اولیندا برزیل

اولیندا

اولیندا (تلفظ پرتغالی:) شهری تاریخی در ایالت پرنامبوکو برزیل است که در شمال شرقی ساحل اقیانوس اطلس این کشور واقع در Greater Recife (پایتخت ایالت پرنامبوکو) واقع شده است. جمعیت آن 389،494 نفر است ، 41.681 کیلومتر مربع (16.093 مایل مربع) را شامل می شود و 9،437 نفر در هر کیلومتر مربع جمعیت دارد. این شهر بعنوان یکی از بهترین شهرهای استعماری در برزیل شناخته شده است.

Olinda دارای تعدادی از جاذبه های مهم گردشگری مانند یک منطقه تاریخی در مرکز شهر (میراث جهانی) ، کلیساها و کارناوال Olinda است. ، یک مهمانی خیابانی محبوب ، بسیار شبیه به کارناوال های سنتی پرتغال ، با اضافه کردن رقص های تحت تأثیر آفریقا. برخلاف ریودوژانیرو و سالوادور ، در اولیندا ، ورود به کارناوال رایگان است. همه جشن ها در خیابان ها برگزار می شود و هیچ سفید کننده و طناب زدن وجود ندارد. صدها گروه موسیقی کوچک (گاهی اوقات با یک مجری خاص) در بسیاری از ژانرها وجود دارد.

مطالب

1 تاریخچه
2 اقتصاد
- 2.1 شاخص های اقتصادی
3 گالری
- 3.1 مرکز تاریخی
4 همچنین مراجعه کنید
5 منبع
6 پیوندهای خارجی

2.1 شاخص های اقتصادی

3.1 مرکز تاریخی

تاریخ

چندین قبیله بومی ساحل شمال شرقی برزیل را برای چندین هزار سال اشغال کردند و در تپه های شهرداری اولیندا امروزه دارای شهرک های Caetés بودند و قبایل توپینامبا ، که اغلب در جنگ بودند. تصور می شود که مزدوران فرانسوی اولین اروپاییانی هستند که به منطقه می روند ، اما پرتغالی ها از رقابت های بین قبیله ای بهره برداری می کنند و موفق می شوند یک قلعه مستحکم در روستای قبلی Caeté در تپه بالاتر ایجاد کنند. مطالعات اخیر توسط Universidade Federal de Pernambuco شواهد جدیدی در مورد جمعیت قبل از استعمار این منطقه کشف کرده است. سکونتگاه اولیندا در سال 1535 توسط Duarte Coelho Pereira تأسیس شد. این مکان در 12 مارس 1537 به یک شهر ارتقا یافت. در سال 1614 به عنوان مقر شیعیان پرنامبوکو در سال 1676 به اسقف اولیندا تبدیل شد. اقتصاد منطقه تحت سلطه تولید نیشکر بود. واردات بردگان از آفریقا برای حمایت از اقتصاد ، اولیندا را به یک سنگر استعمار تبدیل کرد. اقتصاد آن تا سال 1600 مبتنی بر شکر بود و کارگران برده آفریقایی وارداتی آن را به یک سنگر استعمار تبدیل کرده بودند. برده داری در اولیندا وجود داشت تا اینکه لای اوره یا قانون طلایی ، برده داری را در سال 1888 در برزیل از بین برد.

اولیندا پایتخت کاپیتانی موروثی پرنامبوکو بود ، اما توسط مهاجمان هلندی سوزانده شد. پرتغالی ها برای اهداف عملی (فاضلاب) و سهولت در دفاع ، شهر خود را بر روی تپه بنا کردند. در قرن هفدهم پادشاهی پرتغال با اسپانیا متحد شد (دوره اتحادیه ایبری 1580-1640). با استفاده از این دوره از ضعف پرتغال ، اطراف اولیندا و رسیف توسط هلندی ها که به مزارع نیشکر پرتغال دسترسی پیدا کردند ، اشغال شد. جان موریس ، شاهزاده ناسائو-سیگن در سال 1637 توسط شرکت هلندی هند غربی به پیشنهاد فردریک هنری به عنوان فرماندار املاک هلند در برزیل منصوب شد. وی در ژانویه 1637 در Recife ، بندر پرنامبوکو و سنگر اصلی هلندی ها فرود آمد. با یک سری لشکرکشی های موفق ، وی به تدریج دارایی های هلند را از Sergipe در جنوب تا S Luo Luís de Maranhão در شمال گسترش داد. وی به همین ترتیب تصرفات پرتغالی های سنت جورج دل مینا ، سنت توماس و لوآندا ، آنگولا ، در ساحل غربی آفریقا را فتح کرد. پس از انحلال اتحادیه ایبریا در سال 1640 ، پرتغال دوباره قدرت خود را بر سرزمینهای از دست رفته امپراتوری پرتغال برقرار خواهد کرد.

پس از حمله هلند از اهمیت اولیندا کاسته شد. Recife در سال 1827 پایتخت Pernambuco شد. این شهر اکنون به عنوان حومه شهر کلان شهر Recife عمل می کند. با توجه به موقعیت تاریخی این شهر ، کلیسای جامع آن ، یک سایت میراث جهانی ، سائو سالوادور دو موندو ، با داشتن کلیسای جامع در Recife ، به عنوان صندلی اصلی اسقف اعظم کاتولیک روم باقی مانده است ، در حالی که اولیندا یک مینور نیز دارد. باسیلیکا ، دوباره میراث جهانی (صغیر): Basílica Abacial do Mosteiro de São Bento de Olinda.

علاوه بر زیبایی طبیعی ، اولیندا همچنین یکی از اصلی ترین مراکز فرهنگی برزیل است. اولیندا که در سال 1982 به عنوان میراث تاریخی و فرهنگی بشریت توسط یونسکو اعلام شد ، هر سال در کارناوال به سبک ریو ، با ریتم های frevo ، maracatu و دیگران. بخش گردشگری هنگامی که هزاران نفر در مرکز شهر قدیمی شهر هستند هر رونق کارناوال را رونق می بخشد.