Zipaquirá

Zipaquirá (تلفظ اسپانیایی:) شهرداری و شهر کلمبیا در بخش Cundinamarca است. شهرداری های همسایه آن Cogua و Nemocón در شمال است. توکانسیپا در شرق؛ Tabio ، Cajicá و Sopó در جنوب ؛ و Subachoque و Pacho در غرب. محل استقرار دولت شهری آن 49 کیلومتر با پایتخت ملی بوگوتا فاصله دارد. این بخشی از کلانشهر بزرگ بوگوتا است و مرکز استان است. این مرکز همچنین مقر اسقفی به همین نام است و بخش اعظم اداره کوندینامارکا را شامل می شود که تا مرکز بوگوتا ، منطقه ریونگرو ، دره اوباته و منطقه گواویو گسترش می یابد.

این شهر در درجه اول به خاطر کلیسای جامع نمک معروف است ، یک کلیسای زیرزمینی ساخته شده در داخل یک معدن نمک در تونلی که در نتیجه حفاری سالیناس ساخته شده است. Zipaquirá معماری اصیل دارد و مرکز شهر قدیمی یک جاذبه گردشگری است. میدان اصلی آن با ساختمانهای قدیمی به سبک استعماری اسپانیا احاطه شده است. با قطار می توان از بوگوتا به این شهر کوچک رسید.

مطالب

• 1 ریشه شناسی
• 2 تاریخچه
  • 2.1 قبل از فتح دوران
  • 2.2 دوران استعمار
  • 2.3 دوران جمهوری خواهان
• 3 جغرافیا و شرح
• 4 اقلیم
• 5 زندگی شبانه
• 6 متولد Zipaquirá
  • 6.1 بزرگ شده در Zipaquirá
• 7 گالری
• 8 همچنین مراجعه کنید
• 9 منابع
  • 9.1 کتابشناسی
• 10 پیوندهای خارجی

• 2.1 دوران قبل از فتح
• 2.2 دوران استعمار
• 2.3 دوران جمهوری خواهان

• 6.1 بزرگ شده در زیپاكیرا

• 9.1 کتابشناسی

ریشه شناسی

در Chibcha ، زبان مویسکا ، که قبل از Altiplano Cundiboyacense ساکن بود تسخیر اسپانیایی ، این نام به معنای "سرزمین زیپا" است. زیپا حاکم این قلمرو بود. مبدأ دیگر "شهر پدر ما" است.

تاریخ

دوران قبل از فتح

در دره ابرا بین Zipaquirá و Tocancipá برخی از بیشترین موارد یافت شده است بقایای انسانی باستانی آمریکای جنوبی. این لایه های سنگی استخوان های حیوانات و قطعات کربنی را نشان می دهد که با کربن 14 قدمت آن حدود 12،500 سال تجزیه و تحلیل شده است ، که این امر را به قدیمی ترین شاهد در مورد استقرار انسان در Altiplano Cundiboyacense تبدیل می کند.

نام. یکی از آنها از مردم بومی ساکن پای رشته کوه Zippa گرفته شده است ، "Chicaquicha" ، که به معنی "دیوار بزرگ ما" است یا به گفته منابع دیگر ، "شهر پدر ما" است و تا قرن نوزدهم این نام با حرف C نوشته شده است. احتمال دیگر به نام "zipa" اشاره دارد ، عنوانی که به فرماندار روستا و همسرش اعطا می شود ، دومی با عنوان "Quira" شناخته می شود ، بنابراین "Zipa-Quirá" " مردم بومی ساکن آنجا در قسمت فوقانی معدن موسوم به "Puebla Viejo" ، امروزه به عنوان سانتیاگو پرز شناخته می شوند ، تقریباً 200 متر بالاتر از مکان فعلی شهر ، و جایی که توصیفات اولیه اسپانیایی (1537) از "دیدن چند صد مسکن با جمعیت 12000 نفر ".

این زمین ها بخشی از قلمرو زیپا باکاتا ، رهبر قسمت جنوبی مویسکا بود. این منطقه از دشت بوگوتا در آن زمان دارای یک سری دریاچه ها و دره های کوچک بود که حمل و نقل ساکنان آن را با کانو امکان پذیر می کرد ، به این وسیله ساکنان نموکون ، گاچانچیپا و توکانسیپا به منظور جستجوی منابع نمک به چیکاکیچه رسیدند. که آنها با سفال و کاشی معامله می کردند. همچنین نمک با مردم در سراسر منطقه آند کلمبیا ، از جمله پنچه ، و پانتاگورا در بخش فعلی تولیما ، و موزو از بخش فعلی بویاکا تجارت می شد.

دوران استعمار

در 18 ژوئیه سال 1600 ، دون ایدور لوئیس هنریكز با كارگران و خانواده هایشان در آن محل استقرار یافت و نام آن را "دهكده زیپاكوئرا" گذاشت.

در 2 اوت 1600 ، هنریكز هنگام ساخت کلیسای زیپاكیرا ، كه بعداً توسط پدرو دو تووار و بوئندیا بازسازی شد ، خوان د روبلز قرارداد كشیش را منعقد كرد.

در سال 1605 این منطقه نامگذاری شد Corregimiento de Zipaquirá و به مکان اصلی خود منتقل شد. این امر به دلیل محدود بودن منطقه موجود در دشت اشغال شده اولیه و همچنین به دلیل اینكه نیروهای اسپانیایی دستور دادند هیچ اسپانیایی ، سیاه پوستی ، متیزو یا ملاقات اجازه زندگی در روستاهای بومی را نداشته باشد ، حتی اگر زمینی را در آن خریداری كرده باشند ، انجام شد. طبق اعلامیه آلفردو تینوکو ، در سال 1623 ، مقام رسمی اسپانیایی ، دون فرانسیسکو دو سوسا ، 321 نفر از ساکنان بومی "شهر قدیمی" را به عنوان بخش نام برد.

در 5 اکتبر ، 1638 ، گابریل دو کارواخال سرپرست 771 بومی منطقه و 125 نفر در تیبیتو شد.

در سال 1778 ، به دستور نایب السلطنه مانوئل آنتونیو فلورز ، بومیانی که در زیپاكیرا زندگی می كردند به منظور جلوگیری از شورش مداوم صاحبان قبلی ذخایر نمك به نموكون منتقل شدند.

در 3 اوت ، در سال 1779 ، زیپاكیرا شاهد ایجاد كلیسای مقدس تثلیث و سن آنتونیو دو پادوا بود.

در 1852 ، زیپاكویرا وضعیت خود را تغییر داد و "استان خودمختار زیپاكیرا" شد.

در زمان اسپانیایی دوباره تسخیر ، در 3 آگوست 1816 ، شهدای به اصطلاح Zipaquirá در میدان شهر اعدام شدند.

دوران جمهوری

با قانون اساسی Cundinamarca در سال 1815 ، این شهر پایتخت شد از استانی به همین نام. در 10 ژوئیه 1863 ، به عنوان پایتخت دولت مستقل کوندینامارکا تعیین شد ، اگرچه متعاقباً با حکم رئیس جمهور مورالس ، فونزا نامگذاری شد. قانون شماره 46 از 29 آوریل 1905 ، گروه كوئسادا را ایجاد كرد ، پایتخت آن زیپاكیرا بود ، كه تا سال 1910 به همین ترتیب باقی ماند.

جغرافیا و شرح

زیپاكیرا در 48 كیلومتری واقع شده است. (30 مایل) در شمال بوگوتا ، با جاده و قطار به یکدیگر متصل می شوند. معروفترین معدن نمک آن از زمان پیش از کلمبیا توسط مویسکا ، که در آن کلیسای جامع معروف نمک واقع شده است ، مورد بهره برداری قرار گرفته است. میدان گونزالس فوررو مرکز شهر است که با ساختمانهای زیبایی احاطه شده است که سبک استعماری خود را حفظ کرده و از آثار ملی به حساب می آیند. این میدان شامل یک کلیسای جامع ساخته شده بین سالهای 1760 و 1870 ، با نمای سنگی آن ، و همچنین تالار شهر و ساختمان اداری سالیناس با سقف های سبز به سبک جمهوری است.

این شهر اخیراً دستخوش تغییراتی شده است ، خیابانهای موجود در مرکز را به مسیرهای پیاده روی پیاده روی تبدیل کرده و در تلاش برای حفظ و نگهداری ، تردد وسایل نقلیه در منطقه را محدود کرده و جنبه صمیمانه تری را به گردشگران اعطا کرده است. به عنوان بخشی از این استراتژی ، این شهر همچنین پروژه ای برای بازسازی ایستگاه Sabana (راه آهن) و در کنار آن ، احداث Parque La Esperanza را انجام داده است.

در حال حاضر ، Bogotá - Chía - بزرگراه Cajicá - Zipaquirá تکمیل شده است ، دسترسی سریعتر و ایمن تر به شهر را ممکن می سازد ، زیرا بخش Cajicá - Zipaquirá یکی از جاده های پر تصادف در کشور بود. ، خانه های استعماری تقریباً 300 ساله ، آژانس های گردشگری ، مراکز تفریحی مانند پاناکا سابانا ، موزه ها ، صنایع دستی و زیرساخت های خرده فروشی جالب توجه.

کشاورزی نیز در شهرداری مهم است ، به ویژه محصولات لبنی و سیب زمینی . صنعت در منطقه ارتباط تنگاتنگی با تولید ، فرآوری و تصفیه نمک دارد. جمعیت تخمینی 130،000 نفر است ("Zipaquireños" نامیده می شود).

خیابان ها ، پارک ، خانه ها و میدان یادآور دوران مستعمره است. همچنین جنبش مشترک و مبارزات بومی که جای خود را به فصل جدیدی از تاریخ کشور داد. امروزه از طریق راهنمایان گردشگری و افراد محلی ، بومیان شهرداری ، که به زبان بومی Chicaquicha نامیده می شود ، توسط تعداد زیادی از گردشگران از سراسر جهان بازدید می شوند.

از جمله معروف ترین رویدادهای منطقه موکب های باشکوه هفته مقدس هستند که طی 54 سال گذشته توسط جماعت ناصری زیپاكیرا سازماندهی شده اند و موكب هایی در طول هفته با آثار مذهبی زیبا در اسپانیا برگزار می شوند كه ساكنان محلی و بازدیدكنندگان را به خود جلب می كند. گردشگران در روز جمعه خوب هنگامی که موکب صلیب به سمت Plazoleta del Minero تا ورودی کلیسای جامع نمک می رود فعالانه شرکت می کنند.

آب و هوا

زندگی شبانه

Zipaquira همچنین به دلیل زندگی شبانه و انواع بارها و کلوپها مشهور است.

متولد Zipaquirá

• Germán Castro Caycedo (1940–) ، روزنامه نگار و نویسنده
• Efraín Forero (1930–) ، دوچرخه سوار ؛ برنده Vuelta a Colombia
• سانتیاگو پرز (1830–1900) ، رئیس جمهور کلمبیا از 1874 تا 1876
• براندون ریورا (1996–) ، دوچرخه سوار ؛ در حال حاضر برای تیم تور جهانی UCI Grenadiers سوار می شود.

بزرگ شده در Zipaquirá

• Egan Bernal (متولد بوگوتا ، 1997–) ، دوچرخه سوار ؛ برنده تور فرانسه 2019
• گوستاوو پترو اورگو (1960–) ، عضو چریک M-19 ، نماینده سابق کنگره و سناتور ؛ شهردار بوگوتا (2012-2015)

گالری

• میدان مرکزی

• قطار ایستگاه

• ساختمان استعماری

• بنای یادبود نمک کاران

• کلیسای جامع

• فضای داخلی کلیسای جامع

• سایت باستانی ال ابرا

• نمک کلیسای جامع

میدان مرکزی

ایستگاه قطار

ساختمان استعمار

بنای یادبود نمک کاران

کلیسای جامع

فضای داخلی کلیسای جامع

سایت باستانی ال ابرا

کلیسای جامع نمک