Panihati

Panihati یک شهر و شهرداری در منطقه 24 پارگاناس شمالی در ایالت بنگال غربی هند است. این شهر نزدیک به کلکته است و همچنین بخشی از منطقه تحت پوشش اداره توسعه شهری کلکته (KMDA) است.

مطالب

• 1 تاریخچه
• 2 جغرافیا
  • 2.1 موقعیت مکانی
  • 2.2 کلانتری
• 3 جمعیت شناسی
  • 3.1 جمعیت
  <لی > 3.2 تجمع شهری کلکتا
• 4 زیرساخت
• 5 اقتصاد
  • 5.1 صنعت
  • 5.2 KMDA
• 6 حمل و نقل
  • 6.1 ریلی
  • 6.2 جاده
• 7 بهداشت
• 8 آموزش
• 9 منابع
• 10 پیوندهای خارجی

• 2.1 مکان
• 2.2 کلانتری

• 3.1 جمعیت
• 3.2 تجمع شهری کلکتا

• 5.1 صنعت
• 5.2 KMDA

• 6.1 ریلی
• 6.2 جاده

تاریخ

آنجا یک باور افسانه ای است که ماهاراجا چاندراکتو از دگانگا در قرن سیزدهم یک قلعه در پانیاهتی تأسیس کرد. انجمنی از الهه بهاوانی با قلعه وجود دارد. در روزهای ابتدایی که حمل و نقل رودخانه وسیله اصلی ارتباطات بود ، Panihati یک مرکز تجاری و بازرگانی بزرگ بود که در آن زمان با نام Pannyahati (Emporium for Merchandise) شناخته می شد. دانشمندان احساس می کنند این نام از کلمه Pannyahatic گرفته شده است. Panihati در چندین متن ادبی Vaishnava Padavali ذکر شده است - Chaitanya Mangal Kavya توسط Jayananda و Lochandas در قرن 16 ، سری Chaitanya Bhagawat توسط Brindaban Das در 1548 ، Bansi Bistar توسط Nityannda ، Vaishnava Namdeva توسط Debaki Nandan ، Sri Chaitanya Charitamritam توسط Krishnadas Kabiraj در 1580–1610 ، Bhakti Ratnakar و Chaitanya Chandroday . شهرداری پانیاهتی در سال 1900 تأسیس شد. گفته می شود سری Chaitanya Mahaprabhu هنگام رفتن به پوری از این مکان بازدید می کند & amp؛ بعداً همکار نزدیک وی نیتیاناندا نیز به همین دلیل گائودیا وایشناواس این مکان را مقدس می داند.

با تقسیم بنگال در سال 1947 ، "میلیون ها پناهنده از شرق پاکستان سرازیر شدند." در مراحل اولیه ، بیشتر پناهندگان غیرکشاورزی بودند. تعدادی از آنها هماهنگی های خود را انجام دادند ، اما "این مهاجمان مسكوك بودند كه آوارگان بنگالی شرقی را مشهور یا بدنام كردند." چمباتمه زدن ( jabardakhal به بنگالی) از اشغال به زور پادگان ها گرفته تا تصرف جمعی اراضی خصوصی ، دولتی و زباله. "این اتفاق در اوایل سال 1948 با پناهندگان طبقه متوسط ​​در منطقه جاداوپور رخ داد: ابتدا در زمین های دولتی و سپس در املاک خصوصی ، منجر به درگیری های خشونت آمیز شد. پس از پیروزی در جنگ ، غارتگران غرور آفرین کلنی خود را" Bijaygarh "، قلعه پیروزی نامیدند " تا سال 1949 ، 40 مستعمره از این قبیل در جاداوپور ، کسبا ، سانتوشپور ، گاریا و بههالا ، در قسمت جنوب شرقی شهر و 65 مورد در منطقه دام دام و پانیاهتی در شمال وجود داشت. متعاقباً مستعمرات چمباتمه زنی نیز در امتداد کرانه غربی Hooghly ظاهر شدند و تا سال 1950 ، 150 کلنی از این دست وجود داشت. باید در نظر داشت که غاصبان در غیاب اقدامات رسمی کافی برای توان بخشی ، به نوعی "خود آباد" بودند. در مدت زمان کوتاهی پناهندگان (اغلب با حمایت دولتی / اداری) نه تنها محلی برای اقامت یافتند ، بلکه جامعه ای را با بازارها ، مدارس ، معابد و حتی گاهی کالج ها ، بیمارستان ها و مراکز تفریحی توسعه دادند. در سالهای اخیر تلاش هایی برای منظم سازی حقوق زمین / مالکیت در مستعمرات پناهندگان انجام شده است.

جغرافیا

موقعیت

پانیاهتی به طور متوسط ​​13 متر ارتفاع دارد (42 فوت).

96٪ از جمعیت زیرمجموعه باراکپور (که بخشی از آن در نقشه ارائه می شود ، همه مکانهای مشخص شده در نقشه با نقشه تمام صفحه پیوند داده شده اند) در مناطق شهری زندگی می کنند. در سال 2011 ، تراکم جمعیت 10967 نفر در هر کیلومتر مربع داشت. این بخش دارای 16 شهرداری و 24 شهر سرشماری است.

برای بیشتر شهرها / شهرها اطلاعات مربوط به تراکم جمعیت در Infobox موجود است. داده های جمعیت برای محله ها در دسترس نیست. برای کل ناحیه شهرداری و پس از آن طبق بندها در دسترس است.

پانیهاتی به بانی پور ، ایسواریپور و کارنا مدهابپور از شمال ، مانیش پوتا ، بیلکاندا ، جوگبریا ، موراگاچا و تگاری از شرق ، شمال محدود است. Dumdum و Kamarhati در جنوب و Khardaha در غرب.

شهرداری Panihati در BT واقع شده است جاده ، کلکته - 700110 در ضلع غربی ایستگاه راه آهن سودپور. علاوه بر شهر Panihati ، شهرداری Panihati همچنین صلاحیت رسیدگی به Sukchar ، Sodepur ، Ghola و Agarpara را دارد.

کلانتری

ایستگاه پلیس Ghola تحت کمیسیون پلیس Barrackpore دارای صلاحیت مناطق Panihati و New Barrackpore شهرداری است. .

جمعیتی

جمعیت

طبق سرشماری سال 2011 هند ، جمعیت پانیاهتی 377347 نفر بود که از این تعداد 189،446 (50٪) مرد و 187،901 (50٪) زن بودند. جمعیت زیر 6 سال 26215 نفر بود. تعداد كل باسوادان در پنیهاتی 322،770 نفر (91.92٪ از جمعیت بیش از 6 سال) بود.

از سرشماری سال 2001 هند ، پانیاهتی 348379 نفر جمعیت داشت. نرها 52٪ از جمعیت و زنان 48٪ را تشکیل می دهند. سطح سواد پانیاهتی به طور متوسط ​​82٪ ، بالاتر از میانگین 74.4٪ در کشور است: سواد مردان 85٪ و سواد زنان 79٪ است. در Panihati ، 8٪ از جمعیت زیر 6 سال هستند.

تجمع شهری Kolkata

شهرداری های زیر ، شهرهای سرشماری و سایر مکان ها در زیر مجموعه Barrackpore بخشی از تجمع شهری کلکته بود در سرشماری سال 2011: Kanchrapara (M) ، Jetia (CT) ، Halisahar (M) ، Balibhara (CT) ، Naihati (M) ، Bhatpara (M) ، Kaugachhi (CT) ، Garshyamnagar (CT) ، Garulia (M) ، Ichhapur Defence Estate (CT)، North Barrackpur (M)، Barrackpur Cantonment (CB)، Barrackpore (M)، Jafarpur (CT)، Ruiya (CT)، Titagarh (M)، Khardaha (M)، Bandipur (CT)، Panihati (M) ، Muragachha (CT) New Barrackpore (M) ، Chandpur (CT) ، Talbandha (CT) ، Patulia (CT) ، Kamarhati (M) ، Baranagar (M) ، Dumdum South (M) ، North Dumdum (M) ، Dum Dum (M) ، Noapara (CT) ، Babanpur (CT) ، Teghari (CT) ، Nanna (OG) ، Chakla (OG) ، Srotribati (OG) و Panpur (OG).

زیرساخت

طبق کتاب راهنمای سرشماری منطقه 2011 ، شهر شهرداری پانیهاتی مساحت 19.38 کیلومتر مربع را پوشش داده است. از جمله امکانات شهری ، 375 کیلومتر جاده داشت و هم زهکش های باز و هم سرپوشیده داشت. از جمله مراکز درمانی 48 فروشگاه دارو داشت. از جمله امکانات آموزشی 116 مدرسه ابتدایی ، 123 مدرسه راهنمایی ، 132 مدرسه متوسطه ، 162 مدرسه متوسطه متوسطه و 12 مرکز آموزش غیررسمی داشت. از جمله امکانات اجتماعی ، تفریحی و فرهنگی ، 1 خانه پرورشگاه ، 1 استادیوم ، 3 سینما / تئاتر ، 10 سالن اجتماعات / اجتماعات ، 78 کتابخانه عمومی و 20 اتاق مطالعه داشت. از جمله کالاهای تولید شده واگن های راه آهن ، پمپ ها و ضد آب است. این مرکز دارای 14 شعبه بانک بود.

طبق گفته دولت باراکپور ، امکانات آموزشی موجود در پانیهاتی عبارتند از: 100 مدرسه ابتدایی ، 2 مدرسه انگلیسی-متوسط ​​، 12 مدرسه متوسطه ، 10 مدرسه متوسطه عالی ، 2 کالج درجه ، 2 مهندسی کالج ها و 1 کالج پزشکی / دندانپزشکی. سایر امکانات عبارتند از: 153.18 کیلومتر جاده pucca ، 197 کیلومتر جاده کوتا ، 249 کیلومتر تخلیه پوکا ، 410 کیلومتر زهکشی کوتا ، 5 بازار شهرداری ، 10 بازار خصوصی ، 9 دفتر پست / زیر پست ، 1 گات کشتی (Mahatsabtala-Konnagar) ، 3 سالن های سینما (پادما ، راتیندرا ، مینی راتیندرا) ، 12 زمین بازی (8 بزرگ ، 4 كوچك) ، 1 كوره جنازه الكتریكی ، 3 حفره آتش سوزی و 2 محل دفن مسلمانان. 33000 خانه دارای اتصال آب هستند و 2842 شیرآلات خیابانی وجود دارد.

همچنین به شهرها و شهرهای زیرمجموعه باراکپور مراجعه کنید

اقتصاد

صنعت

صنایع زیر در Panihati مستقر هستند: آنها

• مواد شیمیایی و دارویی بنگال ، تاسیس شده توسط Acharya Prafulla Chandra Ray با کارخانه اصلی خود در جاده اصلی Maniktala ، اکنون در محله Kankurgachi کلکته ، کارخانه ای تأسیس کرد. در Panihati در سال 1920. در حال حاضر این یک کار دولت مرکزی است.
• Bengal Waterproof Works Private Ltd. (معروف به مارک Duckback) ، در سال 1920 در کلکته تاسیس شد و در سال 1932 توسط چهار برادر به پانیاهتی منتقل شد. - Surendranath ، Jogendramohan ، Ajitmohan و Bishnupada Bose.
• آسیاب پنبه ای Basanti توسط Subodh Chandra Mitra در سال 1934 تأسیس شد. این نام به نام Basanti Devi ، همسر Deshbandhu Chittaranjan Das ، توسط Rabindranath Tagore افتتاح شد و به ریاست توسط Acharya Prafulla Chandra Ray. دیگر عملیاتی نیست. کارخانه پنبه سازی Basanti در سال 1987 تعطیل شد.
• کارخانه های پنبه سازی Bangasree و Sodepur که توسط Rai Bahadur DNChowdhury و Chandrachur Chowdhury تأسیس شد ، متعاقباً توسط شرکت ملی نساجی تصاحب شدند. آسیاب در سال 1984 قفل شده است. سوله های کارخانه پاکسازی شده و Peerless Abasan اکنون فضا را اشغال کرده است.

• Texmaco Rail and Engineering Ltd. ، با 5 واحد تولیدی در سراسر Kamarhati گسترش یافته است. و شهرداری های پنیهاتی. در سال 1939 توسط K.K. بیرلا و در حال حاضر شرکت شاخص گروه Adventz به سرپرستی Saroj Poddar است.

KMDA

شهرداری پانیهاتی در کلان شهر کلکته قرار دارد که KMDA برای آن است. مرجع برنامه ریزی و توسعه قانونی.

حمل و نقل

راه آهن

پانیاتى دارای دو ایستگاه راه آهن مهم در نزدیکی خط Sealdah-Ranaghat توسط شبکه حومه راه آهن شرقی است: Sodepur ایستگاه راه آهن و ایستگاه راه آهن آگارپرا.

جاده

جاده باران باراکپوره (جاده BT) که از قلب شهر می گذرد حمل و نقل جاده ای کافی را فراهم می کند. جاده Sodepur-Barasat نیز از اینجا آغاز می شود.

بهداشت

امکانات پزشکی در پانیهاتی شامل بیمارستان عمومی دولتی پانیهاتی با 150 تخت و خانه زایمان شهرداری پانیاهتی با 10 تخت است.

منطقه 24 پارگاناس شمالی (تحت منطقه کلانشهر کلکته) یکی از مناطقی است که در آن شناسایی شده است. آب زیرزمینی تحت تأثیر آلودگی آرسنیک قرار می گیرد.

دانشمند مشهور کیشوری موهان باندیوپادیای که در کارهای تحقیقاتی مالاریا به رونالد راس کمک کرده بود و در سال 1903 به دلیل کارهای پیشگام خود توسط ادوارد هفتم پادشاه انگلیس مدال طلا دریافت کرد ساکن پانیهاتی.

آموزش و پرورش

پانیاهتی Mahavidyalaya در سال 1976 در سودپور تاسیس شد. این دوره های ممتاز را به زبانهای بنگالی ، انگلیسی ، سانسکریت ، تاریخ ، فلسفه ، علوم سیاسی ، آموزش ، جغرافیا ارائه می دهد ، فیزیک ، شیمی ، ریاضیات ، جانورشناسی ، غذا و amp؛ دوره های تغذیه ، علوم کامپیوتر ، تجارت و دوره های عمومی در BA ، B Sc و B Com.

موسسه فناوری Guru Nanak ، یک دانشکده مهندسی خصوصی ، در نزدیکی Sodepur در سال 2003 تاسیس شد.

انستیتوی فناوری Narula ، یک کالج خصوصی مهندسی ، در Agarpara در سال 2001 تأسیس شد.

St. موسسه خاویر (پانیاهتی)

دبیرستان سودپور