Segou

Ségou (بامبارا: ߛߋߓߎ tr. Segu) یک شهر و کمون شهری در جنوب مرکزی مالی است که 235 کیلومتر (146 مایل) در شمال شرقی باماکو در ساحل راست رودخانه واقع شده است. نیجر این شهر پایتخت Ségou Cercle و منطقه Ségou است. این شهر با 130،690 سکنه در سال 2009 ، پنجمین شهر بزرگ مالی است.

دهکده Ségou-Koro ، 10 کیلومتری (6.2 مایل) بالادست شهر کنونی ، در قرن هفدهم تاسیس شد و تبدیل به پایتخت امپراتوری بامبارا.

مطالب

• 1 تاریخچه
  • 1.1 مبدا
  • 1.2 Ségou Koro
  • 1.3 Bambara Kingdom
  • 1.4 Conquest
• 2 جغرافیا
  • 2.1 مکان
  • 2.2 آب و هوا
• 3 جمعیت شناسی
• 4 هنر و فرهنگ
• 5 آموزش
• 6 عبادتگاه
• 7 معماری
• 8 اقتصاد
• 9 نفر از اهالی برجسته
• 10 روابط بین الملل
  • 10.1 شهرهای دوقلو - خواهران
• 11 نیز مراجعه کنید
• 12 منابع
• 13 منبع
• 14 مطالعه بیشتر
• 15 پیوندهای خارجی

• 1.1 مبدا
• 1.2 Ségou Koro
• 1.3 Bambara Kingdom
• 1.4 Conquest

• 2.1 مکان
• 2.2 آب و هوا

• 10.1 شهرهای دوقلو - خواهران

تاریخ

در اواسط قرن نوزدهم چهار روستا وجود داشت که نام سگو در فاصله حدود 12 کیلومتری (7.5 مایل) در امتداد ساحل راست رودخانه آنها با شروع از بالادست ترین جریانات ، Ségou-Koro (قدیمی سگو) ، Ségou-Bougou ، Ségou-Koura (New Ségou) و Ségou-Sikoro بودند. شهر کنونی در سایت Ségou-Sikoro واقع شده است.

روستای Ségou-Koro پس از پادشاهی بیتون مامی کولیبالی در سال 1712 و تاسیس امپراتوری Ségou (یا Bamana) رونق گرفت. پارک مونگو اولین اروپایی شناخته شده ای است که در سال 1796 از این روستا بازدید کرده است. این امپراتوری به تدریج سقوط کرد و توسط امپراتوری توکلور الحاج عمر تال در سال 1861 و سپس توسط سرهنگ ارتش فرانسه لویی آرچینارد در سال 1890 فتح شد.

Origin

Ségou منشا را مورد اختلاف قرار داده است. برخی ادعا می کنند که کلمه Ségou از "Sikoro" به معنی پای درخت کره درخت شی است. برخی دیگر استدلال می کنند که این نام به نام چیکو ، یک مارابوت بنیانگذار این شهر گرفته شده است ، در حالی که هنوز نظریه های دیگر این ادعا را تأیید می کنند که سگو توسط ماهیگیران بوزو که از شمال می آیند و روستاهای خود را در امتداد رود نیجر تأسیس کرده اند ، تأسیس شده است. p> در قرن یازدهم میلادی شاهد هجوم مردم Soninke بود ، که در تلاش بودند تا از گسترش امپراتوری غنا فرار کنند ، و جمعیت ماندینکا را دنبال می کرد. اعتقاد بر این است که کالادجان کولیبالی ، بنیانگذار سلسله کولیبالی پادشاهی بامبارا ، اولین روستاهای کم تحرک را در زمان خود تأسیس کرد. سلسله بعدی دیارا پایتخت پادشاهی بامبارا را به سگو منتقل کرد.

Ségou Koro

Ségou Koro در حدود ده کیلومتری Ségou ، در جاده به Bamako واقع شده است. سگو کورو توسط بنیانگذار سلسله بامبارا ایجاد شد. در طول قرن هفدهم ، بامبارا از دژنه به رهبری کالادجان کولیبالی در کنار رود نیجر مستقر شد. دانفساری ، پسر کولیبالی با ساختن شهر خود در آنجا به کار پدر خود ادامه داد. پس از مرگ کولیبالی ، نوه ارشد وی ماماری - که به وی بیتون نیز گفته می شود - بر این شهر حکمرانی می کرد و باعث شکوفایی آن می شد. امروز این شهر به نوعی از سنت و معماری شهر باستان محافظت می کند.

پادشاهی بامبارا

بامبارا از ججنه با کالادجان کولیبالی کشور خود را در امتداد رود نیجر تأسیس کردند و شهر را تأسیس کردند. از سگو-کورو ، پایتخت ایالت بامبارا. Bortolot (2003) می گوید كه Ségou از یك ساختار ساده اجتماعی ، مشخصه شكار و كشاورزی ، به شهری پیچیده تر و تحت سلطه ی یك سیستم دودمانی تبدیل شد.

یكی از فرزندان كولیبالی ، مامی کولیبالی ، رئیس این سازمان شد. بی تن و بعداً اسم آن را بیتون گرفت. بیتون وحشت را گسترش داد ، ارتش را سازمان داد و انجمن را به یک شهر تغییر داد. وی قلمرو را از سگو کورو تا تیمبوکتو گسترش داد. تحت حکومت او ، مراکز تجاری Macina و Djenné بخشی از Ségou شدند. تیمبوکتو بخشی از سگو نبود. بعد از مرگ بیتون در سال 1755 ، یکی از بردگان خانواده کولیبالی ، نگولو دیارا ، قدرت کنترل پادشاهی بامبارا را بدست آورد و سلسله دیارا را تأسیس کرد. نگولو دیارا تا قرن نوزدهم بر سگو حکومت می کرد. وی پایتخت پادشاهی را از Segou-Koro به Ségou-Sikoro ، نزدیک به محل شهر فعلی منتقل کرد. دیارا به فتح بیتون ادامه داد و پادشاهی را از گینه تا تیمبوکتو گسترش داد.

فتح

در مارس 1861 ، رهبر مسلمان توکلور ، الحاج اومار بلند ، شهر را فتح کرد. در هنگام مرگ در سال 1864 ، پسرش احمدو تال جانشین وی شد. احمدو مجبور به مقابله با شورش ها و چالش های بامبارا از سوی برادرانش بود اما او به حکومت خود ادامه داد تا اینکه در سال 1890 این شهر به دست نیروهای فرانسوی به رهبری سرهنگ لوئیز آرچینارد افتاد.

جغرافیا

مکان

سگو در 235 کیلومتری باماکو ، در ساحل راست رود نیجر واقع شده است. کمون شهری از شرق با کمون Pelengana ، از غرب با کمون Sébougou و از جنوب با کمون Sakoïba همسایه است.

کمون به 15 رده تقسیم می شود : Alamissani ، Angoulême ، Bagadadji ، Bougoufié ، Comatex ، Dar Salam ، Hamdallaye ، Médine ، Mission Catholique ، Missira ، Ségou Coura ، Sido Soninkoura ، Somono ، Sokalakono ، Bananissabakoro.

اقلیم

Ségou آب و هوای گرم و نیمه خشک دارد (طبقه بندی آب و هوای Köppen BSh ). این شهر توسط دو آبراه مهم آبیاری می شود: نیجر و رودخانه بانی. سگو دو فصل دارد: یک فصل بارانی و یک فصل خشک. فصل بارندگی از ماه مه آغاز می شود و حدود پنج ماه تا سپتامبر ادامه دارد. فصل خشک سگو شامل یک دوره سرد و یک دوره گرما است. میزان بارش سالانه در حدود 640 میلی متر است. هارماتان در فصل خشک باد غالب است و از شمال به جنوب می وزد. باریدن موسم از جنوب به شمال غربی در فصل بارندگی بیشتر است ( hivernage ).

جمعیت شناسی

جمعیت منطقه سگو در سال 2009 حدود 2،338،349 نفر بوده است. با جمعیت روستایی که عمدتاً عشایری نیمه کم تحرک یا کم تحرک هستند ، جمعیت بسیاری از گروه های قومی مانند بامبارا ، بوزو ، فولانی ، سونینکه ، مالینکه و توکولور تشکیل شده است. پرشمارترین گروه قومی. زبان آنها Bambara یا Djoula است. بوزوها دومین گروه قومی پرجمعیت هستند. آنها معمولاً در کنار ساحل رود نیجر ، در شهرهای کوچک خانه های کوچک زندگی می کنند. اقتصاد بوزو مبتنی بر ماهیگیری است. مردم بوزو به دلیل شناختی که از نیجر ، کم عمق و دریاچه های فصلی آن دارند ، سیستم حمل و نقل را در انحصار خود دارند و به عنوان استاد آب شناخته می شوند. سامونو ، همچنین ماهیگیران ، یک قوم متمایز نیستند بلکه مخلوطی از بامبارا ، بوزو و سونینکه هستند. مالینکه ، مانینکا و ماندینکا ارتباط نزدیکی با بامباراس دارند: آنها لباس ها ، اعتقادات مذهبی و اعمال مشترک را با بامبارا دارند. مارکا ، ساراکوله یا سونینکه بازرگانان و جنگجویان هستند. مردم سونینکه مسافران و مسلمانان بزرگی هستند و سنتهای خود را تا حد زیادی حفظ کرده اند. فرهنگ ناشناخته است میراث فرهنگی سگو شامل آلات موسیقی سنتی ، غرورهای خارق العاده ، گروه های فولکلوریک و ماسک ها و گل های مرسوم سنتی است. تاریخچه اعمال مذهبی سنتی ایالت بامبارا مبهم است. آنها آنیمیسم و ​​فتیشیسم را به عنوان اقدامات فرهنگی و همچنین توتمی و مونیسم (فرقه اجداد) را انجام می دهند. مشهورترین صنایع دستی Ségou بر اساس ظروف سفالی ، پارچه بافی (پتو ، لفاف و فرش) ، ساخت Bogolan (نوع متمایز پارچه لجن) ، نقاشی و مجسمه سازی است. Ségou همچنین به عنوان پایتخت سفال های مالی با یک منطقه سفال بزرگ در Kalabougou واقع در ساحل سمت چپ در نظر گرفته می شود. زنان سفال ها را با دست خود با خشتی که از رود نیجر می آید می سازند و کارهای تمام شده را به بازار محلی دوشنبه می رسانند. / p>

عبادتگاه ها

در میان عبادتگاه ها ، آنها بیشتر مساجد مسلمان هستند. همچنین کلیساها و معابد مسیحی وجود دارد: اسقفهای کاتولیک روم از Ségou (کلیسای کاتولیک) ، Église Chrétienne Évangélique du Mali (اتحاد جهانی اتحاد) ، مجالس خدا.

معماری

سگو دارای دو سبک معماری: استعماری فرانسه و سودانی سنتی و نئو سودانی. سبک سودانی بر ساختمانهای عمومی و اقامتگاههای مهم تأثیر گذاشت. بناهای تاریخی و مساجد بزرگ نیز با توجه به این سبک ساخته شده اند. بسیاری از پادشاهان سودانو-ساحلیان در شهرهایی که بر آنها حکومت می کردند کاخ های تحمیلی ساختند و بیشتر این ساختمان ها در خاک رس قرمز قرار دارند. مصالح مورد استفاده برای ساخت به طور کلی ضعیف است و بسیاری از ساختمان ها برای حفظ وضعیت خود باید مرمت شوند.

اقتصاد

امروز ، Ségou به خاطر ظروف سفالی ، بازار و صنعت ماهیگیری آن. جاذبه های شهر قدیمی Ségou-Koro شامل یک مسجد ، مقبره کولیبالی و یک درخت باستانی بود. در مرکز شهر ، نقطه عطف اصلی برج آب است.

مهمترین فعالیتهای اقتصادی ماهیگیری ، گله داری و دامداری و کشاورزی در مقیاس کوچک است. محصول اصلی ارزن مروارید برنج است اما سورگوم ( Sorghum bicolor ) و نخود چشم سیاه نیز کاشته می شود. عملکرد به طور کلی کم است. دو کارخانه پردازش پنبه وجود دارد: Compagnie Malienne des Textiles (COMATEX) و Compagnie malienne pour le développement du نساجی (CMDT). تجارت بیشتر شامل مبادله و فروش مقیاس كوچك محصولات بخش اصلی است كه هر هفته در بازار بزرگ سودانو-ساحلی به فروش می رسد و مشتریانی را از خارج از شهر جذب می كند. عمده محصولات فروخته شده سبزیجات ، سفال ، پنبه ، چرم ، میوه ، اجاق گاز ، گاو و غلات است.

دفتر مرکزی دفتر دو نیجر در این شهر مستقر است. Office du Niger یک سازمان دولتی نیمه خودمختار است که طرح آبیاری زیادی را در منطقه Ségou در شمال رودخانه نیجر اداره می کند.

ساکنان قابل توجه

افراد مشهوری از Ségou شامل آدام با کناره ، فانتا دامبا ، گاران فابو كویاته ، مونتاگا تال و باسكو كویاته.

رمان تاریخی ماریس كوند سگو تاریخ این شهر را از سال 1797 تا شکست 1860 از الحاج بیان می کند. ارتش Oumar Tall.

روابط بین الملل

شهرهای دوقلو - شهرهای خواهر

سگو با این دوقلو عمل می کند: ، از سال 1984.