Sheopur

Sheopur شهری در ایالت مادیا پرادش در مرکز هند است. این مرکز اداری ناحیه Sheopur است. Sheopur با راه آهن باریک به گوالیور متصل می شود. این شهر به طور سنتی به دلیل تراش چوب معروف است. رودخانه چامبال فقط 25 کیلومتر است که مرز بین راجستان و ایالت های MP است.

می توان از طریق قطار و اتوبوس از گوالیور که 240 کیلومتر است و از طریق اتوبوس های ساوا مادوپور و کوتا 60 کیلومتر از طریق قطار و اتوبوس به Sheopur رسید. و 110 کیلومتری Sheopur. Sheopur در قسمت شمالی مادیا پرادش واقع شده است. برخی از مکانهای اصلی ویجیاپور ، کاراهال و بادودا هستند. جاذبه اصلی گردشگری پناهگاه حیات وحش پالپور (کونو) است. مخزن معروف کاکتا در این منطقه واقع شده است. هنر منبت کاری در منطقه Sheopur شکوفا شده است و سقف های چوبی ، درها و سقف های چوبی با تزئینات زیبا با نقوش ظریف حک شده ، شهادت های بی صدا و شکوه آن است. منبت کاران چوب Sheopur ، با حساسیت و مهارت زیادی ، انواع مختلف چوب را تغییر می دهند. صنایع دستی Sheopur لوله ها ، ماسک ها ، اسباب بازی ها ، درها ، استندها ، پنجره ها ، یادبودهای چوبی ، گلدان های گل ، پایه های تختخواب و پایه های گهواره و غیره را می سازد.

رودخانه های مهم مانند Chambal ، Seep و Kuno منطقه را تخلیه می کنند. Chambal ، که از منطقه ایندوره سرچشمه می گیرد ، مرز شمال غربی مادیا پرادش با راجستان را تشکیل می دهد.

مطالب

• 1 تاریخ
• 2 آموزش
• 3 حمل و نقل
• 4 بخش
• 5 جغرافیا
  • 5.1 فیزیوگرافی
• 6 اقلیم
• 7 جمعیتی
• 8 اقتصاد
• 9 دولت
• 10 فرهنگ
• 11 منبع
• 12 پیوندهای خارجی

• 5.1 فیزیوگرافی

تاریخچه

هیچ منبع مستند قطعی در دسترس نیست که بتواند آن را جستجو کند خاستگاه تاریخی قلعه Sheopur. با این حال ، یک فرمان ستون جین به تاریخ 1026 قمری به وجود قلعه Sheopur اشاره دارد. شاعر قرن هفدهم خاداگ رای از گوالیور ، در اثر مشهور خود گوپانچالا آخیانا از Sheopur نام می برد. بر اساس گزارش وی ، پادشاه نارشار آجی پال (1194–1219) شوپور را به عنوان پایتخت خود اعلام كرد.

در سال 1301 میلادی علا Alaالدین خلجی پس از تصرف قلعه رانتامبور ، قلعه شوپور را نیز تصرف كرد ، كه در زیر آن بود. پادشاه Hammir Dev در آن زمان در سال 1489 ، سلطان محمود خلجی از مالوا آن را به عنوان بخشی یکپارچه از سلطنت مالوا تصرف و تأسیس کرد.

در سال 1542 ، شیر شاه سوری قلعه شوپور را تصرف کرد. محوطه نماز ( idgah ) ساخته شده در زمان وی و مقبره بزرگی که پسرش اسلام شاه به یاد فرمانده خود منبر خان ساخته است نمونه هایی از معماری آن زمان است.

<پس از آن ، سورجان سینگ هادا ، پادشاه بوندی قلعه Sheopur را تصرف کرد. در سال 1547 ، اکبر قلعه را تصرف کرد و در نتیجه توسط مغولها به گاورهای آگرا به خاطر کمک آنها در جنگ با ماهاراج گوالیور ، ماداو راو اسکندیا اعطا شد. گاورها تا زمانی که تسلیم Scindias نشدند ، بر آن حکومت می کردند.

تاریخ 225 ساله پادشاهی Sipahad را حماسه ای از شهامت بی نظیر و هویت فرهنگی به شدت مستقل می نامند. این در بقایای معماری منعکس می شود ، که سنت های شکوفا فردی در اجرای هنر ، نقاشی ، مجسمه سازی و سبک هنری بسیار هنری است. کاخ منفرد نارسینگ گئور ، رانی محل یا گوجری محل نمونه های بارز معماری گور هستند. مجموعه های ساخته شده به عنوان احترام به پادشاه Indar Singh Gaur & amp؛ و Kishor Das Gaur پس از demis نمونه هایی ساکت و متشکل از معماری متقارن خوش ساخت است. اسکاندیا کنترل قلعه را حفظ کرد تا هند به استقلال رسید. آنها با افزودن ابعاد جدید به اظهارات درخشان آن ، به عظمت قلعه کمک کردند. Maharaja Madavrao Scindia ، مرحوم Maharaja Madavrao Scindia ، یک Diwan-A-Aam ، سالن Darbar و یک مهمانسرای دولتی در حال حاضر Diwan-A-Aam ساخته است.

در این سایت یک موزه صحرای واقع شده است که یک پنجره بر روی آن است شرکای زندگی در صحرای بزرگ جهان ، که به عنوان یکی از معدود قبایل بدوی موجود هند قرار دارد. بخش کمی از قلعه توسط M.P. تصرف شده است. دپارتمان باستان شناسی برای حفاظت و حفاظت.

آموزش

دانشکده های زیر گواهینامه های سطح تحصیلات تکمیلی و تحصیلات تکمیلی را ارائه می دهند:

موسسات وابسته به دانشگاه جیواجی:

• دولت Madhavrao Scindia PG دانشکده
• Adarsh ​​Mahavidhyalaya
• موسسه مطالعات حرفه ای Sheopur
• Shri Ganesh Mahavidhyalaya Vijaipur
• کالج Vinayak
• شری موسسه Ram (کالج) Sheopur
• کالج پلی تکنیک دولتی Sheopur
• دولت PG کالج Sheopur

چندین مدرسه وجود دارد که هر دو C.B.S.E. و برنامه درسی هیئت مدیره ایالتی.

C.B.S.E. مدارس:

• Jawahar Navodaya Vidhyalaya
• Kendriya Vidhyalaya
• St. مدرسه پیوس
• مدرسه صومعه مدرن
• مدرسه شبانه روزی یادبود راجیف گاندی

مدارس هیئت دولت (دولتی و خصوصی):

• مدرسه تعالی
• Govt. مدرسه دخترانه
• مدرسه هاجسوار
• ساراسواتی شیشو / ویدیا ماندیر
• مدرسه هاریار
• مدرسه دولتی گوروناناک
• ماداورائو مدرسه Scindia
• Nehru School

موسسات زیر آموزش پیش دبستانی را ارائه می دهند:

• SR Kids - یک پیش دبستانی
• مدرسه بین المللی SR
• آکادمی جیوان

حمل و نقل

• هوایی: نزدیکترین فرودگاه به شوپور گوالیور است. این فرودگاه به خوبی با جیپور ، دهلی ، بوپال متصل است.
• با راه آهن: ایستگاه راه آهن Sheopur Kalan در راه آهن سبک Gwalior در ایالت شاهزاده سابق گوالیور واقع شده است (اکنون بخشی از راه آهن مرکزی در مادیا پرادش است) این 200 کیلومتر از خطوط سنج 610 میلی متری در ابتدا توسط مهاراجه گوالیور حمایت مالی می شد و در سال 1909 به Sheopur می رسید. این خط راه آهن توسط دولت هند برای میراث جهانی معرفی شده است.
• با جاده: Sheopur با اتصال به خدمات منظم اتوبوس با گوالیور ، مورنا ، ساوائی مادوپور ، شیوپوری ، باران ، کوتا و بوپال. Sheopur 210 کیلومتری گوالیور ، 180 کیلومتری مورنا ، 110 کیلومتری کوتا و 60 کیلومتری ساوای مادوپور است.

بخش

منطقه به دو زیر بخش تقسیم می شود از Sheopur و Vijaypur. پنج مدرسه (Sheopur ، Karhal ، Vijaypur ، Baroda ، Beerpur) ، سه بلوک (Sheopur ، Karhal ، Vijaypur ، Birpur) و سه Nagarpalikas (Sheopur ، Baroda ، Vijaypur).

جغرافیا

Sheopur در 25 ° 40′N 76 ° 42 °E / 25.67 ° N 76.7 ° E / 25.67 واقع شده است. 76.7 این ارتفاع به طور متوسط ​​229 متر (751 فوت) است.

فیزیوگرافی

فیزیوگرافی عمومی زمین تپه ای است. این تحت مجموعه Vindhya است. این پناهگاه مقدس در منطقه نیمه خشک قرار می گیرد و دارای یک منطقه معمولی از ارتفاعات هند مرکزی است که با زمین های چوبی و علفزارها آمیخته است. خاک شنی و لومی شنی است و از نظر عمق تنوع مکانی را نشان می دهد. River kuno ، شاخه ای از Chambal ، مقدس را از شمال به جنوب دو نیم می کند. مساحت آن 5.90 کیلومتر مربع در حرم است. تعدادی از آخوندهای بزرگ مانند لانکاخوه ، کودیخدا ، دوردی ، آمخوه از تنگه های واقع در غرب سرچشمه می گیرند و به رودخانه کونو می پیوندند. به همین ترتیب ، دابونا ناله ، ناهارکوندا ناله ، گانگولی ناله و غیره که از خخس شرقی سرچشمه می گیرند ، در مکان های مختلف با رودخانه کونو روبرو می شوند.

آب و هوا

میانگین بارندگی در منطقه 750 است میلی متر در سال حداکثر دما می تواند تا 49 درجه سانتیگراد افزایش یابد در حالی که حداقل دمای ثبت شده 2 درجه سانتیگراد بوده است.

جمعیت شناسی

از سرشماری سال 2001 هند ، Sheopur 105026 نفر جمعیت داشت. مردان 53٪ و زنان 47٪ جمعیت را تشکیل می دهند. Sheopur میانگین سواد 72٪ ، کمتر از میانگین ملی 76٪ است: سواد مردان 76٪ و سواد زنان 56٪ است. در Sheopur ، 17٪ از جمعیت زیر 6 سال هستند.

مدارس اصلی Sheopur Jawahar Navodaya Vidyalaya ، Govt هستند. مدرسه تعالی ، مدرسه سنت پیوس ، مدرسه مدرن و مدرسه شبانه روزی یادبود راجیف گاندی. پروژه معروف شیر در كونو پالپور در 70 كیلومتری شهر واقع شده است.

در چند سال گذشته به طور شگفت آوری سطح تحصیلات بهبود یافته است زیرا بسیاری از دانش آموزان در امتحانات رقابتی مانند CAT ، CLAT ، AIMAT ، IIT شکست خورده اند. ، AIEEE ، PET و AIPMT و غیره

اقتصاد

حدود 50 درصد از منطقه جغرافیایی برای کشت در دسترس است. حدود 58.74 درصد از سطح زیر کشت این منطقه آبیاری می شود. کانال منبع اصلی آبیاری است. گندم مهمترین دانه غذایی است که در این منطقه کشت می شود. خردل مهمترین دانه روغنی است که در این منطقه رشد می کند. در منطقه Sheopur تعداد 156 صنعت در مقیاس کوچک وجود دارد که بر اساس لوله ها ، ماسک ها ، اسباب بازی ها ، درها ، استندها ، پنجره ها ، یادبودهای چوبی ، گلدان های گل ، ستون های تختخواب و پایه های گهواره و غیره است

دولت

گردآورنده منطقه رئیس منطقه Sheopur است که کلیه فعالیتهای Sheopur را بر عهده دارد. رئیس شهرداری شهر sheopur رئیس ناگاری پالیکا است. در حالی که MLA و م.پ. ر headsسای سیاسی منطقه هستند.

فرهنگ

در Sheopur اصلی ترین زبان گفتاری هندی است و گویش محلی Hadoti است.

رقص های محلی: -

رقص آهیری: -

این رقص مربوط به افرادی است که به طور سنتی در کار گله داری بودند. در مناطق مختلف ایالت این افراد توسط قشرهای مختلف مانند اهیر ، باردی ، گوال ، راوات ، راوت ، گوالا و غیره شناخته می شوند.

رقص باردی یا یداو بوندلخند: -

این رقص با بزرگترین جشنواره هندو دیوالی همراه بوده است. در شب دیوالی مردم لاکسمی ، الهه هندو ثروت (و بعد از همه هیچ جسمی نمی تواند بدون پول زندگی کند) و گاو را پرستش می کنند. روز بعد به مناسبت "Padva" یا "Parva" گاوها پس از تزئین با گل و گلدسته به جنگل ها یا دامداری ها فرستاده می شوند. به آنها غذاهای خاصی به عنوان غذا داده می شود. رقص Yadav به همین مناسبت اجرا می شود. رقصندگان در حالی که آواز می خوانند در یک مسیر دایره ای می رقصند. بعضی اوقات روی زمین می نشینند یا دراز می کشند و ناگهان رقص خود را از سر می گیرند. ریتم آهنگ در شروع کار بسیار کم است و با گذشت زمان افزایش می یابد. سازهای موسیقی فقط با پایان یافتن دو خط آهنگ شروع می شوند. در درجه اول این دو دوبیتی خطی است. بعضی اوقات اینها به صورت پرسش و پاسخ است. این رقص تا Kartik Purnima ادامه دارد.

لباس: -

رقصنده ها ، ضرب و شتم سازها و همکارانشان یک عمامه تمیز بر سر دارند. برخی از افراد دوست دارند زوتی را تا روی زانو بگذارند (پارچه بلندی که مردان دور کمر خود را می پوشند). بعضی از افراد مخصوصاً رقصنده ها شورت های رنگی می پوشند. رقصندگان همچنین دسته ای از پرهای طاووس را نگه می دارند.

رقص های صحاری: -

صحاری ها افراد قبیله ای هستند که در جنگل ها زندگی می کنند. آنها در مزارع کار می کنند و همچنین گیاهان دارویی را از جنگل ها جمع آوری می کنند. چندین رقص از صحرای بزرگ وجود دارد. برخی از موارد مهم عبارتند از: رقص لر ، رقص لانگی ، رقص دولدول قدی ، رقص رایا ، رقص آدا-خدا.

رقص لر از صحراها: -

این رقص انجام شده به مناسبت ازدواج از روز برگزاری مراسم "هالدی" (در این آیین تمام بدن با زردچوبه چسبانده می شود و پس از مدتی برداشته می شود تا بدن پاک شود) تا ورود برات (داماد به خانه عروس با بستگان و دوستانش برای مراسم ازدواج).

رقص لانگی از صحراها: -

این رقص به عنوان رقص داندا (باتوم) نیز شناخته می شود زیرا صحرا با باتوم های کوچک می رقصند دستان خود را که با آن به یکدیگر ضربه می زنند و رقص Lanhgi را اجرا می کنند. فقط مردان اجازه ورود به آن را دارند. این رقص به مناسبت بوجاریاس ، Teja ji puja و Aekadashi و غیره اجرا می شود.

رقص Dul-Dul Ghori: -

این رقص به مناسبت ازدواج توسط مردان انجام می شود. در این رقص یک مورد توخالی ghori (مادیان) از چوب های بامبو تهیه شده است. رقصنده در جای توخالی می ایستد و می رقصد. (حرکات مختلف مادیان را به تصویر می کشد.) همچنین یک لباس شوخی در لباس زنان وجود دارد. مردم هنگام رقص آوازهای محلی می خوانند.

آلات موسیقی: -

در این رقص از مرادانگ ، Dholak ، Ramtula ، Dhapli ، Manzira ، Jhanz و غیره استفاده می شود. مشهور Celeb: - Gajanan مدهو موکتیبود که یکی از برجسته ترین شاعران هندی ، مقاله نگار ، منتقد ادبی و سیاسی و نویسندگان داستان بود ، در چوپور متولد شد. هر ساله جشنواره Muktibodh در این شهر جشن گرفته می شود.