Košice

Košice (انگلستان: / ˈkɒʃɪtsə / KOSH-it-sə ، اسلواکی: (گوش دهید) ؛ آلمانی: Kaschau ؛ مجارستانی: Kassa ) بزرگترین شهر در شرق اسلواکی است. این رودخانه در رودخانه هورناد در منتهی الیه کوههای سنگ معدن اسلواکی ، نزدیک مرز مجارستان واقع شده است. کوشیتس با حدود 240،000 نفر جمعیت ، پس از پایتختی براتیسلاوا ، دومین شهر بزرگ اسلواکی است.

کوشیتس مرکز اقتصادی و فرهنگی شرق اسلواکی است ، مقر منطقه کوشیتس و کوشیتس خود است منطقه حاکم ، دادگاه قانون اساسی اسلواکی ، سه دانشگاه ، اسقف های مختلف و بسیاری از موزه ها ، گالری ها و تئاترها. در سال 2013 کوشیتس ، همراه با مارسی ، فرانسه ، پایتخت فرهنگی اروپا بود. کوشیتس یک مرکز مهم صنعتی در اسلواکی است و کارخانه فولاد ایالات متحده فولاد کوشیتس بزرگترین کارفرمای این شهر است. این شهر دارای اتصالات راه آهن گسترده و یک فرودگاه بین المللی است.

این شهر دارای یک مرکز تاریخی حفظ شده است که بزرگترین شهر در بین شهرهای اسلواکی است. بناهای محافظت شده از میراث در سبک های گوتیک ، رنسانس ، باروک و آرت نوو با بزرگترین کلیسای اسلواکی وجود دارد: کلیسای جامع سنت الیزابت. خیابان اصلی طولانی ، مملو از کاخ های اشرافی ، کلیساهای کاتولیک و خانه های شهرهای بزرگ ، یک منطقه پیاده روی پر رونق با بوتیک ها ، کافه ها و رستوران ها است. این شهر به عنوان اولین شهرک در اروپا شناخته می شود که نشان خود را نشان می دهد.

مطالب

• 1 ریشه شناسی
• 2 تاریخچه
  • 2.1 سرنوشت یهودیان کوشیتس
  • 2.2 اشغال شوروی
  • 2.3 تحت اسلواکی
• 3 جغرافیا
• 4 آب و هوا
• 5 جمعیت شناسی
  • 5.1 جمعیت شناسی تاریخی
• 6 فرهنگ
  • 6.1 اجرا هنر
  • 6.2 موزه و گالری
  • 6.3 پایتخت فرهنگی اروپا
  • 6.4 رسانه
• 7 اقتصاد
• 8 دیدنی
  • 8.1 مکانهای عبادی
• 9 دولت
• 10 آموزش
• 11 شخصیت برجسته
• 12 حمل و نقل
• 13 ورزش
• 14 روابط بین الملل
  • 14.1 شهرهای دوقلو - خواهران
  • 15 همچنین مراجعه کنید
  • 16 یادداشت
  • 17 منابع
    • 17.1 کتابشناسی
  • 18 پیوندهای خارجی
    • 18.1 سایت های رسمی
    • 18.2 گردشگری و اطلاعات زندگی
    • 18.3 عکس
  • 2.1 سرنوشت یهودیان کوشیتس
  • 2.2 اشغال شوروی
  • 2.3 تحت اسلواکی
  • 5.1 تاریخی جمعیت شناسی
  • 6.1 هنرهای نمایشی
  • 6.2 موزه و گالری
  • 6.3 پایتخت فرهنگی اروپا
  • 6.4 رسانه ها
  • 8.1 مکانهای عبادی
  • 14.1 شهرهای دوقلو - خواهران
  • 17.1 کتابشناسی
  • 18.1 سایت های رسمی
  • 18.2 گردشگری و اطلاعات زندگی
  • 18.3 عکس

  ریشه شناسی

  اولین نام مکتوب از این شهر در سال 1230 به عنوان "ویلا کاسا" بود. این نام احتمالاً از نام شخصی اسلاوی ناشی شده است Koš ، Koša → Košici (Koš'people) Košice ( 1382–1383) با پسوند اسموی اسلاوی "-ice" از طریق توسعه طبیعی در زبان اسلواکی (نامهای مشابه نیز از سایر کشورهای اسلاوی شناخته شده است). در مجارستانی Koša → Kasa ، Kassa با جهش صوتی معمول برای وام گرفتن اسامی اسلاوی قدیمی در منطقه (Vojkovce → Vajkócz، Sokoľ →) Szakalya ، Szakál ، Hodkovce → Hatkóc و غیره). شکل لاتین Cassovia در قرن پانزدهم رایج شد.

  نظریه دیگر مشتق شده از اسلواکی قدیمی kosa ، "پاکسازی" ، مربوط به اسلواکی مدرن است kosiť ، "درو کردن". اگرچه طبق منابع دیگر نام شهر ممکن است از مجاری قدیمی نام گرفته شده باشد که با "Ko" آغاز می شود.

  از نظر تاریخی ، این شهر به آلمانی Kaschau شناخته شده است ، کاسا به مجارستانی ((گوش کنید)) ، کاشا به ترکی ، کاسوویا به لاتین ، کاسووی به فرانسه ، Cașovia به رومانیایی ، Кошице ( Košice ) به روسی ، Koszyce به لهستانی و קאשוי Kashoy به زبان ییدیش (برای نام های بیشتر به اینجا مراجعه کنید). در زیر گاهشماری نام های مختلف ذکر شده است:

  تاریخ

  پادشاهی مجارستان 1526 - 1804 پادشاهی مجارستان شرقی زاپولیا 1526 - 1551 <من> (خائف عثمانی) شورشیان هاودوك ایستوان بوكسای 1604 - 1606 (مورد حمایت عثمانی) امپراطوری ترانسیلوانیا (واسال عثمانی) 1648] شورش کوروک 1672 - 1682 مجارستان (ج سلطنت امپراطوری اتریش) 1804 - 1867 امپراتوری اتریش-مجارستان 1867 - 1918 چکسلواکی 1920–1938 پادشاهی مجارستان 1938 - 1945 چکسلواکی 1945–1992

  اولین شواهد مربوط به سکونت را می توان در اواخر دوران پارینه سنگی جستجو کرد. اولین اشاره کتبی به شهر مجارستان کاسا (به عنوان دهکده سلطنتی - ویلا کاسا ) از سال 1230 است. پس از حمله مغول در سال 1241 ، بلا چهارم پادشاه مجارستان از استعمارگران آلمانی دعوت کرد تا خلا the موجود را پر کنند جمعیت این شهر در شهرستان تاریخی Abauj در پادشاهی مجارستان بود.

  این شهر از دو آبادی مستقل ساخته شده بود: کاسای سفلی و کاسا علیا ، که در قرن سیزدهم در اطراف لنزهای طولانی تشکیل شده بود حلقه ، خیابان اصلی امروز. اولین امتیازات شناخته شده این شهر از سال 1290 است. این شهر به دلیل موقعیت استراتژیک خود در یک مسیر تجارت بین المللی از مجارستان مرکزی با کشاورزی از طریق کشاورزی تا لهستان مرکزی ، که در امتداد مسیری بیشتر است که دریای بالکان و دریای آدریاتیک و اژه را به دریای بالتیک متصل می کند. امتیازات اعطا شده توسط پادشاه در توسعه صنایع دستی ، تجارت ، اهمیت بیشتر (صندلی اتاق سلطنتی برای مجارستان علیا) و ساخت استحکامات مستحکم آن مفید بود. در سال 1307 ، اولین مقررات صنفی در اینجا به ثبت رسید و قدیمی ترین قانون در پادشاهی مجارستان بود.

  کاسا به عنوان یک شهر سلطنتی مجارستانی آزاد ، در لحظه حساس نبرد خونین روزگونی در 1312 در برابر اشرافی قوی Amadé Aba (خانواده). در سال 1347 ، این شهر به مقام دوم در سلسله مراتب شهرهای سلطنتی آزاد مجارستان با حقوق مشابه پایتخت بودا تبدیل شد. در سال 1369 نشان خود را از لوئی اول مجارستان دریافت کرد. رژیم غذایی که توسط لوئی اول در کاسا تشکیل شد ، تصمیم گرفت که زنان می توانند تاج و تخت مجارستان را به ارث ببرند.

  اهمیت و ثروت این شهر در پایان قرن 14 با تصمیم ساخت یک کلیسای کاملاً جدید منعکس شد محوطه کلیسای سنت الیزابت کوچکتر که قبلا تخریب شده بود. ساخت بزرگترین کلیسای جامع در پادشاهی مجارستان - کلیسای جامع سنت الیزابت - توسط امپراطور سیگیسموند و توسط خود رسولان پشتیبانی شد. از ابتدای قرن پانزدهم ، این شهر نقش اصلی را در پنتاپولیتانا - لیگ شهرهای پنج شهر مهم مجارستان علیا (بارتفا ، لوس ، کاسا ، اپرجس و کیزبن) داشت. در زمان پادشاهی هونیادی ماتیاس ، این شهر به اوج جمعیت قرون وسطایی خود رسید. با تخمین حدود 10 هزار نفر ، این شهر در میان بزرگترین شهرهای قرون وسطایی اروپا قرار داشت.

  تاریخ کاسا به شدت تحت تأثیر اختلافات سلطنتی بر سر تخت مجارستان بود. همراه با کاهش تجارت قاره ، این شهر را به رکود تبدیل کرد. ولادیسلاوس سوم وارنا در سال 1441 موفق به تصرف این شهر نشد. مزدوران جان جیسكرا از بوهمیا در سال 1449 ارتش مجارستان Tamás Székely را شکست دادند. جان اول آلبرت ، شاهزاده لهستان ، در طی یک محاصره شش ماهه در سال 1491 نمی توانست شهر را تصرف کند. در سال 1526 ، این شهر برای فردیناند اول ، امپراطور مقدس روم بزرگداشت برگزار شد. جان زاپولیا در سال 1536 این شهر را تصرف کرد اما فردیناند اول در سال 1551 این شهر را دوباره تسخیر کرد. در سال 1554 ، این شهرک به مقر فرماندهی مجارستان علیا تبدیل شد.

  در سال 1604 ، کاتولیک ها کلیسای لوتران در کسا را ​​تصرف کردند. استفان بوسکای کالوینست سپس کاسا را ​​در طی قیام پروتستان و تحت حمایت عثمانی خود علیه خاندان هابسبورگ اشغال کرد. جورج اول راکوچی آینده به عنوان فرمانده نظامی در آنجا به او پیوست. جورجیو باستا ، فرمانده نیروهای هابسبورگ ، در تلاش برای تصرف شهر ناکام ماند. در معاهده وین (1606) ، شورشیان در ازای بازگرداندن قلمرو از جمله کاسا ، شورشیان با امتیاز تساهل مذهبی هابسبورگ برای اشراف ماجیار برنده شدند و با پیمان صلح اتریش و ترکیه توافق کردند. استفان بوكسكای در كاسا در 29 دسامبر 1606 درگذشت و در آنجا مورد آزار و اذیت قرار گرفت.

  برای چند دهه در طول قرن هفدهم كاسا بخشی از پادشاهی ترانسیلوانیا و در نتیجه بخشی از امپراتوری عثمانی بود و به آنجا ارجاع شد. به عنوان Kaşa به ترکی. در 5 سپتامبر 1619 ، شاهزاده ترانسیلوانیا ، گابریل بتلن ، کاسا را ​​با کمک جورج اول راکوسی آینده در یک شورش ضد هابسبورگ دیگر تصرف کرد. با صلح نیکولزبورگ در سال 1621 ، هابسبورگ ها توافق نامه تحمل مذهبی 1606 را بازسازی کردند و حاکمیت ترانسیلوانیا بر هفت کشور پاریتیوم را شناختند: اوگوکا ، برگ ، زمپلن ، بورسود ، سزابولچ ، ساتمار و آباج (از جمله کاسا). بتلن در سال 1626 در کاسا با کاترین فون هوهنزولرن ، از یوهان سیگیسموند Kurfürst von Brandenburg ، ازدواج کرد.

  کاسا و بقیه اعضای پارتیوم پس از مرگ بتلن ، که در سال 1629 اتفاق افتاد ، به هابسبورگ بازگشتند.

  در 18 ژانویه 1644 ، رژیم های غذایی در کاسا جورج اول راکوچی را به عنوان شاهزاده مجارستان انتخاب کردند. وی کل مجارستان علیا را به دست گرفت و برای راهپیمایی پیش بینی شده علیه وین به ارتش سوئد در محاصره برنو پیوست. با این حال ، سلطان اسمی او ، سلطان عثمانی ، به او دستور داد تا کارزار را خاتمه دهد ، اما او این کار را با دستاوردهای انجام داد. در معاهده لینز (1645) ، کاسا بار دیگر به ترانسیلوانیا بازگشت ، زیرا هابسبورگ ها حکومت جورج بر هفت کشور پارتیوم را به رسمیت شناختند. وی در سال 1648 درگذشت ، و کاسا بار دیگر به هابسبورگ بازگشت.

  کاسا به مرکز ضد اصلاحات تبدیل شد. در سال 1657 ، یک چاپخانه و دانشگاه توسط یسوعیان تأسیس شد ، بودجه آن توسط امپراطور لئوپولد اول تأمین شد. صلح واسوار در سال 1664 در پایان جنگ اتریش و ترکیه (1663-1664) شهرستان های Szabolcs و Szatmár را به هابسبورگ اعطا کرد ، که کاسا دوباره در مرز سلطنتی مجارستان قرار گرفت. یک قلعه پنج ضلعی مدرن (ارگ) توسط هابسبورگ ها در جنوب شهر در دهه 1670 ساخته شد. این شهر در دهه 1670 چندین بار در محاصره ارتشهای کوروک قرار گرفت و علیه امپراطور هابسبورگ قیام کرد. رهبران شورشیان در 26 نوامبر 1677 توسط سربازان امپراطور مورد قتل عام قرار گرفتند.

  یکی دیگر از رهبران شورشی ، Imre Thököly شهر را در سال 1682 تصرف کرد ، و Kaşa را بار دیگر به یک قلمرو وابسته به عثمانی تبدیل کرد. امپراتوری تحت سلطنت مجارستان علیا تا سال 1686. مارشال میدانی اتریشی Aeneas de Caprara در اواخر سال 1685 کسا را ​​از ترکان عثمانی پس گرفت. در 1704–1711 شاهزاده ترانسیلوانیا ، فرانسیس دوم راکوچی ، کوشیتس را به پایگاه اصلی جنگ خود برای استقلال تبدیل کرد. این قلعه تا سال 1713 تخریب شد.

  وقتی کسا تحت تعزیرات عثمانی نبود ، کاسا مقر "کاپیتانی مجارستان علیا" هابسبورگ و رئیس اتاق شهرستان Szepes (Spiš ، Zips) بود ، که یک شرکت تابعه از آژانس عالی مالی در وین مسئول مجارستان علیا). به دلیل اشغال عگر توسط عثمانی ، کاسا از سال 1596 تا 1700 محل اسقف اعظم ایگر بود.

  از سال 1657 ، این محل مقر دانشگاه سلطنتی تاریخی کسا (Universitas Cassoviensis) بود که توسط اسقف بندیکت کیشی تاسیس شد . این دانشگاه در سال 1777 به آکادمی سلطنتی و سپس در قرن نوزدهم به آکادمی حقوقی تبدیل شد. پس از پایان شورش های ضد هابسبورگ در سال 1711 ، ارتش های پیروز اتریش نیروهای عثمانی را به جنوب راندند و این تغییر عمده ارضی باعث ایجاد مسیرهای تجاری جدیدی شد که کوشیچه را دور زد. این شهر شروع به زوال کرد و از یک شهر ثروتمند قرون وسطایی به شهری استانی تبدیل شد که به دلیل پایگاه نظامی اش شناخته می شود و بیشتر به کشاورزی وابسته است.

  در سال 1723 ، مجسمه Immaculata به جای چوبه دار سابق در Hlavná ulica (خیابان اصلی ) بزرگداشت طاعون از سالهای 1710-1711. این یکی از مراکز احیای ملی زبان مجارستانی بود که در سال 1788 اولین مجله مجاری زبان مجارستانی به نام موزه مگیار را در مجارستان منتشر كرد. دیوارهای شهر از اوایل قرن 19 تا 1856 گام به گام تخریب شد. فقط سنگر جلاد با قسمتهای کمی از دیوار باقی مانده بود. این شهر در سال 1802 به مقر اسقف خود تبدیل شد. اطراف شهر در طی انقلابات 1848 ، هنگامی که ژنرال سواره نظام شاهنشاهی فرانتس شلیک در 8 دسامبر 1848 و 4 ژانویه 1849 ارتش مجارستان را شکست داد ، دوباره به یک تئاتر جنگ تبدیل شد. این شهر در تاریخ 15 فوریه 1849 توسط ارتش مجارستان تصرف شد ، اما نیروهای روسی آنها را در 24 ژوئن 1849 عقب راندند.

  در سال 1828 ، سه تولید کننده و 460 کارگاه وجود داشت. اولین کارخانه ها در دهه 1840 تأسیس شدند (کارخانه های قند و ناخن). اولین پیام تلگرامی در سال 1856 وارد شد ، و راه آهن در سال 1860 شهر را به Miskolc متصل كرد. در سال 1873 ، از قبل ارتباطاتی به Eperjes ، Zsolna و Csop (در اوكراين امروز) وجود داشت. این شهر در سال 1891 هنگامی كه مسیر برای تراموا سوار بر اسب گذاشته شد ، سیستم حمل و نقل عمومی پیدا كرد. این کشش در سال 1914 برقی شد. در سال 1906 ، خانه رودسوتو توسط فرانسیس دوم راکوسی در کاسا تولید مثل شد و بقایای وی در کلیسای جامع سنت الیزابت به خاک سپرده شد.

  پس از جنگ جهانی اول و در طی شکست تدریجی - در آغاز اتریش-مجارستان ، این شهر در ابتدا بخشی از "جمهوری اسلواکی شرقی" شد که در 11 دسامبر 1918 در کوشیتس و پیش از آن در پرشوف تحت حمایت مجارستان اعلام شد. در تاریخ 29 دسامبر سال 1918 ، لشکرهای چکسلواکی وارد این شهر شدند و این شهر را به بخشی از چکسلواکی تازه تاسیس تبدیل کردند. با این حال ، در ژوئن 1919 ، کوشیتس ، به عنوان بخشی از جمهوری شوروی اسلواکی ، یک کشور عروسکی پرولتری مجارستان ، دوباره اشغال شد. سربازان چکسلواکی در ژوئیه 1919 شهر را برای چکسلواکی تأمین کردند ، که بعداً تحت شرایط پیمان تریانون در 1920 تأیید شد.

  سرنوشت یهودیان کوشیتس

  یهودیان از قرن شانزدهم در کوشیتس زندگی می کردند اما اجازه اسکان دائمی نداشتند. سندی وجود دارد که مسکوک محلی را در سال 1524 به عنوان یهودی معرفی کرده و ادعا می کند که سلف وی نیز یهودی بوده است. در طول نمایشگاه شهر یهودیان اجازه ورود به شهر را داشتند اما شب مجبور به ترک آن شدند و بیشتر در نزدیکی روزونفاکا زندگی می کردند. در سال 1840 این ممنوعیت برداشته شد و چند یهودی در این شهر زندگی می كردند ، از جمله یك زن بیوه كه یك رستوران كوشر كوچر را برای تجار یهودی عبوری از این شهر اداره می كرد.

  توسط جایزه اول وین ، از سال 1938 تا اوایل سال 1945. این شهر در 26 ژوئن 1941 توسط هواپیمایی که هنوز هویت آن مشخص نیست ، بمباران شد ، در نتیجه این بهانه ای شد که دولت مجارستان یک روز بعد به اتحادیه جماهیر شوروی اعلام جنگ می کند.

  اشغال مجارستان توسط آلمان منجر به تبعید کل جمعیت یهودی 12000 نفره کوشیتس و 2000 نفر دیگر از مناطق اطراف از طریق اتومبیل های گاو به اردوگاه های کار اجباری شد.

  در سال 1946 ، پس از جنگ ، Košice محل احیای ارتدوکس صهیونیست ها ، با کنوانسیون میزراچی و Bnei Akiva Yeshiva (مدرسه) برای پناهندگان بود که بعداً همان سال با دانش آموزان خود به اسرائیل منتقل شد.

  یک لوح یادبود به افتخار از 12000 یهودی از کوشیتس تبعید شد و مناطق اطراف آن در اسلواکی در زمان قبل از جنگ رونمایی شد یک کنیسه ارتدکس در سال 1992.

  از سال 2016 ، فقط 8 مرد هستند که به طور منظم در کنیسه نماز می خوانند و دانشجویان یهودی که بیشتر آنها از اسرائیل در پزشکی تحصیل می کنند ، به آنها کمک می شود.

  اشغال شوروی

  اتحاد جماهیر شوروی در ژانویه 1945 این شهر را تصرف کرد و برای مدت کوتاهی تا رسیدن ارتش سرخ به پراگ به پایتخت موقت جمهوری احیا شده چکسلواکی تبدیل شد. از جمله اقدامات دیگر ، برنامه دولت کوشیتس در 5 آوریل 1945 اعلام شد.

  جمعیت زیادی از آلمانی های قومی در این منطقه اخراج و با پای پیاده به آلمان یا مرز شوروی فرستاده شدند.

  پس از به دست گرفتن قدرت حزب کمونیست چکسلواکی در چکسلواکی در فوریه 1948 ، این شهر بخشی از بلوک شرق شد. چندین نهاد فرهنگی که هنوز وجود دارند تأسیس شدند و مناطق مسکونی بزرگی در اطراف شهر ساخته شدند. ساخت و گسترش کارخانجات آهن اسلواکی شرقی باعث شد که جمعیت از 60،700 نفر در سال 1950 به 235،000 نفر در 1991 افزایش یابد. قبل از فروپاشی چکسلواکی (1993) ، این پنجمین شهر بزرگ فدراسیون بود.

  تحت اسلواکی

  به دنبال طلاق مخملی و ایجاد جمهوری اسلواکی ، کوشیتس دومین شهر بزرگ کشور شد و به کرسی دادگاه قانون اساسی تبدیل شد. از سال 1995 ، محل استقرار اسقف اعظم كوشيچه بوده است.

  جغرافيا

  كوشيچه در ارتفاع 206 متري (676 فوت) از سطح دريا قرار دارد و مساحت 242.77 را پوشش مي دهد. کیلومتر مربع (93.7 مایل مربع). این مکان در شرق اسلواکی واقع شده است ، حدود 20 کیلومتر (12 مایل) از مجارستانی ، 80 کیلومتر (50 مایل) از اوکراینی و 90 کیلومتر (56 مایل) از مرزهای لهستان. حدود 400 کیلومتر (249 مایل) از شرق براتیسلاوا ، پایتخت اسلواکی فاصله دارد و یک زنجیره از روستا آن را به پرژوف متصل می کند که از شمال 36 کیلومتر (22 مایل) فاصله دارد.

  کوشیتس در کنار رود هورناد واقع در حوضه کوشیتس ، در شرقی ترین قسمت کوه های سنگ معدن اسلواکی. به طور دقیق تر ، این یک تقسیم از کوههای Čierna hora در شمال غربی و کوههای Volovské vrchy در جنوب غربی است. این حوضه در شرق توسط کوههای Slanské vrchy ملاقات می شود.

  آب و هوا

  Košice دارای آب و هوای قاره ای مرطوب است (Köppen: Dfb ) ، به عنوان شهر در منطقه معتدل شمال قرار دارد. این شهر چهار فصل مشخص با تابستانهای گرم و گرم با شبهای خنک و زمستانهای طولانی ، سرد و برفی دارد. بارش باران در طول سال با بارش فراوانی که در تابستان رخ می دهد و در زمستان فقط تعداد کمی تغییر می کند. سردترین ماه ژانویه است ، با میانگین دما 6 2.6 درجه سانتی گراد (27.3 درجه فارنهایت) و گرمترین ماه جولای است ، با متوسط ​​دما 19.3 درجه سانتی گراد (66.7 درجه فارنهایت).

  جمعیت شناسی

  کوشیتس 240688 نفر جمعیت دارد (31 دسامبر 2011). طبق سرشماری سال 2011 ، 73.8٪ از ساکنان آن اسلواکی ، 2.65٪ مجارستانی ، 2٪ رومی ، 0.65٪ چک ، 0.68٪ روسین ، 0.3٪ اوکراینی و 0.13٪ آلمانی بودند. 19٪ از جمعیت کوشیتس در سرشماری سال 2011 وابستگی قومی خود را اعلام نکردند.

  آرایش مذهبی 45٪ کاتولیک های رومی ، 16.6٪ افراد فاقد تعلق مذهبی ، 6.12٪ کاتولیک های یونانی و 2.33٪ لوتری ها ، 2٪ کالونیستها و 0.11٪ یهودیان.

  جمعیت شناسی تاریخی

  طبق گفته محققان این شهر تا اواسط قرن شانزدهم اکثریت آلمانی داشت و تا سال 1650 ، 72.5٪ از جمعیت ممکن است مجار باشند ، 13.2٪ آلمانی ، 14.3٪ اسلواکی یا منشا نامشخص باشد. اولیا چلبی ، مسافر ترک عثمانی ، اظهار داشت که در سال 1661 هنگامی که این شهر تحت سلطه امپراتوری عثمانی و تحت کنترل ترکیه بود ، توسط "مجارها ، آلمانی ها ، مجارهای علیا" ساکن شده است.

  آرایش زبانی جمعیت شهر دستخوش تغییرات تاریخی شد که متغیر بود بین رشد نسبت کسانی که ادعا می کنند مجارستانی و کسانی که ادعا می کنند زبان اسلواکی است. با جمعیت 28،884 نفر در سال 1891 ، تقریباً کمتر از نیمی از آنها (49.9٪) از ساکنان Košice ، مجاری ، سپس زبان رسمی را به عنوان اصلی ترین وسیله ارتباطی خود اعلام کردند ، 33.6٪ اسلواکی ، و 13.5٪ آلمانی. 72.2٪ کاتولیک های رومی ، 11.4٪ یهودیان ، 7.3٪ لوتری ها ، 6.7٪ کاتولیک های یونانی و 4.3٪ کالونیست ها بودند. برخی از مورخان نتایج این سرشماری را با ادعای مناقشه ای مبنی بر دستکاری در آنها مورد تردید قرار می دهند تا درصد مجارها را در طی یک دوره جادوگری افزایش دهند.

  با سرشماری سال 1910 ، که بعضاً متهم به بودن است بوروکراسی حاکم مجارستان دستکاری شده ، 4/75 درصد از 44،211 نفر ساکن مجارستان ، 14/8 درصد اسلواکی ، 7،2 درصد آلمانی و 1.8 درصد لهستانی بودند. یهودیان با سرشماری سال 1910 در میان گروههای دیگر تقسیم شدند ، زیرا فقط بیشترین زبان استفاده شده است ، نه قومیت. جمعیت در حدود سال 1910 چند ملیتی و چند ملیتی بود و تفاوت در سطح تحصیلات آینه بندی طبقه بندی جامعه است. تعادل زبانی شهر پس از جنگ جهانی اول با اسلواکی شدن در چکسلواکی تازه تأسیس به سمت اسلواکی تغییر شکل داد.

  بر اساس سرشماری سال 1930 ، این شهر 70111 نفر داشت ، 230 کولی (امروزه روما) ، 42 245 چکسلواکی (امروز چک و اسلواکی) ، 11504 مجارستانی ، 3 354 آلمانی ، 44 لهستانی ، 14 رومانیایی ، 801 روتنیایی ، 27 صرب کروات (امروزه صرب و کرواتی) و 5 733 یهودی.

  در نتیجه جوایز اول و دوم وین ، کوشیتس به مجارستان واگذار شد. در جریان اشغال مجارستان توسط آلمان توسط اواخر جنگ جهانی دوم ، تقریباً 10 هزار یهودی توسط حزب Arrow Cross و نازی ها تبعید و در آشویتس کشته شدند. ساختار قومی شهر با آزار و اذیت اکثریت بزرگ مجارستان ، تبادل جمعیت بین مجارستان و اسلواکی و اسلواکی شدن و مهاجرت گسترده اسلواکی ها به مناطق کوچک ساخته شده در کمونیست ، که باعث افزایش جمعیت کوشیچه چهار شد ، به طرز چشمگیری تغییر کرد. بار تا سال 1989 و آن را به سریعترین شهر در حال رشد در چکسلواکی تبدیل کرد.

  فرهنگ

  هنرهای نمایشی

  چندین تئاتر در کوشیتس وجود دارد. تئاتر دولتی کوشیتس در سال 1945 تاسیس شد (آن زمان با نام تئاتر ملی اسلواکی شرقی). این مجموعه از سه گروه درام ، اپرا و باله تشکیل شده است. از تئاترهای دیگر می توان به تئاتر Marionette و The Old Town Theatre ( Staromestské divadlo ) اشاره کرد. حضور اقلیت های مجارستانی و رومی باعث می شود تا تئاتر مجارستان "Thália" و تئاتر حرفه ای رم "Romathan" نیز میزبان آن باشند.

  کوشیتس خانه فیلارمونیک ایالتی کوشیتس است ( / i>) ، در سال 1968 به عنوان دومین ارکستر سمفونیک حرفه ای در اسلواکی تأسیس شد. این جشنواره جشنواره هایی مانند جشنواره موسیقی بهار Košice ، جشنواره بین المللی موسیقی ارگ و جشنواره هنرهای معاصر را برگزار می کند.

  موزه ها و گالری ها

  برخی از موزه ها و گالری های مستقر در این شهر شامل موزه اسلواکی شرقی ( Vychodoslovenské m ) است که در اصل در سال 1872 با نام موزه علیا مجارستان تاسیس شد. موزه فنی اسلواکی ( Slovenské technické múzeum ) با یک سیاره ، که در سال 1947 تاسیس شد ، تنها موزه در گروه فنی در اسلواکی است که در تاریخ و سنت های علم و فناوری تخصص دارد. گالری اسلواکی شرقی ( Východoslovenská galéria ) در سال 1951 به عنوان اولین گالری منطقه ای با هدف ثبت زندگی هنری در شرق اسلواکی امروزی تأسیس شد.

  پایتخت فرهنگی اروپا

  در سال 2008 کوشیتس برنده مسابقه شهرهای اسلواکی برای کسب عنوان معتبر پایتخت فرهنگی اروپا در سال 2013 شد. هدف رابط پروژه این است که کوشیتس را از یک مرکز صنایع سنگین به یک شهر بعد از صنعت با پتانسیل خلاقیت و زیرساخت های فرهنگی جدید تبدیل کند. نویسندگان پروژه مفهومی از اقتصاد خلاق را به کوشیچه - ادغام اقتصاد و صنعت با هنر ، که در آن فضای شهری دگرگون شده توسعه برخی زمینه های صنعت خلاق (طراحی ، رسانه ، معماری ، تولید موسیقی و فیلم ، فناوری های فناوری اطلاعات ، گردشگری خلاق) را ترغیب می کند. این برنامه هنری و فرهنگی ناشی از تصوری از فعالیتهای پایدار و ماندگار با تأثیرات طولانی مدت بر زندگی فرهنگی در کوشیتس و منطقه آن است. مکانهای اصلی پروژه عبارتند از:

  • Kasárne Kulturpark - پادگان نظامی قرن نوزدهم با یک مرکز هنر معاصر ، سالنهای نمایشگاه و کنسرت و کارگاههای آموزشی برای صنعت خلاقیت به فضای جدید شهری تبدیل شده است.
  • Kunsthalle - استخر شنای بدون استفاده در دهه 1960 به اولین Kunsthalle در اسلواکی تبدیل شد.
  • SPOT - در دهه 1970 و 1980 مبدلهای حرارتی استفاده نشده به "نقاط" فرهنگی در بلوک های دوره کمونیست تبدیل می شوند نواحی مسکونی.
  • پارک شهر ، پارک کومنسکهو و موژسووا - احیای مجدد فضاهای شهری.
  • قلعه Košice ، Amfiteáter ، عمارت کراسنا ، خیابان صنایع دستی - بازسازی.
  • Tabačka - یک کارخانه دخانیات قرن نوزدهم به یک مرکز فرهنگ مستقل تبدیل شد.

  رسانه

  اولین و قدیمی ترین جشنواره بین المللی پخش کنندگان تلویزیون محلی (تأسیس در سال 1995) - گدای طلایی ، هر ساله در ژوئن در کوشیتس برگزار می شود.

  قدیمی ترین روزنامه عصر روزنامه Košický večer است. روزنامه روزانه در کوشیتس Korzár است. اخیراً مقاله روزانه Košice: Dnes (Košice: Today) به وجود آمد.

  ایستگاه های تلویزیونی مستقر در Košice: TV Naša ، TV TV و پخش کننده تلویزیون عمومی RTVS Televízne štúdio Košice.

  ایستگاه های رادیویی مستقر در کوشیتس: Rádio Košice، Dobré rádio، Rádio Kiss، Rádio Šport و پخش کننده عمومی RTVS Rádio Regina Košice

  اقتصاد

  کوشیتس قطب اقتصادی شرق اسلواکی است . حدود 9٪ از تولید ناخالص داخلی اسلواکی را تشکیل می دهد. کارخانه ذوب آهن ، فولاد ایالات متحده Košice با 13،500 کارمند ، بزرگترین کارفرمای شهر و بزرگترین کارفرمای خصوصی در کشور است. دومین کارفرمای بزرگ در شرق کشور Deutsche Telekom IT Solutions Slovakia است. Deutsche Telekom IT Solutions اسلواکی دارای 4545 کارمند در Košice در Q4 سال 2020 بود ، که این مرکز را به عنوان دومین مرکز خدمات مشترک در اسلواکی و یکی از پانزده کارفرمای بزرگ اسلواکی در اختیار دارد. به عنوان بخشی از زمینه های ICT در حال رشد ، انجمن Košice IT Valley در سال 2007 به عنوان ابتکار مشترک م institutionsسسات آموزشی ، دولت و شرکت های برجسته فناوری اطلاعات تأسیس شد. در سال 2012 به خوشه تبدیل شد. در سال 2018 این خوشه برای دومین بار برای "Cluster Management Excellence Label GOLD" به عنوان اولین بار در اروپای مرکزی تأیید شد و یکی از سه خوشه مجاز در زمینه فناوری های اطلاعات و ارتباطات است. سایر بخشهای عمده عبارتند از مهندسی مکانیک ، صنایع غذایی ، خدمات و تجارت. سرانه تولید ناخالص داخلی در سال 2001 4004 یورو بود که کمتر از میانگین اسلواکی 4400 یورو بود. نرخ بیکاری 8.32٪ در نوامبر 2015 بود ، که در آن زمان کمتر از میانگین 10.77٪ کشور بود.

  از سال 2019 بودجه متعادل 224 میلیون یورو در این شهر وجود دارد).

  مناظر

  مرکز شهر و بیشتر بناهای تاریخی در خیابان اصلی یا اطراف آن واقع شده اند ( Hlavná ulica ) و این شهر دارای بیشترین تعداد بنای تاریخی محافظت شده در اسلواکی. غالب ترین بنای تاریخی این شهر بزرگترین کلیسای اسلواکی ، کلیسای جامع گوتیک سنت الیزابت قرن 14 است. این شرقی ترین کلیسای جامع معماری گوتیک به سبک غربی در اروپای مرکزی است و کلیسای جامع اسقف اعظم کوشیتس است. علاوه بر سنت الیزابت ، کلیسای سنت مایکل ، برج سنت اوربان و تئاتر دولتی نو باروک قرن 14 در مرکز شهر وجود دارد.

  سنگر جلاد و سنگر آسیاب بقایای سیستم استحکامات قبلی شهر هستند. کلیسای مریم باکره کلیسای جامع کلیسای کاتولیک یونان کوشیتس است. سایر بناها و بناهای مورد علاقه فرهنگی و تاریخی عبارتند از: تالار شهر قدیمی ، دانشگاه قدیمی ، کاخ کاپیتان ، میدان آزادی ، و همچنین تعدادی از گالری ها (گالری اسلواکی شرقی) و موزه ها (موزه اسلواکی شرقی). یک پارک شهرداری وجود دارد که بین مرکز شهر تاریخی و ایستگاه اصلی راه آهن واقع شده است. این شهر همچنین دارای یک باغ وحش واقع در شمال غربی شهر ، در محدوده منطقه کاوانانی است.

  عبادتگاه ها

  • کلیسای کالوینست
  • کلیسای دومنیکن
  • کلیسای انجیلی
  • کلیسای فرانسیسکان
  • کلیسای بیمارستان روح القدس
  • کلیسای طاعون سنت روزالی
  • پیش ساخته کلیسا ، کلیسای یسوعی سابق
  • کنیسه خیابان Puškinová

  دولت

  کوشیته مقر منطقه کوشیتس است و از سال 2002 این مکان مقر خود مختار منطقه خودمختار Košice. بعلاوه ، مقر دادگاه قانون اساسی اسلواکی است. این شهر میزبان شعبه منطقه ای بانک ملی اسلواکی ( Národná banka Slovenska ) و کنسولگری های مجارستان ، بلژیک ، اسپانیا ، روسیه و ترکیه است.

  دولت محلی متشکل از شهردار (اسلواکیایی: پریماتور ) ، شورای شهر ( mestské zastupiteľstvo ) ، هیئت مدیره شهر ( mestská rada ) ، کمیسیون های شهر ( Komisie mestského zastupiteľstva ) و دفتر قاضی شهر ( دادرس ). شهردار مستقیماً انتخاب شده رئیس و رئیس اجرایی شهر است. دوره نمایندگی چهار سال است. شهردار قبلی ، František Knapík ، در سال 2006 توسط ائتلافی از چهار حزب سیاسی KDH ، SMK و SDKÚ-DS معرفی شد. وی در سال 2010 دوره نمایندگی خود را به پایان رساند. شهردار فعلی اینگ است. یاروسلاو پولاژک. وی در تاریخ 10 دسامبر 2018 افتتاح شد.

  از نظر اداری ، شهر Košice به چهار منطقه تقسیم شده است: Košice I (پوشش مرکز و قسمت های شمالی) ، Košice II (پوشش جنوب غربی) ، Košice III ( شرق) ، و Košice IV (جنوب) و بیشتر در 22 بخش (بخش):

  آموزش

  Košice بعد از براتیسلاوا ، دومین شهر دانشگاهی در اسلواکی است. دانشگاه فنی کوشیتس با 16،015 دانشجو از جمله 867 دانشجوی دکترا بزرگترین دانشگاه آن است. دومین دانشگاه بزرگ ، دانشگاه Pavol Jozef Šafárik است ، با 7403 دانشجو ، از جمله 527 دانشجوی دکترا. دانشگاه ها و کالج های دیگر شامل دانشگاه دامپزشکی در کوشیتس (1،381 دانشجو) و کالج خصوصی مدیریت امنیت در کوشیتس (1،168 دانشجو) هستند. بعلاوه ، دانشگاه اقتصاد در براتیسلاوا ، دانشگاه کشاورزی اسلواکی در نیترا و دانشگاه کاتولیک در Ružomberok هر یک دارای شعبه مستقر در این شهر هستند.

  38 مدرسه ابتدایی دولتی ، شش مدرسه ابتدایی خصوصی وجود دارد. ، سه مدرسه ابتدایی مذهبی و یک مدرسه بین المللی نامزد برنامه دوره های ابتدایی (PYP) دوره کارشناسی بین المللی. به طور کلی ، آنها 20158 دانش آموز را ثبت نام می کنند. سیستم آموزش متوسطه شهر (برخی از مدارس راهنمایی و کلیه دبیرستان ها) شامل 20 سالن ورزشی با 7،692 دانش آموز ، 24 دبیرستان تخصصی با 8،812 دانش آموز و 13 آموزشگاه حرفه ای با 6،616 دانش آموز است.

  مدرسه بین المللی Kosice ( KEIS) اولین مدرسه ابتدایی بین المللی در اسلواکی شرقی است. این یک مدرسه بین المللی مقطع کارشناسی بین المللی (IB) Primary Years Program (PYP) خواهد بود. در سپتامبر سال 2020 افتتاح می شود.

  شخصیت های برجسته

  حمل و نقل

  حمل و نقل عمومی در Košice توسط Dopravný podnik mesta Košice مدیریت می شود (به معنای واقعی کلمه شرکت حمل و نقل عمومی در شهر Košice). سیستم حمل و نقل جمعی شهری قدیمی ترین سیستم در اسلواکی امروزی است که اولین خط تولید اتومبیل های اسب سواری در سال 1891 آغاز به کار کرد (در سال 1914 برقی شد). امروزه سیستم حمل و نقل عمومی این شهر متشکل از اتوبوس (از دهه 1950 استفاده می شود) ، تراموا و واگن برقی (از سال 1993) است.

  ایستگاه راه آهن Košice قطب ریلی شرق اسلواکی است. این شهر از طریق راه آهن به پراگ ، براتیسلاوا ، پریسوف ، Čierna nad Tisou ، Humenné ، Miskolc (مجارستان) و Zvolen متصل می شود. یک مسیر وسیع از اوکراین وجود دارد که منجر به کارخانه تولید فولاد در جنوب غربی شهر می شود. بزرگراه D1 شهر را به پرشوف متصل می کند و بزرگراه ها و جاده های بیشتری در اطراف شهر برنامه ریزی شده است.

  فرودگاه بین المللی کوشیتس در جنوب شهر واقع شده است. پروازهای منظم مستقیم از فرودگاه به لندن لوتون و استنستد (از آوریل 2020) ، وین ، ورشو ، دوسلدورف و پراگ در دسترس است. پروازهای منظم توسط هواپیمایی چک ، هواپیمایی اتریش ، یوروینگ ، هواپیمایی LOT لهستان و ویز ایر و به صورت مشترک توسط KLM-Air France و Lufthansa انجام می شود. در اوج رسیدن خود در سال 2008 ، به 590،919 مسافر خدمات رسانی کرد ، اما از آن زمان تعداد آنها کاهش یافته است.

  Sports

  قدیمی ترین ماراتن سالانه در اروپا و سومین ماراتن سالانه در کل جهان ، پس از ماراتن بوستون و ماراتن یونکرز. ماراتن صلح Košice (در سال 1924 تأسیس شد.) در قسمت تاریخی شهر برگزار می شود که هر ساله در اولین یکشنبه ماه اکتبر برگزار می شود.

  باشگاه هاکی روی یخ HC Košice یکی از موفق ترین باشگاه های هاکی اسلواکی است. این تیم در بالاترین لیگ اسلواکی ، Extraliga بازی می کند و در سال های 1995 ، 1996 ، 1999 ، 2009 ، 2010 ، 2011 ، 2011 ، 2014 و 2015 هشت عنوان کسب کرده است. و دو عنوان (1986 و 1988) در استرالیگای چکسلواکی سابق. از سال 2006 ، خانه آنها استیل آرنا است که ظرفیت 8343 تماشاگر را دارد. باشگاه فوتبال MFK Košice ورشکست شد. این اولین باشگاه از اسلواکی بود که به مرحله گروهی لیگ قهرمانان یوفا راه یافت و دو بار قهرمان لیگ داخلی است (1998 و 1999). یک باشگاه فوتبال دیگر FC Košice با استادیوم خانگی جدید خود Košická futbalová Arena (KFA) در حال حاضر در لیگ دوم است.

  Košice به همراه براتیسلاوا میزبان مسابقات قهرمانی جهان IIHF در هاکی روی یخ در سال 2011 و 2019 بودند.

  Košice توسط اتحادیه پایتخت های ورزش اروپا (ACES اروپا) به شهر ورزش 2016 اروپا تبدیل شد. این مسابقات ورزشی در سال 2016 شامل "مسابقه بین المللی ماراتن صلح ، چندین دویدن در داخل شهر ، یک مسابقه رله شنا ، مسابقه دوچرخه سواری Košice-Tatry- Košice ، مسابقات جهانی رقص ، مسابقات بسکتبال اروپا ، لیگ جهانی والیبال و لیگ جهانی واترپلو" بود.

  روابط بین الملل

  شهرهای دوقلو - شهرهای خواهر

  کوشیته دارای چندین شهر شریک و خواهر خواهر در سراسر جهان است:

  • Abaújszántó ، مجارستان (از سال 2007)
  • بوداپست ، مجارستان (از سال 1997)
  • بورسا ، ترکیه (از سال 2000 )
  • کوتبوس ، (آلمان) (از سال 1992)
  • کاتوویتس ، لهستان (از سال 1991)
  • کروسنو ، لهستان (از سال 1991)

  • Miskolc ، مجارستان (از سال 1997)
  • موبایل ، آلرژی ، ایالات متحده (از سال 2000)
  • نیش ، صربستان (از سال 2001)
  • استراوا ، جمهوری چک (از سال 2001)
  • Plòvdiv ، بلغارستان (از سال 2000)
  • Raahe ، فنلاند ( از سال 1987)

  • Rzeszów ، لهستان (از سال 1991)
  • سن پترزبورگ ، روسیه (از سال 1995)
  • اوژورود ، اوکراین (از سال 1993)
  • ویسوکه تاتری ، اسلواکی (از سال 2006)
  • ووپرتال ، (آلمان) (از سال 1980)