نازیلی ترکیه
نازیلی
نازیلی دومین شهر بزرگ استان آیدین در منطقه اژه در غرب ترکیه ، 47 کیلومتر (29 مایل) شرق شهر آیدین ، در جاده به دنیزلی است.
مطالب
- 1 ریشه شناسی
- 2 تاریخ
- 3 جغرافیا
- 4 اقتصاد
- 5 نازیلی معاصر
- 6 منابع
- 7 پیوندهای خارجی
ریشه شناسی
نازیلی نام ترکی است که به نوعی از نام قبلی (همچنین ترکی) Pazarköy (محل بازار) تکامل یافت. طبق افسانه ها ، پسر فرماندار آیدین در دوره عثمانی ، عاشق زن جوانی از پازاركوی شد اما توسط پدر دختر رد شد. مرد جوان بعداً شهر را Nazlı Ili (خانه نازلی) به نام عزیزش نامید. مسافر قرن 17th Evliya Çelebi معتقد است که این شهر به دلیل دمدمی مزاجی ("ناز") زنان محلی در این شهر ثروتمند نامگذاری شده است. یا می توانست نام خانواده ای از ترکان اوغوز باشد که در اینجا ساکن شدند.
از سال 1920 هنوز نازیلی توسط انگلیس نازلی خوانده می شد.
تاریخ
این افراد بافندگی می کردند و بدین ترتیب پنبه را در منطقه کاشتند. ترکهای اوغوز توسط بیلیکان آناتولی Menteşe (در 1280) و سپس آیدین ها جانشین شدند.
در سال 1390 بایزید اول این منطقه را به امپراتوری عثمانی آورد. در این زمان شهر شامل دو روستا بود ، كوما یری (میدان جمعه) و پازاركوی (بازار روزهای هفته). این شهر بعداً بعنوان Nazliköy نامیده شد. در سال 1402 تامرلین در نبرد آنکارا بایزید را شکست داد و منطقه اژه را تحت کنترل خود درآورد و نازیلی ها را به خانواده آیدینیدان داد. به سرعت توسط سلطان مورات دوم برای عثمانی ها بازیابی شد.
در طول جنگ استقلال ترکیه نازیلی توسط نیروهای یونانی اشغال شد و در 5 سپتامبر 1922 تحت کنترل ترکیه قرار گرفت.
جغرافیا
نازیلی در کنار رود مندرس قرار دارد و بیشتر منطقه در دره مندرس ، پر از درخت مرکبات ، زیتون و انجیر و همچنین پنبه ، گندم و سایر محصولات است.
اقتصاد
از نظر تاریخی نازیلی تولید کننده لیگنیت بود. از سال 1914 ، آنها مقادیر زیادی تولید می کردند که توسط یک شرکت از ایالات متحده اداره می شد. لیگنیت ، علی رغم تقاضا برای صادرات آن به اسمیرنا ، "بسیار ناخوشایند" توصیف شد. درست در شمال نازیلی ، در سال 1920 ، مین های گل مینا نیز گزارش شده است.
نازیلی معاصر
نازیلی امروز 156،748 نفر جمعیت دارد (طبق سرشماری سال 2018).
سرویس راه آهن منطقه ای باسمانه-نازیلی بین ازمیر و نازیلی انجام می شود.