Kropyvnytskyi

Kropyvnytskyi (اوکراینی: Кропивни́цький ، رومانیزه: Kropyvnyc'kyj (گوش دادن)) شهری در اوکراین مرکزی در حاشیه رودخانه اینهول ، به عنوان مرکز اداری استان Kirovohrad. جمعیت: 225،339 (تخمین 2020).

در طول تاریخ خود ، Kropyvnytskyi چندین بار نام خود را تغییر داده است. این شهرک پس از امپراطور الیزابت روسیه (در حدود 1741-1761) از 1752 تا 1924 و همچنین به سادگی الیساوات به یلیساوادگراد (اوکراینی: Єлисаветгра́д) معروف بود. در سال 1924 به افتخار انقلابی بلشویک و عضو دفتر سیاسی گریگوری زینوویف (1883-1936) ، که در آنجا متولد شد ، به زینویفسک (اوکراین: Зінов'є́вськ) تبدیل شد. به دنبال ترور دبیر اول کمیته شهر لنینگراد از حزب کمونیست اتحادیه (بلشویک ها) سرگئی کیروف (در دفتر 1926–1934) ، این شهر به افتخار کیروف در 7 دسامبر 1934 به Kirovo (اوکراینی: Кі́рово) تغییر نام داد - تغییر نامی شبیه به مکانهای متعدد دیگر در سرتاسر اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی شوروی (از جمله Kirov امروزی در استان Kirov ، Kirovakan ، Kirovabad ، و همچنین موارد متعدد Kirovsk ، Kirovo ، Kirovsky و سایر مشتقات). همزمان با تشکیل منطقه Kirovohrad در 10 ژانویه 1939 ، و برای تمایز آن از استان Kirov در مرکز روسیه ، Kirovo به Kirovohrad تغییر یافت (اوکراینی: Кіровогра́д؛ روسی: Кировогра́д ، رومانیزه: Kirovograd ) ، نامی که به احترام نویسنده ، بازیگر و نمایشنامه نویس مارکو Kropyvnytskyi (1910-1840) ، که در نزدیکی شهر متولد شد ، به دلیل خلع سلاح اجباری ، به Kropyvnytskyi تغییر یافت. با این حال استان کیرووهراد تغییر نام پیدا نکرد زیرا در قانون اساسی اوکراین ذکر شده است - فقط یک اصلاحیه قانون اساسی می تواند نام استان را تغییر دهد.

از چهره های برجسته متولد این شهر می توان به گریگوری زینوویف ، ولدیمیر ویننیچنکو ، آرسنی اشاره کرد تارکوفسکی ، آفریقای اسپیر ، مارکو کروپیونیتسکی و دیگران.

مطالب

• 1 ریشه نام
  • 1.1 یلیساوادگراد
  • 1.2 Zinovievsk
  • 1.3 Kirovo and Kirovograd
  • 1.4 Kropyvnytskyi
• 2 تاریخچه
  • 2.1 قرن 18 و 19: از ارتش تسویه حساب به مرکز تجارت
  • 2.2 اوایل قرن بیستم: قحطی و قتل عام
  • 2.3 انقلاب روسیه و جنگ داخلی
  • 2.4 حکومت شوروی
  • 2.5 استقلال اوکراین
  • 2.6 میراث تاریخی
• 3 جغرافیا
• 4 نماد
• 5 وضعیت اداری
• 6 جمعیت شناسی
  • 6.1 پویایی تاریخی
• 7 افراد برجسته
• 8 آب و هوا
• 9 همچنین مراجعه کنید
• 10 منبع
• 1 1 پیوندهای خارجی

• 1.1 Yelisavetgrad
• 1.2 Zinovievsk
• 1.3 Kirovo and Kirovograd
• 1.4 Kropyvnytskyi

• 2.1 قرن 18 و 19: از استقرار نظامی تا مرکز تجارت
• 2.2 اوایل قرن 20: قحطی و قتل عام
• 2.3 انقلاب روسیه و جنگ داخلی
• 2.4 حاکمیت شوروی
• 2.5 استقلال اوکراین
• 2.6 میراث تاریخی

• 6.1 پویایی تاریخی

ریشه نام

یلیساواتگراد

اعتقاد بر این است که نام یلیساواتگراد (که در انتشارات انگلیسی زبان الیساواتگراد یا الیزابتگراد را هجی می کنند) به عنوان ادغام نام قلعه و عنصر مشترک اسلاوی شرقی "-grad" (اسلوونی قدیمی / کلیسایی "градъ" ، "شهرکی با دیوار پوشیده شده") اولین کاربرد مستند آن به سال 1764 برمی گردد ، زمانی که استان یلیساوادگراد همراه با هنگ لنسر یلیساواتگراد تشکیل شد.

ارائه نامه اعطای کمک مالی در 11 ژانویه 1752 ، به سرلشکر جووان هوروات ، سازمان دهنده نیو شهرک سازی در صربستان ، امپراتریس الیزابت روسیه دستور داد "قلعه ای خاکی پیدا کنند و نام آن را قلعه سنت الیزابت بگذارند" (به معنی تاریخی نام الیزابت برای شهر ما مراجعه کنید) (به اوکراینی). به این ترتیب همزمان شهر آینده به افتخار بنیانگذار رسمی خود ، شاهنشاه روسیه ، و همچنین به افتخار حامی آسمانی او ، سنت الیزابت نامگذاری شد.

Zinovievsk

به دنبال انقلاب روسیه و با تأسیس اتحاد جماهیر شوروی ، در سال 1924 این شهر به نام گریگوری زینوویف ، یکی از دولتمردان شوروی و از رهبران حزب کمونیست روسیه (بلشویک) به زینوویفسک تغییر نام یافت (همچنین به نام زینویفسک). وی در 20 سپتامبر (8 سپتامبر سیستم عامل) 1883 در یلیساوادگراد متولد شد. در زمانی که از این نام تجلیل شد ، وی عضو دفتر سیاسی و رئیس کمیته اجرایی کمینترن بود.

کیروو و كیروووگراد

در 27 دسامبر 1934 ، پس از ترور سرگئی كیروف ، زینوویفسك و دیگر شهرهای اتحاد جماهیر شوروی بار دیگر تغییر نام داد - این بار به نام كیروو ، و سپس به كیروووگراد. نام اخیر همزمان با ایجاد منطقه Kirovograd ، در 10 ژانویه 1939 ظاهر شد و هدف آن تمایز منطقه از استان Kirov در روسیه کنونی بود.

پس از به دست آوردن استقلال اوکراین ، نام شهر با توجه به تلفظ اوکراینی به عنوان Kirovohrad شروع شد. حق نویسی قبلی روسی به دلیل استفاده گسترده از زبان روسی در منطقه همچنان مورد استفاده قرار می گیرد.

Kropyvnytskyi

از سال 1991 بحث های زیادی درباره نام این شهر انجام شده است. تعدادی از فعالان از برگرداندن شهر به نام اصلی خود ، یلیساواتگراد (یا هم اکنون یلیساواتراد با رونویسی اوکراینی) پشتیبانی کردند. پیشنهادات دیگر اوکراین معاصر شامل Tobilevychi بود (به احترام خانواده توبلوویچ ، کوریفایی درام کلاسیک اوکراینی که در سال 1882 در یلیساوادگراود تاسیس شد). زلاتوپیل از اوکراینی "золоте поле" ، به معنای واقعی کلمه "میدان طلایی" ؛ و استفوهراد اوکراینی به معنای "شهر استپی" (به رسمیت شناختن وضعیت کشاورزی این شهر) ؛ اوکرایینسک یا اوکرایینوسلاو ، یعنی "اوکراین با شکوه یکی". و نووکوزاچین (برای بزرگداشت هنگ نیمه افسانه قزاق که می توانست در محل شهر امروزی تکه تکه شود).

رئیس جمهور اوکراین ، پترو پوروشنکو ، این لایحه را امضا کرد. ممنوع کردن نمادهای کمونیست در 15 مه 2015 ، که به مکان های مرتبط با کمونیسم نیاز داشت تا در یک دوره شش ماهه تغییر نام دهند. در 25 اکتبر 2015 (در جریان انتخابات محلی) 76.6٪ از رای دهندگان Kirovohrad به تغییر نام شهر به یلیساوادگراد رأی دادند. پیش نویس قانونی در زمان قبل از پارلمان اوکراین ، هرگونه نام مرتبط با تاریخ روسیه از قرن 14 میلادی را ممنوع می کند ، که باعث می شود نام یلیساواتگراد نیز غیرقابل قبول باشد. کمیته ای از Verkhovna Rada (پارلمان اوکراین) نام Inhulsk را در 23 دسامبر 2015 انتخاب کرد. این نام اشاره ای به رودخانه اینهول نزدیک است. در 31 مارس 2016 کمیته ساخت و ساز دولت ، سیاست های منطقه ای و خودگردانی محلی Rada Verkhovna به پارلمان توصیه کرد نام Kirovohrad را به Kropyvnytskyi تغییر دهد. این نام اشاره به نویسنده ، بازیگر و نمایشنامه نویس مارکو کروپیونیتسکی است که در نزدیکی شهر متولد شده است. در 14 ژوئیه 2016 ، نام شهر سرانجام به Kropyvnytskyi تغییر یافت.

تاریخ

قرن 18 و 19: از استقرار نظامی به مرکز تجارت

تاریخچه شروع شهر به سال 1754 برمی گردد که قلعه سنت الیزابت در زمین های Zaporizka Sich سابق در مسیر رودخانه های Inhul ، Suhokleya و Biyanka ساخته شد. این قلعه در سال 1754 با خواست امپراتور الیزابت روسیه ساخته شد و نقش اصلی را در سرزمین های جدیدی که با پیمان صلح بلگراد در سال 1739 به روسیه اضافه شد ، بازی کرد. در سال 1764 این شهرک مرکز استان الیزابت را دریافت کرد ، و در سال 1784 به عنوان شهر اصلی یک منطقه ، هنگامی که به نام قلعه به یلیزاواتگراد تغییر نام داد.

قلعه سنت الیزابت در چهار راه مسیرهای تجاری قرار داشت ، و در نهایت به یک مرکز تجاری بزرگ تبدیل شد. این شهر چهار بار در سال نمایشگاه های منظمی برگزار کرده است. بازرگانان از سراسر امپراتوری روسیه از این نمایشگاه ها بازدید کرده اند. همچنین ، تاجران بیشماری خارجی به ویژه از یونان وجود داشتند. این شهر در اطراف شهرک نظامی توسعه یافت و در قرن نوزدهم هنگامی که به یک مرکز تجاری مهم تبدیل شد ، و همچنین به عنوان یک رهبر فرهنگی اوکراین با اولین شرکت تئاتر حرفه ای در اوکراین مرکزی یا شرقی اوکراین که در سال 1882 در اینجا تاسیس شد ، تأسیس شد مارک کروپیونیتسکی ، برادران توبلیویچ و ماریا زانکووتسکا.

اوایل قرن بیستم: قحطی و قتل عام

الیزابتگراد در سال 1901 توسط قحطی ویران شد و ساکنان آن به دلیل واکنش ضعیف دولت آسیب بیشتری دیدند. منطقه فوق العاده حاصلخیز است. با این وجود ، خشکسالی در سال 1892 و روشهای ضعیف کشاورزی که هرگز اجازه بازیافت خاک را ندادند ، قحطی بزرگی را در منطقه ایجاد کرد. طبق مقاله نیویورک تایمز در سال 1901 ، وزارت کشور تداوم قحطی در منطقه را انکار کرد و م chaسسات خیریه غیر دولتی را از کمک به منطقه منع کرد. خبرنگار نوشت: "وجود قحطی در زمانی که مذاکرات برای دریافت وام های خارجی در جریان بود ناخوشایند بود." پرنس اوبولونسکی ، فرماندار منطقه خارسون ، از تصدیق این قحطی امتناع ورزید. یک کارگر غیرمقیم و غیر دولتی وارد الیزابتگراد شد و گزارش شاهد عینی را به نیویورک تایمز ارائه داد. وی مشاهده کرد: فقر عمومی و حاد. مرگ از گرسنگی تیفوس گسترده (فقر را نشان می دهد) ، و تقریباً هیچ کاری در منطقه یافت نمی شود.

الیزابتگراد در قصر آباد نشین واقع شده بود و در طول قرن نوزدهم ، جمعیت یهودی قابل توجهی داشت.

الیزابتگراد در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم مورد چندین کشتار خشن قرار گرفت. در سال 1905 شورشی دیگر به راه افتاد ، مسیحیان یهودیان را کشتند و محله یهودیان را غارت کردند. یک گزارش معاصر در 13 دسامبر 1905 در نیویورک تایمز گزارش شد.

انقلاب روسیه و جنگ داخلی

در طول جنگ داخلی روسیه ، این شهر شاهد درگیری های شدیدی بود.

در 7 مه 1919 ، نیکیفور گریگوریف ، رهبر شبه نظامی و ژنرال سابق لشکر در ارتش سرخ ، قیامی ضد بلشویکی را آغاز کرد. وی در 8 مه 1919 اعلامیه ای "به مردم اوکراین" ( До Українського народу ) صادر کرد ، که در آن اوکراین را به قیام علیه "فاسقان کمونیست" فراخواند و "یهودی کمیسرها "و چکا. فقط در طی چند هفته ، نیروهای گریگوریف 148 مورد قتل عام را مرتکب شدند ، که مرگبارترین آنها منجر به قتل عام بیش از 1000 نفر از یهودیان در یلیساوادگراد ، از 15 تا 17 مه 1919 شد. در کل ، حدود 3000 یهودی در این شهر کشته شدند. >

ارتش سرخ شوروی سرانجام در سال 1920 این شهر را فتح کرد.

حکومت شوروی

در دوران حکومت شوروی ، اقتصاد شهر تحت سلطه شرکتهایی مانند کارخانه ماشین آلات کشاورزی Chervona Zirka بود ( نام فعلی Elvorti ؛ که زمانی بیش از 50٪ نیاز اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی را در تراکتورهای تراکتور تأمین می کرد) ، کارخانه واحدهای هیدرولیک Hydrosila ، کارخانه اجزای سازنده رادیو رادیو ، ماشین تحریر پیشماش (امروزه عملاً از کار افتاده است) و دیگران.

در Kropyvnytskyi جنگ جهانی دوم توسط آلمان نازی از 5 آگوست 1941 اشغال شد. پس از آن توسط نیروهای شوروی در 8 ژانویه 1944 پس گرفته شد.

استقلال اوکراین

در انتخابات ریاست جمهوری اوکراین در سال 2004 ، این شهر به دلیل تقلب گسترده در انتخابات توسط مقامات محلی محلی به شهرت جهانی رسید شهرها این منطقه به منطقه 100 معروف شد (تعداد جامعه طبق کمیته مرکزی انتخابات).

میراث تاریخی

از سال 1878 تا 1905 الکساندر پاشوتین شهردار این شهر بود. تحت مدیریت او ، این شهر در زمینه آموزش و پزشکی ، ساخت سیستم آبرسانی و چندین ساختمان عمومی ، معرفی اولین تراموا و تأسیس برخی از بازارها پیشرفت هایی داشت. Yelizavethrad به دلیل کیفیت معماری ، دارای مجسمه هایی از نوع اروپایی و پنجره های قدیمی مشهور است. زنده ماندن مجموعه ای از بناهای کلاسیک و مدرن ، کاخ های مورسک و باروک و ساختمانهایی هستند که انگیزه های گوتیک ، روکوکو و رنسانس را با هم ترکیب می کنند. سطح بالای فن آوری ساختاری استادان یلیزاوثراد این روزها ساخت و مرمت را ترغیب می کند.

تاریخچه Kropyvnytskyi شامل رویدادها و زندگی نامه های به یاد ماندنی افراد مشهور است. Y. Pauchenko ، یکی از سازندگان مجموعه معماری مدرن بی نظیر مرکز تاریخی شهر یلیساوادراد ، در اینجا متولد شد و زندگی کرد. معماران برجسته ای مانند A. Dostoyevskyi و O. Lishnevskyi نیز در اینجا کار می کردند. کالنیشفسکی برای آزادی قزاق ها در این سرزمین ها جنگید ، م. پیروهوف اساس عمل جراحی را پایه گذاری کرد ، م. کوتوزوف برنامه ریزی کرد عملیات نظامی خود را انجام دهد. Kirovohraders به ​​سخنرانی های اسلاوی برجسته V. Hryhorovych گوش می داد ، و تحقیقات بنیادی بومی را به ارث می برد سرزمینی که توسط قوم شناس ، مورخ ، باستان شناس V. Yastrebov انجام شده است.

در دوره های مختلف زمانی تاریخ منطقه ما با نام نویسنده ، نمایشنامه نویس ، تبلیغات و دولتمرد معروف اوکراینی V. Vynnychenko مرتبط بود ، شاعر ، منتقد ادبی و فرهنگی Y. Malanyuk ، فیزیکدان-نظریه پرداز ، برنده جایزه نوبل I. Tamm ، دانشمند و مخترع ، یکی از خالقان افسانه ای "کاتیوشا" G. Langeman ، آهنگساز Y. Meytus ، پیانویست و پرفروش G. Neigauz ، هنرمند و نقاش O. Osmiorkin ، شاعر و مترجم A. Tarkovskyi ، شخصیت عمومی و فرهنگی ، خاطره نویسی ، حامی هنر Y. Chykalenko ، آهنگساز ، پیانیست ، پداگوگ ، موسیقی سی. شیمانوفسکی ، نویسنده ، نمایش نامه نویس و نویسنده فیلمنامه اوکراینی ، ی. یانوسکی.

• عمارت IM Marushchak

• اوایل قرن بیستم معماری Art Nouveau

• میدان روبروی شورای شهر

• ساختمان سرویس امنیتی

• موزه هنر

عمارت IM Marushchak

اوایل قرن 20 Art Nouveau معماری

میدان روبروی شورای شهر

ساختمان خدمات امنیتی

موزه هنر

جغرافیا