سری موکتسار صاحب

سری موکتسار صاحب (/ ʃriː ˈmʊktsər saːhɪb /) (که اغلب به آن Muktsar (/ ˈmʊktsər /) گفته می شود) ستادی برای شهرستان ها و مناطق است منطقه سری موکتسار صاحب ، واقع در پنجاب ، هند. سرشماری سال 2011 هند ، جمعیت کل شهرداری سری موکتسار صاحب را به 117،085 نفر رساند و از نظر جمعیت ، چهاردهمین شهر پنجاب است. این شهر که از نظر تاریخی با نام خیدرانا یا خیدران دی ذاب شناخته می شد ، در سال 1995 به عنوان دفتر مرکزی منطقه ساخته شد. شواهد زمانی نشان می دهد که این شهر پس از جنگ موکتسار در سال 1705 به نام مقتسار نامگذاری شده است. دولت رسماً نام شهر را به سری موکتسار صاحب در سال 2012 ، گرچه هنوز هم این شهر در درجه اول با نام غیر رسمی خود - Muktsar خوانده می شود.

مطالب

• 1 تاریخچه و ریشه شناسی
  • 1.1 تاریخ اولیه
  • 1.2 تاریخ قرون وسطایی
  • 1.3 نبرد مقتصار
  • 1.4 نبرد پس از مقتدر
  • 1.5 تاریخ مدرن
• 2 جغرافیا
  • 2.1 توپوگرافی
  • 2.2 پدولوژی
  • 2.3 آب و هوا
• 3 جمعیت شناسی
  • 3.1 دین
• 4 فرهنگ
  • 4.1 زبانها و گویش
  • 4.2 آشپزی
  • 4.3 سرگرمی و هنرهای نمایشی
  • 4.4 پارک
• 5 اقتصاد
• 6 قانون و دولت
  • 6.1 خودمختاری محلی
  • 6.2 اداره
  • 6.3 پلیس
• 7 مکان دیدنی
  • 7.1 گورودواراس
  • 7.2 معبد هندو
  • مسجد 7.3
  <لی > 7.4 Mela Maghi
  • 7.5 Mukt of minar
• 8 ورزش
• 9 آموزش
• 10 فرد برجسته متولد شهر موکتسار
• 11 منابع

• 1.1 تاریخ اولیه
• 1.2 تاریخ قرون وسطی
• 1.3 نبرد مختسار
• 1.4 نبرد پس از مقتدر
• 1.5 تاریخ مدرن

• 2.1 توپوگرافی
• 2.2 پدولوژی
• 2.3 آب و هوا

• 3.1 دین

• 4.1 زبانها و گویش
• 4.2 آشپزی
• 4.3 سرگرمی و هنرهای نمایشی
• 4.4 پارک

• 6.1 خودمختاری محلی
• 6.2 اداره
• 6.3 پلیس

• 7.1 گورودواراس
• 7.2 معبد هندو
• مسجد 7.3
• 7.4 Mela Maghi
• 7.5 Mukt-of minar

تاریخچه و ریشه شناسی

تاریخ اولیه

مدرن روز شهر موکتسار از نظر تاریخی یک منطقه نیمه بیابانی بود amed Khidrana یا Khidrane de dhab ، واقع در نزدیکی دریاچه. درباره تاریخ اولیه منطقه کنونی شهر اطلاعات زیادی در دست نیست. این ممکن است تا حدودی به دلیل رودخانه سوتلج باشد. Sutlej به تغییر مسیر خود مشهور است و گفته می شود که در زمان های تاریخی تا شرق Muktsar جریان داشته است. گفته می شود در حالی که مسیر خود را تغییر می دهد ، همه چیز را که سر راه آن قرار گرفته است ، پایین آورده و ویرانه ها و تپه هایی از خاک و بقایای سفال را پشت سر گذاشته است. منطقه فعلی موکتسار تقریباً کاملاً خالی از بناهای باستانی است و هیچ مکانی را در اسناد اولیه ذکر نکرده است. افسانه های مرتبط با Raja Sálbán به یکی یا دو مکان ویران شده دیگر در نزدیکی Muktsar پیوند خورده است ، مانند آن در Sarai Naga ، 10 مایلی (16 کیلومتری) در شرق Muktsar. اما قدمت این شهر از دوره قبل از سلطنت اکبر وجود ندارد.

تاریخ قرون وسطایی

قلمرویی که اکنون مختار بخشی از آن را تشکیل می دهد قبلا توسط راجپوت های پارامارا اداره می شد که آن را برای مدت قابل توجهی برگزار کرد. جیوا به محله موکتسار منتقل شد ، جایی که فرزندانش گروهی از روستاها را در آن نگهداری می کردند ، و نوه او عبدالله خان زایلدار مقتصار شد.

درباره زمان اولین فتوحات مسلمانان به هند ، مستعمره ای از بهاتی راجپوتس ، كه قبایل منج ، نایپال و دوگرا راجپوتس از شاخه های آن هستند ، از جیزالمر تحت رهبری یک رهبر به نام رائی هل آمدند و در جنوب شهر فعلی موكسار مستقر شدند. آنها رئیس محلی پارامارا را پشت سر گذاشتند و خود را مستحکم تأسیس کردند. بورار دو پسر داشت ، پائور و ذول ، کوچکتر از آنها تقریباً کل منطقه مقتصار را در اختیار داشت.

در طی فروپاشی امپراتوری دهلی ، کشور ، که ظاهراً تقریباً خالی از سکنه شده بود ، توسط Dogras ، یک قبیله راجپوت تبار ، که هنوز هم در میان اشغالگران مقتصار برجسته است ، اشغال شد.

حاکمانی که اسلامی بودند و خود را از نوادگان تغییر یافته Chauhans دهلی ، چند سال پیش به محله Pakpattan مهاجرت کردند. و از آنجا ، دو قرن پیش ، به طول صد مایل در امتداد هر دو ساحل رودخانه سوتلج از چند مایل بالاتر از فروزپور تا مرزهای باهوالپور گسترش یافت. در یک زمان آنها استادان ممدوت و خای و همچنین فروزپور از جمله منطقه فعلی مقتصار بودند. صندلی های آنها عمدتاً در خدیر سوتلج بود و مشاغل آنها دامداری و درنده بود.

در مارس 1504 ، دومین گورو سیک ، گورو آنگاد دیو ، در Matte-di-Sarai (اکنون Sarai Naga نامیده می شود) ، در حدود 6 مایلی موکتسار ، متولد شد. پدرش بهایی فرو یک تاجر Trehan Khatri و مادرش رامو یک زن خانه دار بود.

نبرد موکتسار

در 1705 ، پس از نبرد چمکاور علیه مغولها ، گورو گوبیند سینگ شروع به کار کرد در جستجوی مکان مناسب از جایی که بتواند از خود دفاع کند. یک معلم راهنما با کمک یک راهنمای با تجربه یک رئیس برار ، به خیدران دی ذب رسید و در نهایت تصمیم به ملاقات با دشمن گرفت. وی سپس اخباری دریافت کرد که حداقل تحت 10000 نفر تحت سلطه وزیرخان ، Sirhind توسط نیروهای امپراتوری تحت تعقیب قرار گرفته است. پیش از این ، در سال 1704 ، هنگامی که ارتش گورو گوبیند سینگ در آناندپور صاحب کمبود مواد را به پایان رساند ، 40 سیک از مجاهه او را ترک کردند و در آنجا بیانیه ای را امضا کردند که می گفتند آنها دیگر سیک های گورو گوبیند سینگ نیستند و او دیگر مربی آنها نیست. . اکنون ، آن 40 متجاوز که به انگیزه یک زن مبارز ، مای باگو ، پی برده بودند ، به نیروهای گورو پیوستند و متوجه اشتباه خود در ترک تحصیل شدند. سیک ها نیروهای مغول را درگیر کردند. گورو گوبیند سینگ همچنین نیروهای کمکی اعزام کرد ، اگرچه تعداد سربازان سیک مورد اختلاف است. مورخانی مانند لطیف آن را 12000 نفر اعلام کرده اند ، گرچه تاریخ نگاران سیک می گویند تعداد آنها بسیار کمتر است ، برخی می گویند چهل نفر. آنها از موقعیت استراتژیک او در تپه ، به سمت ارتش شاهنشاهی تیر انداختند و تعدادی از آنها را کشتند. مقاومت سیک ها شدید شد. دشمن به دلیل کمبود آب دستپاچه شد. برای آنها امکان دستیابی به دریاچه خیدرانا وجود نداشت. از آنجایی که زمین نیمه بیابانی بود و گرمای تابستان به اوج خود می رسید ، مرشد از اهمیت آن آگاه شد و دفاع خود را در اطراف مخزن آب قرار داد. تنها آبی که می توانستند بگیرند پانزده مایل پشت سر آنها بود. تشنگی و گرمای طاقت فرسا و مقاومت سرسختانه سیک ها ، ارتش مغول را مجبور به عقب نشینی کرد. گورو گوبیند سینگ در این جنگ آخر مغول-خالصا که منجر به تلفات سنگین شد ، پیروز شد. در پایان نبرد ، وقتی او به دنبال بازماندگان می گشت ، مای باهگو که زخمی دراز کشیده بود ، به او گفت که چهل متجاوز جان خود را با جنگ در میدان جنگ گذاشته اند. مای بهاگو بهبود یافت و پس از نبرد موكسار در حضور گورو ماند. هنگامی که گورو گوبیند سینگ ، به همراه سیک های خود ، در حال جمع آوری اجساد مرده برای سوزاندن بدن بود ، وی مردی به نام ماهان سینگ را پیدا کرد که هنوز به زندگی چسبیده بود. با دیدن گورو ، او تلاش کرد تا بلند شود. گورو بلافاصله او را در آغوش گرفت و با او نشست. ماهان سینگ ، گریان و خسته ، از مربی گور درخواست کرد تا سندی را که به دلیل سیکی بودن او از گورو سلب می شود ، نابود کند. قبل از مرگ ماهان سینگ ، گورو گوبیند سینگ سند را گرفت و پاره کرد. این یک باور افسانه ای است که این " mukti " ، به معنای آزادی را به آن 40 سیک داد و از این رو ، این شهر نام امروزی خود را Muktsar گرفت ، جایی که کلمه " sar "از کلمه" ساروار "به معنی مخزن با اشاره به مخزن کیدرانا گرفته شده است.

نبرد پس از مقتدر

در روزهای با آزار و اذیت سیک ها ، جاسا سینگ اغلب به جنگل های موکتسار پناه می برد.

سرزمین های موکتسار ، کوتکاپورا ، ماری و مودکی همراه با دولت فریدکوت که در اصل یک قلمرو تشکیل شده بود ، مرکز آن کوتکاپورا بود. در سال 1807 ، دووان موخام چند كل این سرزمین را از طغ سینگ فتح كرد و آن را به حرمت لاهور اضافه كرد. موکام چند در موکتسار ، کوتکاپورا و ماری تاسیس شد و از آن زمان به بعد روستاهای مشمول این مناطق به عنوان سرزمینهای جداگانه شناخته می شدند. از ملا مغی برای ارائه پیام خود. با این حال ، کاهنان موکتسار گورودوارا از دعا برای رام سینگ امتناع می ورزند ، مگر اینکه او موافقت خود را برای پرداخت کل هزینه سنگ تراشی برای مخزن محلی از طریق مجازات "غیر سیک" خود اعلام کند. تاریخ مدرن

پس از استقلال هند از انگلیس در آگوست 1947 ، مهاجرت مهاجران غیر مسلمان از پنجاب غربی و مسلمانان از پنجاب شرقی اتفاق افتاد. تعداد زیادی از پناهجویان از ایالت باهوالپور و از مناطق مونتگومری و لاهور از طریق مرز در امتداد منطقه فیروزپور که مختار بخشی از آن بود وارد هند شدند. بر اساس سرشماری سال 1951 ، 349،767 پناهنده از پاکستان در منطقه فیروزپور از جمله موکاسار و موگاهای قدیمی مستقر شدند.

شهر موکتسار از اوت 1947 تا آگوست 1972 به عنوان گلدان منطقه فروزپور باقی ماند و سپس تبدیل شد مشکی از منطقه تازه تراشیده شده ، فریدکوت. در نوامبر 1995 ، مختسار به یک شهر منطقه تبدیل شد. در فوریه 2012 ، این شهر رسماً به سری موكسار صاحب تغییر نام داد.

جغرافیا

موکتسار در قسمت جنوب غربی ایالت پنجاب در شمال هند واقع شده است. این شهر در مساحت 12.66 مایل مربع (32.80 کیلومتر مربع) گسترش یافته است. مختصات جغرافیایی شهر 30 درجه 29 '0 "شمالی ، و 74 ° 31' 0" شرقی است. شهرهای نزدیک شامل باتیندا 33 مایل (53 کیلومتری) از جنوب شرقی ، فروزپور 32 مایل (52 کیلومتری) از شمال ، فریدکوت 31 مایل (50 کیلومتری) از شمال شرقی و ابوهر 35 مایل (56 کیلومتری) از جنوب غربی است. پایتخت این ایالت ، چندیگره ، 249 کیلومتری (155 مایل) شرقی تا مقتسار واقع شده است. شهر لودیانا 92 مایل (148 کیلومتر) و آمریتسار 104 مایل (167 کیلومتر) فاصله دارد. پایتخت هند ، دهلی نو ، در فاصله 247 مایلی (398 کیلومتری) جنوب شرقی به مقتسار قرار دارد.

توپوگرافی

میانگین ارتفاع زمین از این شهر 648.52 فوت (197.67 متر) از دریا است مرحله. از نظر سنگ شناسی ، موکتسار بخشی از دشت آبرفتی گسترده هند و گنگ است که از نوارهای متناوب شن و ماسه ، گل و لای و سنگ ریزه تشکیل شده است. دشت های شنی ، تپه های شنی و فرورفتگی های توپوگرافی شکل های رایج زمین هستند.

پدولوژی

خاک موکتسار از شن و ماسه به بافت لوم متفاوت است و دارای کربن آلی ، فسفر ، روی است. و سایر عناصر میکرو ، اما دارای پتاسیم بالا. خاک تحت تأثیر نمک موکتسار به عنوان خاک شور و خاک شور و نمک دسته بندی شده است. روستاهای اطراف شهر بازده زیادی از پنبه ، گندم ، شلتوک و روغن دانه تولید می کنند.

آب و هوا

از نظر اقلیمی ، هیمالیای غربی در شمال و صحرای تار در جنوب و جنوب غرب به طور عمده شرایط آب و هوایی را تحت تأثیر قرار می دهد. از آنجا که این شهر بسیار دور از تپه های سیوالک و هر یک از رودخانه های بزرگ واقع شده است ، وضعیت آب و هوایی شدیدی را تجربه می کند. تابستان ها بسیار گرم و زمستان ها بسیار سرد است. این شهر چهار فصل مشخص را تجربه می کند - بهار (فوریه - مارس) ، تابستان (آوریل - آگوست) ، پاییز / پاییز (سپتامبر - اکتبر) و زمستان (نوامبر - ژانویه) ، همراه با فصل موسم در نیمه بعدی تابستان تابستان ها ، از اوایل آوریل تا اواسط اکتبر ، معمولاً بسیار گرم و مرطوب است و دمای هوا در ژوئن به طور متوسط ​​104 درجه فارنهایت (40 درجه سانتی گراد) است. در این فصل شاخص های گرما به راحتی شکستن 110 درجه فارنهایت (43 درجه سانتی گراد) را تجربه می کنند. زمستانها بسیار کم و مه آلود است و روزهای آفتابی کمی دارد و دمای هوا در دسامبر در حدود 37.4 درجه فارنهایت (3 درجه سانتی گراد) است. Western اغتشاش در زمستان ها بارانی می بارد که بر شدت آن افزوده است. بهار و پاییز فصل معتدل و مطبوعی با رطوبت کم است. فصل موسم معمولاً از هفته اول جولای شروع می شود و تا اوت ادامه دارد. طوفان های رعد و برق در هنگام مونسون غیر معمول نیستند. میانگین میزان بارش سالانه در حدود 425 میلی متر است. حدود 71 درصد از بارندگی سالانه در این شهر در فصل موسمی دریافت می شود.

جمعیت شناسی

موکتار چهاردهمین شهر پرجمعیت پنجاب است. بر اساس سرشماری سال 2011 هند ، شهر شهری موکتسار 117،085 نفر جمعیت دارد که از این تعداد مردان 61،725 نفر (87/52 درصد) و زنان 55،022 نفر (46/99 درصد) زنان را تشکیل می دهند. تعداد کل خانوارهای این شهر 23،644 خانوار است. جمعیت زیر 6 سال 13981 نفر ثبت شده است که از این تعداد 7،646 نفر مرد و 6،335 زن هستند. تعداد كل باسوادان این شهر 78606 نفر ، با 44،089 مرد و 34،517 زن است. 36،084 نفر به طور تمام وقت در شهر کار می کنند ، که اکثر آنها مرد هستند و 31،081 نفر (14/86 درصد) و فقط 5،003 نفر (86/13 درصد) زن را تشکیل می دهند. تعداد کارگران حاشیه ای 4213 نفر است. تعداد افراد غیر شاغل در مختصر 76450 نفر است. جمعیت این شهر با برنامه ریزی کاست 38381 نفر است که از این تعداد 20 هزار و 118 نفر مرد و 18 هزار و 263 نفر زن هستند

دین

آیین های غالب در میان جمعیت این شهر آیین سیک و هندوئیسم است. موکتسار همچنین چند پیرو آیین بودایی ، جینیسم ، اسلام و مسیحیت دارد.

فرهنگ

سبک زندگی معاصر این شهر هنوز هم به شدت در فرهنگ سنتی پنجابی استوار است ، اگرچه ساکنان آن مدرن سازی را سفارشی کرده و عناصر فرهنگ اصلی خود را حفظ کرده است. مردم معمولاً در مقایسه با شهرهای بزرگتر از نظر افکار ، عقاید و لباس محافظه کار هستند. از آنجا که مختسار فاقد هرگونه تعامل یا فعالیت عمده در صنعت است ، عمدتاً تحت تأثیر فرهنگ جهان وطنی مدرن قرار نمی گیرد. این شهر سهم مشکلات دارد زیرا شهرهای کوچک در لیست اولویت همه قرار ندارند. با این حال ، فرهنگ سنتی پنجابی در مختصر غنی است و بر ارزشهای خانوادگی و احترام به بزرگان تأکید دارد. جشنواره های منطقه ای و همچنین ملی - Lohri ، Holi ، Gurpurbs و Diwali - با شور و حرارت زیادی جشن گرفته می شوند. عروسی ها در شهر چیدمان پیچیده و گران قیمت است و مراسم آن برای روزها ادامه دارد ، همراه با آهنگ ، موسیقی ، رقص ، لباس های سنتی و غذا. اشکال سنتی رقص شامل بانگرا و گیده است. مقتسار به دلیل لباس خواب کوتاه کورتا Muktsari و jutti Muktsari مشهور است.

زبانها و گویش

پنجابی زبان اصلی در شهر است و با گویش مالوایی صحبت می شود. مردم هندی را نیز می فهمند ، اگرچه با لهجه پنجابی صحبت می شود. راجاستانی گویش دیگری است که به دلیل همجواری با ایالت راجستان در این شهر صحبت می شود. از آنجا که برخی از مهاجران از ایالت های دیگر مانند اوتار پرادش و بیهار برای مشاغل غیر ماهر دستی به مقتسار می آیند ، تعداد هندی زبانان افزایش یافته است. بخش کوچکی از جمعیت شهر می توانند انگلیسی را درک کنند.

آشپزی

گندم ، به صورت روتیس و پاراتا ، غذای اصلی شهر را تشکیل می دهد که همراه با سبزیجات پخته شده مصرف می شود یا حبوبات ، معمولاً در یک ادویه کاری تند ، با استفاده از روغن پخت و پز. سبزیجات رایج شامل سیب زمینی ، گل کلم ، بادمجان ، بامیه و هویج است. حبوبات معروف که اغلب به صورت کاری پخته می شوند عدس ، نخود ، نخود کبوتر ، گرم سیاه ، نخود و لوبیا هستند. برنج و لبنیات نیز یکی از اجزای مهم غذای محلی است. پنیر - مواد جامد شیر تحت فشار و به صورت مکعبی خرد شده - یک غذای لبنی گران قیمت است که به عنوان کاری با نخود یا سایر سبزیجات خورده می شود. این غذا غالباً با لبنیات ، مانند ماست یا کره شفاف ، دانه های چیت ، ترشی ، پیاز پاپاد ، خیار یا گوجه فرنگی تکمیل می شود. غذاهای محلی به دو دسته گیاهی و غیر گیاهی طبقه بندی می شوند. با این حال ، گوشت گران است ، بنابراین بیشتر مردم توانایی خوردن روزانه گوشت یا ماهی را ندارند و حتی افراد مرفه با معیارهای غربی گوشت نسبتاً کمی می خورند. صبحانه نان تست ، تخم مرغ یا غلات آماده صبحانه به سبک غربی در مقایسه با غذاهای سنتی پنجابی محبوبیت بیشتری در این شهر پیدا کرده است. محبوب ترین روش پخت و پز استفاده از اجاق گاز LPG است و به طور سنتی ، آشپزی خانگی بیشتر توسط زنان انجام می شود.

این شهر دارای رستوران های زیادی است که غذاهای محلی ، غذاهای چینی ، غذاهای جنوب هند ، فست فودها را سرو می کنند ، پیتزا و بستنی. رستوران های برجسته محلی شامل Chawla's 2، Cafe Aroma، Hot & amp؛ پیتزای تازه کانادایی ، باسکین رابینز ، وادیلال و هاومور. چای ، سمبوسه ، گلگاپا ، داهی باله ، آلو تیکی ، پاکورا ، چو مای و کولچا کالاهای ارزان فروشی در اینجا هستند که توسط فروشندگان غیر مجاز و مجاز محصولات غذایی از جمله فروشندگان سیار به فروش می رسند ، هرچند که بهداشت مواد غذایی گاهی زیر سوال می رود . همبرگرها موفق شده اند به عنوان یک کرایه ارزان قیمت در خیابان خزش کنند ، اگرچه تفاوت آن با برگرهای معمولی آمریکایی بسیار زیاد است. Muktsar هیچ حضور چشمگیری در یک فروشگاه بزرگ بین المللی زنجیره ای غذا یا یک رستوران غذاخوری خوب ندارد.

سرگرمی و هنرهای نمایشی

خیابان های سرگرمی در Muktsar عملاً وجود ندارند. این شهر در معرض فرهنگ غربی کلوپ های شبانه ، میخانه ها یا کلوپ ها نیست. در ژوئیه 2015 ، اولین مالتی پلکس در موکتسار افتتاح شد. این سینما با 3 صفحه نمایش و 590 صندلی به عنوان امتیاز از SRS Cinemas توسط تئاتر Rajpal در حال اجرا است. 3 سینمای سینمای یک صفحه دیگر در Muktsar وجود دارد - Cine Payal ، Karnail و Ajit. در شهر هیچ موزه یا مرکز هنرهای نمایشی وجود ندارد.

پارک ها

مهمترین پارک در این شهر پارک گورو گوبیند سینگ است که دارای یک پیاده رو در یک حلقه دایره ای است که می تواند برای آهسته دویدن استفاده شود. پارک Mai Bhago ، درست در پشت پارک Guru Gobind Singh واقع شده است ، یک یادبود جنگ به عنوان یادگاری از جنگ Muktsar در یادبود Mai Bhago و 40 Muktas است. با این حال ، پارک از ناصحیحی برخوردار است. این شهر دارای پارک کوچک دیگری در مجموعه مختار منار است که بلندترین خندان جهان را در خود جای داده است. این شهر در امتداد مجتمع اداری منطقه واقع شده است.

اقتصاد

این شهر عملا غیر صنعتی است و فاقد واحد صنعتی یا کارخانه قابل توجهی است. قبل از استقلال ، مختسار فقط چند واحد تولید ابزار کوچک دستی کشاورزی داشت. امروزه تنها صنعت مقیاس بزرگ در سطح شهر Satia Paper Mills Limited است که در حدود 7 کیلومتری مرکز شهر در دهکده روپانا واقع شده است. این شهر برای بیشتر مشاغل دارای اتحادیه های صنفی کاملاً مشخص است. مقاله & amp؛ اتحادیه کارگران هیئت مدیره کارت در فوریه 1986 به طور رسمی در مقتصار ثبت نام شد ، اتحادیه لوله کش و همچنین اتحادیه کشنده چرخه rickshaw در سپتامبر 1996 و اتحادیه mistri mazdoor (کار دستی عمومی) در ژوئن 1998.

Muktsar هیچ مرکز خریدی ندارد و صنعت خرده فروشی تا حد زیادی نامنظم است. اگرچه سه فروشگاه عمده خرده فروشی در موکتسار افتتاح کرده اند - Easyday ، Vishal Mega Mart و Aadhar ، مردم محلی معمولاً کالاهای FMCG ، مواد غذایی ، محصولات تازه مانند سبزیجات ، تخم مرغ ، شیر و گوشت را از فروشندگان خرده فروشی غیر سازمان یافته کوچک ، از جمله مغازه های کوچک و غیر مجاز خریداری می کنند. فروشندگان موبایل ، نه از فروشگاه های خرده فروشی سازمان یافته.

قانون و دولت

خودگردان محلی

شهر بر اساس شکل شورای شورای شهرداری بنا شده است. شورای شهرداری نهادی است که در چارچوب کار تنظیم شده توسط دولت پنجاب عمل می کند و اختیارات خود را از مصوبه قانونی می گیرد. توسط افرادی که از بین مردم انتخاب می شوند اداره می شود. از بسیاری جهات ، این نهادها مستقل هستند اما تحت نظارت دولت پنجاب کار می کنند. منابع درآمد شهرداری شامل مالیات مسکن ، مالیات عوارض ، میزان آب و فاضلاب ، هزینه پروانه ، هزینه ساختمان ، مالیات حرفه ای ، مالیات تفریحی ، مالیات مشروبات الکلی و برخی از مالیات های جزئی است. شهرداری موکتسار در آوریل 1876 توسط راج انگلیس تشکیل شد. امکانات شهری که توسط شورای شهرداری ارائه می شود شامل تأمین آب ، چراغ خیابان ها ، زهکشی ، سنگ فرش آجر خیابان ها ، نظافت شهر و دفع زباله ها است. شورای شهرداری 28 مایل (45 کیلومتر) جاده را حفظ می کند. حدود 75 درصد شهر از امکانات فاضلاب برخوردار است. چراغ های خیابان در حدود 90 درصد شهر نصب شده است. شورای شهرداری یک کتابخانه عمومی و یک اتاق مطالعه را اداره می کند. همچنین دو پارک نگهداری می شود.

اداره

اداره شهر توسط یک افسر زیرمجموعه مدنی اداره می شود و گزارش خود را به معاون کمیساری منطقه مختار می دهد. این موقعیت وظیفه هماهنگی کار ادارات ، فعالیتهای عمرانی ، اداره درآمد و قانون و نظم شهر را بر عهده دارد. همچنین ، این موقعیت به گلایه های مردم پاسخ می دهد و به مشکلات ناشی از بلایای طبیعی پاسخ می دهد. مشخصات شغلی این سمت نیز این است که طبق قانون درآمد زمین پنجاب و قانون اجاره پنجاب به عنوان دستیار جمع کننده عمل کنید. نمایه در مواردی که مأموران درآمد زیردست تصمیم می گیرند مرجع تجدیدنظر است. یک قاضی فرعی که توسط دولت ایالتی منصوب شده است ، دادسرای اجرایی موکتسار است که به مقام قضایی منطقه گزارش می شود و مسئول حفظ قانون و نظم در حدود صلاحیت محلی است و همچنین پرونده های دادگاه را نیز مورد رسیدگی قرار می دهد. سایر مناصب اداری شامل tehsildar ، naib tehsildar ، kanungo و patwari می باشد.

پلیس

قانون و نظم مختار مستقیماً توسط معاون ناظر پلیس اداره می شود ، همچنین به عنوان دستیار کمیسر پلیس شناخته می شود و یک افسر کادر خدمات پلیس هند است که به ناظر ارشد منطقه گزارش می دهد پلیس مقتصار. پلیس موکتسار ، که بخشی از پلیس پنجاب را تشکیل می دهد ، از دو کلانتری فعالیت می کند: کلانتری - کلانتری و کلانتری - سادار .

مکانهای دیدنی

Gurudwaras

گوردوارای اصلی در Muktsar Gurudwara Tuti Gandi Sahib است که توسط اولین ساکنان سیک شهر ساخته شده است که در سال 1743 در این شهر ساکن شدند. گوردوارا دارای یک استخر مقدس بزرگ و داربار است sahib در کرانه غربی استخر واقع شده است. این ساختمان چندین بار بازسازی شده است. حرم مطهر به یاد 40 ساخته شد که در جنگ برای دهمین گورو سیک ، گورو گوبیند سینگ ، درگذشت. توتی گاندی ، که به معنای واقعی کلمه به معنی "روابط گسسته" است ، که به گورو گوبیند سینگ گفته می شود سند را باطل می کند که او دیگر گوروی 40 سیک نیست ، در زمینه نبرد مختار گرچه گورودوارا روزانه بازدیدکننده زیادی را به خود جلب می کند ، اما یک رد پای فدائیان عظیم وجود دارد که در 13 ژانویه هر سال جشن گرفته می شود. Gurudwara همچنین سایر موارد مذهبی مانند تولد Guru Nanak Dev ، Guru Gobind Singh و شهادت Guru Arjun Dev و Diwali را جشن می گیرد ، زمانی که gurdwara اغلب روشن می شود. شری کلگیدار نیواس با چهل اتاق در اینجا در اختیار مهمانان فدائی در طول بازدید است. در همان محل ، نزدیک گوشه جنوب شرقی استخر ، Gurudwara Tambu Sahib قرار دارد که توسط Maharaja Mohinder Singh از Patiala ساخته شده است. در فاصله 50 متری ساروار ، Gurudwara Shahidganj صاحب واقع شده است. اعتقاد بر این است که توسط راجا وزیر سینگ از فریدکوت ساخته شده است ، اینجا بود که گورو گوبیند سینگ اجساد شهدا را سوزاند. Gurudwara Tibbi Sahib نیز با نبرد Muktsar در ارتباط است. این نقطه استراتژیک بود که گورو برای دیدن دید خوب از منطقه انتخاب کرد ، زیرا آن نقطه در یک تپه کوچک واقع شده بود ، یا تیب به اصطلاح پنجابی

واقع شده است در حدود 200 متری شرق Gurudwara Tibbi Sahib ، Gurudwara Rakabsar Sahib واقع شده است ، جایی که طبق تواریخ سیک ، رکاب یا rakab به زبان پنجابی اسب گورو گوبیند سینگ قاپید. یک گورودوارای دیگر در ارتباط با گورو گوبیند سینگ در موکتسار گورودوارا سری داتانسار صاحب است ، جایی که او هنگام مسواک زدن دندان های خود با مسواک سنتی هند ، به هنگام حمله مسواک یک دشمن مسلمان را به قتل رساند. جاده ، همچنین با گورو گوبیند سینگ در ارتباط است ، جایی که وی هنگام حرکت به سمت روپانا ، پس از پیروزی در جنگ موکتسار ، متوقف شد.

معابد هندو

موکتسار چندین معبد هندو دارد ، از معابد برجسته می توان به دورگا ماندیر ، شیو ماندیر در جاده کوتکاپورا و ماهادو ماندیر اشاره کرد. این شهر همچنین دارای یک معبد Digamber Jain واقع در بازار رامبارا است.

مسجد

این شهر دارای یک مسجد تاریخی به نام جامع مسجد است. همچنین به عنوان Angooran wali maseet شناخته می شود و در نوامبر 1894 توسط نواب مولوی رضو علی میان بدرالدین شاه ساخته شد. این مناره ها و گنبدها را در خود جای داده است.

Mela Maghi

یک رویداد سالانه که در ماه ژانویه هر سال جشن گرفته می شود ، به عنوان ادای احترام به 40 سیکی که در جنگ برای گورو کشته شدند ، برگزار می شود Gobind Singh در جنگ Muktsar در سال 1705. گرچه این ملا بیش از دو هفته طول می کشد ، رویداد اصلی در 14 ژانویه ، یک روز پس از Lohri برگزار می شود و به عنوان یکی از مهمترین اجتماعات مذهبی سیک ها در نظر گرفته می شود. . سیک ها آن را فرصتی خداپسندانه می دانند که در آن روز در حوض مقدس گوردووارای مقتسار فرو بروند. با وجود سرمای گزنده ، فدائیان دسته جمعی از پنجاب و مناطق همجوار از جمله هاریانا و راجستان برای ادای احترام در گوردواراس به اینجا آمدند. به غیر از فعالیت های مذهبی ، چندین حزب سیاسی در طول مراسم سوگواری در شهر تجمع هایی برگزار می کنند. ملا تنوع منحصر به فرد سنت و فرهنگ پنجابی را در فضایی نشان دهنده اخلاق روستایی هند جشن می گیرد. چندین دکه موقت در جاده قرار دارند و انواع مختلفی از کالاها تا وسایل آشپزخانه و لباس های نو را می فروشند. یک شهربازی موقت ایجاد می شود که شامل سیرک ، چرخ غول پیکر ، چرخ و فلک ، دیوار مرگ ، قطار اسباب بازی و سواری های مشابه ، همراه با غرفه های مواد غذایی است.

مختار منار

در ماه مه 2005 ، وزیر ارشد وقت پنجاب ، امررینگ سینگ ، مخت مینار را که بلندترین <خاندا جهان است افتتاح کرد. این سازه با یک شمشیر دو لبه 81 پا ، دارای 40 حلقه در اطراف خود است که نمادی از 40 سیکی است که در طول جنگ مقتصار کشته شدند. این یادبود به 300 سالگرد آخرین نبرد مغول-خالسا ، جایی که نیروهای خالصا دشمن را شکست دادند ، اختصاص داده شد. با امکانات دو و میدانی ، تنیس ، بسکتبال ، فوتبال و کبدی. این استادیوم مملو از یک مسیر استاندارد مسابقه 400 متر مسابقه ای است. این استادیوم همچنین یک استادیوم ورزشی سرپوشیده بزرگ در نزدیکی آن دارد ، اگرچه در حال حاضر مورد غفلت واقع شده است.

آموزش

سیستم مدارس دولتی این شهر ، با مدیریت دولت پنجاب ، توسط هیئت آموزش مدارس پنجاب ، از طریق مدارس دولتی اداره می شود. این شهر همچنین دارای تعداد زیادی مدارس خصوصی وابسته به شورای مرکزی آموزش متوسطه ، هیئت آموزش مدارس پنجاب و شورای امتحانات گواهی مدارس هند است.

موکتار دارای تعدادی دانشکده برای تحصیلات عالیه است که مدارک تحصیلی را ارائه می دهند جریان های عمده مانند هنر ، تجارت ، علوم ، حقوق و علوم پزشکی. کالج های قابل توجه در Muktsar شامل کالج دولت و کالج مهندسی Bhai Maha Singh هستند. این شهر همچنین دارای یک مرکز منطقه ای دانشگاه پنجاب است.

افراد برجسته متولد شهر موکتار

1. Gurkeerat Singh: کریکت هند که در پنجاب در کریکت داخلی بازی می کند و همچنین در لیگ برتر هند برای Royal Challengers ، بنگلور.

2. Deep Sidhu: بازیگر هندی که در فیلم های هندی و پنجابی زبان کار می کند.

3. اشفق احمد: نویسنده ، نمایشنامه نویس و پخش کننده در پاکستان بود.