نوارا

نوارا (تلفظ ایتالیایی: (گوش دادن) ؛ نوآرا در گویش محلی لومبارد)) پایتخت استان نوارا در منطقه پیمونت در شمال غربی ایتالیا است ، در غرب میلان. این شهر با 104 هزار و 268 نفر سکنه (از 30 آوریل 2019) ، دومین شهر پرجمعیت پیمونت پس از تورین است. این یک تقاطع مهم برای ترافیک تجاری در طول مسیرهای میلان به تورین و جنوا به سوئیس است. نوارا بین رودهای آگوگنا و تردوپیو در شمال شرقی پیدمونت ، 50 کیلومتری میلان و 95 کیلومتری تورین قرار دارد.

مطالب

• 1 تاریخچه
• 2 آب و هوا
• 3 معماری
  • 3.1 مرکز تاریخی
  • 3.2 خارج از بالوارد
  • 3.3 بناهای مذهبی
• 4 جشنواره و رویداد
• 5 جمعیت شناسی
• 6 اقتصاد
• 7 حمل و نقل
  • 7.1 راه آهن
  • 7.2 بزرگراه ها و جاده های اصلی
• 8 ورزش
• 9 دولت
  • 9.1 زیرمجموعه های اداری
• 10 فرد مشهور
• 11 شهر دوقلو - خواهران
• 12 همچنین مراجعه کنید
• 13 منابع
• 14 کتابشناسی
• 15 پیوندهای خارجی

• 3.1 مرکز تاریخی
• 3.2 خارج از بالوارد
• 3.3 ساختمانهای مذهبی

• 7.1 راه آهن
• 7.2 بزرگراه ها و جاده های اصلی

• 9.1 زیرمجموعه های اداری

تاریخ

نوارا هنگامی که گالهای محلی تابعیت روم را بدست آوردند ، در حدود 89 سال قبل از میلاد توسط رومیان تاسیس شد. نام آن از Nov به معنی "جدید" و Aria تشکیل شده است ، نام Cisalpine Gauls که برای منطقه اطراف استفاده می شود.

باستان نواریا که مربوط به زمان لیگورها و سلت ها بود ، شهری بود و در جاده Vercellae (ورچلی) به (Mediolanum) میلان واقع شده بود. موقعیت آن در جاده های عمود (امروزه نیز دست نخورده) به زمان رومیان برمی گردد. پس از تخریب این شهر در سال 386 توسط مگنوس ماکسیموس به دلیل حمایت از رقیب خود والنتینیان دوم ، توسط تئودوسیوس اول بازسازی شد. پس از آن ، توسط راداگایسوس (در 405) و آتیلا (در سال 452) اخراج شد.

تحت لومباردها ، نوارا به یک دوک نشین تبدیل شد. تحت چارلز فربه ، یک شهرستان. نوارا از حقوق یک شهر آزاد شاهنشاهی برخوردار شد. در سال 1110 توسط هنری پنجم فتح شد و ویران شد ، اما در سال 1167 به لیگ لومپارد پیوست. در پایان قرن 12 ، حمایت از میلان را پذیرفت و عملاً به سلطه ویسکونتی و بعدا Sforza تبدیل شد. در نبرد نوارا در سال 1513 ، مزدوران سوئیسی که از نوارا برای Sforzas میلان دفاع می کردند ، نیروهای فرانسوی را که در محاصره شهر بودند ، نابود کردند. این شکست به حمله فرانسه به ایتالیا در جنگ لیگ کمبری پایان داد.

در سال 1706 ، نوارا ، که مدتها پیش توسط فیلیپو ماریا ویسکونتی به آمادئوس هشتم ساووی وعده داده شده بود ، توسط نیروهای ساووارد اشغال شد . با صلح اوترخت ، این شهر همراه با میلان بخشی از امپراتوری هابسبورگ شد. نوارا پس از اشغال در سال 1734 ، در سال بعد ، به خانه ساووی منتقل شد.

پس از لشكركشی ناپلئون در ایتالیا ، نوارا به پایتخت اداره آگونیا تبدیل شد ، اما سپس به خانه ساووی در سال 1814. در سال 1821 ، این محل نبردی بود که در آن نیروهای منظم ساردین بر لیبرال های مشروطه پیدمونتزی پیروز شدند. در نبرد حتی بزرگتر نوارا در سال 1849 ، ارتش ساردین توسط ارتش فیلد مارشال اتریش جوزف رادتزکی فون رادتز شکست خورد. این شکست منجر به کناره گیری چارلز آلبرت از ساردینیا و اشغال نسبی شهر توسط اتریشی ها شد. شکست ساردنی ها را می توان آغاز جنبش اتحاد ایتالیا دانست.

با مصوبه ای در سال 1859 استان نوارا ایجاد شد که در آن زمان استان های فعلی ورچلی ، بیلا و وربانو- کوزیو-اوسولا.

شهر نوارا در سال 1861 25144 نفر جمعیت داشت. صنعتی شدن در طول قرن بیستم باعث افزایش جمعیت این شهر به 102.088 نفر در سال 1981 شد. جمعیت این شهر در سالهای بعدی تغییر چندانی نکرده است.

اسکار لوئیجی اسکالفارو ، رئیس جمهور سابق ایتالیا و سناتور ایتالیایی مادام العمر ، در سال 1918 در نوارا متولد شد.

اقلیم

معماری

مناظر نوارا را می توان به دو گروه تقسیم کرد. مهمترین مکانهای دیدنی این شهر در مرکز تاریخی آن واقع شده است ، منطقه ای که زمانی توسط دیوارهای شهر محصور شده بود. با این حال ، چندین مکان مهم دیدنی نیز خارج از خط دیوارهای شهر قبلی قرار دارند.

مرکز تاریخی

هسته قدیمی شهری "مرکز تاریخی" را در منطقه ای به همین نام واقع کرده است. نوارا یکبار یک دیوار احاطه کننده داشت که برای اجازه توسعه شهری تخریب شد. از دیوار قدیمی فقط باقی مانده است ، مجموعه ای از دو ساختمان نئو کلاسیک که دروازه ورود به شهر را تشکیل می داد ، گذرگاه مورد نیاز برای کسانی که از تورین به میلان سفر می کردند. بعد از برداشته شدن ، دیوارها با بلوارهای امروزی ، بلوارهای وسیع و درختی که مرکز تاریخی را احاطه کرده اند ، جایگزین شدند.

تحمیل کننده ترین بنای یادبود در این شهر است کلیسای سن گائدنزیو ، با یک گنبد به ارتفاع 121 متر (397 فوت) ، که توسط الساندرو آنتونی طراحی و در سال 1888 ساخته شده است. برج ناقوس نیز مورد توجه خاص است. این بنا توسط بندیتو آلفیری ، عموی مشهورترین ویتوریو آلفیری طراحی شده است.

مرکز زندگی مذهبی شهر ، کلیسای جامع نوارا است ، به سبک نئو کلاسیک ، که توسط الساندرو آنتونلی نیز طراحی شده است. این دقیقاً همان جایی که معبد مشتری در زمان رومی ها ایستاده بود ، برخاست. رو به روی Duomo قدیمی ترین بنای امروزی نوارا است: مسیحی اولیه باتیسترو (باپتیستری).

نزدیک به Duomo حیاط برولتو است (محل ملاقات تاریخی شورای شهر) ، مرکز زندگی سیاسی شهر آزاد شاهنشاهی نوارا. مشرف به حیاط برلوتو Palazzo del Podestà ("کاخ Podestà") ، "Palazzetto dei Paratici " ("کاخ کوچک خانواده Paratici") ، محل موزه مدنی و گالری هنرهای مدرن ، کاخ شورای شهر و ساختمانی از قرن پانزدهم.

در فاصله نه چندان دور از میدان دلا جمهوری (Piazza Duomo سابق) میدان Cesare Battisti است (معروف به نوارسی به عنوان Piazza delle Erbe ، "میدان گیاهان") ، که مرکز دقیق شهر نوارا را تشکیل می دهد.

در Piazza Giacomo Matteotti ایستاده Palazzo Natta-Isola ، مقر استان و استان نوارا. ویژگی بارز این کاخ برج ساعت آن است. وسعت این میدان از طریق Fratelli Rosselli است ، در امتداد آن Palazzo Cabrino ، مقر رسمی دفاتر اداری شهر. از آنجا که این یک شهر رومی بود ، شبکه خیابانی نوارا با یک کاردو و یک دکومانوس ماکسیموس مشخص می شود که به ترتیب با Corso Cavour و Corso Italia امروزی مطابقت دارند. این دو خیابان در اصطلاح "Angolo delle Ore" (گوشه ساعت) عبور می کنند.

بزرگترین میدان Piazza Martiri della Libertà (Piazza Castello سابق) است که تحت سلطه مجسمه سوارکاری ویکتور امانوئل دوم قرار دارد. ، اولین پادشاه ایتالیا. مشرف به Piazza Martiri Castello Visconteo-Sforzesco است که توسط دوک های میلانی ویسکونتی و Sforza و Teatro Coccia ساخته شده است. Castello Visconteo-Sforzesco ، زمانی بسیار بزرگتر از مجموعه ای که امروزه باقی مانده است ، توسط Allea ، یکی از بزرگترین باغهای عمومی نوارا احاطه شده است.

میادین مهم دیگر:

• Largo Cavour ، تحت سلطه مجسمه ای به همین نام ، اخیراً مرمت شده است.
• Piazza Garibaldi ، میدان روبروی ایستگاه راه آهن نوارا ، همچنین اخیراً مرمت و مجسمه را به نمایش گذاشته است. از قهرمان دو جهان و یک چشمه با مجسمه مونندینا.
• پیازا گرامشی ، پیازا دل روساریو سابق ، محل استقرار مجسمه برجسته ایکاروس پس از مرمت سال 2005 است.

• گنبد باسیلیکا در سن گاودنزو ، نماد نوارا ، 121 متر (397 فوت) ارتفاع دارد.

• کلیسای جامع نوارا

• برولتو

گنبد باسیلیکا در سن گاودنزو ، نماد نوارا ، 121 متر (397 فوت) است ) بالا.

کلیسای جامع نوارا

برولتو

خارج از Baluardi

اماکن دیدنی واقع در خارج از کمربند بلوار شامل کلیسای San Nazzaro della Costa با کلیسای متصل به آن است که در قرن پانزدهم توسط برناردینو از Siena و استخوان Bicocca مرمت شده است. به شکل هرمی ، که در همسایگی بیکوکا قرار دارد ، به یاد سربازان کشته شده نبرد تاریخی 23 مارس 1849 ، بین پیدمونت (ساردنیا) و اتریشی ها. شایان ذکر است کلیسای سانتا ماریا دله گراتسی (مقدسین مارتینو و گائودنسیو) ، که در آغاز سال 1477 توسط آگوستینی ها ساخته شد ، فضای داخلی آن شامل یک شبستان واحد با نمازخانه های جانبی و نقاشی های منتسب به هنرمندان قرن پانزدهم است ، از جمله Daniele de Bosis.

بناهای مذهبی

• Chiesa di Ognissanti (قرن 12)
• Santa Maria delle Grazie ، همچنین به عنوان San Martino (قرن 15) شناخته می شود
• San Pietro al Rosario (1599-1618)
• San Marco (قرن 17)
• سخنوری San Giovanni Decollato (قرن 17)
• سانتا ماریا دلا سلام (قرن 17)
• Sant'Eufemia (قرن 17)
• Chiesa del Carmine (قرن 18 تا 19)

جشنواره ها و رویدادها

• 22 ژانویه: نوارا هر ساله جشن San Gaudenzio (سنت گاودنتیوس نوارا) ، حامی حامی نوارا را جشن می گیرد. در طول روز می توان از مقبره قدیس بازدید کرد و شاه بلوط های برشته شده معمولی را تهیه کرد که به آنها marroni di Cuneo ("شاه بلوط های Cuneo") نیز گفته می شود.
• 23 مارس: اجرای مجدد جنگ نوارا در سال 1849 ، با لباس و سلاح های دوره ای.
• نوارسی در 25 آوریل ، روز آزادی ، مانند بسیاری دیگر از شهرهای ایتالیا ، ابتکارات زیادی را برای بزرگداشت جنبش مقاومت ایتالیا ترتیب داد. ، و به ویژه ، پارتیزان هایی که در اطراف نوارا و در "جمهوری پارتیزانی اسولا" جنگیدند.
• از سال 2001 ، Giovani Espressioni ("عبارات جوان") برگزار می شود در نوارا این یک جشنواره موسیقی برای نوازندگان نو ظهور موسیقی است که توسط Staff Millennium ، یک آژانس اجرایی برگزار می شود ، که الساندرو مارچتی مدیر هنری آن است. "مسابقه Espressioni" از اهمیت ویژه ای به عنوان ویترین گروه های نوظهور که هر ساله یک برنده را انتخاب می کند ، برخوردار است. از جمله هنرمندان مشهوری که در آن شرکت کرده اند می توان به Negramaro ، Caparezza ، Finley ، Vallanzaska ، Extrema و Blaze Bailey اشاره کرد.
• از سال 2005 ، نوارا میزبان "جشنواره انجیل نوارا" است که توسط کارگاه ها ، تورهای محلی ، و به وضوح کنسرت های انجیل در تئاتر اصلی شهر. این احتمالاً یکی از مهمترین جشنواره های این موسیقی در ایتالیا است ، همچنین به این دلیل که رویداد اصلی کنسرت مشهورترین خوانندگان انجیل مانند کرک فرانکلین ، دونی مک کلورکین و غیره است.

جمعیت شناسی

در سال 2007 ، 102،862 نفر در نووارا زندگی می کردند که 49٪ آنها مرد و 51٪ زن بودند. خردسالان (کودکان 18 ساله و کمتر) در کل 16.35٪ از جمعیت در مقایسه با حقوق بازنشستگان که 21.6٪ است. این مقایسه با میانگین 18.06٪ ایتالیایی (خردسال) و 19.94٪ (مستمری بگیر) است. میانگین سنی ساکنان نوارا 44 در مقایسه با متوسط ​​ایتالیایی 42 سال است. در 5 سال بین 2002 و 2007 ، جمعیت نوارا 1.64 درصد رشد کرد ، در حالی که ایتالیا به طور کلی 3.85 درصد رشد کرد. میزان زاد و ولد در نوارا 9.15 تولد به ازای هر 1000 نفر در مقایسه با متوسط ​​تولد 9.45 ایتالیا است.

از سال 2006 ، 92.37٪ از جمعیت ایتالیایی بودند. بیشترین گروه مهاجر از سایر کشورهای اروپایی است: 2.94٪ ، آفریقای شمالی: 2.23٪ و آمریکای لاتین: 0.71٪. مانند بیشتر ایتالیا ، نوارا عمدتا کاتولیک رومی است.

اقتصاد

نوارا یک مرکز تجاری مهم در دشت پادان است و مقر Centro Intermodale Merci (CIM: کالاهای بین مدال) است. مرکز) از نظر اقتصادی ، تحت تأثیر مجاورت میلان است و در واقع بسیاری از شرکتهای میلانی دارای دفاتر در نوارا هستند.

عمده محصولات و خدمات اقتصادی عبارتند از:

• کشاورزی: ​​برنج و ذرت (انگلیسی آمریکایی: corn)
• تولید متالورژی
• مواد شیمیایی و پتروشیمی
• داروسازی
• محصولات غذایی
• تجارت بین مدال و تدارکات
• خدمات بانکی و بیمه
• مبادله محصولات برنج

شهر نوارا عضو TOP-IX است ( کنسرسیوم تبادل اینترنت Torino-Piemonte Exchange Point) ، کنسرسیومی برای ایجاد یک نقطه تبادل اینترنت برای شمال غربی ایتالیا.

شرکت های مستقر در نوارا شامل شرکت انتشارات De Agostini هستند.

حمل و نقل

آژانس حمل و نقل عمومی محلی SUN است.

راه آهن

خدمات شهری با سه ایستگاه راه آهن انجام می شود:

• Vignale FS ، ایستگاه کوچکی است که توسط Ferrovie dello Stato (قطارهای منطقه ای) اداره می شود
• Novara FS ، مدیر اصلی ایستگاه Ferrovie dello Stato ، راه آهن ملی ایتالیا (قطارهای منطقه ای ، ملی و بین المللی).
• Novara Nord ، ایستگاهی که توسط راه آهن LeNord اداره می شود. ایستگاه جدید در از طریق لئوناردو داوینچی در سال 2005 (قطارهای منطقه ای و سریع (فقط 2006) قطار) افتتاح شد.

بزرگراه ها و جاده های اصلی

نوارا پیوند دارد به تورین و میلان توسط بزرگراه A4 (از طریق سه راهی Novara Ovest و Novara Est). بزرگراه A26 از بیشتر استان نوارا عبور می کند ، اما محل اتصال مستقیمی با نوارا وجود ندارد. برای رسیدن به نوارا از A26 ، فرد باید از Vercelli Est خارج شود ، اما همچنین می توان از طریق A4 که از A26 عبور می کند در یک محل اتصال ، به Novara رسید. نوارا توسط سیستمی از کنارگذرهای دو محور استفاده می شود. قدیمی ترین چنین گذرگاهی Tangenziale Est است که مستقیماً با تقاطع بزرگراه Novara Est مرتبط است. در سال 2003 ، کار جاده در Tangenziale Sud به پایان رسید.

جاده صندوق بار S11 از میلان و سرخابی از طریق نوارا عبور می کند و به ورچلی و تورین منتقل می شود. جاده های تنه به شمال و جنوب همچنین Novara را به شبکه بزرگراه ها متصل می کند.

Sports

Novara Calcio یک باشگاه فوتبال اتحادیه است که در نوارا مستقر است. یک تیم والیبال زنان سری A1 حرفه ای وجود دارد : AGIL Volley - Igor Novara Volley. یک تیم بیس بال مهم و تیم هاکی بسیار مهم وجود داشت.

دولت

شهردار فعلی نوارا الساندرو کانلی است که در ژوئن 2016 انتخاب شده و به عنوان نماینده یک ائتلاف راست میانه.

زیرمجموعه های اداری

نوارا به سیزده بخش تقسیم شده است ( circoscrizioni ). چندین مورد از آنها از تعدادی از محله ها ( quartieri ) ، مناطق و / یا فرازیونی

تشکیل شده است با توجه به تغییرات در قوانین محلی انتخابات ، از در انتخابات ژوئن 2011 ، آنها از بدنه انتخابی خود (شورای و رئیس جمهور) محروم شدند ، بنابراین به عنوان یک تقسیم ساده داخلی کامون باقی ماندند.

• Centro (مرکز تاریخی)
• Nord est (شمال شرقی)
  • Sant'Andrea ( کوارتیر )
  • سن روکو ( کوارتیر )
• Nord (شمال)
  • Sant'Antonio ( کوارتیر )
  • Vignale ( frazione )
  • Veveri ( frazione )
• Sant'Agabio
• Porta Mortara
• ساکرو کووره
• سان مارتینو
• سانتا ریتا
• اوست (غرب)
  • سن پائولو ( کوارتیر )
  • Zona Agogna (منطقه)
• Sud (جنوب)
  • Cittadella ( کوارتیر )
  • Rizzotaglia ( کوارتیر )
  • Villagio Dalmazia ( quartiere )
  • Torrion Quartara ( frazione )
• Sud e خیابان (جنوب شرقی)
  • بیکوکا ( کوارتیر )
  • اولنگو ( frazione )
• Lumellogno
  • Lumellogno ( frazione )
  • Casalgiate ( frazione )
  • Pagliate ( فرازیون )
  • جیونزانا ( frazione )
• پرنات
• Sant'Andrea ( کوارتیر )
• سن روکو ( کوارتیر )
• Sant'Antonio ( quartiere )
• Vignale ( frazione )
• Veveri ( frazione )
• سن پائولو ( کوارتیر )
• Zona Agogna (منطقه)
• سیتادلا ( کوارتیر )
• ریزوتاگلیا ( کوارتیر )
• ویلاگیو دالمازیا ( کوارتیر )
• Torrion Quartara ( frazione )
• Bicocca ( quartiere )
• اولنگو ( frazione )
• Lumellogno ( frazione )
• Casalgiate ( frazione )
• Pagliate ( frazione )
• Gionzana ( frazione )

افراد برجسته

• S بازیکن تنیس ارگیو تاچینی ؛
• مخترع گاسپاره کمپاری ؛
• معمار الساندرو آنتونلی ؛
• بازیکن فوتبال سیلویو پیولا ؛
• مخترع جوزپه راویتزا
• نقاش گائودنتزیو فراری ؛
• ایزابلا لئوناردا (1620–1704) ، آهنگساز ؛
• جیانی بتینی (1860–1938) ، مخترع ؛
• Felice Casorati (1883–1963) ، نقاش ؛
• Carlo Emanuele Buscaglia (1915–1944) ، هوانورد ؛
• Vittorio Gregotti (1927–2020) ، معمار ؛
• انزو امانوئل (متولد 1977) ، محقق پزشکی ؛
• دومنیکو فیوراوانتی (متولد 1977) ، شناگر ؛
• بازیگر ، کارگردان ماتیاس ماسوچی ؛
• اسکار لوئیجی اسکالفارو (1918–2012) ، رئیس جمهور اسبق ایتالیا در این کشور ؛
• ماریو میلتون ، فوتبالیست حرفه ای ؛

شهرهای دوقلو - خواهران شهر

Novara با همزاد شده است:

• Chalon-sur-Saône ، فرانسه ، از سال 1970
• کوبلنز ، آلمان ، از سال 1991