Qingyuan

Qingyuan ، قبلاً به نام Tsingyun ، شهری در سطح استان در شمال استان گوانگدونگ ، چین ، در حاشیه رودخانه Bei یا North River است. در سرشماری سال 2010 ، کل جمعیت آن 3،698،412 نفر بود که از این تعداد 1،510،044 نفر در مناطق شهرنشین Qingcheng و Qingxin زندگی می کردند. زبان اصلی گفتاری کانتونی است. با مساحت 19،015 کیلومتر مربع (7342 مایل مربع) ، چینگ یوان بزرگترین بخش سطح استان گوانگدونگ بر اساس مساحت زمین است و از جنوب با گوانگژو و فوشان ، از شرق و شمال شرقی با شائوگوان ، از جنوب و جنوب غربی با ژائوکینگ و استان هونان و گوانگشی همسایه است. منطقه خودمختار ژوانگ در شمال. هسته شهری توسط مناطق کوهستانی احاطه شده است اما با بزرگراه 107 مستقیماً با گوانگژو و دلتای رودخانه مروارید در ارتباط است.

مطالب

• 1 تاریخچه
• 2 جغرافیا
• 3 اقتصاد
• 4 جمعیتی
• 5 جاذبه
• 6 اداره
• 7 آب و هوا
• 8 حمل و نقل
• 9 یادداشت
• 10 منبع
  • 10.1 نقل قول
  • 10.2 کتابشناسی
• 11 پیوندهای خارجی

• 10.1 نقل قول ها
• 10.2 کتابشناسی

تاریخ

چینگ یوان در زمان سلسله های شمالی و جنوبی یک استان بود. با این حال ، وضعیت دولت چینگ یوان در دهمین سال عصر Kaihuang از سلسله سوئی به یک شهرستان کاهش یافت (590 ق. م.). از آن زمان ، تا زمان تشکیل جمهوری چین در سال 1911 ، چینگ یوان توسط استان گوانگژو اداره می شد (廣州 府).

در زیر چینگ ، این منطقه به عنوان شهرستان Qingyuan شناخته می شد. بعداً به وضعیت شهر در سطح استان ارتقا یافت.

جغرافیا

محدوده منطقه اداری Qingyuan از عرض جغرافیایی 23 درجه 26 '56 "تا 25 ° 11' 40" شمالی و در طول جغرافیایی از 111 ° 55 '17 "تا 113 ° 55' 34" E؛ منطقه شهری آن درست در شمال گرمسیری سرطان واقع شده است ، حدود 60 کیلومتر (37 مایل) از منطقه شهری گوانگژو و 200 کیلومتر (120 مایل) از هر دو هنگ کنگ و ماکائو. مساحت آن با بیش از 19،000 کیلومتر مربع (7،300 متر مربع) 10.6٪ از کل سطح استان را تشکیل می دهد. چینگ یوان شامل بخشی از نان لینگ جنوبی است و بیش از نیمی از منطقه کوهستانی است و ارتفاعات از جنوب شرقی به شمال غربی افزایش می یابد. استانهای مرزی شامل گوانگژو و فوشان در جنوب شرقی ، ژائوکینگ در جنوب غربی ، شاوگوان از شمال و شمال شرقی ، هژو (گوانگشی) از غرب و یونگژو و چنژو (هونان) از شمال هستند.

چینگ یوان آب و هوای نیمه گرمسیری مرطوب تحت تأثیر موسمی ، با متوسط ​​دمای سالانه 20.7 درجه سانتیگراد (69.3 درجه فارنهایت) ، 1900 میلی متر (75 اینچ) بارندگی ، 1662.2 ساعت آفتاب و یک دوره بدون سرما 314.4 روز.

اقتصاد

چینگ یوان قطب اصلی اقتصادی و حمل و نقل است. راه آهن پکن - گوانگژو ، بزرگراه های ملی 106 و 107 و رودخانه بی یا شمال از شهر عبور می کنند. زیرساخت های دریایی در چینگ یوان نقش اساسی در حمل کالا به سایر مراکز منطقه ای در گوانگدونگ ، هنگ کنگ و ماکائو دارد. بندرهای اصلی بندر چینگ یوان ، بندر یینگده ، بندر لیانژو و بندر یانگشان هستند.

جمعیت شناسی

بر اساس سرشماری سال 2010 ، جمعیت چینگ یوان 3،698،394 نفر ، 550،715 نفر بیشتر از جمعیت 2000 (نرخ رشد سالانه 1.63٪). چینی های هان بیش از 95٪ از کل جمعیت را تشکیل می دهند ، در حالی که مناطقی از اقلیت های ژوانگ و یائو زندگی می کنند. ، کاخ Baojing از Yingde ، غار باستانی Taihe از Qingxin ، چشمه آب گرم Sankeng در شهرستان Qingxin ، دریاچه Huanghua در Fogang ، Biejiang کوچک از Lianyang ، Peak Shikengkong در شهرستان Yangshan ، رودخانه زیرزمینی Lianzhou ، تنگه Huangteng ، سه گردنه Huangchuan و Yinzhan Hot چشمه ها.

اداره

دولت استانی و شهری در منطقه Qingcheng واقع شده است. این مرکز بر یک منطقه دیگر ، دو شهر در سطح شهرستان ، چهار شهرستان و یک منطقه توسعه اقتصادی نظارت دارد. ایستگاه ، در سال 2009 در راه آهن سریع السیر ووهان - گوانگژو افتتاح شد. این شهر در فاصله کمی از شرق شهر واقع شده است.

انتظار می رود Qingyuan Maglev در دسامبر سال 2020 افتتاح شود.