جمعیت در سال 1856 57000 نفر باشد. در طی شورش سپوی سال 1857 ، بیست و یکمین پیاده نظام بومی ، که سپس در کراچی مستقر بود ، در سپتامبر 1857 با هم شورشی و بیعت با نیروهای شورشی را اعلام کرد ، هرچند انگلیسی ها توانستند به سرعت شورشیان را شکست دهند و کنترل شهر را دوباره برقرار کنند.

  پس از شورش ، مدیران استعمار انگلیس همچنان به توسعه زیرساختهای شهر ادامه دادند ، اما همچنان از محلی مانند لیاری ، که محل زندگی مردم اصلی ماهیگیران سندی و عشایر بلوچی بود ، غافل شدند. با شروع جنگ داخلی آمریکا ، بندر کراچی با تشکیل Indus Steam Flotilla و شرکت ناوبری بخار داخلی Orient Inland Steam Navi برای حمل پنبه از داخل سند تاسیس شد. به بندر کراچی و سپس به کارخانه های نساجی در انگلیس. با افزایش فرصت های اقتصادی ، مهاجران اقتصادی از چندین قومیت و مذاهب ، از جمله انگلیس ، انگلیس ، پارسیس ، ماراتیس و مسیحیان گوی ، و غیره ، خود را در کراچی مستقر کردند ، و بسیاری از مشاغل مستقر در منطقه تجاری جدید صددر. محمد علی جناح ، بنیانگذار پاکستان ، در عمارت وزیر کراچی در سال 1876 در اثر چنین مهاجرانی از گجرات به دنیا آمد. کارهای ساختمانی عمومی در این زمان به سبکهای گوتیک و هندو-ساراسنیک انجام شد ، از جمله ساخت تالار فریر در سال 1865 و بازار بعدی امپراطور در سال 1889.

  با تکمیل کانال سوئز در سال 1869 ، کاراچی موقعیت به عنوان یک بندر بزرگ حتی بیشتر افزایش یافت. در سال 1878 ، راج انگلیس کراچی را به شبکه سیستم ریلی گسترده هند هند متصل کرد. در سال 1887 ، بندر کراچی با اتصال به راه آهن ، همراه با گسترش و لایروبی بندر ، و ساخت موج شکن اصلاحات اساسی انجام داد. اولین کنیسه کراچی در سال 1893 تأسیس شد. تا سال 1899 ، کراچی به بزرگترین بندر صادر کننده گندم در شرق تبدیل شد. در سال 1901 ، جمعیت کراچی 117000 نفر بود که 109،000 نفر دیگر در منطقه شهرداری قرار داشتند.

  شهردار Seth Harchandrai Vishandas که به عنوان پدر کراچی مدرن شناخته می شود ، پس از انتخاب وی در سال 1911 ، در جهت بهبود شرایط بهداشتی در شهر قدیمی و همچنین کارهای زیربنایی عمده در شهر جدید ، دولت شهری را هدایت کرد. ، بعد از شروع کار آبیاری گسترده در داخل سند ، برای افزایش عملکرد گندم و پنبه ، کراچی به بزرگترین بندر صادر کننده گندم کل امپراتوری انگلیس تبدیل شده بود. تا سال 1924 ، فرودگاه جاده درایگ تاسیس شد ، اکنون پایگاه نیروی هوایی فیصل است.

  اهمیت روز افزون کراچی به عنوان یک مرکز حمل و نقل جهان وطنی منجر به نفوذ غیر سندی ها در دولت سند می شود. . نیمی از شهر در اوایل سال 1921 در خارج از کراچی متولد شد. سندی های بومی از این نفوذ ناراحت شدند و بنابراین در سال 1936 ، سند دوباره به عنوان استانی جدا از ریاست جمهوری بمبئی تاسیس شد و کراچی بار دیگر به پایتخت سند تبدیل شد. در سال 1941 ، جمعیت این شهر به 387000 نفر افزایش یافت.

  پس از استقلال

  در طلوع استقلال پس از موفقیت جنبش پاکستان در سال 1947 ، کراچی بزرگترین شهر سند بود با بیش از 400000 نفر جمعیت. تقسیم منجر به مهاجرت بسیاری از جمعیت هندو این شهر شد ، اگرچه کراچی ، مانند بیشتر سند ، در مقایسه با شهرهای پنجاب نسبتاً آرام بود. شورش ها در 6 ژانویه 1948 آغاز شد و پس از آن ، بیشتر مردم هندو سند با کمک دولت هند به هند عزیمت کردند.

  کراچی کانون اسکان مجدد پناهجویان طبقه متوسط ​​<مهاجران ای شد که از هند فرار کردند ، با 470،000 پناهنده در کراچی تا ماه مه 1948 ، که منجر به تغییر شدید وضعیت جمعیتی این شهر شد. در سال 1941 ، مسلمانان 42٪ از جمعیت کراچی بودند ، اما تا سال 1951 96٪ از جمعیت این شهر را تشکیل می دادند. جمعیت شهر بین سالهای 1941 و 1951 سه برابر شده بود. اردو جایگزین سندی به عنوان بیشترین زبان کراچی شد. سندی زبان مادری 51٪ از کراچی در سال 1941 بود ، اما در سال 1951 فقط 8.5٪ بود ، در حالی که اردو زبان مادری 51٪ از جمعیت کراچی شد. سالانه 100000 مهاجر مهاجری تا سال 1952 به کراچی می رسیدند.

  کراچی به عنوان اولین پایتخت پاکستان انتخاب شد و از ابتدای سال 1948 به عنوان یک منطقه فدرال جدا از سند اداره می شد ، تا اینکه پایتخت در سال 1958 به راولپندی تغییر یافت. در حالی که سفارتخانه های خارجی از کراچی دور شدند ، این شهر میزبان کنسولگری ها و کنسولگری های افتخاری زیادی است. بین سالهای 1958 و 1970 ، نقش کراچی به عنوان پایتخت سند به دلیل برنامه یک واحدی که توسط رئیس جمهور اسکندر میرزا تصویب شد ، متوقف شد.

  کراچی دهه 1960 به عنوان یک الگوی اقتصادی در سراسر جهان شناخته می شد ، با سئول ، کره جنوبی ، از دومین "برنامه پنج ساله" این شهر وام گرفته است. در این دوره چندین نمونه از معماران مدرنیست در کراچی ساخته شده است ، از جمله مقبره مزار قوید ، مسجد مجزا طوبا و بنای حبیب بانک (بلندترین ساختمان در تمام آسیای جنوبی در آن زمان). جمعیت این شهر در سال 1961 نسبت به سال 1941 369٪ رشد كرده بود. در اواسط دهه 1960 ، كراچی شروع به جذب تعداد زیادی پشتون و پنجابی از شمال پاکستان كرد.

  دهه 1970 شاهد رونق ساخت و ساز بودجه ای بود كه از طریق حواله ها و سرمایه گذاری ها تأمین می شد. از کشورهای حاشیه خلیج فارس ، و ظاهر ساختمانهای آپارتمانی در شهر. قیمت املاک و مستغلات در این دوره افزایش یافت و منجر به بدتر شدن بحران مسکن شد. این دوره همچنین از سال 1970 شاهد ناآرامی های کارگری در شهرک های صنعتی کراچی بود که از سال 1972 به بعد توسط دولت رئیس جمهور ذوالفقار علی بوتو به شدت سرکوب شد. برای دلجویی از نیروهای محافظه کار ، بوتو مشروبات الکلی را در پاکستان ممنوع کرد و سرکوب دیسکوها و کاباره های کراچی را - که منجر به بسته شدن زندگی شبانه کراچی شد. صحنه هنری این شهر در دوره حکومت دیکتاتور ضیاالحق سرکوب شد. سیاستهای اسلامی سازی ضیا باعث می شود که طبقات متوسط ​​غربی فوقانی کراچی تا حد زیادی از حوزه عمومی خارج شوند و در عوض مکانهای اجتماعی خود را تشکیل دهند که برای فقرا غیرقابل دسترسی شود.

  دهه 1980 و 1990 شاهد هجوم تقریباً یک میلیون پناهنده افغان به کراچی که از جنگ شوروی و افغانستان فرار کرده اند ؛ که به نوبه خود تعداد کمتری توسط پناهندگان فرار از ایران پس از انقلاب دنبال می شدند. در این زمان ، کراچی نیز تحت تأثیر درگیری های سیاسی قرار گرفت ، در حالی که با ورود سلاح از جنگ در افغانستان ، میزان جنایات به شدت افزایش یافت. درگیری بین حزب MQM و سندی ها ، پشتون ها و پنجابی های قومی شدید بود. این حزب و شبکه گسترده طرفداران آن در چارچوب عملیات بحث برانگیز پاکسازی در سال 1992 مورد هدف نیروهای امنیتی پاکستان قرار گرفتند - تلاشی برای بازگرداندن صلح در این شهر که تا سال 1994 ادامه داشت. شورش های ضد هندو نیز در سال 1992 در کراچی آغاز شد. به تلافی تخریب مسجد بابری در هند توسط گروهی از ملی گرایان هندو در اوایل آن سال.

  در سال های 2010 شاهد هجوم مجدد صدها هزار پناهنده پشتون بود که از درگیری در شمال غربی پاکستان و سال 2010 فرار کردند. سیل پاکستان. در این مرحله کراچی بخاطر میزان بالای جرایم خشن ، معمولاً در ارتباط با فعالیتهای جنایتکارانه ، جنگ های باند ، خشونت های فرقه ای و کشتارهای غیرقانونی به طور گسترده ای شناخته شده بود. جنایات ثبت شده به دنبال یک عملیات سرکوب جنجالی علیه جنایتکاران ، حزب MQM و مبارزان اسلامگرا که در سال 2013 توسط رنجرز پاکستان آغاز شد ، به شدت کاهش یافت. در نتیجه این عملیات ، کراچی از رتبه 6 در خطرناکترین شهر جهان برای جرم در سال 2014 ، در اوایل سال 2020 به رتبه 93 رسید.

  جغرافیا

  کراچی در خط ساحلی واقع شده است از استان سند در جنوب پاکستان ، در امتداد بندر کراچی ، یک بندر طبیعی در دریای عرب. کراچی در یک دشت ساحلی با برآمدگی های سنگی پراکنده ، تپه ها و باتلاق ها ساخته شده است. جنگل های حرا در آب های شور اطراف بندر کراچی و در جنوب شرقی به سمت دلتای رودخانه سند بزرگ گسترش می یابند. در غرب شهر کراچی کیپ مونزه واقع شده است ، محلی به عنوان راس مواری شناخته می شود ، منطقه ای است که با صخره های دریا ، تپه های ماسه سنگی صخره ای و سواحل توسعه نیافته مشخص می شود.

  در داخل شهر کراچی دو رشته کوچک وجود دارد: خاسا تپه ها و تپه های مولی ، که در شمال غربی قرار دارند و به عنوان سدی بین ناظم آباد شمالی و اورنگی عمل می کنند. تپه های کراچی بایر است و بخشی از رشته بزرگتر کیرثار است و حداکثر ارتفاع آن 528 متر (1732 فوت) است.

  در بین تپه ها دشت های ساحلی گسترده ای وجود دارد که با بسترهای خشک رودخانه و کانال های آب آمیخته شده است. کراچی در اطراف رودخانه مالیر و رودخانه های لیاری توسعه یافته است و ساحل لیاری محل استقرار کولاچی است. در غرب کراچی دشت سیل رود سند قرار دارد.

  آب و هوا

  کراچی دارای آب و هوای بیابانی گرم است (Köppen: BWh ) تحت سلطه یک مدت طولانی " فصل تابستان "در حالی که تحت تأثیر اقیانوس از دریای عرب است. سطح متوسط ​​سطح بارندگی سالانه شهر (تقریباً 250 میلی متر (10 اینچ) در سال) کم است ، که بیشترین میزان آن در فصل موسمی جولای تا آگوست اتفاق می افتد. در حالی که تابستان ها گرم و مرطوب است ، نسیم خنک دریا معمولاً در ماه های گرم تابستان موجب تسکین می شود ، گرچه کراچی مستعد موج های گرمای کشنده است ، اگرچه اکنون یک سیستم هشدار سریع مبتنی بر پیام کوتاه موجود است که به جلوگیری از هرگونه تلفات در طی یک دوره غیرمعمول شدید موج گرما در اکتبر 2017. آب و هوای زمستانی خشک است و بین دسامبر و فوریه ادامه دارد. نسبت به فصل گرم گرم که از مارس شروع می شود و تا رسیدن موسمی در ژوئن ادامه دارد خشک و مطبوع است. مجاورت با دریا سطح رطوبت را در سطح تقریباً ثابت در طول سال حفظ می کند. بنابراین ، آب و هوا شبیه به یک آب و هوای گرمسیری مرطوب است ، به جز بارش کم و دمای گاه به گاه بیش از 100 فارنهایت (38 درجه سانتیگراد) به دلیل نفوذ خشک قاره.

  بالاترین میزان بارندگی ماهانه در این شهر ، 19 در (480 میلی متر) ) ، در ژوئیه 1967 رخ داد. بیشترین میزان بارندگی در 24 ساعت در 7 اوت 1953 در شهر رخ داد ، در حالی که حدود 278.1 میلی متر (10.95 اینچ) باران شهر را گرفت و منجر به طغیان شدید شد. بالاترین دمای ثبت شده کاراچی 47.8 درجه سانتیگراد (118.0 درجه سانتیگراد) است F) که در 9 مه 1938 ثبت شد و کمترین آن 0 درجه سانتیگراد (32 درجه فارنهایت) در 21 ژانویه 1934 ثبت شده است.

  منظره شهر

  این شهر اولین بار در اطراف کراچی توسعه یافت بندرگاه ، و بیشتر رشد خود را مدیون نقش خود به عنوان یک بندر دریایی در پایان قرن هجدهم ، در تضاد با شهرهای هزاره ساله پاکستان مانند لاهور ، مولتان و پیشاور است. محله میتادار کراچی نشان دهنده میزان کلاچی قبل از حاکمیت انگلیس است.

  کراچی انگلیس بین "شهر جدید" و "شهر قدیمی" تقسیم شده است ، سرمایه گذاری انگلیس عمدتا در شهر جدید شهر قدیمی محله ای عمدتا بدون برنامه ریزی بود که بیشتر ساکنان بومی شهر را در خود جای داده بود و به سیستم های فاضلاب ، برق و آب دسترسی نداشت. شهر جدید به مناطق مسکونی ، تجاری و نظامی تقسیم شد. با توجه به ارزش استراتژیک شهر ، انگلیسی ها برای کمک به تلاش های جنگ انگلیس در جنگ اول انگلیس و افغانستان ، کانتون کراچی را به عنوان یک پادگان نظامی در شهر جدید توسعه دادند. توسعه شهر تا حد زیادی به منطقه شمال نهر Chinna محدود شد قبل از استقلال ، اگرچه منطقه ساحلی کلیفتون نیز به عنوان محلی شیک در زیر بریتانیا توسعه یافته بود ، و خانه های ییلاقی و بزرگ آن همچنان از مطلوب ترین خواص شهر هستند. مناطق تاریخی فوق الذکر قدیمی ترین بخشهای کراچی را تشکیل می دهند و حاوی مهمترین بناهای تاریخی و بناهای دولتی آن هستند ، در جاده چندریگر II محل زندگی اکثر بانکهای پاکستان است ، از جمله حبیب بانک پلازا که بلندترین ساختمان پاکستان از 1963 تا اوایل 2000 بود. واقع در یک دشت ساحلی در شمال غربی هسته تاریخی کراچی ، منطقه پهناور اورنگی واقع شده است. شمال هسته تاریخی منطقه عمدتا طبقه متوسط ​​ناظم آباد و طبقه متوسط ​​بالا ناظم آباد شمالی است که در دهه 1950 توسعه یافته اند. در شرق هسته تاریخی منطقه ای وجود دارد که به دفاع (Defence) معروف است ، حومه ای گسترده و گسترده که توسط ارتش پاکستان توسعه و اداره می شود. دشتهای ساحلی کراچی در امتداد دریای عربستان در جنوب کلیفتون نیز بعداً بعنوان بخشی از پروژه بزرگتر اداره مسکن دفاعی توسعه یافت. محدوده شهر کاراچی همچنین شامل چندین جزیره ، از جمله جزایر بابا و بیت ، سنگهای صدف ، و مانورا ، یک جزیره سابق است که اکنون توسط یک دریچه نازک به طول 12 کیلومتر به سرزمین اصلی متصل شده است که به Sandspit معروف است. این شهر به عنوان بخشی برای افرادی که توانایی تأمین هزینه زندگی در مکانهای برنامه ریزی شده و دسترسی به امکانات شهری را دارند ، و کسانی که در جوامع غیر برنامه ریزی شده و دسترسی ناکافی به چنین خدماتی زندگی می کنند ، عنوان شده است. حداکثر 60٪ از ساکنان کراچی در چنین جوامع بدون برنامه ای زندگی می کنند.

  اقتصاد

  • در ارتفاع 300 متری (980 فوت) ، برج نماد Bahria برج بلندترین آسمان خراش در پاکستان و دومین بلندترین در جنوب آسیا.

  • Lucky One Mall بزرگترین مرکز خرید در پاکستان و همچنین در جنوب آسیا با مساحت حدود 3.4 میلیون فوت مربع است. .

  • هسته دوره استعمار شهر به طور سنتی دارای تراکم بالایی از مشاغل کوچک است.

  • مرکز شهر کراچی مرکز II است جاده چوندریگر.

  • بسیاری از شرکت ها در دفاع و کلیفتون واقع شده اند.

  با ارتفاع 300 متر (980 فوت) ، برج نماد Bahria بلندترین آسمان خراش در پاکستان و دومین بلندترین در جنوب آسیا است.

  Lucky One Mall بزرگترین مرکز خرید در پاکستان است همچنین در جنوب آسیا با مساحت حدود 3.4 میلیون فوت مربع.

  هسته دوره استعمار این شهر به طور سنتی دارای تراکم بالایی از مشاغل کوچک است.

  مرکز شهر کراچی در جاده II چوندریگر قرار دارد .

  بسیاری از شرکت ها در دفاع و کلیفتون مستقر هستند.

  کراچی پایتخت مالی و تجاری پاکستان است. از زمان استقلال پاکستان ، کراچی مرکز اقتصاد کشور بوده است و با وجود رکود اقتصادی ناشی از ناآرامی های سیاسی-سیاسی در اواخر دهه 1980 و 1990 ، بزرگترین اقتصاد شهری پاکستان باقی مانده است. این شهر مرکز یک دالان اقتصادی را تشکیل می دهد که از کراچی تا حیدرآباد و تتا در نزدیکی امتداد دارد.

  از سال 2014 ، تولید ناخالص داخلی (PPP) کراچی 114 میلیارد دلار تخمین زده شد. از سال 2008 ، تولید ناخالص داخلی شهر (تولید ناخالص داخلی) با برابری قدرت خرید (PPP) 78 میلیارد دلار برآورد شد که پیش بینی می شود نرخ رشد متوسط ​​5.5 درصد باشد. کراچی بخش عمده ای از تولید ناخالص داخلی سند را تشکیل می دهد. و تقریباً 20٪ از کل تولید ناخالص داخلی پاکستان را تشکیل می دهد. این شهر دارای یک اقتصاد غیررسمی بزرگ است که معمولاً در برآورد تولید ناخالص داخلی منعکس نمی شود. اقتصاد غیررسمی ممکن است 36 درصد کل اقتصاد پاکستان ، در مقابل 22 درصد اقتصاد هند و 13 درصد اقتصاد چین را تشکیل دهد. بخش غیررسمی تا 70٪ از نیروی کار شهرستان را به کار می گیرد. در سال 2018 گزارش جهانی مترو مانیتور اقتصاد کراچی را به عنوان بهترین اقتصاد کلانشهر در پاکستان رتبه بندی کرد.

  امروز همراه با ادامه رشد اقتصادی پاکستان ، کراچی اکنون با توجه به پیش بینی بازار خود در رده سوم رشد هزینه مصرف کننده در جهان قرار دارد. افزایش 6.6 درصدی واقعی در سال 2018 همچنین با پیش بینی افزایش تعداد خانوارها (1.3 میلیون خانوار) ​​با درآمد سالانه بالاتر از 20 هزار دلار با نرخ ارز PPP تا سال 2025 در میان شهرهای برتر جهان قرار گرفته است. گزارش اطلاعات 2017/2018 که توسط Financial Times منتشر شده است ، کراچی را در میان 10 شهر برتر آسیا و اقیانوس آرام آینده برای استراتژی سرمایه گذاری مستقیم خارجی قرار می دهد.

  امور مالی و بانکی

  اکثر بانک های دولتی و خصوصی پاکستان دفتر مرکزی آن در جاده دوم چاندریگر کراچی است که به "وال استریت پاکستان" معروف است و درصد زیادی از گردش پول در اقتصاد پاکستان در جاده دوم چندریگر انجام می شود. بیشتر شرکت های بزرگ چند ملیتی خارجی فعال در پاکستان دفتر مرکزی خود را در کراچی دارند. کراچی همچنین محل بورس اوراق بهادار پاکستان است که در پی ارتقا Pakistan وضعیت پاکستان به بازار درحال ظهور توسط MSCI به عنوان بهترین بازار سهام آسیا در سال 2015 رتبه بندی شد.

  رسانه و فناوری

  <کراچی پیشگام شبکه های کابلی در پاکستان با پیشرفته ترین شبکه های کابلی هر شهر پاکستان بوده و گسترش فناوری اطلاعات و ارتباطات و رسانه های الکترونیکی را شاهد بوده است. این شهر به قطب برون سپاری نرم افزار برای پاکستان تبدیل شده است. چندین ایستگاه تلویزیونی و رادیویی مستقل در کراچی مستقر هستند ، از جمله Business Plus ، AAJ News ، Geo TV ، KTN ، Sindh TV ، CNBC Pakistan ، TV ONE ، Express TV ، ARY Digital ، شبکه تلویزیونی Indus ، Samaa TV ، Abb Takk News ، Bol تلویزیون ، و اخبار داون ، و همچنین چندین ایستگاه محلی.

  صنعت

  صنعت بخش عمده ای از اقتصاد کراچی را تشکیل می دهد ، در این شهر چندین شرکت بزرگ پاکستان در زمینه تولید پارچه فعالیت می کنند. ، سیمان ، فولاد ، ماشین آلات سنگین ، مواد شیمیایی و محصولات غذایی. این شهر تقریباً 30 درصد از بخش تولید پاکستان را در خود جای داده و تقریباً 42 درصد از ارزش افزوده پاکستان در تولیدات بزرگ را تولید می کند. حداقل 4500 واحد صنعتی اقتصاد رسمی صنعتی کراچی را تشکیل می دهند. بخش تولید غیررسمی کراچی افراد بسیار بیشتری از بخش رسمی استخدام می کند ، اگرچه داده های نیابتی نشان می دهد که سرمایه به کار رفته و ارزش افزوده اینگونه شرکتهای غیررسمی بسیار کمتر از بنگاههای بخش رسمی است. تخمین زده می شود که 63٪ از نیروهای کار کراچی در تجارت و تولید اشتغال دارند.

  منطقه پردازش صادرات کراچی ، SITE ، کورنگی ، منطقه صنعتی بای پس شمالی ، بن قاسم و کراچی شمالی به عنوان شهرک های بزرگ صنعتی در کراچی خدمت می کنند. مرکز نمایشگاه کراچی همچنین با برگزاری نمایشگاه های منطقه ای و بین المللی اقتصاد صنعتی کراچی را تکمیل می کند.

  مجموعه درآمد

  کراچی به عنوان محل بزرگترین بنادر پاکستان و بخش عمده ای از پایگاه تولیدی آن ، سهم عمده ای از درآمد مالیاتی جمع آوری شده پاکستان را به خود اختصاص می دهد. از آنجا که بیشتر شرکت های بزرگ چند ملیتی پاکستان در کراچی مستقر هستند ، مالیات بر درآمد در این شهر پرداخت می شود حتی اگر درآمد از سایر مناطق کشور ایجاد شود. مقامات گمرک پاکستان به عنوان محل زندگی دو بندر بزرگ کشور ، عمده حقوق و تعرفه های فدرال را در بنادر کراچی دریافت می کنند ، حتی اگر این واردات برای یکی دیگر از استان های پاکستان باشد. تقریباً 25٪ از درآمد ملی پاکستان در کراچی تولید می شود.

  طبق کتاب سال 2006-2007 هیئت درآمد فدرال ، واحدهای مالیاتی و گمرکی در کراچی 46.75٪ مسئول بودند. مالیات مستقیم ، 65/33 درصد مالیات مالیات غیر مستقیم و 23،38 درصد مالیات فروش داخلی. کراچی 75.14٪ حقوق گمرکی و 79٪ مالیات فروش واردات را به خود اختصاص داده و 53.38٪ کل مجموعه هیئت درآمد فدرال را جمع آوری می کند که 53.33٪ آن حقوق گمرکی و مالیات فروش واردات است.

  جمعیت شناسی

  کراچی از نظر زبانی ، قومی و مذهبی ترین شهر در پاکستان است. این شهر گلدان ذوب گروه های قومی-زبانی از سراسر پاکستان و همچنین مهاجران از سایر مناطق آسیا است. ساکنان این شهر با نام مستعار Karachiite نامیده می شوند. سرشماری سال 2017 تعداد کراچی را 14،910،352 نفر محاسبه کرد که از زمان سرشماری سال 1998 که جمعیت کراچی را تقریباً 9.3 میلیون نفر ذکر کرده بود ، 2.49٪ در سال رشد کرده است. ساکنان این شهر با نام مستعار Karachiite در انگلیسی و Karāchīwālā به اردو نامیده می شوند.

  جمعیت

  در پایان در قرن نوزدهم ، کراچی حدود 105000 نفر جمعیت داشت. با طلوع استقلال پاکستان در سال 1947 ، جمعیت این شهر حدود 400000 نفر تخمین زده شد. با ورود صدها هزار مهاجر مسلمان از جمهوری تازه استقلال یافته هند ، جمعیت این شهر به طرز چشمگیری افزایش یافت. رشد سریع اقتصادی پس از استقلال ، مهاجران بیشتری را از سراسر پاکستان و آسیای جنوبی جذب کرد. سرشماری سال 2017 تعداد کراچی را 14،910،352 محاسبه کرد که از زمان سرشماری سال 1998 ، 2.49٪ در سال رشد کرده است ، که جمعیت کراچی را تقریباً 9.3 میلیون نفر ذکر کرده است.

  ارقام جمعیتی کمتر از انتظار این سرشماری ، حاکی از فقیر بودن کراچی است زیرساخت ها ، وضع قانون و نظم و ضعف اقتصاد نسبت به سایر مناطق پاکستان باعث شد این شهر برای مهاجرت کمتر از آنچه تصور می شد جذاب باشد. این رقم توسط همه احزاب بزرگ سیاسی در سند مورد مناقشه است. جمعیت کراچی از زمان سرشماری سال 1998 ، 59.8 درصد رشد کرد و به 14.9 میلیون نفر رسید ، در حالی که شهر لاهور 75.3 درصد رشد کرد - اگرچه منطقه سرشماری کراچی از سال 1998 توسط دولت استانی تغییر نکرده بود ، در حالی که لاهور توسط دولت پنجاب گسترش یافته بود ، که منجر به برخی از کراچی ها شد رشد در خارج از مرزهای سرشماری شهر رخ داده است. جمعیت کراچی بین سرشماری 1981 و 1998 با نرخ 49/3 درصد رشد کرده بود و همین امر باعث شد بسیاری از تحلیلگران با برآورد رشد مداوم رشد سالانه 3/49 درصد ، جمعیت کراچی در سال 2017 را تقریبا 18 میلیون نفر تخمین بزنند. برخی پیش بینی کرده بودند که جمعیت این شهر بین 22 تا 30 میلیون نفر باشد که این امر به سرعت رشد سالانه بین 4/6 تا 33/6 درصد نیاز دارد.

  احزاب سیاسی استان اظهار داشتند جمعیت این شهر در تلاش عمدی برای تضعیف قدرت سیاسی شهر و استان دست کم گرفته شده است. سناتور تاج حیدر از PPP ادعا کرد که اسناد رسمی در اختیار دارد که جمعیت شهر را 25.6 میلیون نفر در سال 2013 نشان می دهد ، در حالی که اداره آمار سند ، بخشی از دولت استانی به رهبری PPP ، جمعیت 2016 کراچی را 19.1 میلیون نفر تخمین زده است.

  قومیت

  قدیمی ترین بخشهای کراچی مدرن منعکس کننده ترکیب قومی اولین محل سکونت است ، بلوچها و سندی ها همچنان بخش عمده ای از محله لیاری را تشکیل می دهند ، اگرچه بسیاری از ساکنان آن مهاجران نسبتاً اخیر به دنبال پارتیشن ، تعداد زیادی از هندوها پاکستان را به قصد سلطه تازه استقلال یافته هند (بعداً جمهوری هند) ترک کردند ، در حالی که درصد بیشتری از مسلمانان مهاجر و پناهنده از هند در کراچی مستقر شدند. این شهر طی ده دوره بین سالهای 1941 و 1951 با ورود تازه واردان از هند ، كه 57٪ از جمعیت كراچی را در سال 1951 تشکیل می داد ، 150٪ رشد كرد. این شهر در حال حاضر به عنوان یك ذوب در پاکستان شناخته می شود ، و متنوع ترین شهر این کشور است.

  در سال 2011 ، حدود 2.5 میلیون مهاجر خارجی ، عمدتاً از افغانستان ، بنگلادش ، میانمار و سریلانکا ، در این شهر زندگی می کردند.

  بیشتر شهروندان کراچی از مهاجران اردو زبان و پناهندگان از شمال هند هستند که با اصطلاح عربی "مهاجر" شناخته می شوند: مهاجیر. اولین مهاجران کراچی در سال 1946 پس از قتلهای بزرگ کلکته و پس از آن شورشهای 1946 بیهار وارد شدند. هندوهای ثروتمند این شهر با اسکان مجدد پناهندگان در نزدیکی خانه هایشان مخالفت کردند و بسیاری از پناهندگان در مناطق قدیمی و پر ازدحام کراچی اسکان داده شدند. این شهر پس از پارتیشن شاهد هجوم گسترده مهاجران بود که به دلیل فرصت های شغلی یقه سفید خود را به شهر بندر و پایتخت فدرال تازه تعیین شده کشاندند. مهاجران در طول دهه 1950 و اوایل دهه 1960 به مهاجرت خود ادامه دادند و کراچی در آن دهه ها مقصد اصلی مهاجران مسلمان هند بود. جامعه مهاجران اردو زبان در سرشماری سال 2017 کمی کمتر از 45 درصد از جمعیت این شهر را تشکیل می دهد. مهاجران عمده طبقه متوسط ​​کراچی را تشکیل می دهند. مهاجران به عنوان سکولارترین جامعه این شهر در نظر گرفته می شوند ، در حالی که سایر اقلیت ها مانند مسیحیان و هندوها به طور فزاینده ای خود را به عنوان بخشی از جامعه مهاجران قلمداد می کنند.

  کراچی میزبان طیف گسترده ای از مردم مسلمان غیر اردو زبان از جمهوری هند است. این شهر دارای جامعه قابل توجهی از پناهندگان گجراتی ، مراتی ، کنکانی زبان است. در کراچی همچنین یک جامعه چند هزار نفری مسلمان مالاباری اهل کرالا در جنوب هند زندگی می کند. این گروه های قومی-زبانی در جامعه اردو زبان در حال جذب شدن هستند.

  در طی دوره رشد سریع اقتصادی در دهه 1960 ، تعداد زیادی از پشتون های NWFP با پناهندگان پشتون افغانستانی مستقر در کراچی به کراچی مهاجرت کردند دهه 80 طبق برخی تخمین ها ، کراچی بزرگترین جمعیت پشتون شهری جهان را در خود جای داده است که تعداد شهروندان پشتون آن بیشتر از FATA است. در حالی که به طور کلی یکی از محافظه کارترین جوامع کراچی قلمداد می شود ، پشتون های کراچی به طور کلی به حزب ملی سکولار عوامی رای می دهند تا احزاب مذهبی. پشتون های افغانستان به عنوان محافظه کارترین جامعه شناخته می شوند. در مقابل ، پشتون های دره سوات پاکستان از نظر اجتماعی به طور کلی لیبرال تر دیده می شوند. جامعه پشتون قسمت عمده ای از کارگران و حمل و نقل دستی را تشکیل می دهد.

  مهاجران از پنجاب در دهه 1960 تعداد زیادی در کراچی مستقر شدند و اکنون تخمین زده می شود 14 درصد از جمعیت کراچی را تشکیل دهند. این جامعه بخش عمده ای از نیروی پلیس شهر را تشکیل می دهد ، و همچنین بخش عمده ای از کلاسهای کارآفرینی کراچی را تشکیل می دهد و بخش عمده ای از اقتصاد بخش خدمات کراچی را هدایت می کند. بخش عمده ای از جامعه مسیحیان کراچی ، که 2.5٪ از جمعیت این شهر را تشکیل می دهد ، پنجابی است.

  علی رغم اینکه مرکز استان سند است ، فقط 6-8٪ از شهر سندی است. سندی ها بیشتر بوروکراسی شهری و استانی را تشکیل می دهند. 4٪ از جمعیت کراچی به بلوچی به عنوان زبان مادری خود صحبت می کنند ، اگرچه بیشتر سخنرانان بلوچ از میراث شیدی هستند - جامعه ای ریشه در آفریقا دارد.

  به دنبال جنگ هند و پاکستان 1971 و استقلال بنگلادش ، هزاران بیهاری اردو زبان وارد این شهر شدند و ترجیح می دهند پاکستانی بمانند تا اینکه در این کشور تازه استقلال یافته زندگی کنند. تعداد زیادی از بنگالی ها نیز در دوره رشد اقتصادی در دهه های 1980 و 1990 از بنگلادش به کراچی مهاجرت کردند. در کراچی اکنون حدوداً 2.5 تا 3 میلیون بنگالی تبار ساکن پاکستان هستند. پناهندگان روهینگیایی از میانمار ، که به گویشی از بنگالی صحبت می کنند و گاهی اوقات بنگالی نیز شناخته می شوند ، نیز در این شهر زندگی می کنند. در کراچی حدود 400000 نفر از ساکنان روهینگیا زندگی می کنند. مهاجرت روهینگیا به کراچی در مقیاس وسیع ، کراچی را به یکی از بزرگترین مراکز جمعیتی روهینگیاها در جهان خارج از میانمار تبدیل کرد.

  مهاجران آسیای میانه از ازبکستان و قرقیزستان نیز در این شهر مستقر شده اند. کارگران خانگی از فیلیپین در مناطق شیک و شلوغ کراچی مشغول به کار هستند ، در حالی که بسیاری از معلمان این شهر از سریلانکا استقبال می کنند. مهاجران از چین در دهه 1940 مهاجرت به کراچی را آغاز کردند تا به عنوان دندانپزشک ، سرآشپز و کفاش کار کنند ، در حالی که بسیاری از افراد فتحی آنها همچنان در پاکستان زندگی می کنند. این شهر همچنین تعداد اندکی از مهاجران بریتانیایی و آمریکایی را در خود جای داده است.

  در طول جنگ جهانی دوم ، حدود 3000 پناهنده لهستانی از اتحاد جماهیر شوروی ، با برخی از خانواده های لهستانی که پس از پارتیشن ماندن در شهر را ترجیح دادند. کراچی پس از پارتیشن نیز زمانی دارای جامعه پناهندگان قابل توجهی از ایران پس از انقلاب بود.

  دین

  کراچی یکی از متنوع ترین شهرهای مذهبی پاکستان است. کراچی ها به فرقه ها و فرقه های متعدد اسلام و همچنین مسیحیت پروتستان و جامعه کاتولیک های گویان پیوند دارند. این شهر همچنین میزبان تعداد زیادی هندو و جامعه کوچکی از زرتشتیان است. به گفته نیکولا خان کراچی همچنین بزرگترین شهر مسلمان جهان است.

  قبل از استقلال پاکستان در سال 1947 ، جمعیت این شهر 50٪ مسلمان ، 40٪ هندو ، با 10٪ باقی مانده در درجه اول مسیحیان (اعم از انگلیسی و بومی) و تعداد کمی از یهودیان تخمین زده می شد. پس از استقلال پاکستان ، بسیاری از جمعیت هندوی کراچی به هند عزیمت کردند در حالی که پناهجویان مسلمان از هند به نوبه خود در این شهر مستقر شدند. این شهر همچنان از سراسر پاکستان مهاجران را جذب می کرد که اکثراً مسلمان بودند و در دهه 1950 جمعیت این شهر تقریباً دو برابر شد. در نتیجه ادامه مهاجرت ، بیش از 96.5٪ از شهر در حال حاضر مسلمان اعلام شده است.

  کراچی اکثراً مسلمان است ، اگرچه این شهر یکی از سکولارترین شهرهای پاکستان است. تقریباً 85٪ مسلمانان کراچی سنی هستند در حالی که 15٪ شیعه هستند. اهل سنت اصولاً مکتب فقهی حنفی را دنبال می کنند و تصوف با تشویق به احترام به مقدسات صوفی مانند عبدالله شاه قاضی و میوا شاه ، اعمال مذهبی را تحت تأثیر قرار می دهد. شیعیان عمدتاً دوازده امت هستند و اقلیت اسماعیلی قابل توجهی نیز به نزاریس ، مستعلیس ، داودی بوراس و سلیمانی تقسیم می شوند.

  تقریباً 2.5٪ از جمعیت کراچی مسیحی هستند. جامعه مسیحیان این شهر در وهله اول از مسیحیان پنجابی تشکیل شده است که در زمان راج انگلیس از سیک به مسیحیت گرویدند. کراچی دارای جامعه ای از کاتولیک های گوان است که به طور معمول تحصیلات بهتر و ثروتمندتری نسبت به هم کیشان پنجابی خود دارند. آنها شهر شیک سینسیناتوس را در باغ گاردن به عنوان یک محوطه غول تاسیس کردند. قدمت جامعه گوان از سال 1820 است و جمعیت آن حدود 12000-15000 نفر قوی است. کراچی توسط اسقف اعظم خود ، اسقف اعظم کاتولیک روم کراچی خدمت می کند.

  در حالی که بیشتر مردم هندو شهر پس از استقلال پاکستان به طور دسته جمعی هند را ترک کردند ، کراچی هنوز تعداد زیادی دارد جامعه هندو با تخمین 250،000 نفر جمعیت بر اساس داده های سال 2013 ، با چندین معبد فعال در مرکز کراچی. جامعه هندوها به یک هندوی ثروتمندتر هندو و یک گروه کوچک هندوی پنجابی تقسیم شده اند که بخشی از طبقه متوسط ​​تحصیل کرده کراچی را تشکیل می دهند ، در حالی که هندوهای فقیرتر از راجستانی و مرواری تبار بخش دیگر را تشکیل می دهند و به طور معمول به عنوان کارگران پست و روزمره خدمت می کنند. هندوهای ثروتمندتر در درجه اول در کلیفتون و سدار زندگی می کنند ، در حالی که فقیرترها زندگی می کنند و در نارایانپورا و لیاری معابد دارند. بسیاری از خیابان ها در مرکز کراچی هنوز نام های هندو را حفظ کرده اند ، به ویژه در میتادار ، آرام باغ (رام باغ سابق) و سدار.

  پارسی های مرفه و با نفوذ کراچی در قرن 12th در منطقه زندگی می کردند ، هر چند مدرن قدمت این جامعه از اواسط قرن نوزدهم است که آنها به عنوان پیمانکار نظامی و مأمور کمیساریا در انگلیس خدمت می کردند. موج های دیگری از مهاجران پارسی از فارس در اواخر قرن نوزدهم در این شهر ساکن شدند. جمعیت پارسیس در کراچی و سراسر آسیای جنوبی به دلیل پایین بودن میزان زاد و ولد و مهاجرت به کشورهای غربی در حال کاهش مداوم است. به گفته فرامجی مینوالا تقریباً 1092 پارسی در پاکستان باقی مانده اند.

  زبان

  کراچی بیشترین تعداد اردو زبانان را در پاکستان دارد. طبق سرشماری سال 1998 ، تقسیم بندی زبانی بخش کراچی به شرح زیر است: ، بالتی ، عربی ، فارسی و بنگالی. تعداد سخنرانان سندی در کراچی در حال افزایش است زیرا بسیاری از مناطق روستایی به شهر نقل مکان می کنند.

  حمل و نقل

  جاده

  کراچی توسط یک شبکه جاده ای ارائه می شود طول تقریباً 9،500 کیلومتری (5،900 مایل) تخمین زده می شود که روزانه تقریباً 3/1 میلیون وسیله نقلیه را سرویس می کند.

  کراچی توسط سه "راهرو بدون سیگنال" که به عنوان جاده های سریع شهری طراحی شده اند و اجازه عبور از فواصل زیاد عرضی و بدون نیاز به توقف در تقاطع ها و چراغ های توقف. اولین مورد در سال 2007 افتتاح شد و شهر شاه فیصل در شرق کراچی را به شهرک های صنعتی در SITE Town در فاصله 10.5 کیلومتری (6 ⁄ 2 مایل) متصل می کند. دالان دوم شهر سورجانی را با طیفی 19 کیلومتری به شهر فیصل متصل می کند ، در حالی که سومین مسیر 28 کیلومتر است و مرکز شهری کراچی را به حومه گلستان جوهر متصل می کند. کریدور چهارمی که مرکز کراچی را به شهرک مالیر کراچی متصل می کند هم اکنون در دست ساخت است.

  کراچی پایانه بزرگراه M-9 است که کراچی را به حیدرآباد متصل می کند. این جاده بخشی از یک شبکه بزرگراهی بزرگتر در دست ساخت است که بخشی از کریدور اقتصادی چین پاکستان است. از حیدرآباد ، بزرگراه هایی ساخته شده اند یا در حال ساخت هستند تا بتوانند از طریق جاده سریع به شهرهای پیشاور و مانشهره در شمال پاکستان 1100 کیلومتر (700 مایل) به شمال کراچی دسترسی پیدا کنند.

  کراچی همچنین پایانه بزرگراه ملی N-5 است که شهر را به پایتخت تاریخی قرون وسطایی سند ، تاتا متصل می کند. این مرکز ارتباطات بیشتری را به شمال پاکستان و مرزهای افغانستان در نزدیکی تورخم و همچنین بزرگراه ملی N-25 ارائه می دهد که شهر بندری را به مرز افغانستان در نزدیکی کویته متصل می کند.

  در داخل شهر کراچی ، لیاری Expressway بزرگراهی با دسترسی کنترل شده در امتداد رودخانه Lyari در کراچی ، سند ، پاکستان است. از 8 فوریه 2018 بخش های متصل به شمال و جنوب به Lyari Expressway هم کامل هستند و هم برای تردد آزاد هستند. این بزرگراه عوارضی برای رفع گرفتگی در شهر کراچی طراحی شده است. در شمال کراچی بای پس شمالی کراچی (M10) قرار دارد که از نزدیک محل اتصال M9 شروع می شود. بعد از آن چند کیلومتر به شمال ادامه می یابد و قبل از چرخش به غرب ، جایی که N25 را قطع می کند.

  ریلی

  کراچی توسط راه آهن پاکستان از طریق راه آهن به سایر کشور متصل می شود. ایستگاه راه آهن شهر کراچی و ایستگاه راه آهن کانتون کراچی دو ایستگاه اصلی راه آهن این شهر هستند. این شهر دارای یک خط ریلی بین المللی است ، Thar Express که ایستگاه کانتون کراچی را به ایستگاه Bhagat Ki Kothi در Jodhpur ، هند متصل می کند.

  سیستم راه آهن همچنین حمل و نقل اتصال بندر کراچی به مقصد خارج از کشور در شمال پاکستان را انجام می دهد . این شهر پایانه راه آهن Main Line-1 است که کراچی را به پیشاور متصل می کند. شبکه ریلی پاکستان ، از جمله راه آهن خط اصلی 1 ، به عنوان بخشی از کریدور اقتصادی چین پاکستان در حال ارتقا است ، که به قطارها اجازه می دهد از کراچی حرکت کنند و در راه آهن پاکستان با سرعت متوسط ​​160 کیلومتر در ساعت (100 مایل در ساعت) در مقابل متوسط ​​60 حرکت کنند. با سرعت 105 کیلومتر در ساعت (35 تا 65 مایل در ساعت) سرعت فعلی در مسیر موجود امکان پذیر است.

  حمل و نقل عمومی

  زیرساخت های حمل و نقل عمومی کراچی ناکافی است و با سطح پایین سرمایه گذاری محدود می شود.

  دولت پاکستان در حال توسعه پروژه کراچی متروبوس است که یک سیستم حمل و نقل سریع اتوبوس 112،9 کیلومتری (70 ⁄ مایل) چند خطی است که در حال ساخت است. پروژه متروبوس توسط نخست وزیر وقت نواز شریف در 25 فوریه 2016 افتتاح شد. شریف گفت "این پروژه از اتوبوس متروی لاهور زیباتر خواهد بود". تاریخ شروع اولیه پروژه ها فوریه 2017 بود ، اما به دلیل کندی سرعت کار ، هنوز عملیاتی نشده است. پروژه متروبوس همچنین به دلیل عدم دسترسی توسط افراد دارای ویلچر مورد انتقاد قرار گرفته است

  راه آهن دایره ای کراچی یک سیستم حمل و نقل عمومی منطقه ای نیمه فعال در کراچی است که به کلان شهر کراچی سرویس می دهد. KCR بین سالهای 1969 و 1999 کاملاً عملیاتی بود. از سال 2001 ، ترمیم راه آهن و راه اندازی مجدد سیستم دنبال می شد. در نوامبر سال 2020 ، KCR بخشی از عملیات را احیا کرد.

  با احداث مرکز خود در ایستگاه شهر کراچی در جاده I. I. Chundrigar ، عملیات احیا شده KCR از شمال به گادپ ، از شرق به دابجی ، از جنوب به کیاماری و از غرب تا هاب گسترش می یابد. عملیات احیا شده KCR برای تبدیل شدن به یک سیستم حمل و نقل عمومی بین منطقه ای در کراچی ، با هدف اتصال مرکز شهر با چندین منطقه صنعتی و تجاری در داخل شهر و حومه شهر در نظر گرفته شده است.

  یک تراموا نمادین سرویس در سال 1884 در کراچی آغاز شد اما به دلایلی در سال 1975 تعطیل شد. با این حال ، احیای سرویس تراموا توسط مدیر کراچی افتخار علی پیشنهاد شده است. ترکیه در احیا و راه اندازی سرویس تراموا مدرن در کراچی کمک کرده است.

  ایر

  فرودگاه بین المللی جناح کراچی با 7.2 میلیون مسافر در سال 2018 شلوغ ترین فرودگاه پاکستان است. ساختار ترمینال فعلی در سال 1992 ساخته شده است ، و به بخش های بین المللی و داخلی تقسیم شده است. فرودگاه کراچی به عنوان مرکز حمل و نقل پرچم ، خطوط هوایی بین المللی پاکستان (PIA) و همچنین Air Indus ، Serene Air و airblue عمل می کند. این فرودگاه پروازهای بی وقفه را به مقصدهای آسیای شرقی ، آسیای جنوبی ، آسیای جنوب شرقی ، کشورهای حوزه خلیج فارس ، اروپا و آمریکای شمالی ارائه می دهد.

  دریا

  بزرگترین بنادر حمل و نقل پاکستان بندر کراچی و بندر قاسم مجاور است که بندر قدیمی ترین بندر پاکستان است. بندر قاسم در 35 کیلومتری (22 مایل) شرقی بندر کراچی در دهانه رودخانه سند واقع شده است. این بندرها 95٪ از محموله های تجاری پاکستان را از و به بنادر خارجی تحویل می دهند. این بندرگاه ها دارای امکانات مدرن هستند که شامل حمل و نقل فله ای ، کانتینرها و پایانه های نفتی است.

  مدیریت مدنی

  دولت شهر

  کراچی دارای یک سیستم پراکنده از دولت مدنی است. منطقه شهری به شش شرکت شهرداری منطقه تقسیم شده است: کراچی شرقی ، کراچی غربی ، کراچی مرکزی ، کراچی جنوبی ، مالیر ، کورنگی. هر منطقه بیشتر به 22 تا 42 کمیته اتحادیه تقسیم می شود. هر کمیته اتحادیه با هفت نماینده منتخب نمایندگی می شود که چهار نفر از آنها می توانند کاندیداهای عمومی از هر زمینه ای باشند. سه کرسی دیگر به زنان ، اقلیت های مذهبی و یک نماینده اتحادیه یا کشاورز دهقانی اختصاص داده شده است.

  منطقه شهری کراچی همچنین شامل شش کانتون است که مستقیماً توسط ارتش پاکستان اداره می شود و شامل بیشترین کراچی ها می شود. املاک و مستغلات مطلوب.

  ارگانهای کلیدی مدنی ، از جمله هیئت آب و فاضلاب کراچی و KBCA (مرجع کنترل ساختمان کراچی) ، تحت کنترل مستقیم دولت سند هستند. بعلاوه ، مركز برنامه ريزي شهر كراچي براي زمين توسعه نيافته ، مركز توسعه كراچي ، تحت كنترل دولت است ، در حالي كه دو مقام جديد برنامه ريزي شهر ، مركز توسعه لياري و مركز توسعه مالير توسط دولت حزب مردم پاکستان در سال 2011 احيا شدند - گفته می شود برای حمایت از متحدان انتخاباتی و بانک های رای دهنده خود.

  در پاسخ به شیوع وبا در سال 1846 ، هیئت محافظت از کاراچی توسط مدیران انگلیس برای کنترل شیوع آن سازمان داده شد. این هیئت در سال 1852 به کمیسیون شهرداری کراچی و سال بعد به کمیته شهرداری کراچی تبدیل شد. قانون شهرداری کراچی در سال 1933 با یک شهردار ، یک معاون شهردار و 57 مشاور ، مدیریت شهری را به شرکت شهرداری کراچی تبدیل کرد. در سال 1976 ، این بدنه به شرکت متروپولیتن کراچی تبدیل شد.

  در طول دهه 1900 ، کراچی پروژه بزرگ سازی زیبای خود را زیر نظر شهرداری Harchandrai Vishandas مشاهده کرد. جاده های جدید ، پارک ها ، مناطق مسکونی و تفریحی به عنوان بخشی از این پروژه توسعه داده شد. در سال 1948 ، سرزمین پایتخت فدرال پاکستان ایجاد شد که تقریباً 2210 کیلومتر مربع از کراچی و مناطق اطراف آن را شامل می شد ، اما این منطقه در سال 1961 در استان پاکستان غربی ادغام شد. در سال 1996 ، منطقه شهری به 5 تقسیم شد در سال 2001 ، در زمان حکومت ژنرال پرویز مشرف ، پنج منطقه از کراچی ادغام شدند و بخش شهری کراچی را با ساختار سه طبقه تشکیل دادند. دو طبقه محلی محلی از 18 شهر و 178 شورای صنفی تشکیل شده است. هر ردیف بر روی شوراهای منتخب با برخی از اعضای مشترک تمرکز داشت تا "ارتباط عمودی" را در فدراسیون فراهم کند.

  نعیم الله خان اولین ناظم کراچی در دوره شورای اتحادیه بود ، در حالی که شفیق-اور-رحمان پاراچا اولین افسر هماهنگی منطقه کراچی. سید مصطفی کمال به عنوان ناظم شهر کراچی برای جانشینی نعمت الله خان در انتخابات 2005 انتخاب شد و نسرین جلیل به عنوان شهر نایب ناظم انتخاب شد.

  هر شورای اتحادیه سیزده عضو داشت که از منتخبین مشخص شده انتخاب شده بودند: چهار نفر و دو نفر زنانی که مستقیماً توسط عموم مردم انتخاب می شوند. دو مرد و دو زن که توسط دهقانان و کارگران انتخاب شده اند. یک عضو برای جوامع اقلیت. دو عضو به طور مشترک به عنوان شهردار اتحادیه ( ناظم ) و معاون شهردار اتحادیه ( نایب ناظم ) انتخاب می شوند. هر شورا شامل سه دبیر شورا و تعدادی دیگر از کارمندان دولت بود. سیستم شورای اتحادیه در سال 2011 برچیده شد.

  در ژوئیه 2011 ، دولت ناحیه شهر کراچی واحدهای اصلی تشکیل دهنده خود را که به عنوان شرکت های شهرداری منطقه (DMC) شناخته می شود ، برگرداند. پنج DMC اصلی عبارتند از: کراچی شرقی ، کراچی غربی ، کراچی مرکزی ، کراچی جنوبی و مالیر. در نوامبر 2013 ، ششمین DMC ، منطقه کورنگی از منطقه شرقی تراشیده شد. در آگوست 2020 ، کابینه سند تشکیل منطقه هفتم در کراچی (ناحیه کیماری) را تصویب کرد ، ناحیه کیماری با تقسیم ناحیه غرب تشکیل شد.

  کمیته های هر منطقه مقررات استفاده از زمین و منطقه بندی را در داخل تنظیم و اجرا می کنند منطقه آنها همچنین هر کمیته تأمین آب ، فاضلاب و جاده ها را مدیریت می کند (به استثنای 28 رگ اصلی که توسط شرکت متروپولیتن کراچی مدیریت می شوند). روشنایی خیابان ، برنامه ریزی ترافیک ، مقررات بازار و علامت گذاری نیز تحت کنترل DMC ها است. هر DMC همچنین بایگانی سوابق شهرداری خود را حفظ کرده و بودجه محلی خود را تهیه می کند.

  مدیریت شهری کراچی نیز توسط شرکت متروپولیتن کراچی (KMC) اداره می شود ، که مسئول توسعه و نگهداری از شریان های اصلی ، پل ها ، زهکشی ها ، چندین بیمارستان ، سواحل ، مدیریت پسماند جامد ، و همچنین برخی پارک ها و خدمات اطفا fire حریق شهر. شهردار کراچی از سال 2016 واسم اختر است و ارشد حسن به عنوان معاون شهردار فعالیت می کند. هر دو به عنوان بخشی از KMC خدمت می کنند. کمیسر کلانشهر KMC دکتر سید سیف الرحمن است.

  سمت کمیساریای کراچی ایجاد شد و افتخار علی شالوانی این نقش را بر عهده داشت. شش کانتون نظامی وجود دارد که توسط ارتش پاکستان اداره می شود و از مجلل ترین محله های کراچی است.

  جنوب کراچی

  1. شهر لیاری
  2. شهرک صددر
  کراچی شرقی
  3. شهرک جمشید
  4. شهرک گلشن
  مرکزی کراچی
  5. شهرک لیاکوات آباد
  6. شهر ناظم آباد شمالی
  <لی > شهر گلبرگ
  7. شهر جدید کراچی
  شهر کراچی غربی
  8. شهر کماری
  9. شهر سایت
  10. شهر بالدیا
  11. اورنگی شهرک

  کراچی جنوبی

  مالیر

  1. شهرک مالیر
  2. شهرک بن قاسم
  <لی > Gadap TownKorangi
  3. Town Korangi
  4. Townhi Town
  5. شهرک شاه فیصل

  مالیر

  برنامه ریزی شهر

  سازمان توسعه کراچی (KDA) ، بهمراه مقام توسعه Lyari (LDA) و سازمان توسعه مالیر (MDA) ، مسئول توسعه بیشتر زمین های توسعه نیافته در اطراف کراچی هستند. KDA در سال 1957 با مدیریت زمین در اطراف کراچی به وجود آمد ، در حالی که LDA و MDA به ترتیب در سال 1993 و 1994 تشکیل شدند. KDA تحت کنترل دولت محلی و شهردار کراچی در سال 2001 ، در حالی که LDA و MDA لغو شدند. KDA بعداً تحت کنترل مستقیم دولت سند در سال 2011 قرار گرفت. LDA و MDA نیز توسط دولت حزب مردم پاکستان در آن زمان احیا شد ، ظاهراً برای حمایت از متحدان انتخاباتی و بانک های رای دهنده آنها. بنابراین ، برنامه ریزی شهر در کراچی به صورت محلی انجام نمی شود بلکه در سطح استان کنترل می شود.

  هر شرکت محلی شهرداری کاربری زمین را در مناطق توسعه یافته تنظیم می کند ، در حالی که سازمان کنترل ساختمان سند تضمین می کند که ساختمان ساختمان مطابق با ساختمان است & amp؛ مقررات برنامه ریزی شهر. مناطق کانتون و اداره مسکن دفاعی توسط ارتش اداره و برنامه ریزی می شوند.

  خدمات شهری

  آب

  منابع آب شهری توسط آب کراچی مدیریت می شود و هیئت مدیره فاضلاب (KW & amp؛ SB) که روزانه 640 میلیون گالن (MGD) به شهر (به استثنای کارخانه های تولید فولاد و بندر قاسم) تأمین می کند ، که 440 MGD از آنها فیلتر و تصفیه می شود. بیشترین تأمین از رودخانه سند و 90 میلی گرم از سد هاب تأمین می شود. منبع آبرسانی کراچی از طریق شبکه پیچیده کانال ، کانال و سیفون با کمک ایستگاه های پمپاژ و فیلتراسیون به شهر منتقل می شود. 76۶٪ از خانوارهای کراچی از سال ۲۰۱۵ به آب لوله کشی دسترسی دارند ، با تانکرهای آب شخصی بیشتر آب مورد نیاز در سکونتگاه های غیر رسمی را تأمین می کنند. 18٪ از ساکنان در یک نظرسنجی در سال 2015 میزان تأمین آب خود را "بد" یا "بسیار بد" ارزیابی کردند ، در حالی که 44٪ از پایداری تأمین آب ابراز نگرانی کردند. تا سال 2015 ، تخمین زده می شود سالانه 30،000 نفر به دلیل بیماری های منتقله از آب در حال مرگ باشند.

  پروژه آب K-IV با هزینه 876 میلیون دلار در دست ساخت است. پیش بینی می شود روزانه 650 میلیون گالن آب آشامیدنی به شهر تأمین کند که فاز اول آن 260 میلیون گالن پس از اتمام است.

  سرویس بهداشتی

  98٪ از خانوارهای کراچی به خانه های شهر متصل هستند. سیستم فاضلاب عمومی زیرزمینی ، که عمدتا توسط هیئت آب و فاضلاب کراچی (KW & amp؛ SB) اداره می شود. KW & amp؛ SB 150 ایستگاه پمپاژ ، 25 مخزن فله ، بیش از 10000 کیلومتر لوله و 250،000 منهول را اداره می کند. این شهر تقریباً روزانه 472 میلیون گالن فاضلاب (MGD) تولید می کند که 417 MGD بدون تصفیه تخلیه می شود. KW & amp؛ SB از ظرفیت بهینه برای تصفیه فاضلاب 150 مگا بایتی برخوردار است ، اما فقط از این ظرفیت حدود 50 مگا بایت استفاده می کند. سه تصفیه خانه در شهرهای SITE ، محمودآباد و موریپور موجود است. 72٪ در سال 2015 گزارش دادند که سیستم زهکشی کراچی سرریز یا پشتیبان گیری می کند ، که بالاترین درصد از کل شهرهای بزرگ پاکستان است. بخشهایی از سیستم زهکشی شهر به طور متوسط ​​2 تا 7 بار در ماه سرریز می کند و باعث آبگرفتگی برخی خیابان های شهر می شود.

  خانوارهای اورانیگی خود را برای راه اندازی سیستم فاضلاب خود تحت پروژه آزمایشی اورنگی ، جامعه ای سازمان می دهند. سازمان خدمات در سال 1980 تأسیس شد. 90٪ خیابانهای اورنگی اکنون به سیستم فاضلاب متصل شده توسط ساکنان محلی تحت پروژه آزمایشی اورنگی هستند. ساکنان خیابان های جداگانه هزینه لوله های فاضلاب را متحمل می شوند و نیروی داوطلبانه ای را برای لوله گذاری فراهم می کنند. ساکنان همچنین لوله های فاضلاب را نگهداری می کنند ، در حالی که مدیریت شهرداری شهر چندین لوله اولیه و فرعی برای شبکه ساخته است. در نتیجه OPP ، 96٪ از ساکنان اورنگی به یک توالت دسترسی دارند.

  شورای مدیریت پسماندهای جامد سند (SSWMB) نه تنها در کراچی بلکه در کل استان مسئول جمع آوری و دفع زباله های جامد است. کراچی بالاترین درصد ساکنان پاکستان را نشان می دهد که گزارش می دهند خیابان هایشان هرگز تمیز نمی شود - 42٪ ساکنان کراچی گزارش می دهند که خیابان هایشان هرگز تمیز نمی شود ، در حالی که 10٪ ساکنان لاهور. تنها 17٪ از ساکنان کراچی گزارش تمیز کردن خیابان در روز را می دهند ، در حالی که در لاهور 45٪. 69٪ ساکنان کراچی به خدمات جمع آوری زباله های خصوصی اعتماد دارند و تنها 15٪ آنها به خدمات جمع آوری زباله های شهری متکی هستند. 57٪ از ساکنان کراچی در یک نظرسنجی در سال 2015 گزارش دادند که وضعیت تمیز کردن همسایگی آنها "خوب" یا "بسیار بد" است. در مقایسه با 35٪ در لاهور و 16٪ در مولتان.

  آموزش

  ابتدایی و متوسطه

  سیستم آموزش ابتدایی کراچی به پنج سطح تقسیم می شود: ابتدایی ( پایه های یک تا پنج)؛ میانه (پایه های شش تا هشت)؛ بالا (پایه های نهم و دهم ، منجر به گواهی مدرسه متوسطه) ؛ متوسط ​​(پایه های یازده و دوازدهم ، منجر به گواهینامه متوسطه عالی) ؛ و برنامه های دانشگاهی منجر به مقاطع تحصیلات تکمیلی و پیشرفته. کراچی هم م institutionsسسات آموزشی دولتی و هم خصوصی دارد. اکثر م institutionsسسات آموزشی مبتنی بر جنسیت هستند ، از سطح ابتدایی تا دانشگاه در کنار م institutionsسسات آموزش مشترک.

  چندین مدرسه کراچی ، مانند دبیرستان سنت پاتریک ، مدرسه صومعه ژوزف و دبیرستان انگلیسی سنت پل ، توسط کلیساهای مسیحی و از معتبرترین مدارس پاکستان اداره می شود.

  عالی

  کراچی چندین دانشگاه بزرگ دولتی را در خود جای داده است. تاریخ اولین دانشگاه دولتی کراچی از دوران استعمار انگلیس است. مدرسه سند مدرساتول در سال 1885 تاسیس شد و در سال 2012 به دانشگاه اعطا شد. تاسیس مدرسه اسلامی سند با ایجاد دانشکده علوم دولتی DJ Sindh در سال 1887 دنبال شد و این موسسه در سال 2014 به دانشگاه اعطا شد. Nadirshaw Edulji Dinshaw دانشگاه مهندسی و فناوری (NED) ، در سال 1921 تاسیس شد ، و قدیمی ترین موسسه آموزش عالی پاکستان است. دانشگاه علوم بهداشت داو در سال 1945 تاسیس شد و هم اکنون یکی از برترین موسسات تحقیقات پزشکی پاکستان است.

  دانشگاه کراچی ، تاسیس شده در سال 1951 ، بزرگترین دانشگاه پاکستان با 24000 نفر جمعیت دانشجویی است. موسسه مدیریت بازرگانی (IBA) که در سال 1955 تاسیس شد ، قدیمی ترین مدرسه تجارت در خارج از آمریکای شمالی و اروپا است و با پشتیبانی فنی از دانشکده وارتون و دانشگاه کالیفرنیای جنوبی ایجاد شد. دانشگاه مهندسی و فناوری داوود ، که در سال 1962 افتتاح شد ، برنامه های مدرک مهندسی نفت ، گاز ، شیمی و صنایع را ارائه می دهد. دانشکده مهندسی نیروی دریایی پاکستان (PNEC) ، که توسط نیروی دریایی پاکستان اداره می شود ، با دانشگاه ملی علوم و فناوری (NUST) در اسلام آباد مرتبط است.

  کراچی همچنین خانه بسیاری از دانشگاه های خصوصی است. دانشگاه آقاخان که در سال 1983 تاسیس شد ، قدیمی ترین موسسه خصوصی آموزشی کراچی است و یکی از معتبرترین دانشکده های پزشکی پاکستان است. دانشکده هنر و معماری دره ایندوس در سال 1989 تاسیس شد و برنامه های تحصیلی در زمینه های هنر و معماری را ارائه می دهد. دانشگاه همدارد بزرگترین دانشگاه خصوصی در پاکستان با دانشکده هایی از جمله پزشکی شرقی ، پزشکی ، مهندسی ، داروسازی و حقوق است. دانشگاه ملی کامپیوتر و علوم نوظهور (NUCES-FAST) ، یکی از برترین دانشگاههای پاکستان در زمینه آموزش رایانه ، دو پردیس را در کراچی اداره می کند. دانشگاه باهریا (BU) در سال 2000 تاسیس شد ، یکی از مهمترین موسسات عمومی پاکستان است که دارای پردیس های خود در کراچی ، اسلام آباد و لاهور می باشد و دارای مدرک تحصیلی در علوم مدیریت ، مهندسی برق ، علوم رایانه و روانشناسی است. دانشگاه مهندسی و فناوری سر سید (SSUET) برنامه های مدرک پزشکی ، الکترونیک ، مخابرات و مهندسی کامپیوتر را ارائه می دهد. موسسه اقتصادی کراچی & amp؛ فناوری (KIET) دارای دو پردیس در کراچی است. م Instituteسسه علوم و فنون شهید ذوالفقار علی بوتو (SZABIST) ، که در سال 1995 توسط نخست وزیر پیشین ، بی نظیر بوتو تأسیس شد ، یک محوطه دانشگاه را در کراچی اداره می کند.

  • دانشگاه ایقرا
  • حبیب دانشگاه حبیب دانشگاه یک کالج هنرهای لیبرال در کراچی است.
  • دانشگاه داو
  • دانشکده پزشکی و دندانپزشکی جناح
  • دانشگاه پزشکی جناح سند
  • انستیتوی اقتصاد و فناوری کراچی
  • کالج پزشکی و دندانپزشکی متحد
  • کالج ملی پزشکی لیاکوات
  • موسسه هزینه & amp؛ حسابداران مدیریت پاکستان (ICMAP)
  • انستیتوی مدیریت بازرگانی (CBM)

  بهداشت

  کراچی مرکز تحقیقات پزشکی پزشکی با حداقل 30 بیمارستان دولتی ، 80 بیمارستان خصوصی ثبت شده و 12 کالج پزشکی معتبر است ، از جمله بیمارستان سند ، بیمارستان لیدی دافرین ، انستیتوی بیماری های قلبی کراچی ، انستیتوی ملی بیماری های قلبی عروقی ، عمران بیمارستان ، بیمارستان ترکیبی نظامی ، PNS راحت ، PNS شیفا ، بیمارستان دانشگاه آقاخان ، بیمارستان ملی لیاکوات ، مرکز پزشکی تحصیلات تکمیلی جناح ، بیمارستان خانواده مقدس و بیمارستان ضیاudالدین. در سال 1995 ، بیمارستان ضیاudالدین اولین پیوند مغز استخوان در پاکستان بود.

  مقامات شهرداری کراچی در اکتبر 2017 سیستم جدید هشدار سریع را راه اندازی کردند که ساکنان شهر را نسبت به موج گرم پیش بینی شده هشدار می داد. موج های گرمائی قبلی به طور معمول در شهر جان مردم را می گرفتند ، اما اجرای سیستم هشدار برای هیچ گونه تلفات ناشی از گرما گزارش نشده بود.

  سرگرمی ، هنر و فرهنگ

  مراکز تفریحی و خرید

  کراچی بزرگترین مرکز خرید پاکستان و آسیای جنوبی ، مرکز خرید Lucky One Mall است که میزبان بیش از دویست فروشگاه است. طبق TripAdvisor این شهر همچنین مرکز خرید مورد علاقه پاکستان ، Dolmen Mall ، Clifton است که در CNN و مجتمع تفریحی مورد علاقه کشور ، Port Grand نیز به نمایش درآمد. در سال 2019 انتظار می رود که این شهر یک مگا مرکز تجاری / سرگرمی دیگر در Bahria Icon Tower Clifton ، بلندترین آسمان خراش پاکستان اضافه کند.

  موزه ها و گالری ها

  کراچی چندین مهمترین پاکستان را در خود جای داده است. موزه ها موزه ملی پاکستان و کاخ موهاتا آثار هنری را به نمایش می گذارند ، در حالی که این شهر چندین گالری هنری خصوصی نیز دارد. این شهر همچنین موزه نیروی هوایی پاکستان را در خود جای داده و موزه دریایی پاکستان نیز در این شهر واقع شده است. عمارت وزیر ، زادگاه بنیانگذار پاکستان محمد علی جناح نیز به عنوان موزه ای برای بازدید عموم محافظت شده است.

  تئاتر و سینما

  کراچی برخی از نهادهای مهم فرهنگی پاکستان را در خود جای داده است. . آکادمی ملی هنرهای نمایشی ، واقع در هندو گیمخانای سابق ، دوره های دیپلم هنرهای نمایشی از جمله موسیقی کلاسیک و تئاتر معاصر را ارائه می دهد. در کراچی گروه هایی مانند تئاتر Thespianz ، یک گروه هنری نمایشی غیرانتفاعی مستقر در جوانان ، که در زمینه فعالیت های تئاتر و هنر در پاکستان فعالیت می کنند ، زندگی می کند.

  اگرچه لاهور خانه فیلم پاکستان محسوب می شود صنعت ، کراچی سالانه جشنواره فیلم کارا است که هر ساله فیلم ها و مستندهای مستقل پاکستانی و بین المللی را به نمایش می گذارد. p>

  Music

  کنفرانس موسیقی همه پاکستان ، مرتبط با موسسه مشابه 45 ساله در لاهور ، جشنواره موسیقی سالانه خود را از زمان تأسیس در سال 2004 برگزار می کند. شورای ملی هنر ( کوچا سقافات ) دارای اجرای موسیقی و مشایرا است.

  جاذبه های گردشگری

  کراچی مقصدی توریستی برای گردشگران داخلی و بین المللی است. جاذبه های گردشگری نزدیک شهر کراچی عبارتند از:

  موزه ها: موزه های واقع در کراچی شامل موزه ملی پاکستان ، موزه نیروی هوایی پاکستان و موزه دریایی پاکستان است.

  پارک ها: پارکهایی که در کراچی واقع شده اند شامل باغ ابن قاسم ، پارک حوضه قایق ، مزار قوید ، باغ وحش کراچی ، پارک هیل ، پارک سافاری ، باغ جناح ، پارک موزه PAF و پارک موزه دریایی.

  مسائل اجتماعی

  جرم

  گاهی اوقات گفته می شود که یکی از خطرناک ترین شهرهای جهان است ، میزان جرم خشن در کراچی در مقایسه با سایر شهرها از نظر اندازه قابل توجه نیست. بر اساس شاخص جرم و جنایت Numbeo 2014 ، کراچی ششمین شهر خطرناک در جهان بود. در اواسط سال 2016 ، در پی شروع عملیات ضد جرم ، درجه کراچی به 31 رتبه کاهش یافت. در سال 2018 ، رتبه کراچی به 50 کاهش یافته است. در اواسط سال 2019 ، رتبه کراچی به 71 سقوط کرد و این رتبه را نسبت به شهرهای منطقه ای مانند دهلی (جایگاه 65) و داکا (مکان 34) ایمن تر ارزیابی کرد ، اما همچنان بالاتر از بمبئی (مقام 172) بود و لاهور (رتبه 201).

  تعداد زیاد این شهر منجر به تعداد زیادی قتل با میزان متوسطی از قتل می شود. میزان قتل کراچی از بسیاری از شهرهای آمریکای لاتین کمتر است و در سال 2015 12.5 در هر 100000 نفر بوده است - کمتر از میزان قتل در چندین شهر آمریکا مانند نیواورلئان و سنت لوئیس. نرخ قتل در برخی از شهرهای آمریکای لاتین مانند کاراکاس ، ونزوئلا و آکاپولکو ، مکزیک بیش از 100 نفر در هر 100000 نفر است ، که چندین برابر بیشتر از میزان قتل کراچی است. در سال 2016 ، تعداد قتل ها در کراچی به 471 مورد کاهش یافته است ، که این تعداد در سال 2017 به 381 مورد کاهش یافته است.

  در اواخر دهه 1980 و اوایل دهه 1990 ، درگیری های سیاسی کراچی را به لرزه درآورد در حالی که با ورود سلاح از جنگ در افغانستان نرخ جرم به شدت افزایش یافت. چندین مافیای جنایتکار کراچی در دوره ای در دهه 1990 قدرتمند شدند که به عنوان "حکومت مافیاها" توصیف شد. مافیای اصلی فعال در این شهر شامل مافیای زمینی ، مافیای تانکر آب ، مافیای حمل و نقل و مافیای شن و ماسه بود. بالاترین میزان مرگ و میر کراچی در اواسط دهه 1990 رخ داد ، زمانی که کراچی بسیار کمتر بود. در سال 1995 ، هنگامی که بیش از پنج میلیون نفر ساکن در این شهر بود ، 1742 مورد قتل ثبت شد.

  کراچی به دلیل نرخ بالای جرایم خشن به طور گسترده ای شناخته شده بود ، اما پس از یک عملیات سرکوب جنجالی علیه مجرمان ، میزان آن به شدت کاهش یافت ، حزب MQM و مبارزان اسلامگرا که در سال 2013 توسط رنجرز پاکستان آغاز شد. در سال 2015 ، 1040 نفر از کراچی ها در هر دو عمل ترور یا جنایات دیگر کشته شدند - تقریبا 50٪ کاهش نسبت به 2023 کشته در سال 2014 ، و تقریبا 70 درصد کاهش از 3،251 کشته شده در سال 2013 - بالاترین تعداد ثبت شده در تاریخ کراچی . علیرغم کاهش شدید جرایم خشن ، جرایم خیابانی همچنان بالا است.

  با 650 قتل در سال 2015 ، میزان قتل کراچی 75 درصد نسبت به سال 2013 کاهش یافته است. در سال 2017 ، تعداد قتل ها به 381 مورد کاهش یافته است. جرایم اخاذی بین سالهای 2013 و 2015 80٪ کاهش یافته است ، در حالی که آدم ربایی در مدت مشابه 90٪ کاهش یافته است. تا سال 2016 ، این شهر در مجموع 21 مورد آدم ربایی را برای باج به ثبت رسانده است. طبق گفته وزارت کشور پاکستان ، حوادث تروریستی بین سال های 2012 و 2017 98 درصد کاهش یافته است. در نتیجه بهبود فضای امنیتی کراچی ، قیمت املاک و مستغلات در کراچی در سال 2015 به شدت افزایش یافت ، با افزایش تجارت رستوران ها و کافه های پیشرفته.

  درگیری های قومی

  مقرون به صرفه کافی زیرساخت های مسکن برای جذب رشد منجر به این شده است که جمعیت های متنوع مهاجر در شهر تا حد زیادی در محله های همگن قومی محدود شوند. دهه 1970 مبارزات عمده کارگری در شهرک های صنعتی کراچی مشاهده شد. خشونت از پردیس های دانشگاهی این شهر آغاز شد و به شهر نیز گسترش یافت. درگیری به ویژه بین حزب MQM و سندی ها ، پشتون ها و پنجابی های قومی شدید بود. این حزب و شبکه گسترده طرفداران آن در چارچوب تلاش برای جبران صلح در شهر که تا سال 1994 ادامه داشت ، توسط نیروهای امنیتی پاکستان هدف قرار گرفتند.

  ضعیف زیرساخت

  برنامه ریزی شهری و ارائه خدمات همگام با رشد کراچی نبوده و در نتیجه در رتبه بندی پایین شهر در رتبه بندی زیست پذیری قرار گرفته است. این شهر هیچ سیاست حمل و نقل منسجمی و هیچ سیستم حمل و نقل عمومی رسمی ندارد ، هرچند روزانه تا 1000 ماشین جدید به خیابان های شلوغ شهر اضافه می شود.

  اندکی پس از استقلال قادر به تأمین مسکن تعداد زیادی از پناهندگان نیست ، مقامات کراچی برای اولین بار از سال 1950 برای پناهندگان "فیش هایی" صادر کردند که به پناهندگان اجازه می داد در هر زمین خالی مستقر شوند. چنین سکونتگاه های غیر رسمی به عنوان katchi abadis شناخته می شوند و اکنون تقریباً نیمی از ساکنان شهر در این جوامع برنامه ریزی نشده زندگی می کنند.

  معماری

  • مزار کوید

  • ساختمان اعتماد بندر کراچی

  • تالار خلیق دینا

  • بازار ملکه

  • ساختمان اتاق بازرگانی کراچی

  • سالن فریر

  • برج ساعت Merewether

  • کاندرک باند در رژه جهانگیر کوتاری

  • حبیب بانک پلازا

  ساختمان مازار- کوئید

  ساختمان اعتماد بندر کراچی

  تالار خلیق دینا

  بازار ملکه

  ساختمان اتاق بازرگانی کراچی

  سالن فریر

  برج ساعت مروتر

  نوار کاتراک در رژه جهانگیر کوتاری

  بانک حبیب پلازا

  کراچی مجموعه ای از ساختمانها و سازه های سبک های متنوع معماری دارد. مناطق صددر و کلیفتون در مرکز شهر شامل معماری اوایل قرن بیستم هستند که به سبک مختلف از ساختمان KPT نئو کلاسیک تا ساختمان دادگاه عالی سند متغیر است. کراچی اولین ساختمانهای نئوگوتیک یا هندو گوتیک خود را با تکمیل فریر هال ، بازار امپراطور و کلیسای جامع سنت پاتریک خریداری کرد. سبک معماری Mock Tudor در Karachi Gymkhana و Boat Club معرفی شد. معماری نئو رنسانس در قرن نوزدهم رواج داشت و سبک معماری صومعه ژوزف (1870) و باشگاه سیند (1883) بود. همانطور که در بیمارستان لیدی دافرین (1898) و کانت دیده می شود ، سبک کلاسیک در اواخر قرن 19 بازگشت. ایستگاه قطار. در حالی که ساختمانهای ایتالیایی محبوب باقی مانده بودند ، ترکیبی التقاطی با نام هندو-ساراسنیک یا آنگلو-مغول در برخی مناطق شروع به ظهور کرد. جامعه تجاری محلی شروع به خرید ساختارهای چشمگیر کرد. خیابان زایبونیسا در منطقه صددار (در روزهای انگلیس به خیابان الفینستون معروف است) مثالی است که گروه های تجاری سبک ایتالیایی و هندی-ساراستیک را برای نشان دادن آشنایی خود با فرهنگ غرب و فرهنگ خود به کار می گیرند. Hindu Gymkhana (1925) و کاخ Mohatta نمونه هایی از ساختمانهای احیای مغول هستند. ساختمان حفاظت از حیات وحش سند ، واقع در صددار ، تا زمان تصرف دولت به عنوان یک لژ فراماسونری کار می کرد. صحبت هایی در مورد سلب مالکیت این ساختمان از بازداشتگاه و بازسازی آن و حفاظت از لوژ با کارهای اصلی چوبی و راه پله های چوبی تزئین شده آن است.

  دانشکده هنر و معماری دره سند یکی از نمونه های برجسته معماری است حفاظت و مرمت در جایی که کل ساختمان Nusserwanjee از منطقه Kharadar در کراچی برای استفاده مجدد تطبیقی ​​در یک مدرسه هنری به کلیفتون منتقل شده است. این روش شامل برداشتن دقیق هر قطعه از الوار و سنگ بود ، که به طور موقت روی هم چیده شده بود ، برای حمل و نقل به سایت کلیفتون روی کامیون ها بارگیری می شد ، بارگیری و مرتب می شد مطابق با یک طرح مشخص ، سنگ به سنگ ، قطعه قطعه و در داخل تکمیل می شد سه ماه.

  از لحاظ معماری متمایز ، حتی ساختمانهای غیر عادی ، ساختمانهایی در سرتاسر کراچی به وجود آمده اند. نمونه برجسته معماری معاصر شامل ساختمان ستاد دولتی نفت پاکستان است. این شهر نمونه هایی از معماری مدرن اسلامی را شامل می شود ، از جمله بیمارستان دانشگاه آقاخان ، مسجد طوبا ، مسجد فاران ، مسجد بیت المکرم ، مقبره کوئید و م Instituteسسه نساجی پاکستان. یکی از عناصر منحصر به فرد فرهنگی کراچی این است که اقامتگاه ها که خانه های دو یا سه طبقه شهری هستند ، با حیاط جلویی محافظت شده توسط یک دیوار آجری بلند ساخته شده اند. I. I. Chundrigar Road دارای طیف وسیعی از ساختمانهای بسیار بلند است. برجسته ترین نمونه ها شامل حبیب بانک پلازا ، برج های PRC و برج MCB است که بلندترین آسمان خراش در پاکستان است.

  Sports

  وقتی صحبت از ورزش می شود ، کراچی تمایز دارد ، برخی منابع استناد می کنند که این اتفاق در سال 1877 در کراچی در هند (انگلیس) بود ، جایی که اولین تلاش برای ایجاد مجموعه ای از قوانین بدمینتون انجام شد و احتمالاً مکان آن به فری هال گفته شد.

  تاریخچه کریکت در پاکستان قبل از ایجاد کشور در سال 1947. اولین مسابقه بین المللی کریکت در کراچی در 22 نوامبر 1935 بین تیم های کرکت سند و استرالیا برگزار شد. این مسابقه توسط 5000 کراچی دیده شد. کراچی همچنین مکانی است که نوار توپ نواری را ابداع کرده است ، گزینه ای امن تر و مقرون به صرفه برای کریکت.

  مسابقه افتتاحیه کلاس اول در استادیوم ملی بین پاکستان و هند در 26 فوریه 1955 و از آن زمان پاکستانی برگزار شد. تیم ملی کرکت در 41 مسابقه آزمایشی که در استادیوم ملی برگزار شده ، 20 برد را کسب کرده است. اولین مسابقه بین المللی یک روزه در استادیوم ملی در 21 نوامبر 1980 مقابل وست هند انجام شد ، در حالی که این مسابقه به آخرین توپ می رسید.

  تیم ملی در چنین بازی های محدودی در مسابقات موفق نبوده است. زمین ، از جمله یک دوره پنج ساله بین 1996 و 2001 ، زمانی که آنها نتوانستند در هیچ مسابقه ای پیروز شوند. این شهر میزبان تعدادی از تیم های کریکت داخلی از جمله کراچی ، آبی های کراچی ، سبزهای کراچی و سفیدپوستان کراچی بوده است. در استادیوم ملی دو بازی گروهی (پاکستان در برابر آفریقای جنوبی در 29 فوریه و پاکستان در برابر انگلیس در 3 مارس) و یک بازی در مرحله یک چهارم نهایی (آفریقای جنوبی و غرب هند در 11 مارس) در جریان جام جهانی کریکت 1996 برگزار شد.

  این شهر میزبان هفت دوره از بازیهای ملی پاکستان بوده است که آخرین بار در سال 2007 برگزار شده است.

  در سال 2005 ، این شهر میزبان مسابقات قهرمانی SAFF در این زمین و همچنین مسابقات Geo Super Football League 2007 بود که در طول بازی ها ظرفیت های زیادی را به خود جلب می کرد. محبوبیت گلف در حال افزایش است ، با کلوپهایی در کراچی مانند Dreamworld Resort ، Hotel & amp؛ کلوپ گلف ، کلوپ کشور دریای عرب ، DA کشور & amp؛ باشگاه گلف. این شهر دارای امکاناتی برای هاکی روی زمین (کلوپ هاکی پاکستان ، UBL Hockey Ground) ، بوکس (مجموعه ورزشی KPT) ، اسکواش (مجتمع اسکواش جهانگیرخان) و چوگان است. باشگاه های تفریحی و قایقرانی وجود دارد. مجموعه ورزشی بانک ملی پاکستان محل برگزاری کلاس اول کریکت و امکانات ورزشی چند منظوره در کراچی است