سئول

• منطقه دوبونگ
• منطقه دونگدائمون
• منطقه دونگجاک
• منطقه اونپیونگ
• ناحیه گانگ بوک
• ناحیه گانگدونگ
• ناحیه گانگنام
• ناحیه گانگسهئو
• ناحیه گومچئون
• منطقه Guro
• منطقه Gwanak
• منطقه Gwangjin
• منطقه Jongno
• منطقه Jung
• منطقه Jungnang
• Mapo District
• District Nowon
• District Seocho
• Seodaemun District
• Seongbuk District
• منطقه Seongdong
• منطقه Songpa
• منطقه Yangcheon
• منطقه Yeongdeungpo
• منطقه Yongsan

Dobong AIn Jae-keun (MPK)
• Dobong BKim Seon-dong (SP)
• Dongdaemun AAhn Gyu-baek (MPK)
• Dongdaemun BMin Byung-doo (MPK)
• Dongjak AKim Byung-kee (MPK)
• Dongjak BNa Kyung-win (SP)
• Eunpyeong APark Joo-min (MPK)
• Eunpyeong BKang Byeong- برنده (MPK)
• Gangbuk AJeong Yang-seok (SP)
• Gangdong AJin Sun-mee (MPK)
• Gangdong BShim Jae-kwon (MPK)
• Gangnam ALee Jong-gu (SP)
• Gangnam BJun Hyeon-hee (MPK)
• Gangnam CLee Eun-jae (SP)
• Gangseo AGeum Tae-seop (SP)
• Gangseo BKim Sung-tae (SP)
• Gangseo CHan Jeoung-ae (MPK)
• Geumcheon Lee Hoon (MPK)
• Guro ALee In-Young (MPK)
• Guro BPark Young-Sun (MPK)
• Gwanak AKim Sung-shik (PP)
• Gwanak BOh Shin-hwan (SP )
• Gwangjin AJeon Hye-sook (MPK)
• Gwangjin BChoo Mi-ae (MPK)
• Jongno Chung Sye-kyun (MPK) Jli - Seongdong AHong Ihk-pyo (MPK)
• Jung - Seongdong BJi Sang-wook (SP)
• Jungnang ASeo Young-kyo (MPK)
• Jungnang BPark Hong-keun (MPK)
• Map ANoh Woong-rae (MPK)
• Map BSohn Hye-won (MPK)
• Nowon AKoh Yong-jin (MPK)
• Nowon BWoo Won-shik (MPK)
• Nowon CAhn Cheol-soo (PP)
• Seocho ALee Hye -hoon (SP)
• Seocho BPark Seong-joong ( SP)
• Seodaemun AWoo Sang-ho (MPK)
• Seodaemun BKim Yeong-ho (MPK)
• Seongbuk AYou Seung-hee (MPK)
• Seongbuk BKi Dong-min (MPK)
• Songpa APark In-sook (SP)
• Songpa BChoi Myeong-gil (MPK)
• Songpa CNam In-soon (MPK)
• Yangcheon AHwang Hee (MPK)
• Yangcheon BKim Yong-tae (SP)
• Yeongdeungpo AKim Young-joo (MPK)
• Yeongdeungpo BShin Kyoung-min (MPK)
• YongsanChin Young (MPK)

سئول (/ soʊl / ، مانند روح <) / من> کره ای: 서울 (گوش کنید) ؛ روشن 'پایتخت') ، به طور رسمی شهر ویژه سئول ، پایتخت و بزرگترین کلان شهر کره جنوبی است. سئول 9.7 میلیون نفر جمعیت دارد و قلب پایتخت سئول را با کلانشهرهای اینچئون اطراف و استان گیونگی تشکیل می دهد. سئول پس از توکیو ، شهر نیویورک و لس آنجلس چهارمین اقتصاد بزرگ کلانشهر جهان در سال 2014 بود. در سال 2017 ، هزینه زندگی در سئول در رتبه 6 جهانی قرار گرفت.

با هاب فناوری در گانگنام و دیجیتال مدیا سیتی ، مرکز پایتخت سئول مقر اصلی 14 Fortune <است 500 شرکت جهانی ، از جمله سامسونگ ، ال جی و هیوندای. این کلانشهر به عنوان یکی از پنج میزبان اصلی کنفرانس های جهانی تأثیر عمده ای در امور منطقه ای دارد. از سال 2018 پس از سنگاپور (1) و بروکسل (2) در رتبه 3 جهان قرار گرفت. سئول میزبان بازی های آسیایی 1986 ، المپیک تابستانی 1988 ، جام جهانی فیفا 2002 (با ژاپن) و نشست G-20 سئول 2010 بوده است.

سئول پایتخت ایالت های مختلف کره از جمله باکجه ، چوسون ، امپراتوری کره ، گوریو (به عنوان پایتخت ثانویه) و فعلا کره جنوبی بود. از نظر استراتژیک در امتداد رودخانه هان ، تاریخ سئول به بیش از دو هزار سال باز می گردد ، زمانی که در 18 سال قبل از میلاد توسط مردم باکجه ، یکی از سه پادشاهی کره تاسیس شد. این شهر بعداً تحت سلطنت خسئون به عنوان پایتخت کره تعیین شد. سئول با مناظر کوهستانی و تپه ای احاطه شده است ، کوه بوخان در حاشیه شمالی شهر واقع شده است. منطقه پایتخت سئول همانند سابقه طولانی خود شامل 5 مکان میراث جهانی یونسکو است: کاخ Changdeok ، قلعه Hwaseong ، زیارتگاه Jongmyo ، Namhansanseong و آرامگاه های سلطنتی سلسله Joseon. سئول در سال 2014 بیش از 10 میلیون بازدید کننده بین المللی پذیرفته است ، و این شهر را به 9مین شهر جهان و چهارمین درآمدزای جهانگردی تبدیل کرده است.

مطالب

• 1 ریشه شناسی
• 2 تاریخ
• 3 جغرافیا
  • 3.1 آب و هوا
  • 3.2 کیفیت هوا
• 4 دولت
• 5 منطقه اداری
• 6 جمعیتی
• 7 اقتصاد
  • 7.1 تولید
  • 7.2 مالی
  • 7.3 تجارت
  • 7.4 فناوری
• 8 معماری
  • 8.1 معماری تاریخی
  • 8.2 معماری مدرن
• 9 فرهنگ
  • 9.1 موزه
  • 9.2 بنای مذهبی
  • جشنواره های 9.3
  • 9.4 پارک
  • 9.5 رسانه
• 10 ورزش
  • 10.1 مسابقه بین المللی
  • 10.2 باشگاه های ورزشی داخلی
    • 10.2.1 فوتبال
    • 10.2.2 بیس بال
    • 10.2.3 بسکتبال
    • 10.2.4 والیبال
    • 10.2.5 هندبال
• 11 حمل و نقل
  • 11.1 اتوبوس
  • 11.2 شهری ریلی
  • 11.3 قطار
  • 11.4 فرودگاه
  • 11.5 دوچرخه سواری
• 12 آموزش
  <لی > 12.1 دانشگاه
  • 12.2 آموزش متوسطه
• 13 روابط بین الملل
  • 13.1 خواهران شهرها
• 14 همچنین مراجعه کنید
• 15 منابع
• 16 پیوندهای خارجی
  • 16.1 سایت های رسمی
  • 16.2 گردشگری و اطلاعات زندگی
    • 16.2.1 Maps
  • 16.3 عکس

• 3.1 آب و هوا
• 3.2 کیفیت هوا

• 7.1 ساخت
• 7.2 امور مالی
• 7.3 تجارت
• 7.4 فناوری

• 8.1 معماری تاریخی
• 8.2 معماری مدرن

• 9.1 موزه
• 9.2 بناهای مذهبی
• 9.3 جشنواره
• 9.4 پارک
• 9.5 رسانه

• 10.1 مسابقه بین المللی
• 10.2 باشگاه های ورزشی داخلی
  • 10.2.1 فوتبال
  • 10.2.2 بیس بال
  • 10.2.3 بسکتبال
  • 10.2 .4 والیبال
  • 10.2.5 هندبال

• 10.2.1 فوتبال
• 10.2.2 بیس بال
• 10.2.3 بسکتبال
• 10.2.4 والیبال
• 10.2.5 هندبال

• 11.1 اتوبوس
• 11.2 ریل شهری
• 11.3 قطار
• 11.4 فرودگاه ها
• 11.5 دوچرخه سواری

• 12.1 دانشگاه ها
• 12.2 آموزش متوسطه

• 13.1 خواهران خواهر

• 16.1 سایت های رسمی
• 16.2 گردشگری و زندگی اطلاعات
  • 16.2.1 نقشه ها
• 16.3 عکس

• 16.2.1 نقشه

ریشه شناسی

این شهر در گذشته با نام های Wiryeseong (کره ای: 위례성؛ هانجا: 慰 禮 城 ، در زمان باکجه) ، هانیانگ (한양 ؛ 漢陽 ، در دوران گوریئو) ، هانسئونگ (한성 ؛ 漢城 ، در زمان چوسون) ، و کیجی (京城) یا گیونگ سئونگ (경성) در طول دوره الحاق به ژاپن.

در طی الحاق ژاپن به کره ، هانسئونگ (漢城) توسط مقامات شاهنشاهی به Keijō (京城) تغییر نام داد تا از سردرگمی با hanja '漢' (ترجمه نویسی یک کلمه کره ای باستان هان (한) به معنی "بزرگ") ، که همچنین به زبان چینی و به ژاپنی به مردم هان یا سلسله هان اشاره دارد اصطلاحی برای "چین" است ".

پس از جنگ جهانی دوم و آزادسازی کره ، این شهر نام فعلی خود را گرفت ، که از کلمه کره ای به معنی" پایتخت "نشأت گرفته است ، که تصور می شود از یک کلمه باستان گرفته شده باشد ، سئورابئول (کره ای: 서라벌 ؛ هانجا: 徐 羅 伐) ، که در اصل به گیونگجو ، پایتخت سیلا اشاره داشت. گیونگجو باستان در اسناد و مدارک با نام سبک چینی Geumseong (金城 ، به معنای واقعی کلمه "قلعه طلا یا شهر" یا "قلعه فلزی یا شهر") شناخته می شد ، اما مشخص نیست که بومی کره ای نام Seorabeol همان معنی Geumseong بود.

برخلاف اکثر نام های مکانی در کره ، "سئول" هانجا مربوطه ندارد (حروف چینی که در زبان کره ای استفاده می شود). در 18 ژانویه 2005 ، دولت سئول نام رسمی خود را با حروف چینی از Hancheng تاریخی (چینی ساده شده: 汉城 ؛ چینی سنتی: 漢城 ؛ پینیین: Hànchéng ) به شوئر (چینی ساده شده: 首 尔؛ چینی سنتی: 首 爾؛ پینیین: Shǒu'ěr).

تاریخ

سکونت در منطقه رودخانه هان ، جایی که سئول امروزی در آن واقع شده است ، در حدود 4000 سال قبل از میلاد آغاز شد.

سئول برای اولین بار به عنوان Wiryeseong ، پایتخت Baekje (در 18 سال قبل از میلاد تاسیس شد) در منطقه شمال شرقی مدرن ثبت شده است. سئول دیوارهای شهر متعددی در این منطقه باقی مانده که مربوط به این زمان است. اعتقاد بر این است که Pungnaptoseong ، یک دیواره خاکی واقع در جنوب شرقی سئول ، در سایت اصلی Wiryeseong بوده است. با رقابت سه پادشاهی برای این منطقه استراتژیک ، کنترل از Baekje به Goguryeo در قرن 5 و از Goguryeo به Silla در قرن 6 منتقل شد.

در قرن 11th Goryeo ، جانشین Unified Silla ، ساخت یک کاخ تابستانی در سئول ، که از آن به عنوان "پایتخت جنوب" یاد می شود. تنها از این دوره بود که سئول به یک شهرک بزرگتر تبدیل شد. هنگامی که جوزون جانشین گوریئو شد ، پایتخت به سئول منتقل شد (همچنین به هانیانگ یا هانسئونگ معروف است) ، جایی که تا سقوط سلسله باقی ماند. کاخ Gyeongbok ، ساخته شده در قرن 14th ، به عنوان اقامتگاه سلطنتی خدمت می کرد تا سال 1592. کاخ بزرگ دیگر ، Changdeokgung ، ساخته شده در 1405 ، به عنوان کاخ اصلی سلطنتی از 1611 تا 1872 خدمت کرد. پس از تغییر نام Xoson به امپراتوری کره در در سال 1897 ، هوانگ سئونگ سئول را نیز تعیین کرد.

در ابتدا ، این شهر به طور کامل توسط یک دیوار سنگی مدور و عظیم احاطه شده بود تا امنیت شهروندان خود را از حیوانات وحشی ، سارقان و حملات تأمین کند. این شهر فراتر از آن دیوارها رشد کرده است و گرچه دیوار دیگر پابرجا نیست (به جز در امتداد کوه بوگاکسان (کره ای: 북악산 ؛ هانجا: 北岳 山) ، در شمال منطقه مرکز شهر) ، دروازه ها در نزدیکی منطقه مرکز شهر سئول باقی می مانند ، از جمله مهمترین آنها Sungnyemun (معروف به Namdaemun) و Heunginjimun (معروف به Dongdaemun). در زمان سلسله چوسون ، هر روز دروازه ها باز و بسته می شدند ، که با زنگ زدن زنگ های بزرگ در ناقوسخانه بوسینگاک همراه بود. در اواخر قرن نوزدهم ، پس از صدها سال انزوا ، سئول دروازه خود را به روی خارجی ها باز کرد و شروع به مدرن شدن کرد. سئول اولین شهر در شرق آسیا بود که برق را در کاخ سلطنتی تأسیس کرد ، ساخته شده توسط شرکت Edison Illuminating Company و یک دهه بعد سئول نیز چراغ های برق خیابان را اجرا کرد.

بیشتر این پیشرفت به دلیل تجارت با خارجی بود کشورهایی مانند فرانسه و ایالات متحده به عنوان مثال ، شرکت های Seoul Electric ، Seoul Electric Trolley Company ، و Seoul Fresh Water Water Company همه مشترک کره و آمریکا بودند. شرکت های تحت مالکیت در سال 1904 ، یک آمریکایی به نام آنگوس همیلتون از این شهر بازدید کرد و گفت ، "خیابان های سئول بسیار باشکوه ، جادار ، تمیز ، ساخته شده و قابل تخریب است. خطوط باریک و کثیف گسترش یافته اند ، ناودان ها پوشیده شده اند ، جاده ها گسترش یافتند. سئول در فاصله قابل اندازه گیری قرار دارد تا به بالاترین ، جالب ترین و تمیزترین شهر شرق تبدیل شود. "

پس از پیمان الحاق در سال 1910 ، ژاپن کره را ضمیمه کرد و نام شهر را به Gyeongseong تغییر داد کره ای و "Keijo" به ژاپنی). فن آوری ژاپنی وارد شد ، دیوارهای شهر برداشته شد ، برخی از دروازه ها تخریب شد. جاده ها آسفالت شدند و بناهایی به سبک غربی ساخته شد. این شهر در پایان جنگ جهانی دوم توسط نیروهای آمریکایی آزاد شد.

در سال 1945 ، این شهر رسما سئول نامگذاری شد و در سال 1949 به عنوان یک شهر خاص نامگذاری شد.

در طی در جنگ کره ، سئول چندین بار بین نیروهای کره شمالی مورد حمایت شوروی / چینی و نیروهای کره جنوبی مورد حمایت آمریکا تغییر وضعیت داد و این شهر را پس از جنگ به شدت آسیب دید. پایتخت موقتاً به بوسان منتقل شد. برآورد خسارات گسترده حاکی از آن است که پس از جنگ ، حداقل 191000 ساختمان ، 55000 خانه و 1000 کارخانه ویران شده است. علاوه بر این ، سیل پناهجویان در طول جنگ به سئول وارد شده بود و جمعیت شهر و کلانشهرهای آن را تا سال 1955 به حدود 1.5 میلیون نفر رساند.

پس از جنگ ، سئول تمرکز خود را بر روی بازسازی و نوسازی همزمان با رشد سریع اقتصاد کره جنوبی از دهه 1960 ، شهرنشینی نیز شتاب گرفت و کارگران به سمت سئول و دیگر شهرهای بزرگ حرکت کردند. از دهه 1970 ، منطقه اداری سئول با الحاق تعدادی از شهرها و روستاها از چندین شهرستان اطراف ، بسیار گسترش یافت.

تا سال 1972 ، سئول توسط کره شمالی به عنوان د / i> سرمایه ، که در ماده 103 قانون اساسی کره شمالی 1948 به این ترتیب مشخص شده است.

بر اساس داده های سرشماری سال 2012 ، جمعیت منطقه سئول حدود 20٪ از کل جمعیت کره جنوبی را تشکیل می دهد ، سئول به مرکز اقتصادی ، سیاسی و فرهنگی این کشور تبدیل شده است ، با چندین شرکت Fortune Global 500 ، از جمله دفتر مرکزی سامسونگ ، SK هولدینگ ، هیوندای ، POSCO و گروه ال جی در آنجا واقع شده است.

سئول شهر میزبان بازی های آسیایی 1986 و بازی های المپیک تابستانی 1988 و همچنین یکی از مکان های برگزاری مسابقات جام جهانی فیفا 2002 بود.

• گیونگ بوکوگونگ ، کاخ اصلی سلطنتی در زمان سلسله چوسئون.

• کاخ چانگدئوک ، یکی از پنج کاخ ​​سلطنتی در زمان سلسله چوسون.

گیونگ بوک گونگ ، کاخ اصلی سلطنتی در زمان سلسله چوسون.

کاخ چانگدئوک ، یکی از پنج کاخ ​​سلطنتی در زمان سلسله چوسون.

جغرافیا

سئول در شمال غربی کره جنوبی است. سئول شامل 605.25 کیلومتر مربع (233.69 متر مربع) با شعاع تقریبی 15 کیلومتر (9 مایل) است که تقریباً به دو نیمه شمالی و جنوبی توسط رودخانه هان تقسیم می شود. رودخانه هان و مناطق اطراف آن نقش مهمی در تاریخ کره داشته است. سه پادشاهی کره سعی در کنترل این سرزمین داشتند ، جایی که این رودخانه به عنوان یک مسیر تجاری به چین (از طریق دریای زرد) استفاده می شد. این رودخانه دیگر به طور فعال برای ناوبری استفاده نمی شود ، زیرا خور آن در مرزهای دو کره واقع شده و ورود غیرنظامیان به آن ممنوع است. از نظر تاریخی ، این شهر در زمان سلسله چوسون بود که به دیوار قلعه سئول محدود شده بود ، که در بین چهار کوه اصلی در مرکز سئول امتداد داشت: نمسان ، ناکسان ، بوخانسان و اینوانگسان. این شهرستان با هشت کوه و همچنین اراضی هم سطح تر از دشت رودخانه هان و مناطق غربی هم مرز است. سئول به دلیل جغرافیای خود و به دلیل سیاست های توسعه اقتصادی ، شهری کاملاً چند مرکز است. منطقه ای که پایتخت قدیمی سلسله چوسون بود و بیشتر شامل منطقه جونگنو و منطقه جونگ است ، مرکز تاریخی و سیاسی شهر را تشکیل می دهد. با این حال ، به عنوان مثال ، پایتخت مالی شهر به طور گسترده در یویدو در نظر گرفته می شود ، در حالی که پایتخت اقتصادی آن منطقه گانگنام است.

آب و هوا

سئول دارای آب و هوای قاره ای مرطوب و تحت تأثیر موسمی است. (Köppen: Dwa ). از آنجا که در شرق آسیا قرار دارد ، می توان آب و هوا را نیمه گرمسیری مرطوب توصیف کرد و میزان بارندگی در آن بسیار زیاد است و تابستان گرم تا گرم ( Cwa ، با ایزوترم -3 درجه سانتیگراد). حومه سئول به دلیل اثر جزیره گرمایی شهری معمولاً از مرکز سئول خنک تر است. تابستان ها به طور کلی گرم و مرطوب است و موسمی در شرق آسیا از ژوئن تا سپتامبر برگزار می شود. آگوست ، گرم ترین ماه ، دارای دمای متوسط ​​بالا و پایین 32.6 و 23.4 درجه سانتی گراد (91 و 74 درجه فارنهایت) با دماهای بالاتر امکان پذیر است. زمستان ها معمولاً سرد و منجمد با متوسط ​​درجه حرارت بالا و پایین ژانویه 1.5 و. 5/9 درجه سانتی گراد (7/34 و 4/21 درجه فارنهایت) هستند و به طور کلی نسبت به تابستان ها خشک ترند و سالانه به طور متوسط ​​9/24 روز برف دارد. گاهی اوقات ، دما در اواسط زمستان ژانویه و فوریه به طرز چشمگیری به زیر 10 درجه سانتی گراد (14 درجه فارنهایت) و در بعضی موارد تا 15 درجه سانتیگراد (5 درجه فارنهایت) کاهش می یابد. دمای زیر −20 درجه سانتیگراد (−4 درجه فارنهایت) ثبت شده است.

کیفیت هوا

آلودگی هوا مسئله اصلی سئول است. بر اساس بانک اطلاعات جهانی آلودگی هوای محیطی سازمان بهداشت جهانی 2016 ، میانگین غلظت PM2.5 سالانه در سال 2014 24 میکروگرم بر متر مکعب (1.0 × 10-5 گرم در متر مکعب فوت) بود که 2.4 برابر بیشتر از توصیه شده توسط رهنمودهای کیفیت هوا WHO برای میانگین PM2.5 سالانه. دولت کلانشهر سئول داده های مربوط به کیفیت هوا را در زمان واقعی کنترل و به اشتراک می گذارد.

از اوایل دهه 1960 ، وزارت محیط زیست طیف وسیعی از سیاست ها و استانداردهای آلاینده های هوا را برای بهبود و مدیریت کیفیت هوا برای مردم خود اجرا کرده است. . "قانون ویژه بهبود کیفیت هوا در کلان شهر سئول" در دسامبر سال 2003 تصویب شد. اولین طرح بهبود کیفیت هوا در کلانشهر سئول (2014-2014) بر بهبود غلظت PM10 و دی اکسید نیتروژن با کاهش انتشار آلاینده ها متمرکز بود. در نتیجه ، میانگین غلظت PM10 سالانه از 70.0 میکروگرم در متر مکعب در سال 2001 به 44.4 میکروگرم در متر مکعب در سال 2011 و 46 میکروگرم در متر مکعب در سال 2014 کاهش یافت. از سال 2014 ، میانگین غلظت PM10 سالانه هنوز حداقل دو برابر حد توصیه شده توسط رهنمودهای کیفیت هوا WHO. دومین برنامه بهبود کیفیت هوای کلانشهر سئول (2015-2024) PM2.5 و ازن را به لیست آلاینده های مدیریت شده خود اضافه کرد.

گرد و غبار آسیا ، انتشار از سئول و به طور کلی از بقیه کره جنوبی ، به عنوان همچنین انتشار از چین ، همه به کیفیت هوا سئول کمک می کنند. مشارکت بین محققان در کره جنوبی و ایالات متحده در حال انجام یک مطالعه بین المللی بین المللی کیفیت هوا در کره (KORUS-AQ) برای تعیین میزان کمک هر منبع است.

علاوه بر کیفیت هوا ، انتشار گازهای گلخانه ای مسائل داغ کره جنوبی را نشان می دهد ، زیرا این کشور در میان 10 صادر کننده قوی در جهان است. سئول قوی ترین نقطه انتشار گازهای گلخانه ای در کشور است و طبق داده های ماهواره ، ناهنجاری مداوم دی اکسید کربن بر روی شهر یکی از قوی ترین در جهان است.

دولت

مناطق اداری

سئول به 25 گو (کره ای: 구 ؛ هانجا: 區) (ناحیه) تقسیم می شود. gu از نظر مساحت (از 10 تا 47 کیلومتر مربع یا 3.9 تا 18.1 متر مربع) و جمعیت (از کمتر از 140،000 تا 630،000) بسیار متفاوت است. Songpa بیشترین جمعیت را دارد ، در حالی که Seocho بیشترین مساحت را دارد. دولت هر گو بسیاری از کارهایی را انجام می دهد که توسط دولت های شهر در سایر حوزه ها اداره می شود. هر گو به " dong " (동؛ 洞) یا محله تقسیم می شود. برخی از گوها فقط چند دانگ دارند در حالی که دیگران مانند منطقه جونگنو دارای تعداد بسیار زیادی محله مجزا هستند. گو سئول در کل از 423 دانگ اداری (행정동) تشکیل شده است. دونگ همچنین به 13787 Tong (통؛ 統) تقسیم می شوند که بیشتر به 102،796 ممنوعیت تقسیم می شوند.

• منطقه دوبونگ (도봉구 ؛ 道 峰 區)
• منطقه دونگدائمون (동대문구 ؛ 東 大門 區)
• منطقه دونگ جاک (동작구 ؛ 銅 雀 區)
• منطقه اونپیونگ (은평구؛ 恩平 區)
• منطقه گانگ بوک (강북구؛ 江北 區)
• منطقه گانگدونگ (강동구؛ 江東 區)
• گانگنام منطقه (강남구 ؛ 江南 區)
• منطقه گانگسهو (강서구؛ 江西 區)
• منطقه گومچئون (금천구 ؛ 衿 川 區)
• منطقه گورو (구로구؛九 老區)
• ناحیه گوانک (관악구 ؛ 冠 岳 區)
• ناحیه گوانگژین (광진구 ؛ 廣 津 區)
• منطقه جونگنو (종로구 ؛ 鍾 路 區)
• منطقه یونگ (중구؛ 中 區)
• منطقه جونگ نانگ (중랑구؛ 中 浪 區)
• منطقه ماپو (마포구؛ 麻 浦 區)
• منطقه Nowon (노원구؛ 蘆 原 區)
• منطقه Seocho (서초구؛ 瑞草 區)
• منطقه Seodaemun (서대문구؛ 西 大門 區)
• منطقه Seongbuk (성북구؛ 城北區)
• منطقه Seongdong (성동구؛ 城東 區)
• منطقه Songpa (송파구؛ 松坡 區)
• منطقه Yangcheon ( 양천구 ؛ 陽 川 區)
• منطقه Yeongdeungpo (영등포구 ؛ 永登 浦 區)
• منطقه یونگسان (용산구؛ Se 山區)

جمعیت شناسی

سئول به دلیل تراکم جمعیتی که تقریباً دو برابر شهر نیویورک و هشت برابر بیشتر از رم است ، مورد توجه قرار گرفته است. کلانشهر آن در سال 2012 بیشترین جمعیت را در بین کشورهای OECD در آسیا داشته و بعد از پاریس دومین در سراسر جهان است. از سال 2015 ، جمعیت 9.86 میلیون نفر ، در سال 2012 ، 10.44 میلیون نفر بوده است.

تا پایان ژوئن 2011 ، 10.29 میلیون شهروند جمهوری کره در این شهر زندگی می کردند. این میزان از پایان سال 2010 0.24 درصد کاهش داشت. از اوایل دهه 1990 جمعیت سئول در حال کاهش است ، دلایل آن هزینه های بالای زندگی ، گسترش شهر به تختخواب های اقماری منطقه گیونگی و سالخوردگی جمعیت است.

از سال 2016 ، تعداد خارجیانی که در سئول زندگی می کنند 404،037 نفر بوده است ، یعنی 22.9٪ از کل جمعیت خارجی در کره جنوبی. از ژوئن 2011 ، 186،631 خارجی تبعه کره ای چینی بودند. این 8.84 درصد افزایش نسبت به پایان سال 2010 و 12.85 درصد افزایش نسبت به ژوئن 2010 بود. بزرگترین گروه بعدی شهروندان چینی بودند که از نژاد کره ای نیستند. 29901 نفر از آنها در سئول اقامت داشتند. بالاترین گروه بعدی شامل 9999 شهروند ایالات متحده بود که از نژاد کره ای نبودند. بالاترین گروه بعدی شهروندان تایوانی با 87717 نفر بودند.

دو دین اصلی در سئول مسیحیت و بودیسم هستند. آیین های دیگر عبارتند از مییسم (آیین بومی) و مذهب کنفوسیوس. سئول یکی از بزرگترین مجامع مسیحی جهان به نام Yoido Full Gospel Church است که حدود 830،000 عضو دارد.

سئول بزرگترین دانشگاه مدرن جهان است که توسط یک دستور بودایی ، دانشگاه Dongguk تاسیس شده است. بومیان سئولیت تمایل دارند به گویش گیونگی کره ای صحبت کنند.

• v
• t
• e

اقتصاد

سئول مرکز تجاری و مالی کره جنوبی است. اگرچه تنها 0.6 درصد از مساحت کشور را تشکیل می دهد ، 48.3 درصد از سپرده های بانکی کره جنوبی در سال 2003 در سئول نگهداری می شود و این شهر 23 درصد از تولید ناخالص داخلی کل این کشور را در سال 2012 تولید می کند. در سال 2008 شاخص مراکز تجارت جهانی در جهان رتبه بندی کرد سئول شماره 9 شاخص جهانی مراکز مالی در سال 2015 سئول را به عنوان ششمین شهر رقابتی از نظر اقتصادی در جهان معرفی کرده است. واحد اطلاعات اکونومیست سئول را در لیست "رقابت کلی شهر 2025" در مورد رقابت آینده شهرها ، پانزدهم قرار داد.

ساخت

صنایع تولیدی سنتی و پر کار به طور مداوم با فناوری اطلاعات ، الکترونیک و صنایع از نوع مونتاژ جایگزین شده اند. با این حال ، تولید مواد غذایی و نوشیدنی ، و همچنین چاپ و انتشار در صنایع اصلی باقی مانده است. دفتر مرکزی تولیدکنندگان اصلی از جمله سامسونگ ، ال جی ، هیوندای ، کیا و SK در این شهر قرار دارند. از جمله شرکتهای مشهور تولید مواد غذایی و آشامیدنی می توان به Jinro اشاره کرد که سوجو آن با فروش ودکا Smirnoff ، پر فروش ترین نوشیدنی الکلی در جهان است. تولید کنندگان برتر آبجو Hite (با Jinro ادغام شده) و Oriental Brewery. همچنین میزبان غول های غذایی مانند تعاونی لبنیات سئول ، گروه Nongshim ، Ottogi ، CJ ، Orion ، Maeil Holdings ، محصولات لبنی Namyang و Lotte است.

امور مالی

سئول میزبان مراکز زیادی از مقرهای شرکت ها و بانک های بین المللی ، از جمله 15 شرکت در لیست 500 ثروت مانند سامسونگ ، ال جی و هیوندای. بیشتر مقرهای بانکی و صرافی کره در Yeouido (جزیره Yeoui) واقع شده است که اغلب "وال استریت کره جنوبی" نامیده می شود و از دهه 1980 به عنوان مرکز مالی این شهر فعالیت می کند. مرکز مالی بین المللی سئول & amp؛ SIFC MALL ، ساختمان هانوا 63 ، دفتر مرکزی شرکت بیمه هانوا. هانوا یکی از سه شرکت بزرگ بیمه کره جنوبی به همراه Samsung Life و Gangnam & amp؛ گروه بیمه عمر کیوبو.

تجارت

بزرگترین بازار عمده فروشی و خرده فروشی کره جنوبی ، بازار دونگدائومون ، در سئول واقع شده است. می یونگ دونگ یک منطقه خرید و سرگرمی در مرکز شهر سئول است که دارای فروشگاه های متوسط ​​به بالا ، بوتیک های مد و فروشگاه های تجاری بین المللی است. بازار Namdaemun در نزدیکی آن ، به نام دروازه Namdaemun ، قدیمی ترین بازار مداوم سئول است.

Insadong بازار هنر فرهنگی سئول است ، جایی که آثار هنری سنتی و مدرن کره ، مانند نقاشی ها ، مجسمه ها و خوشنویسی فروخته شد. Hwanghak-dong Flea Market و Janganpyeong Antique Market نیز محصولات عتیقه را ارائه می دهند. برخی فروشگاه ها برای طراحان محلی در سامچئونگ دونگ ، جایی که تعداد زیادی گالری هنری کوچک در آن واقع شده است ، افتتاح شده است. در حالی که ایتاون عمدتا از گردشگران خارجی و سربازان آمریکایی مستقر در این شهر پذیرایی کرده بود ، اکنون کره ای ها بیشترین بازدیدکنندگان از این منطقه را تشکیل می دهند. منطقه گانگنام یکی از مرفه ترین مناطق سئول است و به دلیل مناطق شیک و مجلل Apgujeong-dong و Cheongdam-dong و COEX Mall مشهور است. بازارهای عمده فروشی شامل بازار عمده فروشی شیلات Noryangjin و بازار گاراک است.

بازار الکترونیک Yongsan بزرگترین بازار الکترونیک در آسیا است. بازارهای الکترونیکی ایستگاه Gangbyeon metro line 2 Techno mart ، ENTER6 MALL & amp؛ ایستگاه Shindorim مجتمع مرکز فنی تکنارت.

Times Square یکی از بزرگترین مراکز خرید سئول است که دارای CGV Starium ، بزرگترین صفحه سینمای 35 میلی متر دائمی جهان است.

مجتمع مرکز تجارت جهانی کره ، که شامل مرکز COEX ، مرکز کنگره ، 3 هتل بین قاره ای ، برج تجاری (برج آسم) ، هتل اقامتگاه ، کازینو و ترمینال فرودگاه سیتی در سال 1988 به موقع برای بازی های المپیک سئول تاسیس شده است. دومین مرکز تجارت جهانی در حال آماده سازی در مجموعه استادیوم المپیک سئول به عنوان MICE HUB توسط شهر سئول است. ساختمان اداری سابق کپکو توسط گروه موتور هیوندای با 9 میلیارد دلار برای ساخت 115 طبقه هیوندای GBC & amp؛ مجتمع هتل تا سال 2021. اکنون یک ساختمان 25 طبقه kepco در حال تخریب است.

فناوری

سئول به عنوان "با سیم ترین شهر" جهان توصیف شده است ، که از نظر آمادگی برای فناوری رتبه اول را دارد توسط گزارش شهرهای فرصت PwC. سئول از نظر فناوری از زیرساختی بسیار پیشرفته برخوردار است.

سئول از جمله رهبران جهان در اتصال به اینترنت ، پایتخت کره جنوبی است که دارای بالاترین میزان نفوذ باند پهن فیبر نوری در جهان و بالاترین میانگین سرعت اینترنت جهانی 26.1 است. مگابیت در ثانیه از سال 2015 ، سئول از طریق یک پروژه 47.7 میلیارد وون (44 میلیون دلار) با دسترسی به اینترنت در 10430 پارک ، خیابان و سایر مکان های عمومی ، دسترسی رایگان Wi-Fi را در فضاهای خارجی فراهم کرده است. سرعت اینترنت در برخی از ساختمانهای آپارتمانی با کمک نوکیا به 52.5 گیگابیت بر ثانیه می رسد و اگرچه استاندارد استاندارد از 100 مگابیت در ثانیه خدمات تشکیل شده است ، اما ارائه دهندگان خدمات در سراسر کشور به سرعت معاملات 1 گیگابیت بر ثانیه را معادل 20 دلار آمریکا در هر ماه در حال انجام هستند. علاوه بر این ، این شهر با قطار سریع السیر KTX و متروی سئول که 4G LTE ، WiFi و DMB را در داخل واگن های مترو فراهم می کند ، سرویس دهی می شود. 5G به صورت تجاری در مارس 2019 در سئول معرفی خواهد شد.

معماری

قلب سنتی سئول ، شهر قدیمی سلسله چوسون است ، اکنون منطقه مرکز شهر است ، جایی که بیشتر کاخ ها ، دفاتر دولتی ، دفتر مرکزی شرکت ها ، هتل ها و بازارهای سنتی در آن واقع شده اند. Cheonggyecheon ، جریانی که قبل از تخلیه در رودخانه هان از غرب به شرق از طریق دره عبور می کند ، سالها با بتن پوشیده شده بود ، اما اخیراً توسط یک پروژه احیای شهری در سال 2005 احیا شد. خیابان Jongno ، به معنی "خیابان بل" یکی از خیابانهای اصلی و یکی از خیابانهای تجاری ابتدایی شهر بوده است که در آن می توان Bosingak ، غرفه ای را که شامل زنگوله ای بزرگ است ، یافت. زنگ ساعتهای مختلف روز را نشان می داد و چهار دروازه اصلی شهر را کنترل می کرد. شمال مرکز شهر کوه بوخان است و در جنوب نمان کوچکتر است. در جنوب جنوبی حومه قدیمی ، منطقه یونگسان و منطقه ماپو قرار دارد. در آن سوی رودخانه هان مناطق جدیدتر و ثروتمندتری از منطقه گانگنام ، منطقه سئوچو و محله های اطراف آن وجود دارد.

معماری تاریخی

سئول از نظر تاریخی و فرهنگی بسیاری برخوردار است. در سایت اسکان ماقبل تاریخ Amsa-dong ، منطقه گانگدونگ ، بقایای سنگی سنگی در سال 1925 حفاری شد و به طور تصادفی در اثر طغیان کشف شد. اواخر قرن 14 سلسله چوسون "پنج قصر بزرگ" را در سئول - Changdeokgung ، Changgyeonggung ، Deoksugung ، Gyeongbokgung و Gyeonghuigung - که همگی در مناطق جونگنو و یونگ واقع شده اند ، در سئول ساخت. در میان آنها ، Changdeokgung در سال 1997 به عنوان "نمونه برجسته ای از معماری کاخ خاور دور و طراحی باغ" به فهرست میراث جهانی یونسکو اضافه شد. کاخ اصلی ، گیونگ بوک گونگ ، تحت یک پروژه بازسازی در مقیاس بزرگ قرار گرفت. کاخ ها معماری نمونه ای از دوره چوسون محسوب می شوند. در کنار کاخ ها ، Unhyeongung به دلیل اقامتگاه سلطنتی Regent Daewongun ، پدر امپراتور Gojong در اواخر سلسله Joseon شناخته شده است.

سئول توسط دیوارهایی احداث شده است که برای تنظیم بازدید کنندگان از سایر مناطق ساخته شده است مناطق و محافظت از شهر در صورت حمله. Pungnap Toseong یک دیوار خاکی مسطح است که در حاشیه رودخانه هان ساخته شده است ، که به اعتقاد عمومی محل Wiryeseong است. Mongchon Toseong (کره ای: 몽촌 토성 ؛ هانجا: 蒙 村 土城) دیوار خاکی دیگری است که در دوره Baekje ساخته شده و اکنون در داخل پارک المپیک واقع شده است. دیوار قلعه سئول در اوایل سلسله چوسون برای حفاظت از شهر ساخته شد. پس از قرن ها تخریب و بازسازی ، حدود ⅔ دیوار و همچنین شش دروازه از هشت دروازه باقی مانده است. این دروازه ها شامل Sungnyemun و Heunginjimun هستند که معمولاً با نام Namdaemun (دروازه بزرگ جنوبی) و Dongdaemun (دروازه بزرگ شرقی) شناخته می شوند. Namdaemun قدیمی ترین دروازه چوبی تا زمان آتش سوزی سال 2008 بود و پس از ترمیم کامل در سال 2013 دوباره باز شد. در نزدیکی دروازه ها ، بازارهای سنتی و بزرگترین مرکز خرید ، Namdaemun Market و Dongdaemun Market وجود دارد.

آنجا همچنین بسیاری از بناها با سبک های بین المللی در اواخر قرن 19 و اوایل قرن 20 ساخته شده اند. دروازه استقلال در سال 1897 ساخته شد تا روح مستقلی را القا کند. ایستگاه سئول در سال 1900 به عنوان ایستگاه Gyeongseong افتتاح شد.

• Dongdaemun Design Plaza ، طراحی شده توسط معمار عراقی-انگلیسی ، زاها حدید.

• Royal Throne in Geunjeongjeon، داخل کاخ Gyeongbok.

• Bukchon Hanok Village - دهکده سنتی سئول که در زمان چوسون ساخته شده است.

Dongdaemun Design Plaza ، طراحی شده توسط معمار عراقی-انگلیسی ، زاها حدید.

تخت سلطنتی در Geunjeongjeon ، داخل کاخ Gyeongbok.

دهکده Bukchon Hanok - دهکده سنتی سئول ساخته شده است در دوران جوزون.

معماری مدرن

ساختمانهای بلند مرتبه مختلف و ساختمانهای مسکونی ، مانند مرکز مالی گانگنام ، کاخ برج ، برج نمان سئول و برج جهانی لوته ، بر خط افق شهر تسلط یابد. بلندترین ساختمان برج جهانی لوته است و ارتفاع آن 555 متر است. این ساختمان در آوریل 2017 برای عموم افتتاح شد. همچنین این چهارمین ساختمان بلند در جهان است.

مرکز تجارت جهانی سئول ، واقع در منطقه گانگنام ، میزبان نمایشگاه ها و کنفرانس های مختلف است. همچنین در منطقه گانگنام ، مرکز خرید و سرگرمی COEX Mall واقع شده است. در پایین دست منطقه گانگنام ، یوئیدو واقع شده است ، جزیره ای که محل برگزاری شورای ملی ، استودیوهای اصلی پخش و تعدادی ساختمان اداری بزرگ و همچنین ساختمان امور مالی کره و کلیسای انجیل کامل یویدو است. استادیوم المپیک ، پارک المپیک و جهانی لوته در منطقه سونگپا ، در ضلع جنوبی رودخانه هان ، بالادست منطقه گانگنام واقع شده اند. سه نشان جدید مدرن سئول Dongdaemun Design Plaza & amp؛ پارک ، توسط زاها حدید ، تالار شهر سئول به شکل موج جدید ، توسط یو کرل از iArc و برج جهانی لوته ، پنجمین ساختمان بلند در جهان که توسط کهن پدرسون فاکس طراحی شده است ، طراحی شده است.

در سال 2010 سئول به عنوان پایتخت جهانی طراحی برای سال تعیین شد.

فرهنگ

موزه ها

سئول 115 موزه از جمله چهار موزه ملی و 9 موزه رسمی شهرداری را در خود جای داده است. در میان موزه ملی این شهر ، موزه ملی کره نماینده ترین موزه ها نه تنها در سئول بلکه در کل کره جنوبی است. از زمان تاسیس در سال 1945 ، موزه مجموعه ای از 220،000 اثر باستانی ساخته است. در اکتبر 2005 ، موزه به ساختمان جدیدی در پارک خانواده یونگسان منتقل شد.

موزه ملی مردمی در زمین کاخ Gyeongbokgung در منطقه منطقه Jongno واقع شده است و از نمونه های اشیای تاریخی برای نشان دادن استفاده می کند. تاریخ عامیانه مردم کره موزه ملی کاخ کره نیز در محوطه کاخ Gyeongbokgung واقع شده است. سرانجام ، شعبه سئول موزه ملی هنرهای معاصر و مدرن ، که موزه اصلی آن در گوآچئون واقع شده است ، در سال 2013 ، در سوگیوک دونگ افتتاح شد.

روستای Bukchon Hanok و Namsangol Hanok دهکده های مسکونی قدیمی هستند متشکل از خانه ها ، پارک ها و موزه های سنتی هانوک کره ای که به بازدیدکنندگان امکان می دهد فرهنگ سنتی کره را تجربه کنند.

جنگ یادبود ، یکی از 9 موزه شهرداری در سئول ، تجربه آموزشی و احساسی جنگ های مختلف کره درگیر شد ، از جمله مضامین جنگ کره. زندان Seodaemun یک زندان سابق است که در زمان اشغال ژاپن ساخته شده است ، و به عنوان یک موزه تاریخی مورد استفاده قرار می گیرد.

موزه هنر سئول و موزه هنر ایلمین ظاهر ساختمان قدیمی را که از نظر بصری منحصر به فرد است ، حفظ کرده اند. از ساختمانهای بلند و مدرن همسایه. اولی توسط شورای شهر سئول اداره می شود و در مجاورت کاخ Gyeonghuigung ، کاخ سلطنتی سلسله چوسون قرار دارد. لئوم ، موزه هنر سامسونگ ، به عنوان یکی از بزرگترین موزه های خصوصی سئول شناخته می شود. برای بسیاری از دوستداران فیلم کره ای از سراسر جهان ، بایگانی فیلم کره ای موزه فیلم کره و Cinematheque KOFA را در مرکز اصلی خود واقع در Digital Media City (DMC) ، Sangam-dong اداره می کند. Tteok & amp؛ موزه ظروف آشپزخانه و موزه فیلد کیمچی اطلاعاتی در مورد تاریخ آشپزی کره ارائه می دهند.

بناهای مذهبی

همچنین ساختمان های مذهبی وجود دارد که نقش مهمی در جامعه و سیاست کره دارند. محراب ونگودان مکانی فداکارانه بود که از زمان سه پادشاهی ، حاکمان کره ای آیین های آسمانی را در آن برگزار می کردند. از آنجایی که سلسله چوسون در قرن چهاردهم کنفوسیوس گرایی را به عنوان ایدئولوژی ملی خود پذیرفت ، این کشور بسیاری از عبادتگاه های کنفوسیوس را ساخت. فرزندان خاندان سلطنتی چوسون همچنان به برگزاری مراسم بزرگداشت نیاکان در جونگمیو ادامه می دهند. این قدیمی ترین معبد سلطنتی کنفوسیوس است که حفظ شده است و مراسم آیینی سنتی را که در قرن 14 تأسیس شده است ادامه می دهد. ساجیکدان ، مونمیو و دونگمیو در همان دوره ساخته شده اند. اگرچه بودیسم توسط دولت چوسون سرکوب شد ، اما به حیات خود ادامه داده است. Jogyesa مقر فرماندهی بودایی کره ای Jogye است. Hwagyesa و Bongeunsa همچنین معابد مهم بودایی در سئول هستند.

کلیسای جامع Myeongdong یکی از بناهای تاریخی میونگدونگ ، منطقه یونگ و بزرگترین کلیسای کاتولیک سئول است که در سال 1883 تاسیس شد. این نمادی از کاتولیک در کره است. در دهه 1980 نیز مورد توجه مخالفان سیاسی قرار گرفت. از این طریق کلیسای کاتولیک روم تأثیر بسیار شدیدی در جامعه کره دارد. و کلیسای کاتولیک یاخیون در جونگنیم-دونگ ، منطقه یونگ اولین کلیسای کاتولیک در کره است. این اولین کلیسای گوتیک است که در کره ساخته شده است.

کلیساهای پروتستان بسیاری در سئول وجود دارد. پرشمارترین آنها کلیساهای پروتستان هستند ، اما کلیساهای متدیست و باپتیست نیز وجود دارد. Yoido Full Gospel Church یک کلیسای پنطیکاستی وابسته به مجالس خدا در Yeouido در سئول است. با تقریباً 830،000 عضو (2007) ، این بزرگترین اجتماع مسیحیان پنطیکاستال در جهان است که توسط کتاب رکوردهای جهانی گینس شناخته شده است.

کلیسای جامع سنت نیکلاس ، اما گاهی اوقات کلیسای طاس نیز خوانده می شود ، تنها کلیسای سبک بیزانس در سئول است. این مکان در آهئون دونگ ، منطقه ماپو واقع شده و کلیسای جامع کلانشهرهای ارتدکس کره است. در سال 2015 ، به عنوان میراث آینده سئول انتخاب شد.

جشنواره ها

در اکتبر 2012 سالن KBS در سئول میزبان جشنواره های موسیقی بین المللی بزرگ - اولین جشنواره های آهنگ و تلویزیون رادیویی ABU در چارچوب چهل و نهمین مجمع عمومی اتحادیه صداوسیمای آسیا و اقیانوسیه. سلام! جشنواره سئول یک جشنواره فرهنگی فصلی است که از سال 2003 هر سال چهار بار در بهار ، تابستان ، پاییز و زمستان در سئول کره جنوبی برگزار می شود. این جشنواره بر اساس "روز شهروندان سئول" است که از سال 1994 هر سال در اکتبر برگزار می شود و به مناسبت گرامی داشت 600 سالهای سابقه سئول به عنوان پایتخت کشور. این جشنواره تحت دولت کلان شهر سئول ترتیب داده شده است. از 2012 ، سئول میزبان Ultra Music Festival Korea است ، جشنواره موسیقی رقص سالانه که در آخر هفته دوم ژوئن برگزار می شود.

پارک ها

با وجود تراکم جمعیت شهر ، سئول مقدار زیادی پارک. یکی از معروف ترین پارک ها ، پارک نمسان است که پیاده روی تفریحی و چشم اندازهای مرکز افق شهر سئول را ارائه می دهد. برج N سئول در پارک نمسان واقع شده است. پارک المپیک سئول ، واقع در منطقه Songpa و ساخته شده به منظور میزبانی بازی های المپیک تابستانی 1988 ، بزرگترین پارک سئول است. از دیگر پارک های بزرگ این شهر می توان به جنگل سئول ، جنگل رویایی ، پارک بزرگ کودکان و پارک هانئول اشاره کرد. بتکده 10 طبقه Wongaksa Pagoda در پارک Tapgol ، یک پارک عمومی کوچک با مساحت 19،599 متر مربع (210،962 فوت مربع) واقع شده است. مناطق اطراف نهرها به عنوان مکان های عمومی برای استراحت و تفریح ​​به کار می روند. نهر Tancheon و منطقه مجاور آن به عنوان یک پارک بزرگ دارای مسیرهایی برای دو طرف پیاده روی و دوچرخه سواران است. Cheonggyecheon ، جریانی که نزدیک به 6 کیلومتر (4 مایل) از مرکز شهر سئول عبور می کند ، در بین ساکنان سئول و گردشگران محبوب است. در سال 2017 اسکایپارک سئولو 7017 افتتاح شد و از ایستگاه سئول عبور می کرد.

همچنین پارکهای زیادی در امتداد رودخانه هان وجود دارد ، مانند پارک Ichon Hangang ، پارک Yeouido Hangang ، پارک Mangwon Hangang ، پارک Nanji Hangang ، Banpo پارک هانگانگ ، پارک توتوسوم هانگانگ و پارک جامسیل هانگانگ. منطقه پایتخت ملی سئول همچنین دارای یک کمربند سبز با هدف جلوگیری از گسترش شهر به همسایگی استان گیونگی است. افرادی که به دنبال فرار از زندگی شهری در تعطیلات آخر هفته و تعطیلات هستند اغلب به دنبال این مناطق هستند. همچنین پارک های مختلفی در دست ساخت یا در حال ساخت هستند ، مانند مسیر جنگل Gyeongui Line ، ایستگاه سئول 7017 ، پارک یادبود Seosomun و پارک Yongsan.

سئول همچنین بزرگترین پارک تفریحی سرپوشیده جهان ، Lotte World را در خود جای داده است. از دیگر مراکز تفریحی می توان به استادیوم های سابق المپیک و جام جهانی و زمین چمن عمومی تالار شهر اشاره کرد.

رسانه

سئول محل اصلی شبکه های اصلی کره جنوبی KBS ، SBS و MBC است. این شهر همچنین محل اصلی روزنامه های بزرگ کره جنوبی Chosun Ilbo ، Donga Ilbo ، Joongang Ilbo و Hankook Ilbo است.

Sports

سئول مرکز اصلی ورزش در کره جنوبی است. سئول بیشترین تعداد تیم ها و امکانات ورزشی حرفه ای را در کره جنوبی دارد.

در تاریخ مسابقات قهرمانی لیگ های ورزشی حرفه ای کره جنوبی ، که شامل لیگ K ، لیگ KBO ، KBL ، لیگ V ، سئول است در یک فصل دو بار چندین قهرمانی داشته است ، 1990 K League Classi Lucky-Goldstar FC (فعلی FC Seoul) و KBO League LG Twins در 1990 ، K League Classic FC Seoul و KBO League Doosan Bears در 2016.

مسابقات بین المللی

سئول میزبان بازی های آسیایی 1986 بود که با نام های آسیاد ، بازی های المپیک 1988 و بازی های پارالمپیک نیز شناخته می شود. همچنین به عنوان یکی از شهرهای میزبان جام جهانی فیفا 2002 عمل کرد. ورزشگاه جام جهانی سئول میزبان مراسم افتتاحیه و اولین بازی مسابقات بود.

تکواندو ورزش ملی کره جنوبی است و سئول محل برگزاری کوکی کوان ، مقر جهانی تکواندو و همچنین فدراسیون جهانی تکواندو است.

باشگاه های ورزشی داخلی

مشهورترین باشگاه فوتبال سئول FC Seoul است.

• فوتبال مردان

• فوتبال زنان

• باشگاه هندبال دوسان ، SK Sugar Gliders و Seoul City

حمل و نقل

سئول یک شبکه حمل و نقل کاملاً پیشرفته دارد. سیستم آن به دوران امپراتوری کره برمی گردد ، زمانی که اولین خطوط تراموا راه اندازی شد و خط آهن متصل به سئول و اینچئون تکمیل شد. مهمترین خط تراموا در سئول در امتداد جونگنو بود تا اینکه در اوایل دهه 1970 با خط 1 سیستم مترو جایگزین شد. از دیگر خیابان های قابل توجه در مرکز شهر سئول می توان به اولجیرو ، تهرانو ، سجونگو ، چونگمورو ، یولگونگنو و توگیرو اشاره کرد. نه خط اصلی مترو وجود دارد که برای بیش از 250 کیلومتر (155 مایل) امتداد دارند ، و یک خط اضافی برنامه ریزی شده است. از سال 2010 ، 25٪ از مردم یک ساعت یا بیشتر مسافرت دارند.

اتوبوس

سیستم اتوبوسرانی سئول توسط دولت متروپولیتن سئول (S.M.G.) اداره می شود و چهار پیکربندی اولیه اتوبوس در دسترس است و بیشتر شهر را سرویس می کند. سئول دارای بسیاری از ترمینال های اتوبوس بین شهری / سریع است. این اتوبوس ها سئول را به شهرهای سراسر کره جنوبی متصل می کنند. ترمینال اتوبوسرانی سئول اکسپرس ، ترمینال شهر مرکزی و ترمینال سمول نامبو در منطقه سئوچو واقع شده اند. علاوه بر این ، ترمینال اتوبوس شرقی سئول در منطقه گوانگژین و ترمینال سانگ بونگ در منطقه جونگ نانگ قاچاق را عمدتا از استان های گنگ وون و چونگچئونگ انجام می دهد.

راه آهن شهری

سئول دارای یک شبکه راه آهن شهری جامع از 21 است. حمل و نقل سریع ، مترو سبک و خطوط رفت و آمد که هر منطقه از شهر و مناطق اطراف آنچئون ، استان گیونگی ، استان گنگوون غربی و استان چونگنام شمالی را به هم متصل می کند. با بیش از 8 میلیون مسافر در روز ، مترو دارای یکی از شلوغ ترین سیستم های مترو در جهان و بزرگترین در جهان است که طول مسیر آن 940 کیلومتر (580 مایل) است. علاوه بر این ، برای مقابله با شیوه های مختلف حمل و نقل ، دولت کلانشهر سئول چندین ریاضیدان را برای هماهنگی برنامه های مترو ، اتوبوس و ترافیک در یک جدول زمانی استخدام کرده است. خطوط مختلف توسط Korail ، Metro Seoul ، NeoTrans Co. Ltd. ، AREX و Seoul Metro Line 9 Corporation اداره می شوند.

قطار

سئول به هر شهر بزرگ جنوب متصل است کره با قطار بیشتر شهرهای بزرگ کره جنوبی از طریق قطار سریع السیر KTX متصل هستند که سرعت عملیاتی آن بیش از 300 کیلومتر در ساعت (186 مایل در ساعت) است. قطارهای Mugunghwa و Saemaeul نیز در تمام ایستگاه های اصلی متوقف می شوند. ایستگاه های اصلی راه آهن عبارتند از:

• ایستگاه سئول ، منطقه یونگسان: خط Gyeongbu (KTX / ITX-Saemaeul / Nuriro / Mugunghwa-ho)
• ایستگاه Yongsan ، منطقه Yongsan: Honam خط (KTX / ITX-Saemaeul / Nuriro / Mugunghwa) ، خطوط Jeolla / Janghang (Saemaul / Mugunghwa)
• ایستگاه Yeongdeungpo ، منطقه Yeongdeungpo: Gyeongbu / Honam / Janghang lines (KTX / ITX-Saemaeul / Saemaul / Nuriro / Mugunghwa)
• ایستگاه Cheongnyangni ، منطقه Dongdaemun: خطوط Gyeongchun / Jungang / Yeongdong / Taebaek (ITX-Cheongchun / ITX-Saemaeul / Mugunghwa)
• ایستگاه Suseo (HSR) ، Gangnam منطقه: Suseo HSR (SRT)

فرودگاه ها

خدمات سئول توسط دو فرودگاه بین المللی ، فرودگاه بین المللی اینچئون و فرودگاه بین المللی گیمپو انجام می شود.

گیمپو فرودگاه بین المللی در سال 1939 به عنوان یک میدان هوایی برای ارتش شاهنشاهی ژاپن افتتاح شد و در سال 1957 برای هواپیماهای غیرنظامی افتتاح شد. از زمان افتتاح اینچئون بین المللی ، Gimpo International پروازهای داخلی را همراه با برخی پروازهای بین المللی کوتاه مدت انجام می دهد o توکیو هاندا ، اوزاکا کانسای ، تایپه موشنشان ، شانگهای Hongqiao و پایتخت پکن.

فرودگاه بین المللی اینچئون در مارس 2001 در جزیره یئونگ جونگ افتتاح شد. اکنون مسئولیت پروازهای بزرگ بین المللی را بر عهده دارد. فرودگاه بین المللی اینچئون هشتمین فرودگاه شلوغ آسیا از نظر مسافر ، چهارمین فرودگاه شلوغ جهان از نظر میزان بار و هشتمین فرودگاه شلوغ جهان از نظر مسافران بین المللی در سال 2014 است. در سال 2016 ، 57،765،397 مسافر از این فرودگاه استفاده کرده اند. فرودگاه بین المللی اینچئون ترمینال 2 را در 18 ژانویه 2018 افتتاح کرد.

اینچئون و گیمپو از طریق بزرگراه به سئول و از طریق AREX به ایستگاه سئول به یکدیگر متصل می شوند. خدمات اتوبوس بین شهری در مقصدهای مختلف در سراسر کشور در دسترس است.

دوچرخه سواری

دوچرخه سواری در سئول و کل کشور به طور فزاینده ای محبوب شده است. هر دو ساحل رودخانه هان دارای مسیرهای دوچرخه سواری هستند که تا شهر در امتداد رودخانه عبور می کنند. علاوه بر این ، سئول در سال 2015 یک سیستم اشتراک دوچرخه به نام Ddareungi (و به انگلیسی Seoul Bike به انگلیسی) معرفی کرد.

آموزش

دانشگاه ها

سئول محل زندگی اکثر معتبرترین دانشگاههای کره جنوبی ، از جمله دانشگاه ملی سئول ، دانشگاه یونسی ، دانشگاه کره.

سئول در 10 شهر برتر QS بهترین شهرهای دانشجویی 2019 قرار گرفت.

آموزش متوسطه

تحصیلات اجباری از کلاس 1 تا 9 (شش سال دبستان و 3 سال دبیرستان) طول می کشد. دانش آموزان شش سال را در دبستان ، سه سال را در دوره راهنمایی و سه سال را در دبیرستان می گذرانند. مدارس متوسطه به طور کلی دانش آموزان را ملزم به پوشیدن لباس فرم می کنند. برای فارغ التحصیلی از دبیرستان یک امتحان خروج وجود دارد و بسیاری از دانش آموزانی که به مقطع دانشگاهی می روند باید در آزمون توانایی تحصیلات دانشگاهی که هر ماه نوامبر برگزار می شود شرکت کنند. اگرچه آزمایشی برای فارغ التحصیلان غیر دبیرستان وجود دارد که به آن آزمون صلاحیت مدارس می گویند ، اکثر کره ای ها در این آزمون شرکت می کنند.

سئول خانه مدارس تخصصی مختلفی از جمله سه دبیرستان علمی و شش دبیرستان زبان خارجی است. . دفتر آموزش کلانشهر سئول از سال 2009 شامل 235 دبیرستان مقدماتی کالج ، 80 آموزشگاه حرفه ای ، 377 مدرسه راهنمایی و 33 مدرسه آموزش ویژه است.

روابط بین الملل

سئول عضو شبکه آسیایی شهرهای بزرگ 21 و گروه رهبری آب و هوای شهرهای C40 است. علاوه بر این ، سئول میزبان بسیاری از سفارتخانه های کشورهایی است که با آنها روابط دیپلماتیک دارند.

خواهران شهرها

سئول 23 شهر خواهر دارد:

• تایپه ، تایوان (1968)
• آنکارا ، ترکیه (1971)
• هونولولو ، ایالات متحده (1976)
• سانفرانسیسکو ، ایالات متحده (1976)
• سائو پائولو ، برزیل (1977)
• بوگوتا ، کلمبیا (1982)
• جاکارتا ، اندونزی (1984)
• توکیو ، ژاپن (1988)
• مسکو ، روسیه (1991)
• نیو ساوت ولز ، استرالیا (1991)
• پاریس ، فرانسه (1991)
• مکزیکو سیتی ، مکزیک (1992)
• پکن ، چین (1993)
• اولان باتور ، مغولستان (1995)
• هانوی ، ویتنام (1996)
• ورشو ، لهستان (1996)
• قاهره ، مصر (1997)
• رم ، ایتالیا (2000)
• نورالسلطان ، قزاقستان (2004)
• واشنگتن ، دی سی ، ایالات متحده (2006)
• آتن ، یونان (2006)
• بانکوک ، تایلند (2006)
• تاشکند ، ازبکستان (2010) )