روستوی جورجیا

روستاوی

روستاوی (به گرجی: რუსთავი) شهری در جنوب شرقی گرجستان ، در استان كوهمو كارتلی است كه در 25 كیلومتری جنوب شرقی تفلیس پایتخت واقع شده است. جمعیت آن 125،103 نفر است (سرشماری سال 2014) و تحت سلطه کارخانه متالورژی روستاوی است.

مطالب

1 تاریخچه
- 1.1 تاریخ اولیه
- 1.2 تاریخ مدرن
2 آب و هوا
3 جمعیت شناسی
4 مسابقه مسابقه روستاوی
5 Sports
6 شهر دوقلو - شهرهای خواهر
7 همچنین مراجعه کنید
8 منابع
9 پیوندهای خارجی

1.1 تاریخ اولیه
1.2 تاریخ مدرن

تاریخ

روستاوی یکی از شهرهای باستانی گرجستان تاریخ روستاوی دارای دو مرحله است: یک تاریخ اولیه از دوران باستان تا زمان ویرانی این شهر در قرن سیزدهم و تاریخ مدرن از دوران اتحاد جماهیر شوروی تا امروز.

تاریخ اولیه

قدمت بنیاد روستاوی از زمان بسیار قدیم است. تاریخ نگار گرجی قرن یازدهم ، لئونتی مرولی در کار خود " تواریخ جورجیایی" بنیان این شهر را به کارتلوس ، جد مشهور گرجی ها متصل می کند ، همسر وی شهری در امتداد رودخانه کورا به نام بستان-کلاکی (روشن "" شهر باغها "). همان وقایع نگاری ، که همچنین در "زندگی پادشاهان نیز کار می کرد ، از روستاوی در میان آن قلعه ها نام می برد که با ارتش اسکندر بزرگ مخالفت می کرد ، اگرچه ثابت شده است که اسکندر هرگز به ایبری حمله نکرده است. از روستاوی در میان شهرهای باستانی مانند اوپلیسیستخه ، اوربنیسی ، متسکتا و سارکینتی نام برده می شود. می توان تصور کرد که روستاوی به عنوان یک شهر حداقل در قرن 5 تا 4 قبل از میلاد تاسیس شده است. علاوه بر نسخه های خطی ، کاوش های قلعه روستوی ثابت می کند که روستاوی یک مرکز مهم سیاسی و اداری ایبریا بوده است. در اواخر قرن چهارم میلادی ، Trdat از ایبریا یک کلیسا و یک کانال در روستاوی ساخته بود.

در زمان حکومت واختانگ اول ایبریا (قرن 5) روستاوی سهم مهمی در زندگی سیاسی در پادشاهی ایبری داشت. . در آغاز قرن 6 ، در سال 503 ، ساسانیان ایبریا را فتح کردند و آن را به یک استان معمولی ایرانی تبدیل کردند که تحت فرمانداری مرزپان (فرماندار) قرار داشت. با این حال ، حمله هراكلیوس امپراتور روم شرقی در سال 627 و 628 پیروزی نهایی را بر پارسیان به ارمغان آورد و تا زمان حمله اعراب از غلبه بیزانس در گرجستان اطمینان حاصل كرد. در مبارزه با اشغال اعراب ، روستاوی به شاهنشاهی کاختی تعلق داشت ، این پادشاهی پادشاهی کاخیت را تشکیل می داد که حاکم آن کویریکه سوم بزرگ اریستاوی (دوک) را در روستاوی نصب می کرد. با مرگ کویریکه ، کاختی موقتاً به پادشاهی جورجیا ملحق شد. به محض شکست اعراب ، در سال 1068 جورجیا تحت فرماندهی سلطان آلپ ارسلان توسط آسیای میانه ترک-سلجوقیان مورد حمله قرار گرفت. نبردی وحشتناک بین پادشاه باگرات چهارم جورجیا و سلجوقیان درگرفت ، جایی که باگرات به تلخی شکست خورد و در نتیجه ، پادشاه کاختی استقلال یافت و برای تأمین استقلال از این طریق با سلجوقیان ترک نزدیک ارتباط برقرار کرد. پس از حمله سلجوقیان به گرجستان ، نیروهای متفقین تفلیس و روستاوی را گرفتند و به امیر تفلیس دادند. در آن زمان روستاوی شاهد انحطاط بود ، اقتصاد آن خراب شد و به دلیل موقعیت استراتژیک آن فقط به عنوان یک شهر مستحکم در دست امیران در تفلیس باقی ماند. در سال 1069 باگرات چهارم امیر فاضلون را شکست داد و قلعه روستاوی ، پرتخیسی و آگارانی را تصرف کرد. در طی مبارزات ضد سلجوقی به رهبری دیوید چهارم روستاوی در تأمین مرزهای جنوبی گرجستان نقش اساسی داشت. بالاخره روستاوی پس از حمله تیمور به گرجستان ویران شد.

تاریخ مدرن

در دوران اتحاد جماهیر شوروی روستاوی به عنوان یک مرکز بزرگ صنعتی بازسازی شد. توسعه روستاوی بخشی از روند صنعتی شدن سریع جوزف استالین بود و شامل کارخانه های آهن سازی ، کارخانه های تولید فولاد ، کارخانه های شیمیایی و یک ایستگاه راه آهن مهم در خط راه آهن تفلیس - باکو بود. روستاوی سایت تقریباً 90 کارخانه بزرگ و متوسط صنعتی است.

هسته اصلی فعالیت صنعتی این شهر کارخانه متالورژی Rustavi بود که در سالهای 1941 تا 1950 برای فرآوری سنگ آهن از آذربایجان مجاور احداث شد. استالین کارگران خود را از مناطق مختلف گرجستان ، به ویژه از استان های فقیرنشین روستایی گرجستان غربی ، آورد. روستاوی به یک مرکز اصلی صنعتی در منطقه ماوراucas قفقاز تبدیل شد. فعالیت صنعتی گسترش یافت و تولید محصولات فولادی ، سیمان ، مواد شیمیایی و الیاف مصنوعی را در برگرفت.

مه 1944 زمان قابل توجهی در تاریخ روستاوی مدرن بود. زمین شناسان شروع به تعریف خاک محلی کردند که در آن باید کارهای متالورژی ساخته شود. منطقه تقریباً خالی بود و فقط اقامتگاهها و زاغه های موقت در آن وجود داشت. افراد زیادی از مناطق مختلف جورجیا به روستاوی وارد شدند. اولین روزنامه در 30 آگوست 1944 منتشر شد. این روزنامه "Metallurgiisatvis" (به گرجی "برای متالورژی") نام داشت.

روستاوی مهمانی های مکرر خانه نشینی را جشن گرفت زیرا روزانه افراد زیادی به شهر مهاجرت می کردند. در سال 1948 اولین خیابان ها در روستاوی "تعمید" یافتند. خیابان اول به نام اتحادیه کمونیست جوان ، خیابان دوم به نام سازندگان روستاوی و خیابان سوم به دلیل نام باستانی آن بوستان-کلاکی نامگذاری شد.

در 19 ژانویه 1948 ، فرمان شوروی عالی جمهوری سوسیالیستی شوروی گرجستان روستاوی را شهری با اهمیت جمهوری اعلام کرد. در 27 آوریل 1950 ، کل شهر تولید اولین فولاد صنعتی گرجستان را جشن گرفت. این بنا از ریشه اجداد معروف خالبس تأسیس شد.

اسیران آلمانی که در جنگ جهانی دوم اسیر شدند برای ساختن شهر روستاوی به خدمت گرفتند. روستوی مدرن به دو قسمت تقسیم می شود - Dzveli Rustavi (Old Rustavi) و Akhali Rustavi (New Rustavi). روستاوی قدیمی از سبک معماری استالینیستی پیروی می کند در حالی که بسیاری از آپارتمانهای بلوک دوران شوروی تحت سلطه روستاوی نو قرار دارند.

سقوط اتحاد جماهیر شوروی در سال 1991 برای روستاوی فاجعه بار بود ، زیرا همچنین باعث فروپاشی اقتصاد یکپارچه شوروی که شهر بخشی اساسی از آن بود. بیشتر کارخانه های صنعتی آن تعطیل شد و 65٪ از جمعیت شهر بیکار شدند ، با مشکلات اجتماعی جرایم شدید و فقر حاد که چنین شرایطی به همراه دارد. جمعیت از 160،000 در اواسط دهه 1990 به 116،000 در سال 2002 کاهش یافت زیرا ساکنان برای جستجوی کار به جای دیگری نقل مکان کردند.

هنرمند مقیم نیویورک ، Greg Lindquist (متولد 1979) کارخانه های بتن در حال فروپاشی روستاوی را در خود ثبت کرده است نقاشی ها و تاسیسات ، مانند نمایشگاه "Nonpasts" در سال 2010. لیندکوئیست همچنین با همکاران گرجی مانند هنرمند Gio Sumbadze (متولد 1976) در پروژه هایی همکاری کرده است که اهمیت اجتماعی ، فرهنگی و سیاسی فعلی این معماری ها را بیان می کند. در سال 2010 ، بنیاد لورا پالمر نمایشگاهی را در ساختمان وزارت حمل و نقل (ساختمان وزارت راه های تفلیس) برپا كرد كه در آن لیندكویست و سومبادزه نقاشی هایی را نصب كردند كه به تاریخ سیستم حمل و نقل جورجیا می پردازد. این مصاحبه مجله BOMB با La Toya Frazier برای نمایشگاه "سیاره زاغه نشین ها" به بسیاری از پیچیدگی های کار Lindquist در جمهوری جورجیا می پردازد.

آب و هوا

روستاوی نیمه گرمسیری مرطوب است آب و هوا (طبقه بندی آب و هوای Köppen: Cfa ) با تابستانهای گرم و زمستانهای نسبتاً سرد.

جمعیت شناسی

مدار مسابقه Rustavi

آخرین از مسابقات اتومبیلرانی ساخته شده در اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی. مسابقات از اواخر سال 1979 آغاز شد و این پیست میزبان یازده رویداد قهرمانی اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی بود تا سال 1989. تا سال 2009 مسیر بازسازی نشده و از کار افتاده است. در سال 2009 این منطقه در حراج دولتی به شرکت خصوصی Stromos فروخته شد. پس از بازسازی کامل 2011–2012 ، این پیست میزبان مسابقات مختلفی از جمله مسابقات فرمول آلفا ، قهرمانی افسانه ها ، جشنواره سالانه BMW ، مسابقات درگ و رانش ، مسابقات آماتور و موارد دیگر است.